บททั้งหมดของ Stop baby หมอขาอย่าร้าย: บทที่ 31 - บทที่ 40

อาคินตัดสินใจแตะคีย์การ์ดก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ความว่างเปล่าของห้องทำให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย เขาเปิดสวิตช์ไฟใกล้มือเพิ่มความสว่างให้กับห้องมากขึ้นสายตาคมกวาดมองไปรอบๆห้องเพราะรู้สึกแปลกตา ดูเหมือนว่าของหลายๆอย่างจะหายไป อาคินเดินเข้าไปวางช่อดอกไม้บนโต๊ะกลางหน้าโซฟาก่อนจะสำรวจห้องของคนตัวเล็กเสื้อผ้าในตู้เหลืออยู่แค่สามสี่ชุดและดูจะเป็นชุดของน้ำปั่นมากกว่าน้ำหวาน ของใช้ภายในห้องน้ำไม่มีอะไรหลงเหลืออยู่เลยสักอย่าง โซนหนังสือมีชั้นที่โล่งอยู่บางส่วนอาคินทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงขนาดคิงส์ไซซ์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมากดโทรหาน้ำหวาน หวังว่าเธอคงจะไม่ย้ายห้องหนีเขาหรอกนะเสียงสัญญาณดังขึ้นหนึ่งครั้งก่อนจะตัดไป บ่งบอกให้รู้ว่าเธอยังคงบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขาเหมือนเดิม อาคินเลือกที่จะกดโทรหาไฟท์เตอร์ต่อแต่กลับไม่มีสัญญาณห้าวันที่ผ่านมายังทรมานกันไม่พอหรือไงตั้งแต่เกิดมาอาคินเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่ยากที่สุดในชีวิตไม่ใช่การเรียนออร์โธปิดิกส์ผู้สูงวัยและโรคกระดูกเมตาบอลิก(Orthogeriatrics and Metabolic Bone Disorder) หรือการศึกษาศัลยศาสตร์ทางมือและจุดศัลยศาสตร์ (Hand and Micr

ผัวะ!พูดไม่ทันขาดคำหมัดของแทนก็ต่อยเข้าไปมุมปากของอาคินเต็มๆ "ว๊าย!"ธีรยาและน้ำหอมส่งเสียงร้องขึ้นมาพร้อมกัน น้ำหอมรีบลุกขึ้นเข้าไปห้ามแทนให้ขณะที่ธีรยาเข้าไปประคองลูกชายของตัวเองอาคินยกนิ้วโป้งขึ้นแตะตรงมุมปากเมื่อสัมผัสได้ถึงของเหลวที่ซึมออกมา จากเรื่องน้ำหวานนี่เขาโดนต่อยเป็นหมัดที่สามแล้วนะ"พี่แทนใจเย็นๆก่อนนะคะ เรื่องมันมาขนาดนี้แล้ว แล้วเค้าก็พร้อมจะรับผิดชอบ ลองคุยกันด้วยเหตุผลได้มั้ยคะ"มือเรียวยกขึ้นลูบแผ่นหลังของผู้เป็นสามี เหตุการณ์ตอนนี้เหมือนเดจาวูเรื่องนำทัพกับไอโกะเพียงแค่สลับฝ่ายกันก็เท่านั้นเอง ในเมื่อครอบครัวเธอเคยอยู่ในฐานะฝ่ายผู้ชายมาก่อน เธอจึงอยากให้แทนใจเย็นๆแล้วลองฟังเหตุผลบ้าง"ผมก็มีลูกสาว เข้าใจความรู้สึกของคุณแทนนะครับ วันนี้ทางผมกับภรรยาจึงอยากจะเข้ามาเพื่อขอโทษจากใจจริงและอยากจะให้รู้ว่าทางครอบครัวเราก็ไม่ได้เมินเฉยกับปัญหานี้เลย"ชยทัตลุกขึ้นยืนพร้อมกับช่วยพูดให้แทนใจเย็นลง จากมุมมองของเขาอาคินก็ทำผิดจริงที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจในวันที่น้ำหวานไม่มีสติแทนหันมองหน้าผู้เป็นภรรยาก่อนจะถอนหายใจออกมา สายตาอ้อนวอนของน้ำหอมทำให้เขาปฏิเสธไม่ลงลูกสาวก็หวง!

"คุณหมอ! ว๊าย!""หวาน!"จุดที่น้ำหวานยืนอยู่คือทางสโลป เธอเผลอก้าวถอยหลังโดยไม่ทันตั้งตัวทำให้ร่างบางเซถลาเกือบจะล้มลงโชคดีที่อาคินคว้าร่างบางเอาไว้ได้ก่อนหมับ!"เฮ้อ~ ระวังหน่อยสิ"อดไม่ได้ที่จะก้มลงตำหนิคนในอ้อมแขน เมื่อกี้เขาหัวใจหล่นวูบลงไปเลยล่ะ ถ้าน้ำหวานล้มลงข้อเท้าของเธอจะต้องได้รับบาดเจ็บแน่ๆ"ใครใช้ให้คุณมายืนตรงนี้"ยังจะมาดุกันอีก ถ้าเขาไม่ได้มายืนอยู่ข้างหลังเธอโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงมีเหรอที่เธอจะตกใจจนเกือบหงายหลังลงไปแบบนี้"ปล่อยได้แล้วค่ะ"น้ำหวานยกมือเรียวขึ้นดันหน้าอกแกร่งออกแต่ยิ่งดันเขาก็ยิ่งกอดแน่นกว่าเดิมจนหน้าของเธอแทบจะฝังเข้าไปในอก กลิ่นหอมประจำตัวของเขาลอยแตะจมูกเธออย่างจัง"เรื่องอะไรจะยอมปล่อย กว่าพี่จะจับได้""คุณหมอ!"สีหน้าเจ้าเล่ห์ของอาคินทำให้น้ำหวานอดหมั่นไส้ไม่ได้โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ายิ่งเธอทำตัวดื้อกับเขา เขายิ่งรู้สึกชอบน้ำหวานในเวอร์ชันนี้จริงๆขอแค่เป็นน้ำหวาน เขาพร้อมจะรับมือทุกเวอร์ชันนั่นแหละ"หนีมาแค่เดือนเดียว ดื้อขึ้นเยอะเลยนะครับ""ไม่ได้ดื้อ!""เถียงเก่งแล้วด้วย"หมอหนุ่มทำให้น้ำหวานรู้สึกเหมือนเธอกำลังโดนคุณครูฝ่ายปกครองสอบสวน แต่เธอไม่

"ไม่สบายแล้วยังจะคิดเรื่องหื่นอีกเหรอคะ""พี่ยังไม่ได้พูดเลยนะว่าจะลงโทษยังไง ทำไมคิดว่าเรื่องหื่นล่ะ?"สีหน้ากรุ้มกริ่มของคนพี่ทำให้น้ำหวานหน้าเห่อร้อนขึ้นมา เขายังไม่ได้พูดก็จริงแต่สีหน้าและการกระทำที่ผ่านมามันทำให้เธอรู้ยังไงเล่า!"ปล่อยได้แล้วค่ะ คนป่วยควรพักผ่อนนะคะ"น้ำหวานเปลี่ยนประเด็นเพื่อเอาตัวรอด มือเรียวพยายามดันตัวคนพี่เพื่อลุกขึ้นแต่เขากลับกอดเธอไว้แน่นก่อนจะนอนตะแคงแล้วพลิกตัวเธอให้กลายเป็นหมอนข้าง"คนป่วยอยากได้กำลังใจครับ นอนด้วยกันนะ""ได้ทีเอาใหญ่เลยนะคะ""พี่อยากได้กำลังใจจริงๆ"น้ำเสียงเว้าวอนจนน้ำหวานไม่อยากจะเชื่อเป็นเสียงของคนพี่ ใบหน้าหล่อซุกไซร้ลงตรงซอกคอหอมกรุ่นพร้อมกับกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นราวกับกลัวว่าร่างบางที่เขากอดอยู่จะหายไปอีกเช้าวันต่อมา...ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูหน้าบ้านทำให้น้ำหวานสะดุ้งตื่น เธอลืมตาขึ้นมาในอ้อมแขนของคนพี่ แขนใหญ่ที่พาดอยู่บนตัวเธอตอนนี้อยู่ในอุณหภูมิปกติ แปลว่าเขาไม่ได้ไข้แล้วเธอค่อยๆยกแขนของเขาออกก่อนจะรีบจัดชุดนอนตัวเองให้เรียบร้อยแล้วเปิดประตูบ้านออกมา "ป้าเอาอาหารเช้ามาให้จ้ะ"น้ำหวานมองทางถาดอาหารที่มีข้าวผัดหมูอยู่สองจาน คิ้

ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าไปจูบปากที่บวมเจ่ออย่างอดใจไม่ไหว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเธอจุดไฟในตัวเขาได้เสมอ“แบบนี้ชอบไหม”อาคินกระซิบถามพลางยื่นมือลงไปจับล็อกเอวบางก่อนจะกระแทกท่อนเอ็นยักษ์เสยขึ้นไปจนมิดลำ หมอหนุ่มขยับกระชั้นถี่ตามความปรารถนาที่พุ่งขึ้นสูง เขาตอกอัดใส่เธออย่างเร่าร้อน สายตาคมเลื่อนขึ้นสบตากับดวงตาคู่สวยที่ตอนนี้ดูเลื่อนลอยพอๆกับสติ“แรงๆ แบบนี้ชอบมั้ยครับ”ถามพลางกระแทกกระทั้นตอกอัดใส่ร่องรักที่ฉ่ำแฉะ น้ำหวานที่ได้ยินคำถามก็หน้าแดงซ่านแต่ก็ยอมตอบกลับเขามาอย่างเอาอกเอาใจ“ชอบค่ะ...ชะ...ชอบมาก”ตอนนี้ความเสียวซ่านถาโถมใส่จนเธอไม่ทันตั้งรับ สัมผัสอันเกิดจากความรู้สึกซึ่งประสานเป็นหนึ่งเดียวกันนั้นสร้างความสุขได้อย่างล้นหลามปึก ปึก ปึก!เขาแทบจะบ้าคลั่งจนทนไม่ไหว!“อ๊า~...พี่หมอ”น้ำหวานครางเสียงหลงเมื่อมือใหญ่ช้อนลงใต้ก้นกลมกลึงแล้วจับเธอหมุนตัวกลับไปอีกฝั่งก่อนจะรั้งขาเธอขึ้นแนบอกจนตัวลอย อาคินเร่งจังหวะตอกอัดท่อนเอ็นใส่ร่องรักอย่างรุนแรง ดิบเถื่อนร่างบางจิกลงบนแขนแกร่งของเขาทั้งสองข้าง เพียงต้องการหาทางระบายความกระสันจากการกระทำที่รุนแรงของเขา “สะ...เสียวเกินไป”เมื่อร่า