All Chapters of พ่ายรักเมียสวมรอย[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Chapter 21 - Chapter 30

วันนี้อาคมกลับเข้าไร่เร็วกว่าปกติ เพราะเคลียร์งาน เสร็จเร็ว และมีเอกสารบางอย่างต้องให้เผ่าเพชรเซ็น เขาจึงขับรถ กลับไร่ก่อนเวลา ระหว่างทางอาคมสวนกับแสงที่ขับรถไปส่งหมอวาสินีที่โรงพยาบาล หนุ่มสาวกล่าวทักทายกันนิดหน่อย เมื่อแสงจอดรถ ร่างสูงเหลือบดูกระจกมองหลัง มองไปที่รถเอสยูวีสีดำคันใหญ่ที่ค่อย ๆ เคลื่อนตัวห่างออกไป เป็นอีกครั้งที่เขาเห็นแสงไปส่งหมอวา คุณเผ่า คงมีธุระด่วน หรือไม่ก็คงมีเรื่องให้ต้องจัดการทันที จึงออกไปส่งหมอไม่ได้ ดูจากหน้าหมอก็รู้ว่าเธอเสียใจ ถึงแม้ใบหน้าจะมีรอยยิ้ม แต่ดวงตาของวาสินีกลับไม่ยิ้มไปด้วยอาคมถอนใจ เมื่อเห็นวาสินีเศร้า เธอคงได้เจอกับลลนาแล้ว เพราะมาตรวจสุขภาพคนงาน จะเป็นยังไงนะ ถ้าเธอรู้ว่าแท้จริงแล้วลลนาไม่ได้เป็นแค่คนงานในไร่ แต่เธอเป็นถึงคู่หมั้นสวมรอยของ เผ่าเพชร ที่อนาคตอาจจะได้เป็นภรรยาของเจ้าของไร่อีกด้วย ใบหน้าหล่อเหลาเผลอยิ้มเมื่อนึกถึงลลนา โตขนาดนั้นยังทำตัวเหมือนเด็ก วิ่งซนไปทั่วไร่ ก็ดี... คุณเผ่าของเขาจะได้มีอย่างอื่นที่ไม่ใช่งานให้ทำนอกจากรถของแสง อาคมยังสวนกับรถอีกคัน เห็นแค่โลโก้ที่ติดข้างรถ อาคมก็ปวดหัวแทนเจ้าของไร่‘

ลลนาขยับตัวลุกขึ้น เมื่อรู้สึกเมื่อยที่ต้องนั่งอยู่บนตักของ เผ่าเพชรนาน ๆ ทันทีที่ร่างบางขยับ แขนข้างที่เผ่าเพชรวางไว้บนต้นขาตัวเองก็กอดหมับเข้าที่เอวคอด ร่างบางสะดุ้งเพราะตกใจ ก่อนจะย่นคอหนี เมื่อจมูกของชายหนุ่มฝังลงมาบนต้นคออย่างจงใจ“คุณเผ่า!” ลลนาตวาดแหว เมื่อลมหายใจร้อน ๆ ยังเป่ารดอยู่ ที่เดิม แสดงว่าเขาตั้งใจหอมต้นคอของเธอ ลลนาคอแข็ง พยายามแกะมือหนาออกจากเอว เธอนั่งบนตักเขานานเป็นชั่วโมง ๆ เขาไม่เมื่อยบ้างหรือไง เธอยังเมื่อยแถมปวดไปทั้งตัว ไหนจะต้องคอยหลบจมูกจากด้านหลัง ไหนจะต้องสะดุ้งทุกครั้งเมื่อเผ่าเพชรขยับตัว“นั่งเฉย ๆ จะทำงาน” เผ่าเพชรดุ เมื่อหัวทุยสวยบังหน้าจอคอมฯ มือแกร่งกดหัวเธอจนไปจมอยู่กับอกแกร่ง ท่านี้ถ้าใครมาเห็นก็เหมือนเธอนั่งซบอกเขาอยู่นั่นแหละลลนาแอบกลอกตา จะทำงานก็ทำไปสิ แล้วจะเอาเธอมานั่งตักทำไม ยิ่งเวลาที่ชายหนุ่มยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากดแป้นพิมพ์ ร่างบางก็ยิ่งเกร็งหนัก“เมื่อยค่ะ”“เมื่อยแล้วนั่งเกร็งทำไม พิงมาสิ”เขาลืมไปหรือเปล่าว่ากำลังนั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง ถ้าเธอพิงไป ก็เท่ากับเธอนั่งซบอกเขา ลลนามองนาฬิกาบนผนัง นึกแปลกใจว่าทำไม เลขาฯ ของเขาถึง

แม้จะตกใจกับเสียงที่ดังกังวานของคนร่างสูง แต่ลลนากลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อมองจนแน่ใจแล้วว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของ เผ่าเพชร ร่างบางก็หมุนตัวกลับ ลงมือไขกุญแจบ้านต่อ เธออยากพักผ่อน เพราะตอนนี้เวลาก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่มแล้ว วันนี้เธอเหนื่อยมาทั้งวัน แถมพรุ่งนี้ต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่จึงไม่อยากเสียเวลา เผ่าเพชร ก็คงตามมาหาเรื่องเธอเหมือนเคย สิ่งที่เขาทำกับเธอวันนี้มันยังติดอยู่ในหัว พอนึกถึงทีไรขนอ่อนก็พากันลุกชัน คนบ้า... ลลนาก่นด่าในใจ “ไม่ได้ยินหรือไง ถามว่าไปไหนมา จะบอกไม่บอกวะ!” เผ่าเพชรเริ่มโมโหเมื่อคนตัวเล็กมองเขาเป็นอากาศ ลลนามองบน ก่อนจะหันมาเผชิญหน้า ถ้าเธอหนีเข้าบ้าน มีหรือที่คนบ้าอำนาจอย่างเขาจะยอม ดีไม่ดีอาจจะพังบ้าน หรือเกิดโมโหหนัก จุดไฟเผาบ้านขึ้นมา มีหวังเธอได้โดนไฟคลอกตายแน่ ๆ“มีอะไรคะ”“ถามก็ตอบมา!”“แน่ใจนะคะว่าคุณไม่รู้จริง ๆ ว่าฉันไปไหนมา”ถึงแม้จะรู้ว่าเขากำลังโมโห แต่มีหรือที่เรื่องนี้เขาจะไม่รู้ แตงไปยืมรถจากนายแสง นายแสงคงรายงานให้เขารู้แล้ว แล้วเขาจะมาถามเอาอะไร“ลลนา! อย่ามากวนประสาท”“ค่ะ ถ้าคุณอยากรู้ฉันก็จะบอกให้ ฉันไปบ้านมารีมาค่ะ พอใจหรือยัง”“ไปท

ร่างบางดิ้นหนี ร่างสูงตามติด หญิงสาวดิ้นมากเท่าไร เผ่าเพชรก็ยิ่งออกแรงกับเธอมากขึ้นเท่านั้น ที่นอน หมอน ผ้าห่มกระจุยกระจายจากแรงต่อสู้ มุ้งที่กางทิ้งไว้สายขาดร่วงลงมาพันจนทั้งเขาและเธอ เหมือนมัมมี่ แต่เผ่าเพชรไม่สนใจ เขายังกอบโกยความหวานจาก หญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ ด้วยประสบการณ์ที่ช่ำชอง บวกกับกำลัง ที่เหนือกว่า ไม่นานคนที่ดิ้นเอาเป็นเอาตายก็เริ่มหมดแรง จังหวะการจูบที่หนักหน่วงในตอนแรกค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความนุ่มนวล ชายหนุ่มยิ้มในใจ เมื่อคนใต้ร่างตอบสนองเขาแบบสะเปะสะปะ จูบของผู้หญิง ที่มีข่าวคาวรายวันกลับดูไร้เดียงสาเหมือนกับสาวน้อยที่เพิ่งถูกขโมยจูบ เผ่าเพชรแปลกใจตั้งแต่ตอนที่เขาปล้ำจูบเธอในห้องทำงาน แต่ก็เข้าใจเธอเป็นดารานี่ เป็นนักแสดง คงรู้ว่าต้องแสดงแบบไหนถึงจะทำให้ตัวเองดูน่าสงสาร และน่าค้นหาในเวลาเดียวกันเผ่าเพชรถอนปากออกเมื่อคนใต้ร่างขาดอากาศหายใจ ตาดุมองใบหน้าสวยที่เห่อแดง มองปากอิ่มที่บวมเจ่อ ก่อนจะจูบหนัก ๆ บน ปากบางอีกครั้ง แต่ยังไม่ลุกออกไปไหนลลนารีบโกยอากาศเข้าปอดเมื่อปากเป็นอิสระ กลิ่นบุหรี่กับรสชาติของแอลกอฮอล์ยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น กลิ่นเหงื่อเจือกลิ่นบุห

“ลลนา... ยายแม่มด ผู้หญิงบ้า ผู้หญิงเสียสติ!” เผ่าเพชรเดินบ่นไปตลอดทาง ชายหนุ่มไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงได้เผลอใจไปกับผู้หญิงคนนั้นขนาดนี้ เพียงแค่ได้กอด ได้จูบ เขาก็เกือบอดใจไว้ ไม่ไหว ดีที่ยังพอมีสติอยู่บ้าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นนักแสดง ต้องมีวิธีทำให้เขาหลงเสน่ห์เธออยู่แล้ว “มารยา หลอกลวง”ก่นด่าหญิงสาวอีกครั้ง ก่อนจะเดินกลับไปยังบ้านของตัวเอง ด้วยอารมณ์ที่ค้างคา การปลุกเร้าแบบไม่เป็นประสีประสานั่นทำให้เขาร้อนรุ่มได้ขนาดนี้เลยหรือ ยิ่งเวลาที่มือนิ่ม ๆ ไต่ไปตามเนื้อตัวของเขา ชายหนุ่มก็แทบระเบิดออกมาเป็นเสี่ยง ๆ เผ่าเพชรแปลกใจตัวเอง เพียงแค่ยายแม่มดนั่นจับตัวเขานิดถูกตัวเขาหน่อย เขาก็แทบทนไม่ไหว ดีที่ยังยั้งมือไว้ได้ ไม่อย่างนั้นคงพลาดท่าถูกเธอจับทำสามีไปแล้วร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในบ้านอย่างหัวเสีย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงตามคู่ขาหรือไม่ก็ออกไปเที่ยวปลดปล่อยตามประสาผู้ชาย แต่ตอนนี้เขากลับเลือกทรมานตัวเอง เมื่อนึกถึงตากลมโตที่มองเขาอย่างตื่นกลัว บวกกับความหอมหวานที่ยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น ชายหนุ่มก็เลือกที่จะเก็บความหวานนี้ไว้ ไม่อยากให้ใครมาลบรอยของเธอออกไปลลนายังนอนคลุมโปงนิ่งอยู่แ