Semua Bab วางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว: Bab 211 - Bab 220

เรื่องราวที่คาดไม่ถึงคุณชายเยียนมีอนุ วันถัดมาจีฮูหยินส่งบุตรสาวหน้าเรือน ไม่รู้ว่ายายแก่จีคิดอย่างไร ได้ยินว่าป่วยแทนที่จะให้ท่านหมอมารักษาที่จวนนอนสบาย ๆ แต่ดันไปขอพรพระพุทธรูป เอาเถอะถึงอย่างไรเพื่อความสบายใจของคนแก่ นางในฐานะสะใภ้ก็ไม่ขัดอันใดจึงจีหลานไปด้วย"เจ้าก็ดูแลตัวเองดี ๆ ด้านนอกเต็มไปด้วยป่าอันตรายยิ่งนัก" วัดฉินรายล้อมไปด้วยป่า นางกลัวบุตรสาวจะเผลอเดินออกมา "เจ้าค่ะท่านแม่" จีหลานยิ้มให้มารดาแล้วเดินขึ้นรถม้าไป ส่วนจีเหมยหลานรักนั่งรถม้ากับฮูหยินผู้เฒ่าจี"ท่านย่าดูแม่ใหญ่จะห่วงน้องรองมากนะเจ้าคะ" จีเหมยนั่งรถม้าอีกคันเปิดม่านดูแล้วเอ่ยกับฮูหยินผู้เฒ่าจี"เจ้าอย่าใส่ใจเลย แม้เจ้าจะเป็นลูกอนุ ย่าก็รักเจ้าเสมอ" คนเป็นย่ากุมมือหลานสาวตลอดทางรถม้าคนสกุลจีเดินทางมาถึงวัดฉินก็ยามบ่ายคล้อย แม่ชีดูแลวัดออกมาต้อนรับพวกนาง พาพวกนางทั้งสามคนไปเรือนปีกตะวันออกเรือนพำนักสตรีจีหลานเข้ามาในเรือนพำนัก ห้องสะอาดดีมาก ไป๋หยีรีบจุดกำยานไล่ยุงทันที...ไป๋หยีกลับมาจากไปเอาชุดขาวกับแม่ชี จีหลานเห็นางทำหน้าตาตื่นเต้น"มีอันใด" "คุณหนูท่านอ๋องทั้งหลายและท่านหญิงชีชีคุณหนูสกุลต่าง

จีหลานเปิดร้านเครื่องแป้ง สามวันผ่านไปทุกคนออกตามหาจีหลาน โดยเฉพาะชินอ๋องสั่งทหารใต้อาณัติตามหาจีหลาน ทั่วทั้งผืนป่า จีหลานอยู่ในเรือนสมุนไพรของยายเฒ่าหวังอาการของนางเริ่มดีขึ้นเเล้ว นางหวังว่าท่านอ๋องจะออกตามหานางในขณะนั้นเองชินอ๋องออกตามหาจีหลานมาสามวันแล้ว เขาอ้อมภูเขาอีกลูก การหายตัวไปของนางทำให้เขากินไม่ได้นอนไม่หลับ รวมทั้งจีฮูหยินด้วยเล่นกัน"ท่านอ๋อง พบตัวท่านหญิงแล้วขอรับ" นายทหารชั้นผู้น้อยเข้ามารายงานชินอ๋อง พบนางที่เรือนแห่งหนึ่ง ชินอ๋องควบม้าตามมาพบว่าเรือนแห่งนั้นเป็นเรือนสมุนไพรเต็มไปด้วยบุปผารายล้อม"ทหารมา" ยายเฒ่าหวังตกใจไม่น้อย จีหลานดีใจมากในที่สุดเขาก็ตามหานางจนพบ"ท่านยายไม่ต้องกลัว" จีหลานเอ่ยกับยายเฒ่าหวังแล้วเดินออกไปหน้าเรือน มองชินอ๋องในชุดทหารใบหน้าซีดเซียวขอบตาดำราวกับคนไม่ได้นอนมาหลายวันชินอ๋องรีบลงจากหลังม้าสาวเท้าอย่างฉับไวคว้าตัวนางมากอด"ข้าเป็นห่วงเจ้า" ในคืนนั้นหลังจากที่มีคนมาเเจ้งว่านางหายไป เขารีบระดมคนออกตามหานาง ไป๋หยีเล่าว่านางไปเวจ พอกลับมาคุณหนูหายไปแล้ว "ไป๋หยีบอกว่าเจ้าหายตัวไป" "จีเหมยพาข้ามาเดินเล่น ข้าเดินหลงจนตกหน้าผา"

ท่านอารองพร้อมครอบครัวกลับมา ชินอ๋องมาส่งนางหน้าจวน เขาแอบกระซิบคืนนี้เขาจะเข้าไปหานาง จีหลานพลันเดินมาถึงสะพานโค้งพบกับฮูหยินผู้เฒ่าจีที่เดินมาอย่างเนิบช้า โดยมีจีเหมยคอยประคอง "เจ้ามาแล้ว" ฮูหยินผู้เฒ่าจีโล่งอกที่จีหลานมิได้เป็นอันใด แต่จีเหมยแอบเสียดายเล็กน้อย ย้อนไปครึ่งชั่วยามก่อนมีคนมาเเจ้งข่าวว่าจีหลานโดนคนของอ้ายกุ้ยเฟยจับตัวไป "ข้าขอตัวท่านย่า" จีหลานไม่อยากสนทนากับคนจอมปลอมพวกนี้ "น้องรองทำนิสัยเช่นนี้ได้อย่างไร ท่านย่าอุตส่าห์เป็นห่วง" จีเหมยตัดพ้อ"พาย่ากลับเรือน" ในเมื่อนางปลอดภัยเเล้วก็มิจำเป็นต้องห่วงอีก เพียะ !!! ฝ่ามือหนาใหญ่ตบเข้าไปที่ใบหน้าของจีฮูหยินอย่างเเรง นางมองจีเยียนที่ตบนาง"เจ้าสั่งสอนลูกอย่างไร นางถึงได้ไปทำอันใดให้อ้ายกุ้ยเฟยไม่พอใจ" จีเยียนมาลงที่จีฮูหยิน เรื่องนี้ไม่รู้ว่าจีหลานจะเป็นอย่างไรบ้าง"ท่านมันบ้าไปแล้ว แทนที่จะไปช่วยบุตรสาวกลับมุดหัวอยู่แต่ในเรือน ทำร้ายข้า" จีฮูหยินทั้งเสียใจ จีหลานหยุดฟังที่หน้าเรือนของมารดาสุดท้ายเปิดประตูเดินเข้าไป สองสามีภรรยาต่างมองบุตรสาว"เจ้าไม่เป็นอะไรรึ" คนเป็นบิดางงเป็นไก่ตาแตกที่บุตรสาวกลับเรือนม

มารดาตั้งครรภ์ จีหลานกลับมาที่เรือนเห็นมารดามารอนาง พบว่ามารดามีสีหน้าที่ดีใจ "ท่านแม่ดีใจอะไรเจ้าคะ" จีหลานนั่งตรงข้ามมารดาแล้วเอ่ยถาม"ข้าตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว เมื่อเช้าข้าไปโรงหมอ เดิมทีจะให้หมอมาตรวจอาการในจวนกลัวคนอื่นจะรู้" จีฮูหยินยังรักบุรุษอย่างบิดาอีกรึ จีหลานไม่เข้าใจ "ท่านแม่ ท่านก็ดูแบตัวเองดี ๆ ก็แล้วกัน" จีหลานเป็นห่วงมารดากลัวเซี่ยหรันจะเล่นไม่ซื่อในวันนั้นเองที่จีฮูหยินประกาศข่าวดีของนางออกไปว่านางตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว จีเยียนแม้จะไม่ค่อยรักจีฮูหยินแต่เขาก็ดีใจมาก ไม่ต่างกับฮูหยินผู้เฒ่าจี ที่ส่งของมาบำรุงครรภ์จีฮูหยิน แม้ผู้เป็นแม่สามีจะไม่ค่อยชอบหน้าสะใภ้คนนี้เท่าใดนักทางด้านเรือนอนุเซี่ย เซี่ยหรันคาดไม่ถึงเช่นกันว่าจีฮูหยินจะตั้งครรภ์"ท่านแม่หากแม่ใหญ่คลอดออกมาเป็นชาย สมบัติทุกอย่างจะไม่เป็นของจีฮูหยินหรอกรึ" นี่คือสิ่งที่จีเหมยเป็นกังวล ทั้งสองคนมีความคิดไม่ต่างกันสมบัติทั้งหมดจะต้องตกเป็นของจีเสวียนบุตรชายของนางเท่านั้น เซี่ยหรันไม่มีทางยอมเป็นอันขาด ดวงตาของสองแม่ลูกพลันเปล่งประกายแห่งความชั่วร้ายออกมา...ชินอ๋องมาหานางพร้อมมอบชุดร่วมงา

หนึ่งบุรุษ สองสตรี ข่าวดังของแคว้นเซิ้งวันนี้คือท่านหญิงชีชีกับองค์หญิงสิบได้สมรสกันทั้งสามคน ท่านหญิงชีชีเป็นชายารอง ส่วนองค์หญิงสิบเป็นชายาเอก ขบวนเจ้าบ่าวเจ้าสาวมุ่งหน้าออกจากแคว้นเซิ้งไปแห่งชนเผ่าเหอทันทีส่วนองค์หญิงสามเผ่าเหอนางนั้นได้เป็นชายาเอกของเจิ้งอ๋องแม้จะไม่พอใจ แต่อวิ๋นเหยาก็ต้องจำใจต้องอยู่ เป็นข้อตกลงระหว่างองค์ชายรองกับเจิ้งอ๋องส่วนหนิงอ๋องฝ่ายาทไล่เขาไปปกครองทางใต้คือเมืองจิน ไม่ให้เขาได้กลับมาเมืองหลวง เรื่องวุ่นวายเป็นอันต้องจบลงไปเผ่าเหอในยามนี้ชีชีทั้งถูกอวิ๋นหวายทุบตีสารพัดนางไม่มีบ้านให้กลับเเล้ว ชีชีนึกสมเพชตัวเอง องค์ชายรองอวิ๋นหวายเป็นคนป่าเถื่อนอย่างมาก ส่วนองค์หญิงสิบองค์ชายรองมิกล้าปฏิบัติต่อนางไม่ดี เพราะน้องสามขององค์ชายรองยังเป็นชายาเอกเจิ้งอ๋องอยู่...หลายวันมานี้จีหลานใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ตั้งแต่ท่านหญิงชีชีแต่งงานไปวันนี้จวนสกุลจีจัดโคมไฟประดับสีแดงเห็นว่าใกล้ถึงวันแต่งงานของจีหลานกับเยียนหยางแล้ว ดูเหมือนว่านายท่านจีจะดีใจจนออกนอกหน้าจีหลานไม่คิดเสียดายเยียนหยางเลยแม้แต่น้อย ชายเลวเช่นนั้น ในตอนที่นางเป็นจีหนิงเขาหลอกให้นางหลงรักส