Chapter 41“แกงรัญจวนอร่อยครับ อร่อยมาก ผมยอมรับเลยว่ากินครั้งแรก เป็นครั้งแรกที่น่าประทับใจครับ” ผู้พูดคือไกรศรที่เลือกชิมแกงรัญจวนเป็นชามแรก “พร่ากะปิก็สุดๆ ครับ” โตมรเอ่ยชมบ้าง “แกทำไมไม่กินล่ะเมฆ นั่งมองกับข้าวอยู่ได้” วรวิทย์ถาม เมื่อเห็นว่า เมฆาเป็นเพียงคนเดียวที่ยังไม่ได้กินอาหาร “เออๆ” เมฆาดึงสตินึกคิดกลับมา เขาชิมแกงส้มเป็นชามแรก เนื้อปลาช่อนหั่นพอดีไม่ใหญ่ไม่เล็กถูกตักมาวางไว้ในจานข้าว ปลาสลิดที่มีอยู่แปดตัวตามจำนวนคนที่มาขึ้นมาวางบนจานหนึ่งตัว จากนั้นก็เริ่มลงมือชิมแกงส้ม เมฆาจำคำบอกของณัฐรวีได้ไม่มีลืม เขาทำตามคำบอกนั้น “คุณเมฆกินแกงส้มก่อนนะคะ เคี้ยวสักสองสามครั้งให้รู้รสชาติของแกงส้ม มันจะอยู่ในปาก แล้วค่อยกินปลาสลิดตามไปแล้วเคี้ยวไปพร้อมกัน มันจะอร่อยมากค่ะ” พระเจ้า! แม้ว่าเมฆาไม่ได้กินแกงส้มผักแปดเซียนฝีมือณัฐรวีมานานเจ็ดปี ทว่าเขาจำรสชาติได้ดีไม่มีลืม ซึ่งแกงส้มชามนี้ รสชาติและผักที่ใส่ลงไปตรงกับที่ณัฐรวีทำไม่มีผิด ประหนึ่งเขากำลังกินอาหารฝีมือณัฐรวี มันจะใช่หรือ... เมฆามีข้อกังขาในใจ สูตร
Terakhir Diperbarui : 2025-06-24 Baca selengkapnya