All Chapters of วางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว: Chapter 191 - Chapter 200

หยางอี้ได้รับบรรดาศักดิ์ "เหตุใดเจ้าถึงเป็นเช่นนี้" หยางอ๋องย่างกรายเข้ามาในเรือนเล็กมองบุตรชายที่เอาแต่ร่ำสุรา "ท่านพ่อ" "พวกนางไม่อยู่แล้ว แต่สิ่งที่เจ้าควรทำคือตั้งใจอ่านตำรา ถึงอย่างไรชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป" หยางอ๋องตบบ่าบุตรชาย ที่หยางเยว่เป็นเช่นนี้ เพราะรอบกายของหยางเยว่มีสตรีเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน จึงได้ตัดสินใจอันใดไม่เด็ดขาดในชีวิต"ขอรับท่านพ่อ" ทุกสรรพสิ่งยังต้องดำเนินต่อไป ถึงอย่างไรเขาก็ต้องสอบขุนนางให้ได้ หยางเยว่คิดว่าเขาคงจะครองโสดไปชั่วชีวิต...หยางอ๋องอยู่ในจวนกับภรรยารักได้ไม่กี่วัน ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้หยางอ๋องไปส่งองค์หญิงฉินเหยาที่ชนเผ่าเหอ ทำให้เนี่ยซินต้องแยกจากสามีอีกแล้ว กว่าจะเดินทางไปกลับ ใช้เวลานับเดือน ขบวนส่งเจ้าสาวของฉินเหยาออกจากประตูเมือง ชนเผ่าเหอคือชนเผ่าทุ่งหญ้า บุรุษที่นั่นมีผิวสีแทนที่หยาบกระด้าง อีกทั้งแถบทุ่งหญ้านั้นจะร้อนเป็นพิเศษ ฉินเหยายังได้ยินอีกว่า องค์รัชทายาทสกปรก มีสนมหลายคน ฉินเหยาทั้งหวาดกลัว นางนั่งอยู่ในรถม้าขนาดใหญ่ นางรักหยางอ๋องมาก เหตุใดเขาไม่รักนางบ้างเล่า นางเฝ้ารอเขามาหลายปี จนนางเวลาผ่านไปจนเป็นสาวเทื้อคาเรือ

หนานอ๋องคิดกบฏ เหลืออีกไม่กี่วันก็จะครบเดือนแล้วเหตุใดท่านแม่ทัพไม่กลับมาเล่าใบหน้าเนี่ยซินพลันรู้สึกกังวลยิ่งนัก นางเกรงว่าบ้านเมืองฉินยามนี้ จะเดือดร้อน "พระชายาแย่แล้วเจ้าค่ะ หนานอ๋องยกทัพบุกหน้าประตูวังหลวงแล้ว" หนานอ๋องเงียบเสียนานที่แท้หาทางชิงบัลลังก์ฝ่าบาทนี่เองเนี่ยซินมองท้องของนางจะสี่เดือนแล้ว ก่อนออกเดินทางหยางอ๋องได้สั่งหยางเยว่เขาไว้เรื่องหนึ่งวังหลวงในยามนี้ท้องพระโรงวุ่นวาย ฝ่าบาทกำลังว่าราชการ นายทหารเข้ามาบอกว่าหนานอ๋องนำทัพบุกเข้ามาแล้ว กำลังจะมุ่งหน้ามาที่ท้องพระโรง เหล่าขุนนางต่างหงาดกลัวยิ่งนัก หนานอ๋องในชุดมังกรทอง แน่นอนว่าเป็นอ๋องไม่มีสิทธิ์ที่จะสวมชุดมังกรได้ นอกจากเจ้าของแคว้นเช่นฝ่าบาทฉินหยางฉินหยางนั่งบนบัลลังก์มังกรทองมองพระอนุชาเหิมเกริมยิ่งนัก หนานอ๋องคิดว่านี่เป็นโอกาสดีที่เขาจะแย่งบัลลังก์กับฝ่าบาท เพราะแม่ทัพหยางอ๋องไปต่างแดน ถึงจะมาก็มาไม่ทันเพราะได้ส่งคนไปดักไว้แล้ว เหล่าขุนนางเมื่อเห็นทหารกล้าก็หวาดกลัว หนานอ๋องสาวเท้าเข้ามาอย่างช้า ๆ"ฝ่าบาท วันนี้คือวันตายของท่าน" มีดสั้นมุ่งไปที่ฝ่าบาทอย่างรวดเร็วยังไม่ถึงพระพักตร์ฝ่าบาทก็ตกลง

ผลักข้า ข้าถีบเจ้า จีหลานนั่งคิดหลังสั่งให้ไป๋หยีออกไปหาของว่างให้นาง จีหลานนึกถึงตอนที่นางเป็นจีหนิง จีเหมยทำทีเป็นคุณหนูใหญ่ผู้เเสนดี มักไปเยี่ยมนางที่เรือนเล็ก และนำขนมอร่อย ๆ ให้นางกินเสมอ อีกทั้งชอบพูดเรื่องไม่ดีของจีหลานให้นางฟังพลอยทำให้จีหนิงพลันเกลียดชังจีหลานอย่างมาก จุดประสงค์ที่แท้จริงของจีเหมยคือต้องการสนิทกับคุณชายใหญ่ตระกูลเยียนหรือเยียนหยางบุตรชายของอู๋กั๋วกงซึ่งเป็นตระกูลเก่าแก่ที่เคยช่วยฮ่องเต้แคว้นเซิ้งในอดีตก่อตั้งราชวงศ์เซียว สาเหตุที่จีหนิงได้รู้จักกับคุณชายใหญ่เยียนหยางนั้น ในตอนแรกที่นางมาแคว้นเซิ้ง นางไปไหว้พระนอกเมือง มีโจรวิ่งราวถุงเงินนาง เยียนหยางจึงเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงาม ต่อมาเมื่อฮูหยินจวนกั๋วกงทราบเรื่องที่บุตรชายได้ช่วยญาติห่าง ๆ ของสกุลจีไว้ กระนั้นทำให้ฮูหยินจวนอู๋กั๋วกงพึงใจในตัวจีหนิงมาก จึงได้ทำการหมั้นหมายไว้นับแต่นั้นต่อมาคุณชายเยียนหยางมักมาหาจีหนิงที่จวนจีเป็นประจำ ทำให้จีเหมยนึกอิจฉาญาติผู้น้องจึงมาตีสนิทด้วย อีกทั้งทอดสะพานให้เยียนหยางจนเขาติดกับ"คุณหนูดื่มน้ำขิงอุ่น ๆ เถอะเจ้าค่ะ" ไป๋หยีเดินมาพร้อมชามน้ำขิง จีหลานมองไป๋หยี

ชินอ๋องมาส่งของหมั้น งานเทศกาลโลมไฟในปีนี้มีเรื่องเล่าขาน ท่านหญิงชีชีธิดาของหนิงอ๋องพระอนุชาฮ่องเต้ องค์ปัจจุบัน ท่านหญิงชีชีหรือเซียวชีชีเป็นธิดาที่เกิดกับนางกำนัลในจวนอ๋อง ได้ยินข่าวว่านางกำนัลคนนั้นคลอดท่านหญิงชีชีแล้วก็สิ้นใจตาย กระนั้นหนิงอ๋องรักและตามใจนางมาก เพราะเขามีนางเป็นธิดาคนเดียวอีกทั้งในยามนั้นที่ท่านหญิงชีชีตกลงไปในทะเลสาบไม่มีผู้ใดช่วยนาง นางว่ายน้ำเป็น แต่นางจำได้ว่าชินอ๋องกระโดดลงน้ำ ชีชีดีใจอย่างมากนึกว่าเขาจะช่วยนาง แต่ทว่าเขาไม่ช่วยนาง ชินอ๋องเลือกช่วยสตรีคนนั้น คนที่เป็นคุณหนูรองบุตรสาวขุนนางการคลัง อีกทั้งยามเช้านางต้องตื่นขึ้นมาเจอกับข่าวใหญ่ที่น่าตกใจชินอ๋องแต่งคุณหนูรองสกุลจีเป็นชายาเอก เสียงกรีดร้องดังขึ้นอย่างไม่พอใจ"ไม่จริง ไม่จริง ข้าหมายปองมีใจปฏิพัทธ์ต่อชินอ๋องมาตั้งหลายปี นังสารเลวนั่นมันแค่ลูกขุนนางจะสู้ท่านหญิงอย่างข้าได้อย่างไร" ชีชีทั้งทำลายข้าวของโยนลงพื้น ทั้งตบตีข้ารับใช้สารพัดอย่าง นางไม่มีทางยอมเป็นอันขาด ชินอ๋องจะต้องเป็นของนางเพียงผู้เดียวหลังจากค่ำคืนนั้นผ่านไปจีหลานถูกจับตามอง ฮูหยินผู้เฒ่าจีคาดไม่ถึงว่าหลานสาวลูกภรรยาเอก

เทียบเชิญไปงานวันพระราชสมภพฮองเฮา จีหลานเพิ่งได้ทราบข่าวว่าอีกหนึ่งปีข้างหน้านางถึงจะได้ออกเรือนไปกับชินอ๋อง ยังพอมีเวลาทำใจอยู่บ้างวันนี้หญิงสาวนั่งแทะเมล็ดแตงโมในเรือนอย่างอารมณ์ดี คนเป็นมารดาเดินเข้ามา "ลูกเเม่ช่างกินเสียจริง""ท่านแม่มีอันใด""วังหลวงส่งเทียบเชิญให้คนสกุลจีไปงานพระราชสมภพฮองเฮา อาทิตย์หน้าวันนี้ยามบ่ายจะมีช่างมาตัดชุดให้เจ้า""เจ้าค่ะ" จีหลานไม่ได้สนใจที่จะไปวังหลวงเลยแม้แต่น้อย นางอยากจะใช้ชีวิตให้มีความสุขเสียมากกว่าคนที่อารมณ์ดีที่สุดเห็นจะเป็นจีฮูหยินเสียมากกว่าที่ได้ว่าที่ลูกเขยเป็นเขยเต่าทองคำ จีฮูหยินพูดคุยกับบุตรสาวประเดี๋ยวเดียวก็พลันสาวเท้าออกจากเรือนไปในยามบ่ายจีหลานรอให้ช่างมาวัดตัวแต่ช่างกลับไม่มาเสียที มีบ่าวจากเรือนใหญ่มาแจ้งว่าจีฮูหยินให้นางไปที่ร้านผ้าอันดับหนึ่ง เนื่องจากช่างเย็บผ้าประสบอุบัติเหตุมิสามารถออกมาได้กระนั้นจีหลานมาที่หน้าจวนนั่งรถม้าไป แต่ทว่าก็ต้องพบกับจีเหมย "น้องหญิงจีหลาน""เจ้าเดินไปแล้วกัน""ท่านย่าเตรียมรถม้าอีกคันให้ข้าเเล้ว"จีหลานไม่ได้สนใจจีเหมย นางรีบเดินขึ้นรถม้า ในระหว่างทางไปที่ร้านผ้าอันดับหนึ่งรถม้าข