Semua Bab No Strings Attached:The Zillionaire Alluring Surrogate Woman: Bab 41 - Bab 50

NANG sumapit ang alas-tres ng hapon, ramdam ni Roselynn ang malamig na katahimikan sa buong departamento. Karaniwan, may halakhakan at kuwentuhan sa paligid, pero ngayon, tila lahat ay nagbabantay ng kilos. Napansin niyang wala na si Becky sa mesa nito. Lalong lumamig ang pakiramdam niya sa batok.Dati, ganitong oras ng meryenda, gumagala si Becky at nagkukwento na ng kung anu ano. Subalit ngayon, iba-- parang may hamog na biglang lumukob sa buong opisina.Hindi niya malaman, kung may alam ba ang nasa floor na iyon, subalit ang departamento nila na likas na masayahin, biglang humarang ang labis na katahimikan.Kinuha niya ang telepono at nag-dial sa extension ng HR. Hindi na rin siya mapakali.. Naaalala niya ang banta sa kanya ni Asher kanina. “Hello, Ma’am Clarisse? Nasa desk ba si Becky?”Sandaling katahimikan ang sumagot sa kanya, saka niya narinig ang isang mahabang buntunghininga. “Miss Palomar… ah, hindi na po. Instructed po siya na mag-clear ng desk niya kaninang after lunch.”

Pagsapit ng alas-otso ng gabi, nakaupo na si Roselynn sa loob ng isang mamahaling restaurant—ang klase ng lugar na hindi niya basta pinapasok kung siya lang ang mag-isa. Hindi dahil hindi niya kaya, kundi dahil alam niyang bawat sulok nito ay punô ng mga matang mapanuri.Ilang minuto lang ang lumipas bago dumating si Asher, naka-itim na suit at may kasamang bahagyang ngiti na parang siya lang ang may karapatang magpatawa sa gabing iyon. Umupo ito sa harap niya nang walang paalam, kasabay ng isang tingin na alam niyang nagsasabing: "hindi mo ‘to pwedeng takasan."“Maganda ang itsura mo ngayong gabi,” komento ni Asher, sinasabi iyon na parang hindi papuri kundi isang obserbasyon.“Diretsuhin na natin,” malamig na tugon ni Roselynn. “Ano ba’ng gusto mong mangyari dito?”Nagpatawag ng waiter si Asher at umorder bago siya sinagot. “Dinner muna, usap pagkatapos. Hindi ba’t mas madaling lunukin ang mabibigat na bagay kapag may mamasarap na pagkain?”Tahimik lang si Roselynn, nakatingin sa bas

Habang nakangiti pa rin si Asher na parang walang nangyayari, si Roselynn naman ay tahimik na kumukulo sa loob.'Bwisit na lalaking ‘to… akala mo kung sinong marunong maglaro ng tao. Diyos ko, kung pwede lang kitang sampalin ngayon, ginawa ko na. Ano ba ‘to, boss o kontrabida sa teleserye? Ang kapal ng mukha mo, Asher, pati yabang mo, kasing laki ng building mo. Kung hindi lang kita kailangan harapin dahil sa sitwasyong ‘to, sinabuyan na kita ng wine sa mukha mo.''Hayop ka. Sana mabilaukan ka sa mamahaling steak mo. Tignan lang natin hanggang saan ka makakapagmayabang, Mr. Andrade. Lahat ng tao may hangganan… pati ikaw.'Sa labas, nakatitig lang siya sa lalaki, pero sa loob-loob niya, parang may sunog na kumakalat—at si Asher ang gasolina.Hindi pa natatapos sa isip ni Roselynn ang serye ng murang binabato niya kay Asher nang biglang tumigil ito sa pag-inom at ngumiti—yung tipong nakakaasar dahil parang alam niyang siya ang iniisip.“Hmm…” nakataas ang kilay nito. “Kung puwede lang,

Pagkalabas ni Roselynn ng restaurant, ramdam niya pa rin ang kumukulong dugo niya.' Bwisit talaga ‘yon,' bulong niya sa isip, habang binilisan ang hakbang. Pero hindi pa man siya nakakalayo, narinig na niya ang pamilyar na tinig sa likuran.“Roselynn! Huwag mo akong takbuhan!”Hindi siya lumingon. Pero ilang segundo lang, may mga yabag na mabilis na sumunod—hanggang sa maramdaman niya ang mainit na palad na humawak sa kanyang braso.“Sir—bitawan mo ako,” mariin niyang sabi.Huminga nang malalim si Asher, halatang hinahabol ang hininga. “Hindi kita kayang bitawan hangga’t hindi ka nakikinig sa’kin.”“Wala akong obligasyong makinig—”“Meron,” putol niya, mas malalim ang boses, “kasi may mga bagay na hindi ko kayang ipaliwanag kung lalayo ka lang palagi.”Napalingon siya, handang sagutin nang masakit, pero natigilan siya nang makita ang ekspresyon nito—hindi na ‘yung mapanuksong ngiti kanina, kundi seryosong titig na parang may bigat.“Roselynn,” mahina pero madiin ang tono ni Asher, “hi

Pasado alas-diyes na nang bumukas ang pinto ng opisina ni Asher. Mula sa labas, pumasok ang dalawang batang halos magkapareho ng mukha—isang lalaking may ngiting parang may binabalak at isang babaeng may kislap sa mata na parang kilala ka na agad.“Daaaad!” sigaw ng batang lalaki—si Eli—habang diretso ang hakbang papunta sa mesa ni Asher.“Daddy, guess what!” sabay ang boses ng batang babae—si Roselle—habang nakahawak sa braso ng kambal. Pero bago pa makasagot si Asher, napansin ng dalawang bata si Roselynn na kasalukuyang nag-aayos ng mga papel sa gilid.Parang sabay na kumislap ang mga mata ng kambal.“Miss Rosie!"“Are you… Daddy’s new PA?” tanong ni Eli, halos mapatalon sa excitement.Bago pa makasagot si Roselynn, sumabat si Asher mula sa mesa, nakangisi at nakasandal. “Yep. She’s the one who’s going to keep your daddy’s life perfectly organized… and make me the perfect coffee.”Lumingon si Roselynn sa kanya at binigyan ng tingin na puwedeng magyeyelo ng buong opisina. 'Perfect c