All Chapters of ดั่งไฟพิศวาส: Chapter 81 - Chapter 90

ตอนที่ 82.คุณพุดจึงได้รับรายงานจากนักสืบเอกชนที่หล่อนว่าจ้าง รายงานด้วยเสียงเรียบๆ แต่ละเอียดยิบถึงเรื่องคุณพิมเข้าโรงแรมใด เวลาใดกับใคร...มีการส่งอาหารอะไรบ้างและสั่งอะไรบ้างหล่อนแทบจะลืมหายใจกับสิ่งที่ได้ยินใช่คุณพิมผู้ชายก็ไม่ผิดคน“ทำรายงานมาเลย...ว่าแต่มีทางได้ภาพมาด้วยไหม”“ภาพปลากรอบ เอ๊ย ภาพประกอบหรือครับ ขอโทษครับ ผมพูดเล่นตามลูกจนติดปาก”“เออ จะภาพปลากรอบก็ได้ ฉันชอบคำนี้แฮะ ฟังดูเข้าที ภาพปลากรอบ...”แน่นอนละ หล่อนจะนำภาพปลากรอบมายำให้คุณพิมกลายเป็นปลากรอบตามนั้นจริงๆ เพราะหากว่าชั่ว...แล้วจะยังมาถวิลหาอะไรกันอีกเล่า...หล่อนเย้ยหยัน ดูแคลน เมื่อเคยชื่นชมเสมอมานึกว่าจะดีกว่าตัวหล่อน ที่ไหนได้...เลวเท่าเทียมหรือจะเลวกว่า ตรงไหนหรือก็ตรงที่ปิดบัง ซ่อนเร้น อำพราง ที่แท้ก็ชมชอบเสพ แบบหลบๆ ซ่อนๆ และคุณพุดบอกตัวเองว่าไม่มีวันยอมเชื่อเป็นอันขาดว่านี่เป็นครั้งแรก...หล่อนปักใจเชื่อว่าคุณพิมอาจจะกระทำมาหลายหน แต่ปิดบังได้สนิทยิ่งน่ารังเกียจ...พี่สาวคนโตสร้างภาพตัวเองมางดงาม ไม่น่าเชื่อ และหล่อนก็จำต้องนิ่งเฉย ไม่มีปากเสียง ภีมเตือนนักหนา ...อย่าไปพูดตอนนี้นะ คุณพุด

ตอนที่ 84.“ยังจะมาถาม เราตามหา...”“ตามทำไม”“โธ่...ป๋าคะ ทำไมถามแบบนี้”“อย่ายุ่งกับป๋าอีก”“ป๋าเป็นอะไร”“เพราะแม่พิมแหละ” เสียงบอกมาห้วนๆ “ป๋าไม่อยากให้แม่พิมวุ่นวาย”“ป๋าพูดอะไรนะคะ”“เลิกตามป๋า ตอนนี้ป๋าอยากเที่ยว อยากพักผ่อน”“ป๋าป่วยนะคะ”“เปล่า ป๋าไม่ได้เป็นอะไร แม่พิม ทั้งหมด แม่พิมก็รู้ว่าตัวเองทำอะไร หรือจะให้ป๋ากลับไปบอกพุด บอกภีมว่าพิมวางยาป๋าล่ะ เพราะฉะนั้นอยู่เฉยๆ”คุณพิมร้องกรี๊ด จนจักราตกใจ“ป๋า...อยากลองดีกับพิมหรือ...กลับมานะ อย่าให้พิมโมโหอีกนะ”จักราจึงได้เห็นโทสะที่คุณพิมแสดงออกมา เขาตะลึงไปไม่น้อย อาจจะเพราะไม่คาดคิดหรือ ไม่เชื่อตาตัวเอง แต่ทั้งหมดโดยรวมๆ กันทำให้จักรานึกกังวล นี่คือผู้หญิงที่เขาหลงใหล บอกตรงๆ ว่าเขาแวบคิดถึงคำคำหนึ่งผีบ้าคุณพิมดูเหมาะกับคำนั้นเป็นอย่างยิ่งเธอเหมือนผีบ้าไปแล้วใครทำให้เธอเป็นเช่นนั้นกันเล่า ป๋าของเธอหรือ แต่เหตุใดกัน เขานั่งนิ่งมองเธอตีอกชกหัว ฟูมฟาย“ต้องฆ่ามัน”เขาได้ยินผิดไปหรือไม่ จักรายังถามตัวเองฆ่าใครฆ่ามันมันที่ว่าที่นี่คือนายภูมินทร์หรือไม่ ถามไปพร้อมกับใจที่ยะเยือกยิ่งนัก เพราะถึงอย่างไรจักราไม่ใช่ค

ตอนที่ 86.เขาพูดตรง“แต่ผมรักนันทา และนี่คือสิ่งที่คุณเล็กจะต้องรู้ว่าผมเลือกแล้ว ผมเลือกนันทาด้วยความรัก...”เขาตรงมาก และเขามองรสาได้ถ่องแท้นันทาจึงได้ยินนายภูมินทร์เอ่ยอีกหน“เมื่อรัก ภีม จงปกป้องคนที่แกรักด้วยตัวแกเอง เมื่อรัก ไม่ได้หมายความถึงเอ่ยแต่ปาก แต่ต้องด้วยการกระทำ...ความรักไม่ใช่เรื่องผิวเผิน หวือหวา ใช้แค่ความสัมพันธ์ทางกาย แต่มันยิ่งใหญ่กว่านั้น...”และทะเลที่พานายภูมินทร์ออกมารับโอโซนก็เป็นทะเลที่ร่มและเย็นสำหรับนันทา...หล่อนได้รู้ว่าหล่อนมีครอบครัว...หล่อนไม่มีพ่อมานานมาก...หล่อนมีน้ำตารื้นๆ ในดวงตาเมื่อหล่อนเอ่ยเรียกคำว่า ‘ป๋า’ ด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่ออกจากใจของหล่อน หล่อนอยากให้ธมมาอยู่ตรงนี้ด้วย“ป๋าคะ นันยังมีพี่ชายอีกคน ตอนนี้เขามีปัญหาเรื่องครอบครัว และเขาก็ไม่ชอบแม่ด้วย ถ้านันจะพาเขามาเป็นลูกป๋าอีกคนจะได้ไหมคะ เพราะตอนนี้นันกลัวและห่วงเขา ว่าหากผิดหวังมากๆ พี่ธมจะคิดสั้นๆ”“ไปพาเขามาหาป๋า” นายภูมินทร์บอก “และป๋าจะบอกเขาเองว่าชีวิตไม่ได้หมดกันเพียงเพราะครอบครัวแตกแยก”นันทาได้เจอกับเมธาในค่ำวันนั้น...ต่างทำท่างงๆ เมธาปรับท่าทีได้ก่อน และเขายะเยือกเ

ตอนที่ 88.มีแต่คุณพิมเท่านั้นที่หาความสุขไม่ได้ เธอได้เห็นว่าคนรอบตัวล้วนแล้วแต่มีความสุขดี ภีมกับนันทา และแม้แต่คุณพุดที่เธอมองว่าเป็นน้องสาวจอมร่านมีหนุ่มน้อยที่ซื้อมาหัวร่อต่อกระซิกกัน กินข้าวเสร็จแล้ว เธอจึงขอตัวอย่างหงุดหงิด ไม่อยากอยู่ร่วมวงสนทนาด้วย แต่ทว่าเธอก็แอบดูอยู่ห่างๆ ยิ่งได้เห็นว่าคุณพุดทำท่าอี๋าอ๋อกับภีม เธอยิ่งโมโห“อีพุด หรือจะวอนลองดีอีกคน”เธอเสียอารมณ์ คิดว่าน้องสาวตีตัวออกห่าง แม้จะไม่ชอบหน้าคุณพุด แต่ก็ดีกว่าภีม หากจะต้องเลือก เพราะเธอมองว่าคุณพุดนั้นแค่หาผู้ชายให้ก็พอ...“มันจะอะไรกันนัก อยู่ๆ ก็ทำสนิทสนม หัวเราะให้กันขึ้นมา มันเคยถูกกันที่ไหน ทำไมมากลมเกลียวกัน”ทั้งที่เธอเคยสนิทกับภีมมากกว่าคุณพุดทำอยู่ ตอนนี้เหมือนเขาห่างออกไป ตั้งแต่เขามีเมีย...เธอเดินพล่าน...อยู่ชั้นที่สอง บนชั้นสาม ไพฑูรย์และนงนุชไม่อยู่ และตอนนี้เธอไม่รู้ว่าจะไปทางไหนต่อยังไม่มีข่าวป๋า และน้องๆ ก็เหมือนจะไปรวมหัวกันอีกฟากฝั่ง เธอจะทำอย่างไรดี เธอเดินเข้าห้องนอนในที่สุด ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงใหญ่ แต่ใจยังไม่สงบ และเธอไม่มีใคร...นอกจากจักรา เธอโทรหาเขา...“จักร อยู่ไหน”

ตอนที่ 90.“คุณพุด จะด่าลิลล์มากไปแล้วนะคะ”“น้อยไปคงไม่ได้”หล่อนสวนให้ รับรู้ว่านันทาคงรับมือไม่ไหว อยู่ๆ คุณพุดก็เกิดมีจิตอาสาอยากเป็นพี่เลี้ยงนางเอกที่นันทาไม่ได้ร้องขอและหล่อนก็มอบบทนางร้ายให้กับลลิล เมธาก้าวออกมาและทำให้ลลิลเลื่อนสายตาไปมอง ก่อนจะมีคำถาม“ใครคะ”คุณพุดไม่ตอบ แต่หันไปบอกเมธาว่า “แม่คนนี้เคยเป็นแฟนเก่าภีม เก่าตกกระป๋องไปนานแล้วนะ นี่อยู่ๆ จะกลับมาหาเขาอีก คงจะมารังแกนันทา...เอาซิ ฉันจะพาเธอไปหานันทา ไปดูซิว่าเธอจะมาพูดจาอะไรใส่นันทาเพื่อชิงภีมกลับไป”ลลิลนิ่งไปเพราะคาดไม่ถึง“ไปไหมล่ะ ยังจะกล้าไหม”“คุณพุดไม่น่าลงมาเกี่ยวข้องนะคะ”“ทำไมล่ะ ทำไมฉันจะเกี่ยวไม่ได้”“เพราะมันเป็นเรื่องผัวๆ เมียๆ และพี่สาวไม่เกี่ยว”“ต๊าย...หน้าด้าน” คุณพุดไม่เกรงใจ “ผัวเมีย เธอเอาเรื่องสมัยไหนมาพูดกันนี่...ฮึ...ผัวเมีย ที่ภีมเคยมีอะไรกับเธอ เขาเรียกของเล่นย่ะ แล้วก็หมดเวลาเล่นของเขาแล้ว หล่อนก็ควรจะถอยไป ตอนนี้เขามีเมียจดทะเบียนแล้วด้วย...หล่อนคิดว่าจะมาแย่งผัวเขาหรือ หล่อนจะอ้างว่าเป็นเมียได้ยังไง กะเรื่องเล่นๆ นั้น”“คุณพุด ลิลล์...”“ไปหานันทาไหม หากไปฉันจะไปด้วย ไป