All Chapters of วางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว: Chapter 201 - Chapter 210

งานพระราชสมภพฮองเฮา "เจ้าอย่าเผยพิรุธ ไหน ๆ บ่าวของเจ้าก็ตายแล้ว โชคดีที่ย่าของเจ้าเป็นคนโง่เชื่อคนง่าย" อนุเซี่ยพลันหัวเราะอย่างมีความสุข หากวันนี้เร่งนี้โดนแพร่งพรายออกไปพวกนางสองแม่ลูกโดนท่านหญิงชีชีจัดการแน่ โชคดีมีบ่าวมารับเคราะห์แทน จีเหมยไม่รู้สึกผิดเลยแม้แต่นิดเดียวในยามค่ำคืนเรือนอนุเซี่ย จีเหมยพลันนอนหลับอย่างสบาย นางรู้สึกคันอย่างมาก กระนั้นหญิงสาวเปิดผ้าห่มดู พบว่ากองทัพหนอนมาแต่ที่ใด เหตุใดถึงเยอะเพียงนี้"กรี๊ด !!!" เสียงกรีดร้องพลันดังขึ้น ทำให้บ่าวตกใจรีบเข้ามาดู พบหนอนจำนวนมากที่ไต่อยู่บนพื้น บนหลังคาเสี่ยวหวังยิ้มอย่างสาแก่ใจ งานที่คุณหนูรองสั่งสำเร็จแล้ว ร่างหนาหายไปท่ามกลางความืดมิดจวนหนิงอ๋อง เรือนท่านหญิงชีชี ในยามนี้นางกำลังนอนหลับสบายหญิงสาวพลันนอนฝันหวาน เสี่ยวหวังเป่าควันยาสลบเเล้วกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง เขาค่อย ๆ ย่องไปที่หน้าคันฉ่องสาดผงบางอย่างในตลับแป้ง จากนั้นหายไปทางหน้าต่าง...ยามเช้าวันถันมาจีหลานตื่นขึ้นมารับบรรยากาศที่สดชื่น เมื่อคืนนางสั่งเสี่ยวหวังไปทำภารกิจสำคัญให้นาง กระนั้นนางรอดูผลลัพธ์ยามเช้าอย่างสบาย"คุณหนูแย่แล้วเจ้าค่ะ เมื่อ

งานล่าสัตว์ ท่านหญิงชีชีกับองค์หญิงสิบได้แต่กรีดร้องในใจ เหตุใดชินอ๋องต้องไปช่วยนางสารเลวทุกครั้ง ถึงยามที่ท่านหญิงชีชีออกไปที่ลานการแสดงแล้ว เซียวชีชีรู้สึกว่าเหตุใดมันถึงคันเยียงนี้ ทำคนต่างรอชมการแสดง แต่ทว่าท่านหญิงชีชีไม่แสดงเสียที นางกระชากอาภรณ์จนขาดต่อหน้าพระพักตร์ฝ่าบาทหนิงอ๋องทนไม่ไหวรีบพาตัวท่านหญิงชีชีกลับจวนทันที สรุปท่านหญิงชีชีเกิดอาการคันทั้งตัวจึงไม่สามารถแสดงต่อได้รัชทายาทคิดว่าชินอ๋องช่างโหดร้ายกับสาวงามนัก ในตอนนั้นนางกำนัลของชินอ๋องผสมยาแก้คันในน้ำชาของท่านหญิงชีชีหลังจากรู้ว่าจีหลานโดนวางยา เรื่องราวก็เป็นเช่นนี้จีหลานลืมตาอีกที่ก็เป็นเช้าของวันใหม่แล้ว นางกลับมาที่เรือนได้อย่างไร"ท่านแม่"จีฮูหยินเดินเข้ามาพอดี "เมื่อคืนหลังจากที่เจ้าแสดงจบ ชินอ๋องจะพาเจ้าไปตำหนักรับรอง แม่เลยคิดว่าพาเจ้ากลับเลยดีกว่า ชินอ๋องอุ้มเจ้าขึ้นรถม้าและมาส่งเจ้าหน้าเรือน" จีฮูหยินรู้สึกว่าชินอ๋องเมตตาบุตรสาวของนางยิ่งนัก"เมื่อคืนข้ารู้สึกเหมือนโดนวางยา" จีหลานคิดเช่นนั้น "ใครกันวางยาเจ้า""คุณหนูข่าวใหญ่เจ้าค่ะ" ไป๋หยีเดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าอาหารสาวใช้จัดอาหารให้เจ้า

ให้ความช่วยเหลือ ยามพลบค่ำของวันนั้นจีฮูหยินพาบ่าวชายคนหนึ่งรูปร่างดีชื่อว่าเสี่ยวหวัง มาจากตลาดทาสเขามีวรยุทธ์สูง จีฮูหยินเลยตัดสินใจซื้อตัวเขา"ตอนไปนี้เจ้าจงดูแลคุณหนูรองให้ดี นางสั่งให้เจ้าทำอะไร เจ้าต้องเชื่อฟังนาง"จีฮูหยินหันไปสั่งเสี่ยวหวัง บ่าวชายก้มหน้าแล้วรับคำทันที"ขอรับฮูหยิน""เจ้าจงไปที่เรือนอนุเซี่ย ไปสืบความมาว่าวันนี้พวกนางเป็นคนวางแผนทำร้ายข้ารึไม่" จีหลานสั่งการทันที เพราะคิดว่าเสี่ยวหวังน่าจะสำรวจในจวนจีแล้วก่อนที่จะมาทำงานรับใช้นางเสี่ยวหวังหายไปกับความมืดมิด"วันพรุ่งนี้ถึงจะรู้ว่าม้าโดนพิษอันใดรึไม่ เจ้าจงวางใจเถอะ หากเป็นฝีมือพวกนาง แม่ไม่มีวันปล่อยไปแน่นอน" จีฮูหยินมองบุตรสาวอย่างเป็นห่วง ตั้งโดนผลักตกจากบันได ทำให้จีฮูหยินระวังตัวมากขึ้น และห่วงความปลอดภัยของบุตรสาว มาครั้งนี้ม้ายังคงคลั่งอีกจีหลานมองมารดาเดินออกจากเรือน สมองของนางคิดว่าหากเป็นคนพวกนั้น นางจะต้องจัดการทันทีให้สาสมเรือนอนุเซี่ยในยามนี้ สองแม่ลูกจิบน้ำชากันอย่างหัวเสีย ที่แผนไม่เป็นไปอย่างที่คิด"ท่านแม่ข้าอุตส่าห์ร่วมมือกับท่านหญิงชีชี นำยาหญ้ากระตุ้นม้าไปให้สารถี เหตุใดมันถึงร

งานกวีจวนหนิงอ๋อง "คุณหนูเจ้าคะ จวนหนิงอ๋องส่งเทียบเชิญมาให้ท่านและคุณหนูใหญ่ ไปงานกวีเจ้าค่ะ" ไป๋หยีเพิ่งจะได้รับเทียบเชิญจากจีฮูหยิน คนของจวนหนิงอ๋องส่งเทียบเชิญมาเมื่อวาน จีหลานมองเทียบเชิญ จวนหนิงอ๋องคือจวนของบิดาท่านหญิงชีชี ครั้งนี้ท่านหญิงชีชีมีอะไรมากลั่นแกล้งนางอีก ครั้งก่อนงานพระราชสมภพฮองเฮา โชคดีที่ชินอ๋องแก้แค้นแทนจีหลานเป็นที่เรียบร้อยเเล้วเอาเถอะนางจะไปจวนหนิงอ๋องสักครั้ง งานจะจัดขึ้นอีกสี่วันข้างหน้า หญิงสาวตั้งใจว่าจะนอนหลับพักผ่อนเสียหน่อย แต่ทว่าชินอ๋องพลันมาหานาง "คารวะท่านอ๋อง" จีหลานทำหน้าบึ้งคิดในใจว่าเขาไม่มีการมีงานทำหรืออย่างไร "เจ้าเหมือนกำลังตำหนิข้าในใจนะ" อ้าวรู้ทันอีก เขาเป็นพยาธิในท้องนางรึอย่างไรจีหลานพลันยิ้นกลับไป "ข้าไม่ทันเอ่ยอันใดเลย ว่าแต่ท่านมีธุระอันใด" "ข้าจะพาเจ้าไปชมฝนดาวตกคืนนี้ บนหุบเขาเถียนซาน" "ชายหญิงยังไม่ออกเรือนจะไปเที่ยวด้วยกันได้อย่างไร" จีหลานแย้งขึ้นมา ชายหญิงยังไม่ออกเรือนกันจะออกไปค้างแรมด้วยกันได้อย่างไร"ทำไมจะมิได้ ข้าขอท่านย่าและท่านแม่ของเจ้าเเล้ว พวกนางอนุญาตอีกอย่างเจ้าคือคู่หมั้นของข้าหาใช่คนอื่นไกล"

ฮูหยินผู้เฒ่าจีป่วยหลานสาวจึงต้องไปขอพรที่วัด รถม้าเคลื่อนมาถึงจวนสกุลจี ชินอ๋องอุ้มจีหลานเข้ามาด้านในจวน มุ่งหน้าไปที่เรือนของนางท่ามกลางสายตาของบ่าวไพร่"ท่านอ๋องเกิดอันใดขึ้น" จีฮูหยินเห็นชินอ๋องจะก้าวเข้าธรณีประตูพอดี"จีฮูหยินรีบเปลี่ยนผ้าให้นางเถอะ" ชินอ๋องสาวเท้าไปตั่งยาวเเล้ววางนางลงอย่างช้า ๆ "จีฮูหยินข้าไปล่ะ""น้อมส่งท่านอ๋อง"คล้อยหลังชินอ๋องจีฮูหยินถามบุตรสาวจึงได้รู้ความจริงว่าท่านหญิงชีชีกลั่นแกล้งจีหลานผลักจีหลานตกน้ำ มิน่าเล่าชินอ๋องถึงบันดานโทสะเช่นนั้นจีหลานเปลี่ยนอาภรณ์ตัวใหม่เรียบร้อยแล้ว หญิงสาวจิบน้ำแกงขิงอุ่น ๆ หากไม่สั่งเสี่ยวหวังไว้ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะรอดพ้นปัญหานี้อย่างไร...บ่ายของวันนั้นรถม้าของขุนนางที่เพิ่งออกจากออกจากวังหลวงเกิดพลิกคว่ำระหว่างทางกลับจวน ทำให้ขุนนางทั้งหลายได้รับบาดเจ็บชินอ๋องได้ยินจือเฟิงรายงานเขาพอใจยิ่งนักแน่นอนว่ารถม้าที่พลิกคว่ำเป็นฝีมือของเขาเอง...จวนหนิงอ๋องฝ่ามือหนาใหญ่กระทบไปที่หน้าบุตรสาวอย่างแรง หนิงอ๋องไม่เคยโกรธเช่นนี้มาก่อน โกหกเขาว่าจะจัดงานกวีเหตุใดจึงไปกลั่นแกล้งคู่หมั้นของชินอ๋อง ฝ่าบาทจากที่เกลียดเขาอย