พอจัดเก็บพอประมาณ เขาก็นั่งอยู่ข้างเตียงแล้วเริ่มปล่อยใจล่องลอยออกไป จู่ ๆ ก็นึกถึงเรื่องสมัยมัธยมศึกษาตอนปลายเขารู้สึกขอบคุณเย่ซินหย่ามาก ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เขาก็คงออกจากปมที่แม่จากไปได้ไม่เร็วขนาดนั้นก็เพราะเหตุนี้ เขาถึงมั่นใจกระทั่งล้างสมองตัวเองนึกว่ารักเธอ ชอบเธอแต่หลังจากคบหากัน เขามั่นใจได้ว่านั่นไม่ใช่ความรัก เพียงแต่เขาใช้เวลาหลายปีกว่าจะเข้าใจทั้งหมด เพราะอย่างนี้จึงพลาดและผิดต่อซูมั่วเขานึกถึงถ้อยคำที่เย่ซินหย่าไต่ถามตัวเองพลางเม้มริมฝีปากนิด ๆอันที่จริงตอนเริ่มต้นมันก็ดีอยู่ แต่ตอนหลังไม่รู้ว่าอย่างไร เขารู้สึกว่าอีกฝ่ายเปลี่ยนไปตอนนั้นเย่ซินหย่าเพิ่มเขาเป็นเพื่อนก่อน ข้อความการขอเป็นเพื่อนคือเธอแก้โจทย์คณิตศาสตร์โอลิมปิกไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงยอมรับและทำการถกปัญหาด้วยกันภายหลังพวกเขาสนทนาสัพเพเหระ ตั้งแต่เรื่องดาราศาสตร์ไปจนถึงภูมิศาสตร์ ตั้งแต่อุดมคติไปจนถึงการท่องเที่ยวรอบโลก เรียกได้ว่าพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง วิญญาณสอดคล้องต้องกันมาก ดังนั้นเขาจึงรู้สึกดีและหวั่นไหวกับเธอแต่ทำไมถึงเปลี่ยนไปล่ะ?บางทีอาจเพราะหลังจากเจอตัวจริง พวกเขาก็ไม่ได้พูดคุยถึงเรื
Baca selengkapnya
Masuk
