All Chapters of His Abandoned Wife Sweetest Comeback : Chapter 181 - Chapter 190

"Be careful next time," banayad na bulong ni Raffaelo matapos tulungan patayuin si Aella. "Ginugulat mo kasi ako!" nahihiyang tugon niya. "Tutok na tutok ka kasi sa trabaho mo. Kaya pati ang kagaya kong gwapo ay kinakaligtaan mo," hirit nito, normal na lumalabas ulit ang pagiging mapagbiro nito matapos nilang magpalagayang loob noong umiyak siya sa balikat nito. Sabi ng lahat, taong bato si Raffaelo at madalang umasta tulad nito. Kaya maraming naiinggit na babae sa kanya—kayang-kaya niyang paamuhin ang isang lion. Nalilito n'yang tinitigan saka iniwas agad ang mga mata. "By the way, congratulations on your annulment!" "P-Paano mo nalaman?" "I'm one of the powerful in the Philippines, and it's easy to know everything especially the wheareabouts of my subordinates." "Yabang tapos tsimoso..." bulong niya sa sarili. "May sinabi ka ba?" Sumalpok ang kilay ni Raffaelo pero huling-huli ng tainga n'ya ang binangkit nito. Napailing ito. "W-Wala. Ang bilis mo naman nalaman an

"Why she so eye-catching today," gigil na wika ni Theodore. Nagagalit s'ya dahil gumaganda ito matapos ang isang linggo na di sila nagkikita. Halata na hindi ito apektado sa paghihiwalay nila. Na-glow up ito, naging maliwalas ang mukha sa manipis nitong make up. Nakasuot ito ng kulay rosas na blazer, puting shirt sa loob at kulay rosas din ang A-Line skirt nito at pinarisan ng itim na pointed high heels. Umiindayog ang balakang nito habang naglalakad. Walang duda na maganda ito at naaakit s'ya. Okay sana ang lahat, malaya sana s'yang pagpyestahan ang babae kung wala itong kasamang asungot. Hindi n'ya pa rin kilala ang totoong pagkatao ng lalaking kasama nito basta ang alam niya ay psychiatrist ito ni Angelica , ito rin ang nakita niya na kasama nito sa Palawan. Bumaba s'ya at padaskol na sinara ang pinto ng kotse. Huli niyang namalayan na sinusugod n'ya ang mga ito. Uminit ang ulo ni Aella nang matukoy ang paparating na lalaki sa gawi nila. Balak niya sanang balewalahin pero m

Dinala ni Theodore ang Mommy niya sa hospital pero hindi na niya ito dinalaw matapos iyon. Patuloy niyang binalewala si Scarlet hanggang sa lumipas ang tatlong araw. Sinubsob niya ang sarili sa trabaho ng kompanya, tinigilan niya makipagkompetinsya kay Raffaelo Conti at pinili palaguhin ang e-commerce business nila. Umiinom s'ya ng whiskey sa opisina n'ya nang biglang bumukas ang pinto. Niluwal ang nakangiting babae. Si Scarlet. Makapal pa rin ang mukha, mataas pa rin ang pride at wala pa ring takot sa kanyan kahit maraming beses n'yang pinatabuyan, pinagsalitaan ng masasakit at tinulak. May bitbit itong box. Ngayon lang naisipan umalis buhat noong sinisante niya. Umabot din sa wakas sa limitasyon ang pagmamatigas nito. "Wala akong oras makipag-usap sa mga taong hindi naman importante sa buhay ko," malamig niyang asik habang nakatingin sa panorama sa labas. Nilinis ni Scarlet ang nananakit na lalamunan. Ayaw n'ya sanang gawin ito pero umaasa s'ya na kapag aalis s'ya sa kompanya

Isang linggo ang lumipas matapos bumalik ni Aella mula sa Seoul. Gaya ng dati ay lalo niyang sinubsob ang sarili mga bagong proyekto. Prioritize nila ngayon ang pagbubukas ng bagong luxury brand nila na perfume and clothing collection. Sabado, araw ng day off siya. Muntikan siyang mawalan ng balanse nang bigla s'yang kiladkad ni Sandra. Iniwan muna nila si Angelica kay Helen dahil magsa-shopping sila. Gusto nitong bilhan ng bagong damit si Angelica bilang regalo sa papalapit na pasko. Nauwi silang dalawa sa isang coffeeshop matapos mapagod sa pag-iikot ng mall. Um-order siya ng dalawang tiramisù, isang maliit na kahon ng bavarian at dalawang match milkshake. Humugot ng malalim na hininga si Sandra. "Ang hirap talaga hulihin ang taong palaging busy sa buhay. Simula noong nagtrabaho ka sa ilalim ni Raffaelo ay parang hindi na sila nagfa-function kung wala ka. Nakakainis na ang pagiging workaholic mo!" "Hoy, don't be like. Nagtatrabaho ako para sa ikakabuhay namin ni Angelica at k

Kinabukasan, pagkatapos kumain ni Aella ng almusal ay dumeretso na sila sa paaralan ng kanyang anak. Simple lamang ang seremonya pero ramdam niya ang kasiyahan ng lahat. Dumating din ibang mga magulang para makisali at masaksihan ang masayang kaganapan ng kanilang buhay. Bagamat hindi pang-professional level ang masterpiece ng kanyang anak pero bawat guhit at kulay nito ay pinipresenta ang pagkatao nito. This also give parents a clearer picture of their children's current recovery status. Bilang master of ceremony, natikas na nakatayo si Andrew Fajardo sa stage, suot ang paborito niyang suit. Inanunsyo niya ang premyo at sinabi sa mga bata na iguhit kung ano ang nasa isipan ng mga ito. Sa kanyang gabay ay natutu ang mga bata na ipahayag ang saloobin ng mga ito na sadyang kinatuwa ng mga magulang ng mga ito. Sa wakas, dumating ang pagkakataon ni Angelica. "The last child to be honored is Angelica Larson. She's also the last girl to enroll in our class. This time, she won first prize