All Chapters of bad guy ร้ายหวงรัก : Chapter 11 - Chapter 20

มหาวิทยาลัยxxใบชานั่งอ่านข้อความที่ส่งเข้ามาในเครื่องมือถือของเธอ ก่อนจะนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จนเพื่อนๆ ที่นั่งอยู่ด้วยกันนั้นแทบจะกลายเป็นอากาศไปเลย"คุยกับใครน่ะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว แฟนหรอ?""ปะ เปล่า ไม่ใช่หรอก""คนที่ไม่สนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แบบเธอ จะมีแฟนมันก็น่าแปลก แต่อาการของเธอตอนนี้ มันน่าแปลกยิ่งกว่า เหมือนคนกำลังมีความรัก""บะ บ้า! ไม่ใช่อะไรแบบนั้นหรอก" พอถูกเพื่อนแซวใบชาก็ถึงกับเก็บอาการไม่อยู่ เธอนั่งแทบไม่ติดพื้น พยายามที่จะอธิบายแต่น้ำเสียงของเธอที่เปล่งออกไปก็ติดๆ ขัดๆ สมกับที่เพื่อนบอกว่าเธอแปลกจริง"งั้นก็พี่เต้ พี่ชายเธอ""เรื่องส่วนตัว ห้ามยุ่ง!"ใบชาตัดบทไปอย่างนั้น เพราะเธอไม่รู้จะหลีกเลี่ยงยังไงแล้วจริงๆ และก็ไม่กล้าพูดได้ว่า เจ้าของข้อความที่ส่งเข้ามาหาเธอ แล้วทำให้เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ได้แบบนี้ ก็คือพี่คลินต์ เพื่อนสนิทของพี่ชาย ที่ตอนนี้ยังอยู่ในสถานะคลุมเครืออยู่"โหย...อยากรู้หน่อยก็ไม่ได้""ยังไม่ใช่ตอนนี้""ฮั่นแน่ แสดงว่าคุยกับหนุ่มจริงๆ ด้วย""ถ้ายังไม่เลิกล้อ จะไม่นั่งคุยด้วยแล้วนะ""โอเคๆ ไม่พูดแล้วก็ได้"หลังจากนั้นเพื่อนๆ ก็ไม่ได้ตั้งคำถามอะไรอีก ใ

กลางดึกคืนหนึ่งใบชากำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอนของเธอ ส่วนพี่ชายนั้นหลังจากเสร็จงานกลับมาอาบน้ำเสร็จก็หลับปุ๋ยไปเลย และหลับสนิทชนิดที่ว่า ต่อให้คนตะโกนเรียกก็ไม่ได้ยินด้วยซ้ำตอนนี้ที่เธอยังไม่หลับเพราะใครบางคนยังไม่กลับมาเลยมากกว่าคลินต์ เห็นบอกว่าจะออกไปดื่มกับเพื่อน แต่จนป่านนี้เขาก็ยังไม่กลับมาเลย ไม่รู้ว่าเมาถึงขั้นไหน แล้วขับรถกลับได้หรือเปล่า แต่ถ้าเมาก็ไม่สามารถขับรถกลับเองได้นี่นา แล้วเขาจะไปนอนที่ไหนล่ะ นอนกับใคร กับผู้หญิงหรือเปล่า ?ใบชาเอาแต่คิดเรื่องนี้ซ้ำๆ วนอยู่ในหัวของตัวเอง จากปกติที่จะหลับก่อนพี่ชายจะกลับมาถึง กลายเป็นว่าเธอไม่สามารถข่มตานอนหลับได้เลยเพราะในหัวสมองของเธอตอนนี้มันกำลังคิดฟุ้งซ่าน ว่าเขาอยู่กับใครใบชานอนหันตะแคงพร้อมกับไถฟีดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งนิ้วเธอชะงักกึกที่คลิปวีดีโอในไอจีสตอรี่ของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของคลินต์เธอดูไปเรื่อยๆ จนกระทั่งตัวกล้องแพลนไปหาใครบางคน ที่มองแว๊บเดียวเธอก็รู้ได้ทันทีว่าคือใคร แต่พอได้เห็นภาพนั้นใจก็หล่นวูบลงไปทั้งดวง หน้าชามือชาแบบไร้สาเหตุคลินต์กับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน

สวบ!"อึก พะ พี่...พี่คลินต์" น้ำตาของฉันมันไหลพราก บอกความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกจริงๆ มันเจ็บปวด เหมือนร่างกายถูกฉีกออกจากกันแบบสดๆนี่น่ะเหรอที่เขาเรียกกันว่าเซ็กซ์ แต่ทำไมฉันถึงไม่ได้รู้สึกสนุกเลยล่ะ หรือนี่เป็นเพราะมันเป็นครั้งแรกของฉัน"อ่าส์แน่น...อย่าเกร็งสิ""....." ฉันได้ยินเสียงครางจากพี่คลินต์พร้อมกับประโยคออกคำสั่ง แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ทำตามคำพูดของเขาไม่ได้จริงๆเจ็บขนาดนี้ ไม่ให้ฉันเกร็งได้ยังไงกัน"ร้องไห้ทำไม""จะ เจ็บค่ะ" ฉันพูดเสียงสั่นๆ"รู้ใช่ไหม ว่าพี่หยุดไม่ได้แล้ว""รู้ค่ะ แต่ค่อยๆ ทำได้หรือเปล่าคะ"ฉันพูดแบบอ้อนๆ โดยที่ไม่รู้หรอกว่าเขาจะใจอ่อนไหม เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้อารมณ์ของเขากำลังรุนแรงเลยทีเดียว ดูจากการที่กระแทกเข้ามาแบบไม่ส่งสัญญาณไม่พูดอะไรเลย โคตรจุก โคตรเจ็บ และโคตรแสบ!!"พี่จะพยายาม เท่าที่พี่จะทำได้นะ""......""พี่จะขยับโยกตัวเบาๆ ถ้าเจ็บก็จิกแขนพี่ แต่ห้ามร้องเสียงดังเข้าใจไหม""เข้าใจค่ะ"ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ก่อนที่ช่วงล่างนั้นมันจะเริ่มขยับเข้าออกแบบฝืดเคือง จากที่ช้าๆ มันก็เริ่มเร็วขึ้นและแรงขึ้น มาพร้อมกับเสียงครางในลำคอเบาๆ จากพี่คลินต์ บวกกั

คอนโดมิเนียมหรู "พี่เต้ ทำไมแต่งตัวแล้วล่ะ ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ" ใบชาเอ่ยทักพี่ชาย ที่แต่งตัวเตรียมตัวเหมือนกำลังจะออกไปทำงานแล้ว"เถ้าแก่บอกว่าให้ไปเร็วกว่าปกติหน่อยน่ะ เห็นว่ามีประชุมลูกน้อง พี่ก็เลยต้องรีบไป""แต่ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ""ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ไปหากินข้างหน้าเอา เรากินไปเถอะไม่ต้องห่วงพี่""......" ใบชายังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ พี่ชายของเธอก็เดินออกไปก่อนแล้ว เขาดูเร่งรีบมากกว่าทุกวัน"อ้าว..ไอ้เต้มันออกไปแล้วหรอ" คลินต์เดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง แต่กลับไม่เจอเพื่อนสนิทแล้ว"ค่ะ ออกไปแล้ว ดูรีบมากเลย เห็นว่าเถ้าแก่ให้รีบไปค่ะ" ใบชาตอบ"อ๋อ...""เดี๋ยวชาไปตากผ้าก่อนนะคะ ถ้าพี่หิวก็กินก่อนได้เลยไม่ต้องรอค่ะ""ไม่เป็นไร พี่จะรอกินพร้อมเรา""......" ใบชานิ่ง ไม่ได้ตอบกลับอะไร เธอหลบสายตาของเขาแบบเขินๆ ก่อนจะปลีกตัวเดินไปทางเครื่องซักผ้า แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรฟึ่บ ~ร่างบางถูกทับซ้อนจากทางด้านหลังเธอสะดุ้งด้วยความตกใจ พยายามจะดิ้นเพื่อให้ตนเองนั้นหลุดออกมาจากอ้อมกอดแกร่ง แต่ยิ่งดิ้นแรงกอดมันยิ่งแน่นมากขึ้น"จะดิ้นทำไม หืม" เสียงทุ้มนุ่มกระซิบพูดข้างหู"พี่คลินต์อย

#ตกกลางคืนในวันเดียวกัน พวกรุ่นพี่เริ่มดื่มกันตั้งแต่หัวค่ำ ใบชาเองก็ได้นั่งร่วมอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย แต่เธอไม่ได้ดื่มกับใครเขาเลย ส่วนหนึ่งก็ไม่ชอบ แต่ถึงจะชอบหรือดื่มได้พี่ชายของเธอก็คงห้ามเวลาผ่านไปเริ่มดึกมากขึ้นเรื่อยๆ บรรยากาศก็เริ่มเย็น กลุ่มรุ่นพี่บางคนก็เริ่มเคาะขวดแก้ว ดีดกีต้าร์ เอากระติกมาทำเป็นกลอง ร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน จนพาลทำให้ใบชาคิดไปเหมือนกันว่า ถ้าตอนเธอจบมหาลัยก็คงจะนัดเพื่อนๆ มาดื่มส่งท้ายกันแบบนี้เหมือนกัน"หนาวแล้วหรือเปล่า อยากกลับเข้าห้องไหม" เตชินทร์เอ่ยถามน้องสาวที่นั่งแอบอิงอยู่ข้างๆ"พี่จะดื่มกันดึกไหม""ก็คงดึกนะ ถ้าเราง่วงก็ไปนอนก่อนเลย""โอเค..."ใบชาตอบรับพี่ชายก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องนอน ที่ซึ่งนอนอยู่กับพี่ชายเหมือนกันแต่อยู่คนละฝั่งกัน ถึงในวงเหล้ามันจะมีความสนุกสนาน แต่สำหรับคนที่ไม่ได้ร่วมวงอย่างเธอมันกลับมีความน่าเบื่อร่วมด้วยดีหน่อยที่กลับเข้าห้องแล้วเสียงเพลงมันผ่อนเบาลง เธอนั่งทำงานอยู่ได้สักพักก็รีบเข้านอนเพราะง่วง ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน และนอนไปนานเท่าไร เพราะเธอตื่นมาอีกทีก็เห็นว่าเสียงในวงเหล้านั้นเงียบไปแล้ว ส่วนพี่ชายของเธอน