บททั้งหมดของ bad guy ร้ายหวงรัก : บทที่ 31 - บทที่ 40

จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทักพี่คลินต์ ทีแรกก็คิดว่าทักคนผิดแหละ เพราะคนในร้านอาหารร้านนี้ค่อนข้างเยอะ แต่ท่าทีของเธอมันดูมั่นใจซะจนฉันคิดว่าเขาไม่น่าจะทักผิดคนแล้วแต่เขาเป็นใครกันล่ะ ผู้หญิงที่สวยๆ คนนี้เป็นใครกัน"มาทำอะไรที่นี่คะ?""แล้วเธอยุ่งอะไรด้วย" พี่คลินต์ตอบเหมือนตัดความรำคาญ ก่อนที่จะคว้าแขนของฉันและเตรียมจะเดินออกจากร้านอาหารด้วยกัน ยังไม่ทันจะสั่งอาหารเลยด้วยซ้ำ"ต้องยุ่งสิคะ!" เธอเข้ามายืนดักหน้าด้วยท่าทางขึงขัง"หลีกไปอย่ามาขวาง""ไม่หลีกค่ะ""อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ ถึงเธอจะเป็นผู้หญิง แต่ฉันก็ไม่ไว้หน้านะบอกก่อน""??"ครั้งแรกเลยที่ฉันเห็นพี่คลินต์เป็นแบบนี้ เขาดูโกรธดูโมโหดูไม่พอใจเอามากๆ ราวกับว่าไม่อยากเจอผู้หญิงคนนี้เลยฉันเองก็พอจะรู้มาอยู่บ้างว่าเขาไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในชีวิตด้วย ขนาดเพื่อนในกลุ่มของเขาที่เป็นผู้หญิงยังไม่ขนาดนี้เลย"เด็กนี่ใครคะ?" มองมาทางฉันก่อนจะเบะปากใส่"อย่ายุ่ง!""เด็กใหม่ของพี่เหรอ แม่พี่ก็บอกมาเหมือนกันว่า พี่เองก็มีผู้หญิงในสต๊อกเยอะ ให้ฉันทำใจยอมรับหน่อย เอาเป็นว่า...ฉันจะมองว่าผู้หญิงคนนี้ ก็แค่เด็ก...ขายตัว

ณ บ้านตระกูลคชานนท์ทรัพย์ คลินต์ถูกเรียกตัวมาที่บ้านอีกครั้งเพื่อพูดคุยเรื่องงานหมั้นต่างๆ แต่เขาก็ยังคงปฏิเสธเหมือนเดิม เขาจะไม่มีทางร่วมหอลงโลงกับคนที่ไม่รู้จักเด็ดขาด และที่สำคัญเขาไม่ชอบการผูกมัดไม่ชอบการถูกบังคับอยู่แล้ว มันก็ไม่แปลกเลยที่เขาจะปฏิเสธเสียงแข็งทุกครั้งแบบนี้"ขอร้องล่ะครับ ก็รู้ว่าบังคับผมไม่ได้ ก็เลิกบังคับสักที!""เป็นเพราะเด็กคนนั้นใช่ไหม!?" ผู้เป็นแม่เอ่ยด้วยน้ำเสียงโกรธๆ"ไม่ต้องเอาคนอื่นเข้ามายุ่งได้ไหมครับ""อยากจะรู้นักเด็กผู้หญิงคนนั้นมันเป็นใครกัน ทำไมถึงมีความสำคัญกับแกขนาดนี้!!""คิดว่าฟ้องแม่ฉันแล้ว ฉันจะอยากเป็นคู่หมั้นกับเธอหรือไง?" คลินต์หันไปพูดใส่ว่าที่คู่หมั้นด้วยความโมโห เพราะเขารู้ว่าเธอจะต้องมาฟ้องอย่างแน่ๆ ไม่อย่างนั้นแม่ของเขาจะรู้เรื่องได้ยังไง เขาอยู่ที่ไหนคอนโดอะไรพ่อกับแม่ยังไม่เคยรู้เรื่องเลย ยิ่งเป็นเรื่องผู้หญิงยิ่งไม่มีทาง"พะ พี่คลินต์...""หยุดนะ แกหยุดเดี๋ยวนี้นะ จะมาดุน้องทำไม ที่น้องทำมันก็ถูกแล้ว""ถูกยังไงครับ เดินเข้าไปหาเรื่องคนอื่นกลางห้าง แบบนี้เหรอครับที่ถูก ผมว่าตระกูลเราก็เป็นผู้ดีนะครับ จะเอาผู้หญิงแบบนี้มาร่วมวงตระกู

มหาวิทยาลัยxxวันสอบ"ใบชา แกเป็นอะไรไปวะ ทำไมสีหน้าเป็นแบบนั้น""นั่นดิ สอบไหวไหมเนี่ย""ไหวๆ ขอบคุณที่เป็นห่วงกัน แต่ฉันปกติดี"ใช่ ร่างกายของเธอมันไม่เป็นอะไรหรอก มันยังคงปกติดีทุกอย่าง แต่เพราะเรื่องราวสารพัดที่เจอมามันมีมากมายจนในหัวของเธอมีแต่เรื่องเต็มไปหมด ไม่รู้เรื่องอะไรเป็นเรื่องอะไรบางครั้งก็แอบนึกถึงคำพูดของเขา 'ไม่อยากมีพันธะ ไม่อยากมีใคร' ถึงมันจะเป็นคำพูดที่พูดต่อหน้าพี่ชายของเธอเพื่อไม่ให้ถูกสงสัย แต่เธอก็รู้สึกเจ็บบอกไม่ถูกยังไงก็ไม่รู้เหมือนเขาไม่ได้ต้องการเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้วไหนจะเรื่องคู่หมั้นของเขาอีก ช่วงนี้เป็นช่วงที่ปัญหาวิ่งเข้าหาเธอสารพัดเลย จะไม่ให้รู้สึกจะไม่ให้สนใจมันก็เป็นไปไม่ได้ใจจริงเธอไม่อยากให้มันมีงานหมั้นเกิดขึ้นด้วยซ้ำ เธออยากให้เขาเป็นของเธอแค่คนเดียวตลอดไป มันอาจจะดูเป็นความต้องการที่เห็นแก่ตัว แต่เธออยากให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากต้องอยู่เงียบๆ ในฐานะความสัมพันธ์ลับๆ ที่เขามอบให้"ช่วงนี้แกนอนน้อยเหรอวะ?" เพื่อนถาม"ก็นิดหน่อยอ่ะ ต้องอ่านหนังสือก็เลยนอนดึกไปบ้าง""โถ่ชา ทำอะไรไม่รู้จักห่วงสุขภาพตัวเองบ้างเลย" เพื่อนพาก

สายๆ ในวันเดียวกัน ใบชาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวอย่างหนัก เพราะเมื่อคืนเธอเมาแบบไม่ได้สภาพเลยบางอย่างจำได้แต่บางอย่างจำไม่ได้เลย"อื้อ พี่คลินต์...กี่โมงแล้ว" ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องนอนด้วยอาการงัวเงีย ผมเผ้ายุ่งเหยิงกระเซอะกระเซิงไปหมด"สิบโมง" คลินต์ตอบ"หา??" ใบชาทำหน้าตกใจ"เป็นยังไงบ้างล่ะ แฮงค์หรือเปล่า?""ก็..ปวดหัวค่ะ""นั่งลงพักก่อน เดี๋ยวพี่หาอะไรมาให้กิน""พี่เต้ออกไปทำงานแล้วเหรอ""สายโด่งป่านนี้แล้ว มันคงอยู่อยู่หรอก"คลินต์พูดเหมือนกำลังประชดประชัน เอาจริงๆ ก็แอบโกรธเรื่องเมื่อวานอยู่เหมือนกันนั่นแหละ ยิ่งได้เห็นสภาพของเธอที่เมาแบบนั้นอีก เขาแทบคลั่งให้ได้".....""อะ จิบน้ำขิงอุ่นๆ ก่อน จะได้ดีขึ้น""ขอบคุณค่ะ""รู้ว่าตัวเองคออ่อน แล้วจะไปกินมากทำไม เมาไม่รู้เรื่องขนาดนั้นถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำยังไง""ขอโทษค่ะ""รู้ไหมว่าเมื่อคืนกลับมายังไง?""นั่งรถมาค่ะ""ใครมาส่ง?"ที่เขาถามไม่ใช่เพราะไม่รู้ แต่อยากจะรู้ว่าเธอจะจำอะไรได้บ้าง จำได้ไหมว่าใครเป็นคนพาเธอมาส่งที่นี่"เอ่อ...เมื่อคืน...นั่งรถกลับเองมั้งคะ"ปึก!กำปั้นแข็งเคาะลงที่หน้าผากของใบชาครั้งนึง แต่ไม่ได้

(ต่อจากตอนก่อน..)"บอกชาหน่อยสิ เรื่องทั้งหมดนี่มันคืออะไร งานหมั้นอะไร ไหนพี่บอกว่า...พี่ปฏิเสธไปแล้วไง มันจะไม่เกิดขึ้นไง""เรื่องมันยาว เอาไว้พี่ค่อย...""อธิบายมันตอนนี้แหละ!""ชา อย่ามาตะคอกใส่พี่!""ฮึก งั้นก็ตอบมาสิ พี่โกหกทำไม บอกกันดีๆ ก็ได้ แค่พี่มีเหตุผลชาก็เข้าใจอยู่แล้ว แต่นี่...พี่กำลังจะผลักให้ชากลายเป็นเมียน้อยนะ!""เมียน้อยอะไร พี่ไม่เคยมีอะไรกับเขา และก็ยังไม่ได้แต่งงานด้วย ก็แค่งานหมั้นที่พี่โดนบังคับไป""ตอนแรกชาก็คิด พี่ปฏิเสธพ่อกับแม่ไม่ได้หรอก แต่เห็นพี่ยืนยันหนักแน่นว่ายังไงก็จะไม่หมั้น ชาก็ดีใจ...แต่วันนี้ พี่..พี่โกหกชาทุกอย่างเลย""พี่บอกแล้วไงว่า เรื่องมันยาว"ใบชารู้สึกเสียใจมากที่เขาไม่ยอมพูดอะไรกับเธอตรงๆ เลย แม้กระทั่งเรื่องวันนี้ เขายังโกหกเธอ ทั้งที่เขาหายไปอยู่กับงานหมั้นของตัวเองมา ถึงจะบอกว่าไม่เต็มใจก็ตาม แต่อย่างน้อยเขาก็ควรบอกเธอบ้างสิ"เฮ้อ...เอาเป็นว่า อารมณ์เย็นแล้วค่อยมาคุยกันก็แล้วกัน""ชาไม่เคยอารมณ์ร้อนเลย ก็แค่ถามว่าทำไมถึงไม่บอก โกหกกันทำไม ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร พี่เองมากกว่าที่ตอบไม่ได้ แล้วบอกว่าชาอารมณ์ร้อน""......""ใช่! ชายอมรับว่าช