All Chapters of Hiding My Sons From My Heartless Husband : Chapter 131 - Chapter 140

HIS CONFESSION "Gusto ni Navia si Kuya Keiler..." Buong akala ko noon ay nagbibiro lang siya patungkol sa gusto niya si Kuya Keiler...hindi ko alam na totoo pala lahat ng iyon. At hindi ko inaakala na ganoon kalalim ang nararamdaman niya matapos sabihin sa akin ang lahat. And tonight she's planning to confess to him. Hindi ko alam pero matapos kong marinig lahat ng sinabi niya ay parang gusto kong kontrahin ang gagawin niyang pag-amin. Pero ayoko namang mag-isip siya ng kung anong bagay lalo na't alam ko sa sarili ko na hindi ko alam kung ano ba talaga ang tunay na nararamdaman ko para kay Kuya Keiler. Dahan dahan kong sinuklayan ang sariling buhok habang tahimik na nakatingin sa salamin. Ilang oras na lang mula ngayon ay aamin na si Navia kay kuya Keiler pero isang bagay lang ang bumabagabag sa puso ko―kung ano ang magiging reaksyon niya sa pagamin ni Navia. 'Will he like her back? Will they end up being together? ' pero bakit ang sakit naman isipin kunh iyan nga mismo ang m

SHARED KISS "Oh? You're all here na pala," biglang agaw ni Ate Hiraya sa atensyon namin. "You all go na, okay? Hihintayin ko pa ang kuya Khairro niyo. Siya na lang ang maghahatid sakin," saad niya. "Saan po ba tayo pupunta?" takang tanong ko. Wala kasi akong maalala na may sinabi siya na aalis kami ngayon. "Haven't I told you? We're going to pick your new second dress," aniya. "Po? Pero ate, bumili na po tayo ng dress. Bakit kaylangan pa po natin bumili pa ng bago?" "Aga, that four-dress we brought last time is a ball gown, okay? This one is different," pagdadahilan niya pa. "Sige na at gumayak na kayo, baka mahuli pa tayo," saad niya bago kami talikuran. "Oh my gosh! I'm so excited to see you in the dress!" biglang tili ni Navia. "Hay nako! Tara na nga," sagot ko na lang at naunang pumasok sa loob ng sasakyan. Habang si Navia naman ay pumunta sa passenger seat katabi si Kuya Keiler, at si Keefer naman ay umupo sa tabi ko. Nagulat na lang ako nang bigla niyang hawakan ang kama

MAKE LOVE"Wala na tayong dapat pagusapan," sagot ko at tinalikuran siya, pero bago pa man ako makaalis sa kinatatayuan ko ay bigla niya na lang hinatak ang braso ko."Don't turn your back on me, young lady," seryoso niyang saad at pilit ako pinaharap sa kanya."Ano ba!" inis kong tabig sa kamay niya. "Wala na sabi tayong dapat pagusapan!" "Yes, we do. And we are going to start now.""Eh, sa ayaw kong kausapin ka? Sa tingin mo ba mapipilit mo ako?""If forcing you is the only way to talk with you—then I will," ani niya na ikinahinto ko."Sa tingin mo ba maapipilit mo ako? Hindi no!"Napamaang naman siya sa sagot ko na parang nawawalan na siya ng pasensya. "If you don't want to talk with me, then I'll just go to Navia and tell her everything that happened to us earlier," ika niya na ikinalaki ng mata ko."Nahihibang kana ba? At sa tingin mo maniniwala ako na kaya mong sabihin yon sa kanya—""Oh yes, I can! And I'm not going to hesitate to go in her room right now and tell her how you

THE MISTAKE WE SHARED Nang magising ako ay ramdam ko ang kasakitan ng buong katawan ko na para bang pinagbagsakan ako ng langit at lupa dahil sa sobrang sakit. Dahan-dahan akong umupo mula sa pagkakahiga pero napahinto ako ng maramdaman ang sakit sa pangibabang hita ko.'Ano bang nangyari? Sobrang sakit ng katawan ko. Pati ang ulo ko nakisabay pa! ' Pero na pahinto na lang ako sa pagiisip ng maramdaman ko ang kaubadan ng katawan ko. Agad kong hinatak ang kumot ko upang balutin ang hubad kong katawan. Pero agad ring napunta ang atensyon ko sa kung sino na nakahiga sa tabi ko. Hindi ko masilayan kung sino iyon dahil tangiing hubad na likod niya lang ang nakikita ko. Sunod-sunod ang naging pagtulo ng luha ko ng mapagtanto ko kung ano ang maaaring nangyari. Ang tanging naalala ko lang ay nagkaroon kami ng practice para sa kaarawan ko. Kasama ko sila Keefer, Navia, at ang dalawang bata kahapon.FLASHBACK"Let's try this, c'mon!" pilit sakin ni Navia at inabot ang isang baso ng alak."

BIRTHDAYDumating na ang araw na pinakahihintay ng lahat. Ang aking kaarawan. Halo-halo ang nararamdaman ko para sa araw na ito. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin maalis sa isip ko ang mga nangyari sa mga nakalipas na araw. At tuwing kaharap ko si Navia ay mas lalo lang na dadagdagan ang guilt sa puso ko."No freakin' way! You're so beautiful!" ika ni Navia ng makapasok siya sa kwarto ko. Inaayusan kasi ako ng make-up artist habang busy naman ang iba sa pagpapasuot ng gown ko sakin.Pilit naman akong ngumiti sa kanya. "Thank you.""Wait, why don't you look happy? Are you nervous?" nag-aalala niyang tanong. Tumango naman ako sa kanya kahit hindi naman talaga iyon ang tunay kong nararamdaman. "Aw, I know what you're feeling right now, but don't worry, you'll be fine once you see everyone. So don't be nervous and enjoy your night, okay?" pangaalo niya sakin—tinanguan ko na lang siya kahit na alam kong hindi ko magagawang ma-enjoy ang araw na ito.Nang mag-ala-sais ng gabi ay natapos n