Semua Bab Love Me Harder, Mr. Billionaire: Bab 131 - Bab 140

VANILLA NAGING maayos ang sumunod na sandali sa pagitan nilang mag-anak. Masaya silang kumain at nagmukha silang masayang pamilya sa mga mata ng halos lahat. Pagkatapos ng masaganang agahan, nagyaya ang mga bata na gusto daw nilang mamasayal sa amusement park. Pinagbigyan ni Zakari kaya naman, wala na siyang nagawa pa kundi ang sumunod sa agos ng buhay. Masaya siya na nakikitang masaya ang mga bata. Bigla niya ding naisip na wala nang dahilan pa para iiwas ang kambal sa ama nila lalo na at sa tuwing naririnig niya ang masayang tawanan ng mga bata, nakakaramdam siya ng kakaibang fulfillment sa puso niya bilang isang Ina. Halos maghapon na naglaro ang mga bata sa amusement park. Hindi naman sila hirap dahil mga bodyguards ni Zakari ang nag-aassist sa mga bata kapag may mga rides silang gustong sakyan. Tahimik lang siyang nanonood sa isang tabi habang hindi mawala-wala ang ngiti sa labi niya. Isa pa, Malaki yata ang tiwala ni Zakari kay Dark dahil ito ang palaging kasama ng mg

VANILLA Dahil sa matinding pagkapuyat nang nagdaang gabi, tinanghali na siyang magising kinabukasan. Hindi niya pa nga maiwasan na magtaka dahil hindi niya nagisnan ang mga anak niya na nasa tabi niya. Hindi kagaya kahapon na nagising siya sa mga halik ng mga ito pero kakaiba yata ngayun. Mag-isa lang siya dito sa silid kaya naman dahan-dahan na siyang bumangon ng kama. Ginawa niya ang kanyang morning routine. Naligo na din siya at ilang saglit ang, lumabas ng siya ng silid na feeling fresh. Dinaanan niya pa nga ang mga bata sa silid ng mga ito pero tahimik ang buong silid. Lalo tuloy siyang nagtaka. Nagpasya siyang bumaba na at habang nasa may hagdan siya, nasalubong niya ang isa sa mga kasambahay kaya kaagad niya itong tinanong kung nasaan ang mga bata. “Good morning Mam. Nasa garden po sila.” Nakangiting sagot nito sa kanya. Hindi niya naman mapigilan ang mapangiti. Iniisip niyang baka naglalaro lang ang mga bata kaya dumircho na siya sa labas ng Villa kung saan kaagad na n

VANILLA “NAY? Nanay, ikaw ba iyan?” mahinang bigkas niya at walang sabi-sabing mahigpit siyang yumakap dito “Nanay! Nanay ko!” Umiiyak niyang sambit “Diyos ko! Ikaw nga! Vanilla, anak ko!” ramdam niya din ang pag-iyak ng Nanay niya. “Nay, ano ang nangyari? Teka lang, bakit kayo nandito? Si Tatay? Sila Cecil at Robert? Nasaan sila?” naiiyak niyang tanong dito. Kusang kumalas sa pagkakayakap niya ang Nanay niya at naluluha siyang tinitigan nito sa mga mata. “Nasa loob sila. Teka lang, pumasok na muna kayo. Pasok kayo.” Bigkas nito. Tumitig muna siya kay Zakari bago sila tuluyang pumasok sa loob ng gate kung saan kaagad niyang nakita ang paglabas ng kanyang Tatay at dalawang kapatid sa loob ng bahay. Parehong makikita sa mga mata ng mga ito ang galak habang nakatitig sa kanya. ‘”Vanilla? “Ate?” Halos sabay-sabay pang wika nila Tatay at mga kapatid niya. Lalo siyang napahagulhol ng iyak at nang tuluyang nakalapit sa isat isa, kaagad na din siyang yumakap sa tatay niya.

“Hon, rice please!” buong paglalambing na wika ni Zakari kay Vanilla. Kaagad namang tumalima si Vanilla na parang isang masunuring asawa na sinandukan ng pagkain si Zakari at maayos na inilagay sa pingan nito Hindi lang kanin ang nagawa niyang isandok dito kundi pati na din ulam. Para kumpleto rekado diba. “Thank you, Hon! The best ka talaga!” wika pa nga ni Zakari sa kanya. Pakiramdam naman ni Vanilla nakalutang siya sa alapaap. Ang dating sama ng loob na nararamdaman niya para kay Zakari ay biglang naglaho. Para siyang isang teenager na nakalutang ngayun sa alapaap. “Haysst ang sweet nila. Sana balang araw, makahanap din ako ng lalaking magmamahal sa akin ng sobra!” narinig pa nga nilang wika ni Cecil. Kaagad namang pinandilatan ng mga mata ni Nanay Teresa ang anak niyang si Cecil. “Hey! Tumigil ka ha? Ate mo lang ang may karapatang mag lovelife dahil tapos na sa pag-aaral iyan. Ikaw, kailangan mo munang maging doctor bago pumasok sa aag-ibig na iyan para hindi masira ang ko

VANILLA “Ano pa ang hinihintay mo. Matulog ka na. Kahit kaunting idlip lang dahil mamaya, maaga din tayong aalis pabalik ng Manila. Nagmessage sa akin si Mommy kanina at hinahanap daw tayo ng mga bata.” Muli nitong wika. Wala na siyang nagawa pa kundi ang dahan-dahan na naglakad patungo sa kama at naupo sa gilid nito “Teka lang, don’t tell me na matutulog kang ganiyan ang suot mo?” bibwelo na sana siya sa paghiga nang biglang nagsalita si Zakari. Suot niya naman ngayun ang gusto yatang pakialaman. Hindi niya tuloy mapigilan ang mapasimangot " Zakari, kung gusto mong matulog, matulog ka na. Huwag mo na akong pakialaman, pwede? Mind your own business!:” yamot na wika ni Vanilla kay Zakari. Isang mahinang pagtawa ang kumawala sa lalamunan ni Zakari pero hindi na siya nag-abala pang sumagot. Hangat maaari, ayaw niyang inisin si Vanilla. Baka mamaya, bigla na lang itong lumabas ng kwarto eh. May balak pa naman siya ngayung gabi kaya dapat lang na magpakabait siya. Sobrang nami