Semua Bab CRAZY ABOUT ปักใจรักบอดี้การ์ด NC20++: Bab 51 - Bab 60

“อื้อ~” พิ้งค์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในห้องพักในที่ที่หนึ่ง เธอนอนอยู่บนเตียงส่วนเพื่อน ๆ นอนกองกันอยู่บนพื้นห้อง มีสก๊อตเทปปิดปากและพันมืออยู่ด้วย ด้วยสัญชาตญาณเธอจึงลุกขึ้นแล้วเคลื่อนตัวไปแกะสก๊อตเทปออกให้ทั้งสามคนอย่างระมัดระวัง ไออุ่นรู้สึกตัวก่อนตามด้วยวอร์และโฮปที่ตื่นลืมตาขึ้นมาด้วยอาการผวา“เราอยู่ที่ไหนเนี่ย พวกมัน…จับคนมาไว้ที่แบบนี้เหรอ” เพราะห้องที่อยู่ตอนนี้มันหรูหรามากจึงเป็นที่สงสัยของทุกคน “หรือว่ามันขายพวกเราแล้ว!” วอร์ร้องเสียงหลงแต่ทว่าประตูห้องกลับถูกเปิดเข้ามา โฮปรีบดึงตัวพิ้งค์ลงมากอดไว้แน่น“ป๊ะป๋าอีธาน!” พิ้งค์เรียกชื่อคนที่ยืนเท้าเอวมองมาที่เธอและเพื่อนอย่างคุ้นเคย “ป๊ะป๋าจริง ๆ ด้วย” เมื่อแน่ใจแล้วว่าคนตรงหน้าคืออีธานเธอจึงรีบผละตัวออกแล้ววิ่งไปกอดอีธานไว้แน่น มาเฟียหนุ่มลอบยิ้มทั้งเริ่มใช้สายตาสำรวจใบหน้าจิ้มลิ้มที่จำเกือบไม่ได้“หนูจะถ่อมาที่นี่ทำไม มันอันตรายนะ”“หนูนึกว่าจะต้องตายแล้ว”“ตายได้ยังไง ป๊าหนูมันโทร.มารายงานป๊ะป๋าตั้งแตาก่อนพวกหนูจะมาอีก มันฝากให้ดูแลหนูกับเพื่อนด้วย”“ป๊ารู้เหรอคะว่าหนูมาที่นี่”“รู้”“…”“แต่เจ้านั่นไม่ได้ว่าอะไร เพียงบอกให้ป๊ะป

บทที่ 53วันต่อมาพิ้งค์เดินลงมาจากบ้านด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอมองหน้าคนรักที่ยืนรออยู่ข้างรถที่จะขับไปส่งมหา’ลัย“รอนานไหมคะ”“ไม่นาน”“ทำไมเหรอ?” เพราะเห็นว่าเทนต์มองราวกับเป็นเครื่องสแกนจึงก้มมองตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นถามเขา “หนูก็ใส่ชุดปกตินะ” ด้วยเพราะรู้ว่าเขาต้องตำหนิเรื่องชุดเธอจึงรีบดักทางไว้ก่อน“ใส่กระโปรงทรงเอตั้งแต่เมื่อไหร่”“ก็นานแล้วนะคะ ไม่ได้เหรอ”“ได้ แต่มันรัดรูปไปหน่อย”“เอ้า..” ข้ออ้างของเทนต์ทำเอาพิ้งค์ไปแทบไม่ถูก กระโปรงทรงเอมันก็ต้องรัดรูปเป็นธรรมดาไหมนะ ถ้าเขาบอกว่าหวงคำเดียวสั้น ๆ ยังจะฟังเข้าใจง่ายกว่าอีก แต่ก็เป็นไปได้ยากที่เขาจะพูดแบบนั้น “แดดดี้พูดว่าหวงคำเดียวหนูจะไปเปลี่ยนกระโปรงเลยค่ะ” หญิงสาวกอดอกส่งยิ้มล้อ ๆ ให้อีกฝ่าย ทว่าเทนต์ไม่สนใจ เขาเปิดประตูรถให้และใช้สายตาออกคำสั่ง พิ้งค์เบะปากแล้วก้าวเข้ามานั่งในรถ“จำเป็นต้องบอกด้วยเหรอครับ”“คะ?”“หมายถึงเรื่องการแต่งตัว ถ้ารู้ว่าหวงแล้วยังแต่งอีกแสดงว่ากำลังท้าทาย แต่ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าผมหวง”“อา…แดดดี้ของหนูหายไปหลายเดือน กลับมาทั้งที่ก็เปลี่ยนไปซะแล้ว”“เปลี่ยน? แบบไหนที่ว่าเปลี่ยนไป”“ก็น่ารักขึ้นเ

บทที่ 55“แดดดี้ขา~”“…”?“นอนด้วยกันได้ไหม พรุ่งนี้ค่อยออกไปทำงานก็ได้ นะคะ” เทนต์ส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ได้เหรอคะ นะคะ…” พิ้งค์ออดอ้อนเสียงหวาน แสร้งทำหน้าเศร้าเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจ“อย่าทำให้ลำบากใจเลยครับ” ฝ่ามือหนาทาบลงที่แก้มนวลป่องเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู หากตามใจเธออีกเขาอาจจะไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ตลอดไปก็ได้“แดดดี้~ แค่นอนกอดหนูพอหนูหลับแดดดี้ก็ค่อยออกไปก็ได้ นะคะ” พิ้งค์ออดอ้อนเขาหนักจนทำให้ความตั้งใจที่จะไม่ตามใจเธอสั่นคลอนด้วยความน่ารัก “สัญญาเลยว่าจะไม่งอแง แค่หนูหลับแดดดี้ก็ออกมาจากห้องเลยโอเคไหม” ทั้งที่ไม่ได้ตกลงเธอก็เกี่ยวก้อยเขาทำสัญญาอย่างไว เทนต์มองใบหน้าจิ้มลิ้มอย่างหักห้ามใจไม่ไหว เขาเคลื่อนตัวไปใกล้แล้วหอมขมับบางหนักๆ หนึ่งครั้ง“อย่าดื้อได้ไหม”“หนูเปล่าดื้อนะคะ” เธอแคอยากอยู่ใกล้ๆ “หนูรู้ว่าเวลาเพียงไม่่กี่นาทีมันลบล้างความอ้างว้างที่เราต้องห่างกันไม่ได้ แค่อยากให้แดดดี้อยู่ข้างกันสักหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี” สัมผัสจากฝ่ามือเรียวบางทาบลงที่แก้มสากทำหัวใจเขาวั่นไหว เธอเองก็คงรู้ว่าเขาไม่อาจทานทนการออดอ้อนเธอได้“แค่นอนหลับนะ” รอยยิ้มดีใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวยทันทีที่เขาเอ่ยบอก

บทที่ 57หลายวันต่อมาพิ้งค์เดินเข้ามาในบ้านด้วยใบหน้าสดใสมีรอยยิ้ม เธอเดินตรงไปที่ห้องครัวเพราะรู้ว่าเวลานี้แม่ต้องขลุกตัวอยู่ในนั้นกับแม่บ้านแน่นอน“อ๊ะ!” พราวดาวหลุดเสียงอุทานด้วยความตกใจที่ถูกโอบกอดจากทางด้านหลังแบบไม่ให้สุ้มเสียง พิ้งค์ที่แกล้วให้แม่ตกใจได้หัวเราะขบขันอย่างชอบอกชอบใจ “ยายลูกคนนี้นี่” เธอบีบแก้มลูกสาวอย่างมันเขี้ยว“ตกใจว่าเป็นเรื่องปกตินะคะ แต่หม่าม้าร้องเสียงเซ็กซี่มากเลยค่ะ” พราวดาวถลึงตาใส่ลูกสาวก่อนที่เธอจะหยิบมะม่วงเปรี้ยวจิ้มพริกเกลือมาป้อนใส่ปากลูกสาว พิ้งค์หลับตาแน่นด้วยรสเปรี้ยวจนเข็ดฟันของมะม่วง“หม่าม้าร้ายกาจมากนะคะ เปรี้ยวขึ้นตาเลย”“สมน้ำหน้า มาแกล้งให้หม่าม้าตกใจนะเราน่ะ"“ก็เห็นหม่าม้ากำลังวุ่นอยู่กับการทำขนมนี่คะ แล้วนี่ทำขนมเยอะแยะไปไหนเหรอ” พิ้งค์ชะเง้อมองถาดขนมที่ส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลายจนต้องแอบหยิบใส่ปากชิ้นหนึ่ง“พรุ่งนี้หม่าม้าจะไปวัดทำบุญให้คุณตาหนูค่ะ ไปกับหม่าม้าไหม”“พรุ่งนี้เหรอคะ”“ค่ะลูก"“งั้นหนูไปค่ะ แต่ว่าพรุ่งนี้หนูชวนเทนต์ไปด้วยได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ใส่เสื้อสีขาวไปนะคะลูก” ด้วยเพราะเห็นพิ้งค์รีบวิ่งออกไปเธอจึงตะโกนบอก “ลูกนะลู

บทที่ 59หนึ่งชั่วโมงต่อมาพราวดาวกับพิ้งค์เดินกลับไปที่รถพร้อมกัน “หม่าม้าคะ”“ขาลูก”“ทำไมป๊าไม่มากับเราล่ะ หรือว่าป๊าไม่อยากเจอหน้าเทนต์เหรอ” ผู้เป็นแม่เอ็นดูคำถามลูกสาวมาก เธอยกมือขึ้นมาลูบผมพิ้งค์อย่างแผ่วเบาแล้วให้คำตอบลูกสาวผ่านน้ำเสียงนุ่มนวล“เพราะป๊าเราติดคุยงานช่วงเช้าค่ะ เลยมากับเราไม่ได้แต่ป๊าก็บอกหม่าม้าแล้วนะ เอาไว้ทำบุญครั้งหน้าเราได้มาพพร้อมหน้ากันทั้งครอบครัวแน่นอน”“ค่ะ ไหน ๆ วันนี้ก็หยุดเรียนแล้วหนูขอไปเที่ยวกับแดดดี้ได้ไหมคะ”“ได้ค่ะ หนูอยากไปเที่ยวไหนก็ไปได้เลยลูก หนูโตแล้วไม่ต้องมาขออนุญาตหม่าม้าหรอก”“งั้นหนูขอตัวกลับไปกับแดดดี้นะคะ”“ค่ะ” พราวดาวกับลูกสาวแยกย้ายกันไปด้วยเพราะเทนต์ให้ลูกน้องขับรถมาให้ที่วัด เขาจึงพาพิ้งค์กลับก่อน ระหว่างขับรถกลับคนข้างกายก็อ้อนเข้าใหญ่ เธอให้เหตุผลว่านานๆ จะใีเวลาอยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้จึงขออ้อนหน่อย“แดดดี้ว่าเราควรไปเที่ยวไหนก่อนดีคะ ระหว่างห้างกับคาเฟ่” พิ้งค์ถามความคิดเห็นคนรัก เสียงหวานใสทำให้เทนต์รีบกันมามองพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่ริมฝีปากหนาหนักจะกดลงตรงขมับบางหนักๆ หนึ่งครั้งแล้วเอ่ยตอบ“ไปไหนก็ได้ค่ะ ตามใ