บทที่ 10 เป็นแฟนกันนะ?@เช้าวันต่อมาลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้หญิงสาวที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มขยับมุดตัวเข้าไปหาความอบอุ่นจากกายหนาเปลือยเปล่าของคนข้างๆเป้ขยับตัวแล้วค่อยๆปรือตาขึ้นมาเมื่อถูกสิ่งรบกวนรบกวนเวลานอน เขาควานมือไปข้างๆ อย่างจงใจแม้เปลือกตายังหลับสนิทเมื่อฝ่ามือหนากระทบกับไหล่มนของน้ำฝนเขาก็คลี่ยิ้มออกมาเมื่อรู้ว่าเธอไม่ได้หนีเขาไปเหมือนคราวก่อน เปลือกตาหนักอึ้งเริ่มขยับแล้วเปิดออกช้าๆเป้ลืมตาขึ้นมาแล้วกระพริบตาถี่ ๆ เพื่อนปรับแสง เขาเอียงคอหันมามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงนอนซบหน้าเข้าหาตัวเขาอยู่ รอยยิ้มพิมพ์ใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาอีกครั้งนิ้วชี้เรียวยาวไล่ลูบไปตามแก้มป่องนุ่มๆอย่างหลงใหล ทำไมเธอถึงได้มีผลต่อใจเขาได้ขนาดนี้นะ บทรักที่มอบให้เมื่อคืนเขามีความสุขมากที่ได้ปลดปล่อย"อื้อเจ็บ~" เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้น เมื่อเธอขยับกายไปมาเบาๆ เพียงแค่นั้นก็เจ็บปวดไปถึงทรวงในราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำฝนค่อยๆปรือตาขึ้นมาเมื่อความเจ็บทำให้เธอนอนต่อไม่ได้"เจ็บมากไหม?" เป้ที่นอนมองอยู่เอ่ยถามเสียงเข้มแฝงไปด้วยความเป็นห่วง เขาเลิกผ้าห่มออกเล็กน้อย ทำให้ร่างกายที
Terakhir Diperbarui : 2025-06-08
