บททั้งหมดของ ร้ายรัก (พ่อของลูก): บทที่ 21 - บทที่ 30

50

บทที่ 21

[บริษัทอภินันท์กรุ๊ป]"สายแล้วว" ขนาดเรียกแท็กซี่มานะเนี่ย ข้าวทิพย์รีบวิ่งเข้าไปในบริษัทจังหวะนั้นประตูลิฟต์กำลังจะปิดลงพอดีติ๊ง! คนที่อยู่ในนั้นกดลิฟต์เปิดเมื่อเห็นว่ามีคนอยากจะขึ้นด้วย"คุณ?" ทีแรกข้าวทิพย์กำลังจะเดินเข้าไปแล้วแต่พอเห็นว่าเป็นผู้บริหารเธอก็เลยหยุดก่อน"เข้ามาสิครับ""ฉันขึ้นด้วยได้แน่นะคะ" เพราะถ้าขึ้นไปเจอกับเลขาขาโหดแย่เลย ยิ่งถูกขู่หักคะแนนความประพฤติอยู่"ทำไมจะขึ้นด้วยไม่ได้ล่ะครับ"เขาคงไม่ถือตัวเหมือนพี่ชายมั้ง ข้าวทิพย์เลยเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับแผ่นดินขณะที่ยืนอยู่ในลิฟต์แผ่นดินก็เห็นว่าข้าวทิพย์ลนลานมาก ..จะไม่ให้ลนลานได้ยังไงสายขนาดนี้ ที่สายเพราะมัวไปส่งลูกที่โรงเรียนอยู่ติ๊ง! และประตูลิฟต์ก็มาเปิดที่ชั้นผู้บริหาร พอประตูเปิดออกข้าวทิพย์ก็รีบเดินออกมา"เดี๋ยวก่อนสิครับคุณผู้ช่วย""คะ?" หญิงสาวหยุดแล้วหันกลับไปมองคนที่เรียก จะเรียกอะไรตอนนี้เธอยิ่งกำลังรีบอยู่"งานที่ผมให้ไป อย่าลืมนำมาส่งผมด้วยล่ะ""??" อะไรของเขาจำผิดคนหรือเปล่า เธอยังไม่พูดอะไรเพราะไม่เข้าใจ ข้าวทิพย์หันกลับไปทางด้านหลัง รู้ได้ในทันทีเลยว่าเขากำลังช่วยเธออยู่ หญิงสาวค่อยๆ หันกลับมาใหม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 22

แกร็ก..แอดดด..."?""ปล่อยค่ะ" ข้าวทิพย์ตกใจอยู่ดีๆ คุณเลขาขาโหดก็เปิดประตูเข้ามาตอนที่ถูกเขาโอบเอวอยู่พอดี"จะเข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อน""เครื่องดื่มที่สั่งไว้ได้แล้วค่ะ" พรพิมลปรายหางตามองไปดูข้าวทิพย์โดยไม่ได้สนใจคำตำหนิของท่าน CEO เลยพอเป็นอิสระข้าวทิพย์ก็รีบออกมาจนลืมเอากระดาษแผ่นนั้นออกมาด้วย"เอกสารที่ผู้ช่วยผู้จัดการจะนำไปให้คุณแผ่นดินใช่ไหมคะ เดี๋ยวพรเอาไปให้เองค่ะ" พรพิมลเอื้อมมือไปกำลังจะเอาเอกสารที่อยู่ในมือของเขตแดน แต่อีกฝ่ายไม่ยอมส่งให้"ทำไมเธอต้องเอากระดาษแผ่นนี้ไปให้แผ่นดินด้วย""พรก็ไม่รู้ค่ะ คุณแผ่นดินคงใช้ให้เธอทำอะไรสักอย่าง""ใช้ให้ทำไอ้นี่เนี่ยนะ" มือหนาโชว์กระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาให้รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร"มันคืออะไรคะ ขอพรดูหน่อย""ไม่ต้องหรอกคุณออกไปทำงานเถอะ"พรพิมลจำใจต้องออกมาก่อน แต่ก็ไม่ชอบภาพที่เห็นเมื่อสักครู่มากนัก คิดว่าฝ่ายหญิงคงมาให้ท่าบอสแน่หน้าห้องผู้จัดการทั่วไป.."เอาเอกสารไปให้คุณแผ่นดินแล้วใช่ไหม""คะ?" กลับมาได้ยินแก้วตาถามถึงนึกได้ว่าไม่ได้เอากระดาษแผ่นนั้นกลับมาด้วย แต่ก็ช่างเถอะในเมื่อเขาเห็นแล้วนี่ว่าในนั้นมันคืออะไร"ถ้างั้นก็ทำงานที่ผู้จ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 23

"โอ๋ไม่ร้องนะครับคนดี""ยังจะมาพูดเล่นอยู่อีก ทำไมถึงไม่โทรมาบอก""ก็เป็นแบบนี้ไงใครจะโทรมาล่ะ""ถ้าตายป่านนี้คงเสร็จงานศพไปแล้วมั้ง""แล้วจะมีเวลาไปงานศพเค้าเหรอ" เพราะเธอก็ติดงานศพทางนี้เหมือนกัน"ไอ้ฟีฟ่า!""ชักจะเหมือนเมียเข้าไปทุกทีแล้วนะเรา""ฉันโกรธนายจริงๆ​ นะ ตอนเข้าโรงพยาบาลทำไมไม่โทรมาบอก""ไม่อยากให้เป็นห่วง""มันใช่เรื่องไหม""ดีใจจังที่มีคนเป็นห่วงจนร้องไห้" ฟีฟ่ายื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้กับเธอ "ร้องไห้เหมือนเด็กไปได้""อย่าทำแบบนี้อีก ขับรถให้มันระวังหน่อยสิ""ครับทีหลังจะระวัง แล้วนี่ทำไมกลับค่ำจัง""ก็ผู้จัดการน่ะสิให้งาน..ต้องส่งพรุ่งนี้ด้วย""แล้วผู้จัดการให้เราอยู่คนเดียวเหรอ" มองเข้าไปในบริษัทก็ไม่มีใครแล้ว"ก็ฉันทำงานไม่เสร็จนี่""ทำไมถึงให้ทำงานอยู่คนเดียว มันอันตรายรู้ไหม""ไม่ต้องพูดแล้วฉันยิ่งไม่สบายใจอยู่""ไม่สบายใจเรื่องอะไร""ก็ผู้จัดการน่ะสิตอนนี้แปลกๆ" คงมีแต่ฟีฟ่านี่ละมั้งที่เธอกล้าพูดความในใจได้"เขารังแกเธอเหรอ""ฉันไม่รู้""มีอะไรบอกมา""แล้วนายจะช่วยอะไรได้ล่ะดูขาสิเนี่ย ลงจากรถยังไม่ได้เลย""ขึ้นรถ""ฉันขึ้นได้แน่นะ""ไม่พาไปล้มหรอกน่า""อย่าลืมนะว่าล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 24

"ทำไมต้องเป็นแผ่นดินด้วย""อะไรนะครับพี่..""เราเป็นผู้ช่วยผู้จัดการไม่ใช่เหรอ"แผ่นดินได้ยินเขตแดนถามถึงหันกลับไปมองหน้าข้าวทิพย์อีกที เพราะว่าคนที่เธอทำงานอยู่ด้วยก็เป็นผู้บริหารเช่นกัน งานหายทางนั้นก็ต้องช่วยเธอก่อนสิ"ถ้างั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษนะคะที่ทำให้พวกคุณเสียเวลา" ดวงตาเศร้ามองต่ำลงกำลังจะเดินกลับทางเดิม"เดี๋ยวก่อน" ทีแรกแผ่นดินจะพูดประโยคนี้แต่ไม่ทันพี่ชาย "ตามมานี่" มือของเขตแดนเอื้อมไปคว้าแขนข้าวทิพย์ให้เดินตามเข้าไปในห้องทำงาน โดยมีสายตาแผ่นดินและพรพิมลมองตามหลังไป"พวกเขาสนิทกันเหรอครับ" แผ่นดินถามพรพิมล เพราะไม่ใช่ว่าใครจะสนิทกับพี่ชายเขาได้ง่ายๆ ขนาดเพื่อนเรียนห้องเดียวกัน เท่าที่รู้มาพี่ชายไม่สนิทกับใครเลย"ไม่น่าใช่นะคะ" เด็กคนนี้ชักจะเอาใหญ่ ต้องทำตัวสนิทสนมกับบอสตอนงานศพแน่ ..คิดได้แบบนั้นพรพิมลรีบเดินไปห้องเครื่องดื่มเพื่อที่จะนำเครื่องดื่มเข้าไปขัดจังหวะในห้องทำงานของเขตแดน.."อะไรคะ?" ข้าวทิพย์มองสิ่งที่เขาส่งมาให้"ก็งานของเธอไง""งานฉันอยู่กับคุณได้ยังไง?" หญิงสาวรีบเอางานนั้นมาเปิดดู มันเป็นฉบับที่เธอทำจริงๆ แต่เอ๊ะ? พอเห็นว่ามีอะไรเพิ่มเติมมาข้าวทิพย์ถึงไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 25

วันต่อมา.."อะไรนะคะ คุณจะมายื่นใบลาออก?"เธอไม่รู้ว่าจะได้เงินที่ทำงานค้างไว้หรือเปล่า เพราะยังไม่ถึงเดือนก็ลาออก "ค่ะ""มีปัญหาในการทำงานเหรอคะ" ฝ่ายบุคคลต้องสอบถามเรื่องนี้อยู่แล้วไม่ว่าจะเป็นใคร"ฉันขอไม่ตอบเรื่องนี้ค่ะ""ถ้างั้นทางเราจะรับเรื่องไว้ก่อน ใกล้ถึงวันที่หนึ่งแล้วเดี๋ยวเราจะพิจารณาอีกที" ถ้าใครจะลาออกต้องยื่นใบลาออกล่วงหน้าก่อนวันเงินเดือนออกอยู่แล้ว"ค่ะ" เธอต้องทำงานต่ออีกเหรอเนี่ย ถ้าออกไปเลยก็จะเสียประวัติ ไปทำงานที่ไหนใครเขาจะรับล่ะ"นั่น?" แผ่นดินมองเห็นหลังข้าวทิพย์เดินออกจากห้องฝ่ายบุคคลจะเรียกไว้ก็ไม่ทัน"ใครหรือครับคุณแผ่นดิน""เธอมาทำอะไร" เขาถามคนที่ยืนคุยกันอยู่"เดี๋ยวผมถามให้นะครับ" พอได้เรื่องคนที่คุยอยู่เมื่อสักครู่ก็ออกมาบอก"ลาออกงั้นเหรอ? เธอบอกไหมว่าทำไมต้องลาออก""ทางฝ่ายบุคคลบอกว่าเธอไม่ได้แจ้งครับ""เดี๋ยวผมมานะ" แผ่นดินรีบตามข้าวทิพย์ขึ้นไปชั้นบน จะให้เธอออกแบบไม่รู้เหตุผลไม่ได้ วันก่อนแม่ยังถามหาเธออยู่เลย"ซี๊ดดด" ขึ้นมาถึงชั้นบนข้าวทิพย์ก็วางเท้าลงกับที่เหยียบเท้าโต๊ะทำงาน เพราะแผลถูกน้ำร้อนยังคงทิ้งความเจ็บไว้ให้เธออยู่ แม่ทนเท่าที่จะทนได้แ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 26

"แม่ครับ" นะโมตกใจมากที่เห็นน้ำตาของแม่ ถึงแม้ว่าแม่จะพยายามหลบไม่ให้ลูกมองเห็นแล้ว แต่พอรู้ผลว่าป้าป่วยเป็นอะไร คนเป็นแม่ไม่สามารถกลั้นเสียงร้องไห้ไว้ได้อีก"คุณต้องรีบตัดสินใจแล้วว่าจะให้ทางเราผ่าตัดไหม ถ้าคุณเซ็นยินยอมก็จะเริ่มการผ่าตัดได้เลย"เธอรู้ว่าต้องรีบผ่าตัด เพราะป้าได้รับความกระทบกระเทือนด้วย แต่ค่าผ่าตัดนี่สิ"ทางเรามีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับระบบประสาทและสมอง เคสนี้ถ้าให้ทางเราผ่าตัดมีสิทธิ์หายถึง 60% ""ค่ะ ฉันจะให้พวกคุณผ่าตัดป้า" คำพูดของคุณหมอเมื่อสักครู่ทำให้เธอตัดสินใจได้เร็วมาก"แต่มีอีกเรื่องที่เราต้องแจ้งญาติคนไข้ให้รู้ก่อน..""อะไรคะคุณหมอ""ค่าผ่าตัดเคสแบบนี้สูงมาก..และเราต้องผ่าตัดเอาเนื้องอกไปตรวจมะเร็งอีกที" เพราะถ้าเป็นแค่เนื้องอกก็ถือว่าคนไข้โชคดีไป แต่ถ้าเนื้องอกนั้นเป็นก้อนมะเร็งคงต้องรักษากันอีกยาวเธอภาวนาอย่าให้ป้าโชคร้ายมากไปกว่านี้เลย แต่ก่อนอื่นจะขอความช่วยเหลือจากใคร...คนที่เธอคิดถึงคนแรกคือฟีฟ่า ไม่ได้สิ เงินที่เป็นหนี้เขาก็ยังไม่คืนเลย และค่าผ่าตัดมันก็ไม่ใช่น้อยๆ ด้วยเขาจะหาที่ไหนมาให้ยืม"คุณหมอคะความดันของคนไข้ลดต่ำลงค่ะ"หมอได้ยินรายงานนั้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 27

ติ๊ง.. ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นผู้บริหาร หญิงสาวหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะก้าวขาออกจากลิฟต์ตัวนั้นก่อนอื่นเธอต้องกลับไปเอาของที่โต๊ะทำงานเดิมก่อน เธอไม่รู้ว่าเขาจะให้ทำงานตำแหน่งอะไร ถ้าเป็นเลขาคงยากหน่อย เพราะเธอทำอะไรไม่เป็นเลย ข้อนี้เขาคงจะรู้ดี"สวัสดีค่ะคุณแก้วตา" มาถึงก็เห็นแก้วตานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ไม่ว่าแก้วตาจะคุยด้วยหรือไม่คุยเธอก็คงต้องทักก่อน"อืม" แก้วตาปรายหางตามองเล็กน้อย"ฝ่ายบุคคลบอกให้ข้าวขึ้นมารับตำแหน่งใหม่ค่ะ""เธอจะมาถามอะไรฉัน ก็ไปถามคนที่เธอจะไปทำงานด้วยสิ"คิดไว้แล้วเหตุการณ์แบบนี้เธอคงหนีไม่พ้นแน่ ถ้าไปถึงหน้าห้องนั้นก็คงเจออีกด่าน เพราะขานั้นโหดกว่าขานี้อีก"ถ้างั้นฉันขอเก็บของนะคะ"ข้าวทิพย์พูดโดยที่ไม่ได้รอว่าอีกฝ่ายจะตอบไหม..แต่คิดว่าคงไม่ตอบหรอก และก็เป็นแบบที่คิดจริง หญิงสาวเดินไปเก็บของ ใส่กล่อง แล้วก็ยกกล่องนั้นเดินมาทางห้องของ CEO"สวัสดีค่ะคุณพร""พรพิมล""สวัสดีค่ะคุณพรพิมล" ข้าวทิพย์เห็นว่าใครๆ ก็เรียกแบบนี้ แต่เธอไม่คิดว่ามาตรฐานจะไม่เท่ากัน หรือที่หลายคนเรียกว่าสองมาตรฐาน "ฝ่ายบุคคลบอกให้ข้าวขึ้นมารับตำแหน่งใหม่ค่ะ""ขึ้นมาเร็วนี่ ฉันยังไม่เก็บขอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 28

"นะโมครับ""แม่ครับ""ดวงใจของแม่" หญิงสาวยื่นมือไปรับลูกที่กำลังวิ่งเข้ามาสู่อ้อมกอด"หาป้อ" เด็กยังไงก็เป็นเด็ก เขาไม่คิดอะไรหรอก แค่อยากพูดก็พูดออกมาเลย"หนูพูดอะไรลูก""ปะ""หนูหมายถึงป้าเหรอครับ แม่กำลังจะพาไปหาป้านี่ไง ป่านนี้ป้าคงรู้สึกตัวแล้ว" ก่อนออกมาเธอแจ้งทางโรงพยาบาลไว้ว่าต้องไปส่งลูกโรงเรียนแล้วไปทำงาน เพราะบ้านมีกันแค่สามคน ทางนั้นก็เข้าใจข้าวทิพย์อุ้มลูกออกมาจากโรงเรียน เพื่อจะมาเรียกรถแท็กซี่ไปโรงพยาบาลต่อ โชคดีเงินที่ยืมเขามาเหลือเกินครึ่ง แต่ก็ต้องเก็บไว้จ่ายค่ารักษาพยาบาลของป้าอีกครึ่งหนึ่งค่ำของวันเดียวกันนั้นที่บริษัท.."ทำไมพี่ยังไม่กลับครับ" แผ่นดินมัวเคลียร์เรื่องรถไฟฟ้าที่ส่งเข้ามา พอจะกลับก็ขึ้นมาเอาของที่ห้องทำงานก่อน แต่เห็นว่าห้องของพี่ชายยังเปิดไฟก็เลยลองเปิดประตูเข้าไปดู"งานยังไม่เสร็จ ถ้าเราเสร็จแล้วก็กลับไปก่อน" ตอบน้องชายโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามองเพราะกำลังทำงานอยู่"งานอะไรของพี่ครับ" คนเป็นน้องแปลกใจ ถ้าไม่มีงานด่วนจริงๆ พี่ชายจะไม่อยู่บริษัทเกินเวลางาน นอกเสียจากนัดลูกค้าไว้หรือมีงานเลี้ยง แต่นั่นมันก็ตอนที่พ่อป่วยเพราะพี่ชายต้องกลับไปดูแลพ่อ "งานน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 29

"ได้สิ" เขตแดนตอบโดยมองแค่คนที่ชวนไปดินเนอร์ และมันก็ทำให้หัวใจมิ่งขวัญฟูขึ้นมาได้ หรือว่าเธอคิดไปเอง แล้วทุกอย่างที่เกิดขึ้นในหลายวันมานี้ล่ะ ที่เขารับข้าวทิพย์มาเป็นเลขาส่วนตัวมันคืออะไรเธอคิดไม่ผิดจริงๆ เขาก็ต้องเลือกผู้หญิงที่คู่ควร ..ประตูห้องค่อยๆ ถูกปิดลงปล่อยให้พวกเขามีเวลาส่วนตัว ส่วนเธอก็คงต้องก้มหน้าก้มตาทำงานใช้หนี้เขาให้หมด แล้วชาติไหนจะหมดเนี่ย"รู้ตัวก็ดี"ข้าวทิพย์หันกลับไปมองคนที่พูดแบบอัตโนมัติ"หงส์ยังไงก็ต้องคู่กับหงส์ ฉันคิดว่าเธอคงเข้าใจคำนี้"เธอไม่ได้ตอบแก้วตาหรอก และถ้าแก้วตาจะพูดแบบนั้นมันก็ไม่ผิดข้าวทิพย์กลับมานั่งทำงาน โดยการดูรายชื่อพนักงานว่าใครทำมากี่ปีแล้ว แต่เอกสารนี้ก็ทำให้เธอดูได้ง่ายเพราะคนที่ทำงานนานรายชื่ออยู่ด้านบน และยังมีบอกด้วยว่าการทำงานอยู่ในระดับไหน และถูกหักคะแนนความประพฤติหรือยัง ฝ่ายบุคคลนี่ก็ดีนะ ละเอียดเชียว แบบนี้เธอถึงจะทำงานง่ายหน่อย เพราะว่าเธอยังไม่รู้จักใครเลยข้าวทิพย์เปิดไปดูหน้าต่อไป ยังมีข้อความบอกไว้ว่าใครสมควรที่จะได้โบนัสกี่เดือน แล้วนี่เขาจะให้เราทำอะไร มันละเอียดขนาดนี้แล้วนั่งมองเอกสารอยู่ไม่นานก็ใกล้เวลาลูกชายจะเลิก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 30

รับลูกเสร็จข้าวทิพย์ก็รีบอุ้มลูกมาขึ้นแท็กซี่คันเดิม เพราะเธอบอกให้แท็กซี่จอดรอก่อน"ลูกใคร.." คนที่นั่งอยู่ในรถมองเห็นเด็กไม่ชัด เพราะเธออุ้มเด็กได้ก็รีบขึ้นแท็กซี่เลยแต่พอแท็กซี่คันนั้นออกมาก็ขับตรงไปทางด้านหน้า รู้แบบนี้ไม่กลับรถก็ดี ยังมามัวเสียเวลากลับรถอีก พอกลับรถแล้วตามไปก็ไม่เห็นแท็กซี่คันนั้นแล้วพอตามไม่ทันเขาคนนี้ก็กลับมาที่โรงเรียนอนุบาลใหม่"ขอถามอะไรหน่อยครับ""ถามอะไรคะ""ข้าวทิพย์มารับเด็กที่นี่..เด็กคนนั้นเป็นใครครับ" ที่พูดชื่อออกไปคนจะได้รู้ว่าเขารู้จักกับเธอจริง"ข้าวทิพย์ไหนคะ""คนสวยๆ ที่ใส่ชุดสีฟ้า อุ้มเด็กผู้ชาย เด็กคนนั้นเป็นอะไรกับเธอหรือครับ""ขอโทษนะคะพวกเราให้ข้อมูลไม่ได้""ผมไม่ได้มาร้ายนะครับ เอ่อ..ถ้างั้นไม่เป็นไรครับ" เป็นใครก็คงไม่บอกหรอกมาถามแบบนี้ คงกลัวว่าเขาจะเป็นพวกขโมยเด็กพอผู้ชายคนนั้นออกไปแล้วครูอนุบาลก็เอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปรถแล้วส่งไลน์ไปให้ใครบางคน และพิมพ์รายละเอียดบอกไปด้วยในเวลาต่อมาที่โรงพยาบาล.."อะไรนะคะคุณหมอ?" เป็นอีกครั้งที่เธอแทบยืนไม่อยู่ เมื่อได้ยินผลตรวจเนื้องอกในสมองของป้า "คุณหมอตรวจดีแล้วหรือคะ""ตรวจดีแล้วครับและผลออกมาชั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12345
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status