All Chapters of bad guy ร้ายหวงรัก : Chapter 81 - Chapter 87

#เวลาผ่านไป หลังจากวันนั้นฉันย้ายมาอยู่ที่บ้านของพี่คลินต์ และเราก็ใช้ชีวิตอยู่ดั่งเช่นสามีภรรยาทั่วไป อยู่ในครอบครัวที่เล็กๆ แต่มีความสุขและอบอุ่นมาก ส่วนบ้านหลังนั้นพี่เต้ก็อยู่คนเดียวโดยปริยาย แต่ฉันก็แอบคิดนะว่ารายนั้นก็น่าจะหาแฟนสักคนจะได้มาอยู่ด้วยกันจะได้ไม่เหงา แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังครองโสดอยู่จนปัจจุบันนี้ฉันเริ่มปรับตัวให้คุ้นชินกับคำว่าครอบครัว แต่ก็ยังทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนเดิม ฉันทำงานอยู่ที่บริษัทนึง มะโซวก็เข้าโรงเรียนอนุบาล พี่คลินต์ก็ทำงานเป็นผู้ดูแลไร่นี้ และก็ทำงานที่บริษัทของตัวเองบ้าง เราต่างก็มีหน้าที่ของกันและกันพี่คลินต์อยากให้ฉันลาออกจากงานแล้วคอยดูแลบ้าน แต่ที่นี่ก็มีแม่บ้านคอยทำอะไรหมดทุกอย่างอยู่แล้ว ฉันอยากทำงานอยากมีเงินเก็บเป็นของตัวเองโดยที่เงินนั้นไม่ได้มาจากการที่พี่คลินต์เป็นคนให้ อยากทำงานเก็บเงินเอาไว้ในส่วนของตัวเองครึ่งนึง อีกครึ่งหนึ่งก็เก็บเอาไว้ให้มะโซวเป็นค่าเล่าเรียนของเขา ถึงตอนนี้ฉันจะไม่ต้องลำบากแล้วก็เถอะ เพราะมีพี่คลินต์จัดการทุกอย่าง แต่ฉันก็ยังอยากทำสิ่งที่ตัวเองตั้งมั่นเอาไว้ให้มันสำเร็จตอนนี้เรามีลูกและมะโซวก็เหมือนเชือกสานร

และแล้วค่ำคืนที่คลินต์รอคอยก็มาถึง หลังจากที่งานเลี้ยงของงานแต่งเล็กๆ นั้นจบลง แขกในงานก็พากันกลับบ้านพักของตัวเอง เพราะพรุ่งนี้มีงานที่ต้องทำ ใบชาเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ แต่แล้วเธอก็ต้องชะงักเพราะกลิ่นบางอย่างในห้องนอน และด้วยท่าทางของคลินต์มันก็ทำให้เธออดถามไม่ได้จริงๆ "พี่ฉีดน้ำหอมเหรอคะ กลิ่นฉุนเชียว" "เหม็นเหรอ?" คลินต์ดีดตัวลุกขึ้นด้วยความร้อนใจ สีหน้าของเขาดูตกใจมากจริงๆ "เปล่าค่ะ ไม่ได้เหม็น แค่ปกติมันไม่มี..." มันไม่ได้เหม็นฉุนขนาดนั้น และไม่เชิงเป็นกลิ่นน้ำหอมที่เรามักจะฉีดใส่ตัวเอง แต่มันเป็นกลิ่นหอมเย็นๆ ที่ได้กลิ่นแล้วรู้สึกสดชื่น "แม่ให้มาน่ะ บอกว่ามันช่วยทำให้เราผ่อนคลาย" "อ๋อ..." "พี่พร้อมแล้วนะ" "....." ใบชามองเงียบๆ เธอสังเกตเห็นตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำแล้วล่ะ ห้องถูกจัดใหม่พร้อมด้วยแสงไฟโทนอุ่น แถมด้วยกลิ่นน้ำหอมอบอวลอยู่อีก "มามะ มาหาพี่ที่เตียงหน่อยครับ ปุปุ ~ " คลินต์เอามือตบที่เตียงนอนเป็นจังหวะ พร้อมกับส่งสายตายั่วยวน แต่แทนที่ใบชาจะเดินไปตามคำขอ เธอกลับยืนยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ ออกมา "ชา อย่ามาแกล้งพี่นะ ให้พี่รอกลางคืน พี่ก็รอแล้วนี่ไ

สองเดือนต่อมา ณ บ้านไร่เรือนหอของคลินต์"อึก อ้วกก !!" เสียงอาเจียนโอกอากของคลินต์ดังจากด้านบนลงมาที่ด้านล่าง แม่บ้านที่ได้ยินก็ถึงกับพากันยิ้มหัวเราะ เพราะคลินต์เป็นแบบนี้มาสักพักแล้ว ซึ่งก็เป็นอาการแพ้ท้องแทนใบชาตามระเบียบนั่นแหละตอนนี้ใบชากำลังท้อง สมใจอยากคนเป็นพ่อแล้วล่ะ และเขาก็ต้องแบกรับหน้าที่แพ้ท้องแทนภรรยาด้วย"ไหวไหมคะพี่คลินต์ เอาน้ำกลั้วปากก่อนนะ""อืม..."จากคนที่แข็งแรงหน้าตาดูสดใสอยู่ทุกวัน ตอนนี้กลับหมดเรี่ยวแรงพร้อมกับใบหน้าที่ซีดเซียวไร้สีเลือดฝาด เขามีอาการเหมือนกับผู้หญิงแพ้ท้องทั่วไปเลย กินอะไรไม่ได้ เช้ามาก็อ้วกแตก มึนหัว ได้กลิ่นอาหารคืออาเจียนออกมาจากหมดไส้หมดพุง"กินยาก่อนนะคะ""ไม่เอา พี่ไม่อยากกิน มันจะอ้วก"อย่าว่าแต่อาหารหรือยาเลย แค่น้ำเปล่าๆ กินเข้าไปเขาก็ยังรู้สึกคลื่นไส้อยากจะอาเจียนออกมาให้ได้"จะได้ดีขึ้นไงคะ""ไม่เอา พี่อยู่แบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น" คลินต์ปฏิเสธอย่างหนักแน่นด้วยสภาพที่ไร้เรี่ยวแรงของตัวเองก๊อกๆๆ "คุณคลินต์ คุณชา น้ำหวานๆ มาแล้วค่ะ" แม่บ้านเดินเข้ามาพร้อมกับน้ำหวานเย็นๆ หวังจะให้คลินต์ได้จิบเบาๆ พอชื่นใจ"กินสักหน่อยนะพี่ค

#สองเดือนต่อมา ที่มีคนบอกว่าเลี้ยงเด็กไม่ใช่เรื่องง่ายเลยตอนแรกคลินต์ก็ไม่ได้เชื่ออะไรหรอก ตอนนี้เชื่อแล้วล่ะว่ามันไม่ง่ายเลยจริงๆ คลินต์ต้องคอยป้อนนมลูกเพื่อให้ใบชาได้พักผ่อนเพียงพอเพื่อที่จะได้ตื่นขึ้นมาตามเวลาและปั๊มนม และตอนกลางคืนเขาก็ต้องตื่นบ่อย แทบจะทุกชั่วโมงเพราะลูกตื่นแล้วร้องงอแงขอบตาจะเป็นแบบหมีแพนด้าให้ได้แล้วเนี่ย"อึกแง ~ แง ~""....." คลินต์ที่เพิ่งข่มตาหลับ ยังไม่ทันจะรู้สึกว่าพักสายตาได้พอประมาณเลย จู่ๆ เสียงทารกน้อยในเปลก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงกระดิ่งข้อเท้าที่คุณปู่เอามาใส่ให้ดังกรุ้งกริ้งเพราะเด็กขยับขาคนตัวใหญ่ดีดตัวลุกขึ้นในทันที ก่อนจะเดินไปดูลูกน้อยที่นอนอยู่ในเปล จากนั้นก็อุ้มลูกน้อยออกไปด้านนอกไม่นานนักใบชาก็ตื่นขึ้นมาตามเวลาที่จะต้องปั๊มนมเก็บไว้ให้ลูกตัวน้อย"ส่งลูกมาให้ชาสิคะ เดี๋ยวชาจะป้อนนม""อืมครับ"คลินต์ส่งลูกน้อยในอ้อมอกให้แต่โดยดี ก่อนที่ตัวเขาจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ด้วยความหมดแรง"เฮ้อ...พี่ไม่ได้นอนเต็มอิ่มมากี่คืนแล้วเนี่ย" พูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเพดาน ทุกครั้งที่หลับตาเขาพร้อมจะหลับสนิทในทันที แต่ก็ต้องพยายามข่มใจเอาไว้ไม่ให้หลับสนิท"แล้ว