All Chapters of โสเภณี...ที่ไม่อยากเป็น: Chapter 21 - Chapter 30

หนุ่มๆ พาสองสาวออกไปรับประทานอาหารด้วยกัน จากนั้นจึงพาไปเที่ยวต่อเพราะมันยังหัวค่ำอยู่ แพทตี้กับแอมมี่ไม่ขัดข้องเพราะสองหนุ่มอยากจะพาเดนนิสไปหาคู่นอนสำหรับคืนนี้ด้วย เขาคุยถูกคอกับสาวบาร์คนนั้นก็จริงแต่พอถามเธออยากออกไปกับเขาไหม ปรากฏว่าเธอออกมาด้วยไม่ได้เพราะมีคนรับเลี้ยงแล้ว เธอจึงทำหน้าที่พูดคุยและดื่มเป็นเพื่อนเขาเพียงเท่านั้น“น้อยคนนะคะที่พอมีคนดูแลแล้วจะไม่กลับไปรับงานแบบเก่า” จู่ๆ แอมมี่ก็โพล่งขึ้นมาเป็นภาษาอังกฤษหลังจากได้รับรู้เรื่องราวของผู้หญิงบาร์ที่อยู่ตรงข้ามร้านที่เธอและแพทตี้ทำงานอยู่“หืม... ยังไงครับ” โอเว่นเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ“แปลว่าถึงจะมีคนเลี้ยงอยู่แล้ว เธอก็ยังทำงานกลางคืนอยู่เพียงแต่ไม่ได้ออกไปกับลูกค้าอีกน่ะหรือครับ” เดนนิสเอ่ยถามขึ้นมาสมทบ“ใช่ค่ะคุณเดนนิส เพราะผู้หญิงบางคนภาระหนี้สินมากกว่ารายเดือนที่ฝรั่งเลี้ยงดู พวกเธอจึงต้องยังทำงานแบบนี้อยู่ แต่ฝรั่งบางคนก็ไม่ไว้ใจนะคะ เพราะเขาไม่ได้มาเห็นว่าพวกเราทำอะไรกันบ้าง อย่างเวลาที่พวกคุณยังทำงานอยู่ พวกเราก็อาจจะกำลังนอนร้องอยู่ใต้ร่างของใครก็ได้หึๆ เวลาของเรามันต่างกันนี่คะ”แอมมี่เอ่ยออกมาไม่ผิดเลยสักนิด

แสงแดดจากพระอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามาภายในห้องนอนสุดหรูที่ปรากฏร่างเปลือยเปล่าของชายหญิงนอนกอดก่ายกันอยู่ เปลือกตาของทั้งคู่ยังคงปิดสนิทเสียงลมหายใจเข้าออกก็ยังคงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เพราะความเหน็ดเหนื่อยจากพายุสวาทที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมาทำให้สองหนุ่มสาวหมดเรี่ยวแรง จนช่วงสายๆเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือของฝรั่งหนุ่มดังขึ้นมาไม่ขาดสาย ทำให้ร่างบางในอ้อมกอดของเขารู้สึกตัว“อ๊ะ!!!” เสียงหวานอุทานออกมาเมื่อขยับกาย ช่วงใจกลางสาวเกิดอาการเจ็บขึ้นมาจากบทรักร้อนแรงที่เกิดขึ้นเมื่อคืน“สตีเว่นคะ... ตื่นเถอะค่ะ เสียงโทรศัพท์ของคุณดังตั้งนานแล้ว”เสียงแหบหวานปลุกเขาให้ตื่นจากนิทรา ฝรั่งหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว ก่อนที่จะพลิกกายไปนอนหงาย เปลือกตาค่อยๆ เปิดออกช้าๆ เพื่อปรับแสงในยามเช้า“สวัสดีตอนเช้าแพทตี้”เขาทักทายเธอจากนั้นจึงเด้งตัวลุกขึ้นจากที่นอนในสภาพเปลือยกาย หญิงสาวหลับตาปี๋ด้วยความเขินอาย ฝรั่งหนุ่มหันกลับมามองเธอด้วยแววตาขบขันปนเอ็นดู ก่อนที่มือหนาจะหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องหรูขึ้นมารับสายเพื่อตัดความรำคาญ“ฮัลโหล.... ว่าไง อืม.....เพิ่งตื่น รู้แล้ว... เดี๋ยวเจอกันข้างล่

เมื่อได้เปิดใจถึงความชอบของกันและกันแล้ว สองหนุ่มสาวต่างเชื้อชาติและต่างภาษาก็ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างผ่อนคลายมากขึ้นจวบจนเวลาล่วงเลยเข้ามาถึงสัปดาห์สุดท้ายที่เขาจะพักผ่อนอยู่ในเมืองไทย แพทตี้รู้สึกโหวงเหวงในหัวใจแปลกๆ แต่เธอก็ต้องเก็บความรู้สึกที่เกินกว่าหน้าที่ของผู้หญิงบริการเอาไว้ภายในใจ“แพทตี้พรุ่งนี้เราไปเที่ยวเกาะเสม็ดกัน คุณเคยไปที่นั่นหรือยัง”เขาเอ่ยถามเธอหลังจากที่ทั้งสองจบภารกิจร่วมรักกันแต่ทว่าท่อนแขนแข็งแรงยังคงกอดเธอเอาไว้อยู่ในอ้อมอกหนั่นแน่น“หืม.... ยังเลยค่ะ” เสียงแหบหวานเอ่ยออกมาเบาๆ“เพื่อนของผมก็ไปด้วย แอมมี่ก็ไปด้วยนะ” เขาบอกเธอจากทางด้านหลัง เธอกำลังนอนหันหลังให้เขาอยู่“ค่ะ.... ขอฉันนอนก่อนนะเพลียมากเลย”เสียงหวานดังออกมาก่อนที่จะเงียบไป สตีเว่นไม่กวนเธออีกเพราะเขานั้นกวนเธอมาทั้งคืนแล้ว ฝรั่งหนุ่มสวมกอดคนตัวเล็กจากทางด้านหลังแล้วผล็อยหลับไปพร้อมกัน หัวใจทั้งสองดวงรู้สึกอบอุ่นในอ้อมกอดของกันและกันสตีเว่นยังไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เขามีต่อผู้หญิงในอ้อมกอดนี้คืออะไร เหลือเวลาอีกเพียงห้าวันเท่านั้นก่อนเขาจะกลับประเทศไป บางทีความรู้สึกที่เขามีต่อเธออาจจะเป็นเพียงควา

สองวันสุดท้ายของการได้ใช้เวลาร่วมกับฝรั่งหนุ่มผู้ที่มาพาเธอออกจากวงเวียนของการทำงานกลางคืนเป็นระยะเวลาที่ยาวนานถึงสิบวันมันทำให้เธอเกิดความรู้สึกผูกพันกับเขาขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวแพทตี้พยายามแล้วที่จะไม่แหกกฎของการทำงานเป็นผู้หญิงกลางคืนแต่เรื่องของหัวใจ มันช่างยากยิ่งนักที่จะบังคับได้ เธอจึงคิดที่จะเก็บเกี่ยวความสุขสองวันที่เหลืออยู่เอาไว้ให้ได้มากที่สุด ก่อนที่เขาจะออกจากชีวิตเธอไปดังเช่นลูกค้าคนก่อนๆ“แพทตี้…วันนี้เราไปนั่งดื่มกันนะ ผม เดนนิสและโอเว่นอยากไปพักผ่อนก่อนที่พวกเราจะกลับประเทศเพื่อไปทำงานต่อ มาอยู่นานก็หมดไปเยอะนี่เน๊อะ”เขาบอกกับเธอเป็นภาษาเยอรมัน ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันสตีเว่นพยายามพูดคุยกับหญิงสาวเป็นภาษาบ้านเกิดของเขาเพื่อแผนการบางอย่างในอนาคต“ค่ะ... ฉันตามใจคุณ” แพทตี้ตอบด้วยรอยยิ้มถึงแม้ว่าในใจจะไม่ได้รู้สึกตามที่แสดงออกมาก็ตามที“อีกสองวันผมก็กลับแล้ว.. ขอผมตักตวงความสุขก่อนกลับให้เต็มอิ่มจะได้ไหมครับ จะได้มีแรงทำงานหาเงินมาหาคุณอีก”เขาแกล้งบอกก่อนที่จะซุกซบใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปที่ซอกคอขาวผ่องหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นกายสาวที่ปราศจากน้ำหอมกลิ่นฉุน“คิกๆๆ คุณเล่นอะไรคะ

ยามค่ำคืนของคืนนี้ซึ่งเป็นค่ำคืนสุดท้ายของการได้ใช้ชีวิตร่วมกันระหว่างฝรั่งหนุ่มและดาวอะโกโก้สาว แพทตี้เริ่มลงมือเก็บเสื้อผ้าให้คนตัวโตที่กำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานมุมหนึ่งของห้องอย่างตั้งอกตั้งใจ เธอเหลือเอาไว้ให้เขาเพียงหนึ่งชุดสำหรับเอาไว้ใส่ตอนกลับก็เท่านั้นหัวใจของหญิงสาวรู้สึกหนักอึ้ง พรุ่งนี้เป็นวันที่เขาจะต้องเดินทางกลับประเทศที่เขาจากมาแล้ว ประเทศที่เธอเคยเห็นตามโซเชียลและตามข่าวประเทศที่เธอไม่เคยมีโอกาสได้ไปและไม่รู้ว่าในอนาคตจะมีโอกาสไปไหมเพราะค่าใช้จ่ายในการไปต่างประเทศครั้งหนึ่งทำให้ผู้หญิงที่ทำงานกว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทแบบเธอไม่กล้าที่จะคิด“แพทตี้.... มาหาผมหน่อยสิ” เสียงสตีเว่นดังขึ้นขัดจังหวะห้วงความคิดของหญิงสาวร่างบางลุกขึ้นจากหน้าตู้เสื้อผ้าก่อนที่จะเดินตรงไปหาชายหนุ่ม เมื่อเดินไปถึงเขาจึงดึงแขนเธอให้เข้าไปหาจนร่างบางเซไปนั่งลงบนตักของเขา วงแขนที่แสนอบอุ่นโอบล้อมรอบเอวขอดเอาไว้ จมูกโด่งสันเป็นคมของเขาก็กดลงบนแผ่นหลังของเธอ“มีอะไรหรือเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยถามออกมาจากริมฝีปากอิ่ม“ถ้าผมกลับประเทศไปแล้ว คุณจะกลับไปทำงานที่เดิมใช่ไหม” เขาเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสีย