Semua Bab วิศวะคลั่งรัก: Bab 101 - Bab 110

ตอนที่90บทลงโทษของเลขา (18+)ภาคภูมิไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ เขายิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วกระซิบที่ข้างหูของเธอด้วยเสียงแหบพร่า“ถ้าอย่างนั้นปรายก็ทำโทษภูมิสิ” น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความท้าทายและเร่าร้อนอย่างชัดเจนปรายฟ้าเงยหน้าขึ้นมองภาคภูมิ ดวงตาเป็นประกายระยับด้วยแววร้ายกาจปนเย้ายวนก่อนจะผลักเขาเบา ๆ ให้ขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ทำงานตัวหรูของเขา ภาคภูมิยอมทำตามอย่างว่าง่าย สีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังที่ฉายชัด เขาทอดสายตามองเธอไม่วางตาขณะที่ปรายฟ้าขยับตัวของเธอเข้าไปใกล้ประหนึ่งจะประกาศการลงทัณฑ์อันแสนหวานเธอค่อย ๆ มุดตัวลงไปใต้โต๊ะ ทำเอาภาคภูมิถึงกับกลืนน้ำลายเอื๊อก ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นสองมือเรียวของเธอค่อย ๆ ปลดซิปกางเกงของเขาออกอย่างช้า ๆ ราวกับจะทรมานให้เขากระหายยิ่งขึ้นแท่งเนื้อร้อนผ่าวผงาดออกมาจากกางเกงที่คับแน่น ปลายหยาดเยิ้มของมันสั่นระริกปรายฟ้าจ้องมองมันอย่างพิจารณา ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มสีระเรื่อของเธอจะค่อย ๆ บรรจงโอบรัดยอดหัวหยักอย่างอ่อนโยน เธอเริ่มดูดอมเลียท่อนเอ็นร้อนของเขาอย่างช้า ๆ และเนิบนาบพลางใช้ลิ้นไล้เลียวนรอบส่วนปลายอย่างยั่วยวน ภาคภูมิถึงกับสะท้านไปท

ตอนที่82สวัสดีครับพ่อตาหลังจากที่ขับรถออกจากสนามบินได้ไม่นาน ภาคภูมิก็ขับรถยนต์เข้ามาในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงรายปรายฟ้ามองไปรอบๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคุ้นเคย ก่อนที่รถของภาคภูมิจะหยุดลงที่หน้าบ้านของเธอ ปรายฟ้าก็รีบเปิดประตูรถแล้วลงจากรถทันที เธอหันไปมองหน้าภาคภูมิที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นเมื่อภาคภูมิและปรายฟ้าเดินเข้ามาในบ้าน พวกเขาก็พบกับแม่ของปรายฟ้าที่นั่งรอพวกเขาอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ภาคภูมิเดินตรงเข้าไปหาพ่อของปรายฟ้าแล้วยกมือไหว้ด้วยความเคารพ“สวัสดีครับคุณแม่” เขาเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่หนักแน่นปรายฟ้าเองก็เดินเข้าไปหาแม่ของเธอแล้วโผเข้ากอดด้วยความคิดถึง“แม่คะนี่ภูมิค่ะ” เธอแนะนำให้ภาคภูมิรู้จักกับแม่ของเธอ“เจ้าของบริษัทที่ทำงานของปรายค่ะ” แม่ของปรายฟ้ามองภาคภูมิด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยระคนประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าลูกสาวของพวกเขาจะพาผู้ชายคนหนึ่งกลับมาที่บ้านด้วยและผู้ชายคนนั้นก็ดูดีและภูมิฐานมากจนพวกเขาไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดอะไรออกไป“ไม่ใช่แค่เจ้าของบริษัทแต่เป็นแฟนของปรายครับ” ภาคภูมิพูดขึ้นมาแล้วก็ยิ้มออกม

ตอนที่84บ้านใหม่รถยนต์คันหรูของภาคภูมิขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ในย่านชานเมืองของกรุงเทพฯ บ้านหลังนี้มีสไตล์โมเดิร์นทันสมัย รายล้อมไปด้วยสวนสวยและสนามหญ้าที่ได้รับการดูแลอย่างดีเมื่อทุกคนก้าวลงจากรถปรายฟ้าและครอบครัวต่างมองดูบ้านด้วยความตกใจ ปรายฟ้าเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าบ้านที่ภาคภูมิเตรียมไว้ให้จะใหญ่โตโออ่าขนาดนี้“พี่ปราย นี่บ้านเราเหรอ” น้ำฟ้าอุทานด้วยความตื่นเต้นดวงตาเป็นประกาย“มันใหญ่กว่าที่เราคิดไว้เยอะเลยนะ”“นี่มันบ้านของพวกเราเหรอจ๊ะลูก” แม่ของปรายฟ้าถามเสียงสั่นเครือ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและรู้สึกผิดที่ต้องมารบกวนลูกเขยในอนาคตภาคภูมิยิ้มอย่างอ่อนโยน เขาเดินเข้ามาแล้วจับมือของปรายฟ้าไว้แน่น ก่อนจะหันไปหาครอบครัวของเธอ“บ้านหลังนี้ผมอยากให้เป็นบ้านของทุกคนครับ” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ“ผมซื้อเพื่อให้ทุกคนได้อยู่อย่างสบายและทุกอย่างภายในบ้านก็พร้อมสำหรับคุณพ่อคุณแม่และน้ำฟ้าแล้วครับ”เมื่อเดินเข้าไปในบ้านทุกคนก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก เพราะภายในบ้านนั้นตกแต่งอย่างหรูหราแต่ก็ดูอบอุ่นสบายตา เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบห้องนอนของพ่อและแ

ตอนที่85เตรียมงานแต่งวันนี้นับเป็นวันที่พิเศษสำหรับภาคภูมิและปรายฟ้าเพราะวันนี้เป็นวันที่พวกเขาทั้งสองได้นัดเพื่อน ๆ มาเลือกชุดแต่งงานที่ร้านชุดวิวาห์สุดหรูใจกลางกรุงเทพฯเมื่อทุกคนมาถึงที่ร้านก็พากันมองหาชุดที่ถูกใจอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะและบทสนทนาที่เต็มไปด้วยความสุขดังไปทั่วบริเวณ“ปรายแกดูชุดนี้สิ” มีนาเรียกปรายฟ้าให้ไปดูชุดเจ้าสาวตัวหนึ่งที่ถูกแขวนอยู่“มันสวยมากเลยนะ”ปรายฟ้าเดินเข้าไปดูชุดแล้วพยักหน้า“สวยจริง ๆ ด้วยแกแต่มันดูฟูไปหน่อย ฉันว่ามันไม่ค่อยเข้ากับฉันเท่าไหร่”ในขณะที่ปรายฟ้ากำลังเลือกชุดเจ้าสาวอยู่นั้น ภาคภูมิก็กำลังเลือกชุดสูทเจ้าบ่าวอยู่กับชัยวัฒน์และกัส“ไม่น่าเชื่อเลยนะพวกเราจะมาถึงวันนี้ได้” ชัยวัฒน์หัวเราะ“ไม่คิดเลยว่าพวกเราจะแต่งงานพร้อมกัน”“นั่นสิ” ภาคภูมิยิ้ม“พวกแกเป็นคนที่ช่วยฉันไว้ถ้าไม่มีพวกแกฉันกับปรายฟ้าก็คงไม่มีวันนี้”“เว่อร์ไปแล้วไอ้ภูมิ” กัสหัวเราะ“พวกฉันแค่วางแผนให้ปรายฟ้ามาสมัครเป็นเลขาของแกเท่านั้นเอง”หลังจากที่พูดคุยกันได้สักพัก ปรายฟ้าก็ได้ชุดที่ถูกใจแล้วเป็นชุดเจ้าสาวที่เรียบง่ายแต่ดูหรูหราเมื่อเธอเดินออกมาจากห้องลองชุด ภาคภูมิถึง

ตอนที่86คุณหญิงวลัยลักษณ์กับครอบครัวปรายฟ้ารุ่งเช้าของอีกวันปรายฟ้าตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของภาคภูมิ ภาคภูมิยังคงหลับอยู่ ใบหน้าของเขาดูอ่อนโยนและสงบกว่าที่เธอเคยเห็น ปรายฟ้าเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบาแล้วยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามนุษย์น้ำแข็งที่เธอเคยไม่ชอบในวันนั้นจะกลายมาเป็นคนรักที่แสนอบอุ่นและอ่อนโยนได้ถึงเพียงนี้ภาคภูมิค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาแล้วมองสบตากับเธอ“อรุณสวัสดิ์ครับ” เขาพูดเสียงแหบพร่าก่อนจะดึงเธอเข้ามาจูบอย่างแผ่วเบา“นอนหลับสบายดีไหมครับ”“สบายมากเลยค่ะ” ปรายฟ้าตอบด้วยน้ำเสียงที่หวานซึ้ง“ปรายไม่เคยรู้สึกปลอดภัยขนาดนี้มาก่อนเลย”“ภูมิสัญญาว่าจะดูแลปรายให้ดีที่สุดครับ” ภาคภูมิกล่าว“ภูมิจะทำทุกอย่างให้ปรายมีความสุข”ปรายฟ้าหัวเราะเบา ๆ “ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่ภูมิอยู่ตรงนี้ก็พอแล้ว”ทั้งสองกอดกันแน่นท่ามกลางความเงียบงันที่เต็มไปด้วยความรัก ปรายฟ้ารู้แล้วว่าในชีวิตนี้เธอจะไม่มีวันยอมปล่อยเขาไปอีกแล้วในบ่ายวันนั้นภาคภูมิและปรายฟ้าได้นัดคุณหญิงวลัยลักษณ์มาพบที่บ้านใหม่ของปรายฟ้าเมื่อคุณหญิงมาถึงเธอก็มองดูบ