“ฉันจะทำช้าๆ ก่อนตกลงไหม มาถึงขนาดนี้แล้วฉันคงไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปโดยที่ไม่สานต่อให้เสร็จเด็ดขาด โปรดอภัยให้ฉันด้วยเถิดนะคนสวย จะทุบจะตีฉันก็ไม่ว่า” เขาไม่มีวันใจดีแล้วยกเลิกเรื่องที่กำลังค้างคาทั้งหมดในตอนนี้อย่างแน่นอนต่อให้ฟ้าถล่มหรือแผ่นดินจะทลายไปตรงหน้าก็ตาม พอยิ่งรู้ว่าได้เป็นคนแรกที่ชำแรกเข้าไปจนทำลายเส้นบางๆก็ยิ่งฮึกเหิมเป็นพิเศษ ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องมีครั้งแรกเสมอแล้วมันจะผ่านพ้นไปด้วยดี สะโพกแกร่งเริ่มต้นขยับด้วยความยากลำบากเมื่อมันรัดแน่นและตอดรัดจนทรมาน สร้างความคุ้นเคยไม่นานมันก็สามารถเข้ากันด้วยดี
“ไอ้คนชั่ว ไอ้เลว ไอ้คนจิตใจต่ำช้า ทำฉันทำไม แกข่มขืนฉันทำไม โอ๊ย!” บริภาษด่า ดวงตาบวมเป่งแดงก่ำ แต่คนที่ตั้งหน้าตั้งตาถาโถมเรี่ยวแรงกระแทกก็ไม่เหลียวแล ต่อให้ด่ามากกว่านี้เขาก็ไม่ว่าอะไรหรอกเพราะไม่อยู่ในโหมดที่จะสนใจอย่างอื่น “อ่าส์ แบบนี้ฉันเอาเธอได้ทั้งคืนเลยแม่สาวพรหมจรรย์แสนหวาน โอว ของเธอแน่นเปรี๊ยะจนกดแทบไม่เข้าเลย มันดีสุดๆไปเลยรู้ไหม” มันไม่ง่ายเลยที่จะขยับเพื่อเติมเต็มให้ที่ลึกสุดในแต่ละครั้ง พลันก็กัดฟันกดแก่นกายลงไปสุดแรงจนมันอัดแน่นกับความอ่อนนุ่มที่กำลังตอดรัดปวดหนึบเสียงดังพลั่ก ฝังจมลึกมิดด้าม “มันเจ็บ อะ...โอย ฮึก” ส่วนกลางหว่างขาเจ็บแปลบราวกับถูกผ่าลงตรงกึ่งกลางกายอย่างรุนแรง เธอพยายามดิ้นพลางยกสองมือจับขยุ้มผมดึงทึ้งสุดกำลัง ทั้งดิ้นทั้งทุบจนเจ็บมือไปหมดก็ไม่อาจห้ามปรามผู้ชายคนนี้ได้ “เธออย่าขยับตัวหนีฉันสิ นอนนิ่งๆเดี๋ยวอีกสักพักมันก็จะดีขึ้นเอง ยิ่งเธอต่อต้านมันจะยิ่งเจ็บรู้ไหมคนสวย และมันก็ทำให้ฉันยากต่อการควบคุมตัวเองด้วย” กระซิบบอกเสียงสั่นพร่าแววตาเต็มไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความปรารถนา ต่อให้เอาช้างมาฉุดทั้งโขลงก็ไม่ยอมหยุดเด็ดขาดมาถึงขนาดนี้แล้ว มือใหญ่เอื้อมมาคว้าเอาเต้านมอวบขาวขยำขยี้จนแทบแหลกเหลวคามือเพื่อช่วยเบี่ยงเบนความสนใจ ส่วนอีกข้างหนึ่งก็ลอดลงไปบีบบี้ตุ่มกระสันด้านล่าง คนถูกกระทำหลับตาปี๋เบือนหน้าไปมาเมื่อถูกจู่โจมจุดเสียวพร้อมกันพยายามหักห้ามใจไม่ให้มีอารมณ์ร่วมไปกับมันแต่ทำไมมันทำได้ยากเหลือเกิน “ฮึก” ธรรมชาติของสาววัยกำดัดที่ยังไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนทำให้ร่างกายของเธอตอบสนองมันอย่างง่ายดาย หัวนมชมพูอ่อนลุกชูชันสั่นระริกจนนึกเกลียดตัวเอง แรงต่อต้านก็เริ่มถดถอยลงเรื่อยๆเมื่อไม่อาจต้านทานได้ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่อาวุธแห่งการสืบพันธ์กระแทกกระทั้นเข้าใส่กายสาวฟิตกระชับที่ทั้งตอดและดูด ที่รับปากว่าจะเริ่มจากช้าๆทำได้แค่ไม่เท่าไหร่ก็ต้องมีอันผิดสัญญาเพราะไม่อาจยับยั้งชั่งใจตัวเองได้เพราะแม่กวางสาวเล่นเคี้ยวอร่อยจนติดใจ นาฬิกาบอกเวลาว่า ณ ขณะนี้เป็นเวลาเกือบเก้าโมงเช้าแล้วแต่ก็ไม่อาจทำให้ร่างคุดคู้กลางเตียงมีปฏิกิริยาใดๆนอกจากอาการสั่นสะอื้น ความสาวที่เก็บรักษามาตลอดยี่สิบสี่ปีเต็มถูกมัจจุราชเลวทรามต่ำช้าเกินกว่าจะเป็นมนุษย์คนหนึ่งพรากมันออกจากเธออย่างโหดร้ายป่าเถื่อน สภาพร่างกายตอนนี้บอบช้ำไม่ต่างจากคนเจ็บจวนเจียนตายสักเท่าไหร่ น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลรินต่อเนื่องอย่างไม่ขาดสายตั้งแต่ลืมตาตื่น ความว่างเปล่าภายในห้องนอนที่คาดเดาว่าน่าจะเป็นคอนโดหรือโรงแรมไม่มีใครนอกจากเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น ทุเรศตัวเองสิ้นดีที่ต้องมาเสียตัวให้กับใครก็ไม่รู้ เพราะความเมาขาดสติแท้ๆที่ทำให้เธอต้องมาพานพบกับเหตุการณ์ร้ายๆเช่นนี้ “ดื่มเลยๆ” “แต่ฉันคออ่อนพวกแกก็รู้” เสียงอ่อยเมื่อแรงเชียร์ยังดังต่อเนื่อง “เอาน่านานๆที งานวันเกิดฉันทั้งทีแกจะดื่มแต่น้ำผลไม้หรือน้ำเปล่าได้ยังไงล่ะริน ผสมเหล้าจางมากไม่ต้องห่วงหรอก” ยัดแก้วใบขนาดย่อมใส่มือเพื่อน “เออๆ แค่แก้วเดียวนะยะ” กระดกเข้าปากแล้วทำหน้าแหยพร้อมมีเสียงปรบมือดังขึ้นเมื่อหมดแก้ว “เยี่ยมเลยดาริน” นั่นแหละคือความทรงจำที่จำได้ก่อนเกิดเหตุการณ์เลวร้ายในครั้งนี้แล้วหลังจากนั้นมันเกิดอะไรขึ้นเธอก็ไม่รู้แล้วกระทั่งถูกผู้ชายใจทรามลากมาปู้ยี่ปู้ยำจนไม่หลงเหลือความภาคภูมิใจไว้ให้กับคนรักในอนาคตอีกต่อไป ร้องไห้จนหนำใจก็ค่อยๆพยุงตัวเองขึ้นเมื่อคิดว่าไม่สมควรนอนเสียใจอยู่ที่นี่ เผื่อไอ้คนที่มันย่ำยีจะย้อนกลับมาอีก เท้าเปลือยเปล่าทั้งสองข้างหย่อนลงบนพื้นข้างเตียงอย่างยากลำบาก แข้งขาอ่อนแรงจนน่าโมโห กว่าจะยืนหยัดลุกขึ้นมาได้ต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าห้านาที พลางดึงผ้าห่มผืนใหญ่ที่ใช้คลุมนอนมาพันกายอย่างทุลักทุเล ยังไม่ทันจะก้าวขาไปไหนเข่าก็ทรุดฮวบจนล้มลงนั่งกองกับพื้นบวกกับความร้าวระบมด้วยยิ่งทำให้มันไม่เป็นไปตามต้องการ กว่าจะรวบแรงขึ้นยืนอีกครั้งได้ต้องกลั้นใจฝืนทนความเจ็บปวดทั้งกายและใจพาร่างกายสะบักสะบอมเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะลาจากวันคืนที่แสนโหดร้ายกับผู้ชายที่เธอไม่รู้ว่าเป็นใครใบหน้าหล่อร้ายที่เธอได้เห็นเพียงลางๆแต่มันกลับจำได้ฝังใจไอ้คนเฮงซวย!
“รินควรจะเชื่อน้ำคำเฮียดีไหมคะเนี่ย” ดารินพลิกกายหันมาหาแล้วโอบรอบลำคอแกร่งของสามีไว้ทันใดเมื่อถูกคนแข็งแรงช้อนอุ้มในท่าเจ้าสาว นัยน์คมตาหวานเชื่อมที่ฉายแววปรารถนาในสิ่งที่ต้องการชัดเจน ทั้งยังบดเบียดริมฝีปากลงแลกจูบกับเธออย่างเร่าร้อน จากประสบการณ์ที่ผ่านๆมาหากเขาบอกว่าขอแค่รอบเดียวนั้นไม่เคยทำได้อย่างน้อยก็สองขึ้นทุกครั้ง ชาร์ตันวางร่างงามระหงนอนบนเตียงหนานุ่มแล้วคร่อมเอาไว้ทั้งตัว ริมฝีปากร้อนรุ่มพรมจูบทั่วใบหน้างดงามที่มีร่องรอยของความเหนื่อยอ่อนอย่างแสนรัก พลางไล่จุมพิตลงมาเรื่อยไปจนสุดปลายเท้าบอบบาง และตอนนี้ก็เคลื่อนใบหน้าของตนเองมาหยุดอยู่ที่กลางอกอวบขาวผ่องคลุกเคล้าสูดดมความหอมของกลิ่นน้ำนมแหล่งอาหารชั้นยอด ลากปลายลิ้นสากชื้นแตะลงบนเม็ดทับทิมสีสวยที่แข็งเป็นไต ไล้เลียน้ำนมที่ปริ่มออกมาจนเกลี้ยงแล้วอ้าปากรวบดูดยอดถันบวมเป่งจนแก้มตอบ สายตาเหลือบขึ้นมองเมียรักที่นอนส่ายหน้าสะบัดไปมาอย่างเร้าอารมณ์ ส่งเสียงครวญครางอย่างเซ็กซี่ไม่ขาดปาก กระตุ้นให้เกิดความกำหนัดเข้าไปอีก “เมีย อื้อ สะ...เสียวจังค่ะเฮียขา” เสียงหวานครวญครางหอบกระเส่า นัยน์ตาหรี่ปรือฉ่ำวาวหลุบมองศีรษะได้รูปของสามี
“ปะๆ” ดวงตาใสแจ๋วที่มองหน้าปาป๊าทำเอาชาร์ตันที่จ้องลูกอยู่แล้วยิ้มกริ่มตาเป็นประกาย พลางก้มลงฟัดที่แก้มป่องใสอมชมพูอย่างมันเขี้ยว สร้างเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างสนุกสนานให้แม่หนูน้อยวัยกระเตาะที่พออิ่มก็อารมณ์ดีอย่างไม่น่าเชื่อ “เสียงใสตาใสแบบนี้หนูจะง่วงนอนเมื่อไหร่ละเนี่ย ปาป๊าอยากฟัดมาม๊าคนสวยของเราใจจะขาดอยู่แล้วนะครับ หื้ม” เสียงทุ้มแกล้งโอดครวญกับลูกเบาๆคล้ายขอความเห็นใจอยู่กลายๆ พลางไซ้พุงน้อยเล่นเพลินๆ “อือ ปะๆ มะๆ” เด็กหญิงชาร์ลีนในวัยขวบกว่าที่เริ่มจะพูดได้เป็นบางคำแต่ยังฟังไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่โต้ตอบกับปาป๊าที่นอนเล่นด้วย พฤติกรรมลอกเลียนแบบหลายอย่างที่คอยทำตามพ่อแม่ก็เรียนรู้ได้เร็วเพราะอยู่ในช่วงจดจำ มือน้อยยกขึ้นจับใบหน้าบิดาแล้วยิ้มแฉ่งอย่างอารมณ์ดีพลอยทำให้พ่อแม่ยิ้มตามไปด้วย “หนูเข้าใจที่ความหมายปาป๊าพูดเหรอคะ ถ้าเข้าใจก็ต้องรีบนอนนะครับเด็กดีของปาป๊า หื้ม เข้าใจเหรอครับน้องชาร์ลีน” ริมฝีปากได้รูปคลี่ยิ้มกว้างแล้วยกฝ่าเท้าน้อยมาจูบแนบปาก และเมื่อโดนเคราที่เริ่มขึ้นเสียงหัวเราะใสแจ๋วก็บังเกิดอีกครั้ง อาการมันเขี้ยวลูกเมียอาการนี้เกิดขึ้นวันละหลายรอบมากจนวิลเล
01.15 น. “แอ๊ๆ” “แง๊ๆ” เสียงร้องไห้กระจองอแงของเด็กน้อยทั้งสองดังปลุกพ่อแม่ที่นอนกอดก่ายหลับใหลอยู่บนเตียงหลังกว้างให้ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างง่ายดาย ชาร์ตันขยับกายลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงก่อนในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ดารินเองก็ค่อยๆยันกายขึ้นนั่งตาม มือใหญ่คว้ากางเกงนอนขึ้นสวมเรียบร้อยก็รีบสาวเท้าเข้าไปดูเด็กหญิงเด็กชายตัวน้อยที่แสนปลาบปลื้มของตนเองที่มีอายุห่างกันเพียงหนึ่งปี ผลผลิตที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่เกิดจากความรักของเขากับดาริน มันสุขใจราวกับได้กำไรจากธุรกิจมหาศาล แต่อย่างว่ากำรี้กำไรทั้งหลายจะมีค่ามากกว่าสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่แสนน่ารักได้อย่างไร “แง๊” “ชู่ รู้แล้วลูกรักปาป๊ารู้แล้วครับผม นิ่งนะครับเด็กดี ฮึบๆนะ” เสียงทุ้มเอ่ยปลอบลูกสาวที่น้ำตานองหน้าไม่ต่างจากลูกชายคนเล็กที่นอนดิ้นงอแงอยู่ในเปลอีกอัน “เฮียอุ้มน้องชาร์ลีนมาหารินก่อนค่ะแล้วเดี๋ยวค่อยอุ้มน้องดามพ์ตามมาทีหลัง” อาตี๋น้อยอาหมวยน้อยของเธอร้องงอแงแบบนี้คือหิวนมหรือไม่ก็อาจจะนอนหลับไม่สบายตัว ยามที่ใดคนหนึ่งตื่นอีกคนก็จะตื่นขึ้นพร้อมกันเสมอราวกับเป็นคู่ฝาแฝดกัน ลูกๆเธออายุห่างกันแค่หนึ่งปีเศษๆ
“เฮียจะไม่รุนแรงโดยเด็ดขาด ไม่ต้องกังวลนะรินจ๋า” แม้ความจริงเขาอยากจะกระแทกแรงๆ แต่เนื่องด้วยตอนนี้ไม่รู้ว่าลูกเขามานอนขดตัวอยู่ในท้องดารินแล้วหรือยังความปลอดภัยจึงสำคัญที่สุดโลดโผนมากไม่ได้ สิ้นเสียงคำสัญญา ชาร์ตันก็จับดารินลงนอนตามเดิมแล้วสาวแก่นกายเข้าออกกลางกายเมียสาวทันที มีความแรงแต่ไม่ถึงกับรุนแรงจนเกินไป สองมือใหญ่ตะปบลงบนสะโพกหนั่นแน่นบีบเคล้นจนเกิดรอย ก่อนจะเคลื่อนไปวางไว้บนความนุ่มหยุ่นที่กำลังดีดเด้งสั่นสะท้อนขึ้นลง ขยี้ยอดถันสั่นระริกระรี้สีเข้มที่เกิดจากความเสียวเพิ่มอารมณ์สาวให้พุ่งสูงขึ้นไปอีก “อ๊า” ชาร์ตันถอนแก่นกายออกช้าๆ แล้วตอกกลับเข้าไปใหม่อีกครั้ง และก็ต้องอ้าปากกว้างค้าง เพราะกล้ามเนื้อด้านในของดารินกำลังบีบรัดเขาอย่างรุนแรง แข่งกันครวญครางกับความซ่านเสียวที่กำลังเกิดขึ้นอย่างไม่มีใครยอมใคร “โอ รินจ๋า ข้างในมันทั้งร้อน ทั้งแน่นเหลือเกินคนดี เฮียรู้สึกดีมากๆที่ได้อยู่ในนี้ ได้แช่แก่นกายในความอ่อนนุ่มของเธออ่าส์ ของเมียเฮียตอดรัดดีจริงๆเลย โอ้ว” เขากดแก่นกายฝังลึกลงไปแล้วแช่นิ่งเอาไว้เพื่อซึมซับความซาบซ่านให้สาแก่ใจ “จะดีกว่านี้มากหากช่วยเฮียขยับตัวนะคะ เมียอ
ดารินมองดูตัวเองในกระจกอย่างเขินอาย ยังไม่กล้าจะออกไปเผชิญหน้ากับคนหื่นที่ออดอ้อนขอให้เธอใส่ชุดนี้ให้เขาดูเป็นของขวัญที่เราจดทะเบียนกัน ปากอวบอิ่มเม้มขบกันแน่นอย่างชั่งใจ แก้มเนียนใสแดงจัด ชุดกี่เพ้าสีม่วงสุดเซ็กซี่เป็นซีทรูบางใสแจ๋วมองเห็นความอวบอัดของหน้าอกและหัวนมชัดเจนทั้งสองเต้า ใส่ชุดก็เหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลยเพราะมันเห็นเนื้อหนังทะลุปรุโปร่งทุกส่วน มีเพียงจีสตริงตัวกระจ้อยร่อยปิดกลางกายเอาไว้เท่านั้น ได้แต่ถามใจตัวเองว่าคิดผิดหรือคิดถูกที่ยอมตามใจคนหื่นจัด “รินจ๋าเปลี่ยนชุดเสร็จยังจ๊ะ ผัวนอนรอเข้าหอจนจะลงแดงตายห่าอยู่แล้วนะทูนหัว ออกมาหาผัวสักทีเถอะอย่าแกล้งกันแบบนี้เลย” เสียงทุ้มร้องเรียกเมียรักที่หายเข้าไปในห้องแต่งตัวนานหลายนาที ชุดที่ให้ใส่ก็ไม่มีอะไรเลยทำไมถึงนานนักก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน รู้อย่างนี้จับเปลี่ยนให้เองกับมือก็ดี “ทำไมถึงหื่นได้โล่ขนาดนี้นะมิสเตอร์ชาร์ตัน หื่น!!” นามสกุลนี้เหมาะสมกว่านามสกุลหยางที่ใช้อีก เสียงหวานบ่นอุบอิบกับตัวเองที่ตอนนี้แปลงกายเป็นสาวหมวยตามเชื้อสายที่มีอยู่ในตัวครึ่งหนึ่งของสามีก่อนจะตัดสินใจเดินออกมา “เลือดแทบจะไหลหมดตัวเลย” ชาร์ตันครางเสีย
เมื่อเช้าวันใหม่มาเยือนคฤหาสน์หลังงามก็ได้ต้อนรับเจ้าหน้าที่จากเขตที่ชาร์ตันส่งคนให้ไปรับมา มีเพียงดารินคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวกับใครเขากระทั่งเดินลงบันไดมาแล้วถูกชักจูงให้ไปห้องรับแขกแทนห้องอาหาร อิศราฉีกยิ้มกว้างเมื่อได้เป็นหนึ่งในพยานแห่งการเริ่มต้นเรื่องราวดีๆในวันนี้ เช่นเดียวกับวิลเลียมที่นั่งอยู่ข้างกัน ไม่เว้นแม้แต่บรรดาแม่บ้านทั้งหลายก็ถูกเรียกรวมตัวด้วยเหมือนกัน “เซ็นสิดาร์ลิ่ง ทุกคนรออยู่นะ” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบชิดใบหูหอมกรุ่นเมื่อคนข้างกายยังคงมึนงง ผิดกับเขาที่เซ็นอย่างไม่ลังเลตั้งแต่เจ้าหน้าที่ยื่นใบสำคัญมาให้ตรงหน้า “โอ รินไม่ทันได้ตั้งตัวเลยค่ะ” ดารินกระซิบเสียงหวาน สายตาพร่ามัวมองหน้าชาร์ตันสลับกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ตื่นเต้นระคนยินดีจนมือไม้เย็นเฉียบไปหมด เขาไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย ไม่เคยเลยจริงๆ ปากกาที่จะตวัดเซ็นลงไปในแผ่นกระดาษสั่นเล็กน้อยแต่พอมีมือใหญ่ทาบทับเอาไว้อีกทีมันก็มั่นคง เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้แม้สักนิดก็ไม่หลุดปาก ทานข้าวเสร็จก็อุ้มเธอกลับขึ้นห้อง อาบน้ำอาบท่าและมานอนกอดกันบอกรัก เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ฟังจนหลับ “เฮียรักรินมากน