All Chapters of วิศวะคลั่งรัก: Chapter 71 - Chapter 80

120 Chapters

ตอนที่ 58  การเผชิญหน้าในดินแดนเหนือ (1)

ตอนที่ 58 การเผชิญหน้าในดินแดนเหนือภาคภูมินั่งอยู่ริมหน้าต่างรถบัสโดยสารคันใหญ่ที่กำลังแล่นฉิวไปตามถนนเบื้องหน้า ทิวทัศน์สองข้างทางที่เป็นป่าเขาและทุ่งนาเขียวขจีดูเลือนรางไปตามความเร็วของรถ แต่ภาพในหัวของเขากลับชัดเจนกว่าสิ่งใด เขามองออกไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย หัวใจล่องลอยไปกับความทรงจำเก่า ๆ ที่ผุดขึ้นมาในห้วงความคิดเขาหวนนึกถึงเรื่องราวตอนที่ได้ไปทัศนศึกษาด้วยกันกับปรายฟ้า ครั้งนั้นพวกเขาบังเอิญไปติดอยู่ในป่าด้วยกัน บรรยากาศที่เงียบสงบและมืดมิดในยามค่ำคืน สายฝนที่โปรยปรายลงมาเบา ๆ และความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่โอบล้อมรอบตัว ทำให้หัวใจของเขากับปรายฟ้าใกล้กันมากขึ้น มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากแต่ก็เต็มไปด้วยความทรงจำอันล้ำค่าแล้วเขาก็นึกถึงจูบแรกของเขากับปรายฟ้า จูบที่เกิดขึ้นท่ามกลางความหนาวเหน็บในป่าลึก แม้จะเป็นเพียงจูบที่ให้แค่ความอบอุ่น ไม่ได้มีอะไรหวือหวา แต่ก็เป็นจูบที่ทำให้เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนและความจริงใจของเธอ มันเป็นจูบที่ทำให้เขารู้ตัวว่าได้ตกหลุมรักปรายฟ้าเข้าอย่างจัง ตั้งแต่วินาทีนั้นชีวิตของเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ความทรงจำเหล่านั้นยังคงชัดเจนราวกับเพิ่งเกิดข
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 58  การเผชิญหน้าในดินแดนเหนือ (2)

บทที่ 58 การเผชิญหน้าในดินแดนเหนือเสียงประกาศจากพิธีกรดังก้องไปทั่วสนามแข่งขัน บ่งบอกว่าการแข่งขันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ภาคภูมิกำลังยืนประจำที่อยู่ข้างหุ่นยนต์ของเขา สวมเสื้อทีมสีเลือดหมูเข้ม ใบหน้าของเขาดูมุ่งมั่นและพร้อมสำหรับการประลองขณะที่เขากำลังเตรียมความพร้อม สายตาของภาคภูมิก็พลันเหลือบไปเห็นร่างคุ้นเคยที่ยืนปะปนอยู่ท่ามกลางนักศึกษามากมายที่เข้ามาชมการแข่งขัน เธอสวมเสื้อสีขาวเรียบ ๆ ยืนหลบอยู่หลังกลุ่มคนเล็กน้อย แต่ไม่ว่าจะมีคนมากมายแค่ไหน สายตาของเขาก็มองเห็นเธอได้อย่างชัดเจน นั่นคือปรายฟ้า!หัวใจของภาคภูมิเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกดีใจ ปวดร้าว สับสน ปะปนกันไปหมด เขาทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้ข้างหลัง แล้วตรงไปยังปรายฟ้าทันที ราวกับถูกแรงดึงดูดบางอย่างดึงเข้าไปหาเธอ “ปรายฟ้า!” ภาคภูมิเรียกชื่อเธอเสียงดังปรายฟ้าที่กำลังจ้องมองภาคภูมิอยู่เงียบ ๆ เมื่อเห็นว่าเขากำลังเดินตรงมาหา เธอถึงกับตัวแข็งทื่อไปด้วยความตกใจ ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคือการหนี เธอไม่พร้อมที่จะเจอเขาในตอนนี้ “ปรายฟ้า! รอฉันก่อน!” ภาคภูมิร้องเรียกและวิ่งตามไปทันทีอย่างไม่คิดชีวิต เขาลืมไ
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 59  ชัยชนะที่ปวดร้าว (1)

ตอนที่ 59 ชัยชนะที่ปวดร้าวเสียงประกาศจากพิธีกรดังกึกก้องไปทั่วโถงการแข่งขันหุ่นยนต์ ที่ถูกเนรมิตให้เป็นสนามประลองอันยิ่งใหญ่ แสงไฟสปอร์ตไลท์สาดส่องลงมายังเวทีกลางที่ถูกจำลองให้เป็นพื้นที่เก็บขยะขนาดใหญ่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความตื่นเต้น เสียงจอแจของผู้เข้าชมและเสียงฮือฮาจากนักศึกษาที่มาให้กำลังใจดังระงมภาคภูมินั่งอยู่หน้าแผงควบคุมหลัก ใบหน้าของเขาดูนิ่งสงบผิดกับความรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจ ณัฐพลยืนอยู่ข้าง ๆ คอยตรวจสอบหน้าจอแสดงผลข้อมูลต่าง ๆ ส่วนชัยวัฒน์ยืนอยู่ไม่ไกล คอยดูความเคลื่อนไหวของหุ่นยนต์ในสนามแข่งขัน หุ่นยนต์เก็บขยะที่พวกเขาใช้เวลาในการสร้างสรรค์และปรับแต่ง บัดนี้กำลังจะถูกทดสอบประสิทธิภาพอย่างจริงจัง“ทีมร็อบบี้ ฮีโร่ จากมหาวิทยาลัย…เตรียมพร้อม!” เสียงพิธีกรประกาศก้อง หัวใจของภาคภูมิเต้นระรัว เขาสูดหายใจลึก ๆ พยายามรวบรวมสมาธิทั้งหมดไว้ที่ปลายนิ้ว “พร้อมนะภูมิ” ชัยวัฒน์กระซิบให้กำลังใจ ภาคภูมิพยักหน้าเล็กน้อย “พร้อม”“เริ่มการแข่งขัน!”ทันทีที่สัญญาณเริ่มต้นดังขึ้น ภาคภูมิก็กดปุ่มคำสั่งอย่างรวดเร็ว หุ่นยนต์เก็บขยะของพวกเขาที่มีชื่อว่า ‘อีโค่บอท’ ก
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 59  ชัยชนะที่ปวดร้าว (2)

ตอนที่ 59 ชัยชนะที่ปวดร้าวเสียงกรีดร้องและเสียงปรบมือดังลั่นสนั่นหวั่นไหว ณัฐพลและชัยวัฒน์กระโดดกอดกันด้วยความดีใจสุดขีด ใบหน้าของพวกเขามีรอยยิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ อาจารย์เดินเข้ามาจับมือและแสดงความยินดีกับลูกศิษย์อย่างภาคภูมิภาคภูมิรับถ้วยรางวัลและประกาศนียบัตรจากคณบดีด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เขารู้สึกภาคภูมิใจในความสำเร็จนี้อย่างแท้จริง มันเป็นผลลัพธ์ของความพยายามที่เขาได้ทุ่มเทลงไปทั้งหมด “ถ่ายรูปหน่อยครับ” ช่างภาพตะโกนภาคภูมิและเพื่อน ๆ ยืนเรียงแถวพร้อมกับถ้วยรางวัลในมือ แสงแฟลชจากกล้องสว่างวาบขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า พวกเขายิ้มให้กล้อง แต่ในใจของภาคภูมิกลับมีความรู้สึกบางอย่างที่ปะปนอยู่ เขาแอบมองไปทั่วฝูงชนที่กำลังโห่ร้องและปรบมือ เขากวาดสายตาไปรอบ ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า หวังว่าจะได้เห็นใบหน้าคุ้นเคยที่เขาอยากเจอมากที่สุด“เธออยู่ตรงไหนนะปรายฟ้า” ความคิดนี้วนเวียนอยู่ในหัวของเขา แม้เสียงเชียร์จะดังกึกก้อง แต่ในหูของภาคภูมิกลับได้ยินเพียงเสียงสะท้อนของความเงียบเหงาที่รายล้อมรอบตัวเขา เสียงปรบมือที่ดังสนั่นก็ไม่สามารถกลบความรู้สึกว่างเปล่าในใจได้ ภาพของปรายฟ้ายังคงชัดเจนในห้วงความคิด ความสุขจากชัย
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่  60 ตามหาหัวใจ (1)

ตอนที่ 60 ตามหาหัวใจแสงยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องพักของปรายฟ้าที่มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ เธอเพิ่งตื่นนอนและกำลังลุกขึ้นมาเตรียมตัวไปเรียน นิ้วเรียวไถหน้าจอแท็บเล็ตไปเรื่อย ๆ เพื่ออ่านข่าวสารประจำวัน สายตาของเธอเหลือบไปเห็นพาดหัวข่าวใหญ่บนหน้าเว็บไซต์ข่าวเทคโนโลยี"ทีมร็อบบี้ฮีโร่ผงาดคว้าแชมป์หุ่นยนต์เก็บขยะระดับประเทศ"พร้อมกับภาพขนาดใหญ่ของกลุ่มนักศึกษาที่กำลังชูถ้วยรางวัลอย่างภาคภูมิใจ หัวใจของปรายฟ้าพลันหยุดเต้นชั่วขณะ ภาพนั้น ภาพของ ภาคภูมิ ที่ยืนอยู่ตรงกลางกลุ่มเพื่อน ใบหน้าของเขาดูสดใสและมีรอยยิ้มกว้างอย่างที่เธอไม่เห็นมานานแววตาของเขามีประกายแห่งความสุขและความสำเร็จฉายชัด ปรายฟ้ารู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างเธอรู้สึกดีใจเหลือเกินที่ได้เห็นเขากลับมาเป็นแบบนี้ ภาคภูมิที่เต็มไปด้วยพลังและความมุ่งมั่น ภาคภูมิที่ดูมีความสุขกับสิ่งที่เขารัก เธอรู้ดีว่าเขาคู่ควรกับความสำเร็จนี้มากแค่ไหนแต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกเจ็บปวดก็ตีตื้นขึ้นมาในอกอย่างรุนแรง เธอเป็นต้นเหตุ ที่ทำให้เขาต้องเจ็บปวดมาก่อนหน้านี้ การที่เขาดูมีความสุขได้ขนาดนี้แสดงว่าเขาอาจจะก้าวผ่านความเจ็บปวดจากการที่เธอ
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่  60 ตามหาหัวใจ (2)

ตอนที่ 60 ตามหาหัวใจ“โอเค ๆ รีบไปรีบมานะเว้ย อย่าให้รถออกก่อนล่ะ” ชัยวัฒน์ตะโกนบอกเสียงดังจากข้างรถบัสภาคภูมิพยักหน้าให้เพื่อนเป็นเชิงรับรู้ แต่แทนที่จะเดินกลับไปขึ้นรถ เขากลับเดินย้อนกลับไปในทิศทางที่เพิ่งจากมาอย่างเชื่องช้า แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลงมาทำให้เงาของเขาทอดยาวไปบนพื้นคอนกรีต บริเวณทางเดินที่เคยคลาคล่ำไปด้วยนักศึกษาบัดนี้เงียบสงัดลงอย่างน่าใจหาย มีเพียงเสียงฝีเท้าของเขาที่กระทบพื้นดังเป็นจังหวะเขาย่ำเท้าไปตามอาคารเรียนต่าง ๆ อย่างคนไร้จุดหมาย สายตาของเขากวาดมองไปทั่วทุกซอกทุกมุม ราวกับจะสะกดจิตตัวเองให้เห็นภาพของใครบางคน ห้องเรียนที่เปิดประตูทิ้งไว้ โรงอาหารที่ว่างเปล่า หรือแม้แต่ทางเดินที่เขาเคยเห็นเธอกำลังวิ่งหนีไปในวันนั้น ทุกภาพสะท้อนความทรงจำที่ยังคงสดใหม่ในใจ“ปรายฟ้าอยู่ไหนนะ…” เขาพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ในลำคอแม้จะรู้ดีว่าโอกาสที่จะได้พบเธอในตอนนี้แทบจะเป็นศูนย์ แต่การได้เดินอยู่ในที่ที่เธอเคยอยู่ก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนได้ใกล้ชิดกับเธออีกครั้ง อย่างน้อยก็ในความรู้สึกที่สร้างขึ้นมาเอง ภาคภูมิเดินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งแสงสุดท้ายของวันลับขอบฟ้าลงไปจนหมดสิ้น ท้องฟ้าเปลี่ย
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 61  แผนการใหม่ของแม่

ตอนที่ 61 แผนการใหม่ของแม่เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือดังขึ้นบนโต๊ะข้างเตียงในคอนโดของชัยวัฒน์ ภาคภูมิหยิบขึ้นมาดูเห็นชื่อ 'คุณแม่' แสดงอยู่บนหน้าจอ เขาสูดหายใจลึก ๆ ก่อนจะกดรับสาย“ฮัลโหลครับแม่” ภาคภูมิกรอกเสียงลงไป พยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและแฝงความไม่พอใจอย่างชัดเจน “ทำไมไม่กลับบ้านภาคภูมิ มัวไปทำอะไรอยู่ที่ไหนกัน”ภาคภูมิหลับตาลงชั่วครู่ เขารู้ดีว่าแม่จะต้องโทรมาเรื่องนี้ “ผมกลับมาถึงก็เหนื่อย เลยไม่อยากขับรถกลับบ้าน”“เหนื่อยเหรอ? ขนาดแชมป์ระดับประเทศอย่างแกยังเหนื่อยอีกเหรอ” คุณหญิงวลัยลักษณ์ประชดประชัน “กลับมาถึงก็ควรกลับบ้านสินี่อะไร ปล่อยให้แม่เป็นห่วงต้องโทรตาม”“ผมสบายดีครับแม่ ไม่ต้องห่วง” ภาคภูมิพยายามพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบที่สุด“สบายดีแล้วทำไมถึงไม่ยอมรับเรื่องงานหมั้นกับลลินเสียที” คำพูดของแม่เปลี่ยนประเด็นอย่างรวดเร็ว ทำเอาภาคภูมิรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที “แม่ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าแกจะดื้อไปถึงไหน”ภาคภูมิเงียบไปพักหนึ่ง เขารู้ว่าการโต้เถียงกับแม่ในตอนนี้คงไม่มีประโยชน์ “เรื่องนั้นเราคุยกันไปแล้วนะครับแม่ ผมยังไม่พร้อม”“ไม่พร้
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 62 วันแห่งความสำเร็จ

ตอนที่ 62 วันแห่งความสำเร็จท่ามกลางบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความยินดีและรอยยิ้ม ณัฐพลและชัยวัฒน์สองเพื่อนซี้ของภาคภูมิยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขในวันรับปริญญาของพวกเขา ความสำเร็จครั้งนี้คือบทสรุปของความมุ่งมั่นทุ่มเทตลอดหลายปีที่ผ่านมาภาคภูมิรับปริญญาบัตรมาถือไว้ในมือ เขายิ้มให้กับกล้องและผู้คนรอบข้าง แต่ในใจกลับมีความรู้สึกบางอย่างปะปนอยู่ เขาคิดถึงวันรับปริญญาของปรายฟ้า เธอคงจะยิ้มสวยในวันนี้เช่นกัน เขาสงสัยว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนและสบายดีไหม แม้จะยืนอยู่ท่ามกลางความสำเร็จและเพื่อนฝูง แต่ความรู้สึกว่างเปล่าจากการไม่มีเธออยู่เคียงข้างก็ยังคงเป็นเงาตามติดตัวเขาไปทุกหนแห่ง“แกนี่มันเก่งจริง ๆ ว่ะภูมิ” ชัยวัฒน์พูด พลางตบไหล่ภาคภูมิเบา ๆ“โคตรเจ๋งเลยเพื่อน” ณัฐพลเสริม“พวกแกสองคนก็เก่งเหมือนกัน มาถ่ายรูปกันดีกว่า” ภาคภูมิพูดขึ้นมาแล้วก็ให้ช่างภาพบันทึกภาพของเขาไว้ไม่ไกลกันนัก กัสและมีนาสองสาวเพื่อนซี้ก็อยู่ในชุดครุยเช่นกัน พวกเธอยืนถ่ายรูปคู่กันอย่างสนุกสนานก่อนจะเดินมาหาภาคภูมิกับณัฐพลและชัยวัฒน์“ดีใจกับทุกคนด้วยนะ” กัสพูดเมื่อภาคภูมิเดินมาหาพวกเธอ“ใช่ ๆ ในที่สุดพวกเรา
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 63 ความลำบากของปรายฟ้า (1)  

ตอนที่ 63 ความลำบากของปรายฟ้าสองปีเต็มได้ผ่านพ้นไปนับตั้งแต่วันรับปริญญา ชีวิตของปรายฟ้าไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างที่เคยฝันไว้เลย ตอนนี้เธอทำงานเต็มเวลาในบริษัทเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในเชียงราย แต่รายได้ที่ได้มาก็แทบไม่พอกับค่าใช้จ่ายที่จำเป็น เธอจึงต้องทำงานล่วงเวลาเกือบทุกคืน บางครั้งก็รับงานฟรีแลนซ์เล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างการออกแบบกราฟิกง่าย ๆ หรือเขียนบทความ เพื่อให้มีเงินพอจ่ายค่ารักษาพ่อที่อาการทรุดลงอย่างต่อเนื่องในยามดึกสงัด ปรายฟ้ามักจะนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ แสงจากหน้าจอสะท้อนใบหน้าซีดเซียวของเธอ ความเหนื่อยล้ากัดกินไปทั่วร่าง เธอรู้สึกหมดกำลังใจและโดดเดี่ยวอย่างถึงที่สุด เธอคือเสาหลักเดียวของครอบครัวในตอนนี้ น้องสาวยังคงเรียนหนังสืออยู่ ส่วนแม่ก็ป่วยกระเสาะกระแสะ ไม่มีแรงทำงานหนักได้เหมือนเมื่อก่อน ปรายฟ้าก้มหน้าลงพิงโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกใหญ่“ไหวสิปรายฟ้า ต้องไหวสิ” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงแหบพร่าจากความเหนื่อยล้า “เพื่อพ่อ เพื่อแม่ เพื่อน้ำฟ้า”เธอเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ หลับตาลงชั่วครู่ พยายามรวบรวมเรี่ยวแรงและกำลังใจทั้งหมดที่มี เพื่อที่พรุ่งนี้เธอจะได้ลุกขึ้นสู้กับความเป็นจริงของชีวิต
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more

ตอนที่ 63 ความลำบากของปรายฟ้า (2)  

ตอนที่ 63 ความลำบากของปรายฟ้าปรายฟ้ารีบไปที่โรงพยาบาลและถึงในเวลาไม่นานนัก เธอตรงไปที่ห้องฉุกเฉินด้วยใจที่สั่นเทา ก่อนจะพบกับคุณหมอและพยาบาลที่ให้ข้อมูลว่าพ่อของเธออาการทรุดลงจริง แต่ตอนนี้ได้รับการดูแลจนพ้นขีดอันตรายแล้ว ปรายฟ้าถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เธอก็ยังหนักใจเพราะการหาเงินมาจ่ายค่าผ่าตัดไม่ได้ง่ายสำหรับเธอในตอนนี้ เธอนั่งเฝ้าพ่อจนกระทั่งพ่อหลับไปในที่สุด ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตลอดทั้งวันทำให้ปรายฟ้าตัดสินใจออกไปหาซื้อกาแฟดื่มเพื่อแก้ง่วงขณะที่เธอกำลังเดินอยู่ที่หน้าโรงพยาบาล สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่คุ้นตา กำลังยืนเลือกซื้อของอยู่ในร้านสะดวกซื้อซึ่งก็คือเพื่อนของเธอนั้นเอง“พิมพ์!” ปรายฟ้าเรียกชื่อเพื่อนด้วยความดีใจ เธอรีบเดินเข้าไปหาทันทีพิมพ์หันมาตามเสียงเรียก ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเห็นใบหน้าของปรายฟ้า “ปรายฟ้า! นี่เธอจริง ๆ ด้วย ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอแกที่นี่ได้ไงเนี่ย” เธอโผเข้ากอดเพื่อนสนิทอย่างดีใจ ทั้งสองสาวพากันไปนั่งที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ เพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวชีวิตที่ไม่ได้เจอกันมาพักใหญ่“เธอสบายดีใช่ไหมปราย ตอนนี้แกทำงานที่ไหนเนี่ย” พิมพ์ถา
last updateLast Updated : 2025-07-16
Read more
PREV
1
...
678910
...
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status