Semua Bab ข้ามภพมาเป็นมารดาเลี้ยงแสนร้ายกาจ: Bab 101 - Bab 110

สามวันต่อมาทุกคนก็มารวมกันเพื่อรีบสร้างบ้านให้เสร็จ ใกล้เวลาเดินทางไปทุกทีแล้ว เฉินมู่หยางรับตะกร้ามาจากภรรยาเพื่อเอาข้าวไปส่งที่บ้านหลิว หลิวเยียนหลานยังคงดูแลน้องชายอยู่ที่จวนเจ้าเมือง เมื่อมาถึงกลางทางก็เจอกับฟางฉายที่เพิ่งกลับจากไปล่าสัตว์เมื่อวาน เขาได้หมูป่าตัวใหญ่มาหนึ่งตัว เฉินมู่หยางนึกได้ว่าเมียต้องการเนื้อหมูจำนวนมากจึงขอซื้อไว้เอง"อาฉาย เจ้าเอามาให้ข้าเถอะ ตัวนี้ข้าให้ยี่สิบตำลึง อีกอย่างเจ้าไปจวนเจ้าเมืองแทนข้าหน่อย เอาเสื้อผ้าไปให้อาฉางที ข้าต้องขึ้นเขาไปเก็บปูนขาวตามคำสั่งเมียน่ะ""อะ..อ้อ..ได้ขอรับพี่มู่หยาง ว่าแต่ท่านจะไปบ้านท่านลุงหลิวหรือขอรับ""อืม เยี่ยนหรันนางดูแลน้องชาย ข้าไม่อยากให้คนแก่กังวลจึงบอกไปว่าอาฉางมีไข้และที่โรงหมอมีแค่ท่านหมอไม่มีคนดูแลเลยให้พี่สาวของเขาอยู่เฝ้าสักสองสามวัน""ได้เช่นนั้นข้าไปหุงหาให้ท่านแม่ก่อน และค่อยเอาหมูไปที่บ้านท่าน จะได้เชือดให้อาซ้อทีเดียวเลยขอรับ"ทั้งคู่แยกทางกันไป เฉินมู่หยางนำตะกร้ามาให้หลิวเย่าเสร็จก็ไปบ้านเฉินกั่วต้งทันทีเขามีเรื่องต้องปรึกษา เมื่อมาถึงเฉินกั่วตั้งก็ไล่บุตรชายกับสะใภ้ไปเหลือเพียงเขาก

สองพ่อลูกพากันเดินออกมาจากตรงนั้นก็พอดีกับที่เกวียนของเฉินมู่หยางมาถึง สองผัวเมียรีบคารวะท่านเจ้าเมืองก่อนจะมีคนพาไปหาบุตรชาย เฉินมู่หยางยืนรออยู่ที่เกวียนไม่ได้ตามเข้าไปด้วย จินหมิงมาคุยกับเขา"คุณชายเฉิน วรยุทธท่านไม่เลวเลยสนใจจะมาทำงานเป็นมือปราบหรือไม่""ข้าน้อยต้องไปชายแดนขอรับ อีกไม่นานต้องเดินทางแล้ว""ท่านบอกว่าก่อนหน้าเคยคุ้มครองสินค้า วรยุทธนี้ท่านเรียนมาจากสำนักใดกัน ท่าทางใช้กระบี่ของท่านล้วนแม่ยำเด็ดขาด""ข้าน้อยไม่ได้ร่ำเรียนมาจากที่ใด หากแต่อยู่ในขบวนคุ้มกันตั้งแต่เจ็ดขวบจึงเรียนรู้จากบรรดาผู้ใหญ่ขอรับ"จินหมิงรู้ดีว่าเขาไม่ได้พูดความจริง แต่ก็ไม่อยากถามมากเฉินมู่หยางคนนี้ฉลาดนัก ก่อนจะพูดคุยเรื่องทั่วไป ไม่นานจินเหยาก็เดินมาหาก่อนจะเอ่ย"คุณชายเฉิน..ข้าจะเอารถม้าไปส่งพี่เยี่ยนฉางกับครอบครัว เอ่อท่านต้องไปซื้อของเช่นนั้นเราก็แยกกันตรงนี้ดีหรือไม่เจ้าคะ""เอ่อ..แล้วเยี่ยนฉางตกลงแล้วใช่ไหมขอรับคุณหนูรอง""เจ้าค่ะ"เฉินมู่หยางพยักหน้า จากนั้นก็รอจนบ้านหลิวออกมากันครบเขาจึงเอ่ยลา"ท่านลุงท่านป้า ข้าต้องไปซื้อของเพื่องานเลี้ยงพรุ่งนี้แล้ว เสี่ยวเฟยนางสั่ง

เมียเดินออกไปเฉยๆเลย เฉินมู่หยางเดินออกมาก็เห็นอาจารย์กินอย่างเอร็ดอร่อย เมียเขามีฝีมือเรื่องอาหารเขายอมรับ และอีกด้านคือเมียเขาทำคนโมโหตายได้ง่ายๆอีกด้วยนางมีพรสวรรค์ด้านนี้มากกว่าเรื่องอาหารเสียอีก จางซือเหยียนกินอิ่มก็เดินแคะฟันย่อยอาหารไปตามหมู่บ้าน เขาบอกว่าจะมาอยู่ที่นี่จนกว่าเฉินมู่หยางจะเดินทางไปชายแดนเขาจะออกเดินทางพร้อมกัน จินหมิงเสร็จธุระและได้ยินว่าภรรยาเฉินมู่หยางสามารถหาเสบียงให้ชาวบ้านได้เขาจึงอยากมาร่วมงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้ เขาเห็นเฉินมู่หยางอยู่กับชายชราคนหนึ่ง คนผู้นั้นหันหลังให้เขา จึงรอจนทั้งสองคนพูดคุยกันเสร็จ จากนั้นจึงเดินเข้ามาเมื่อเห็นหน้าชัดๆก็ผงะ แต่สัญญาณเตือนทำให้เขาต้องหยุดก่อนจะเอ่ยกับเฉินมู่หยาง"คุณชายเฉิน..งานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ข้าขอมาร่วมได้หรือไม่ ได้ยินว่าฮูหยินของเจ้านางสามารถหาเสบียงเพิ่มได้ หากชาวบ้านที่นี่มีชีวิตที่ดีข้าเองก็อยากให้ชาวบ้านที่อื่นกินอิ่มท้องด้วย""ยินดีขอรับใต้เท้า อาจารย์ศิษย์ขอตัวไปดูบ้านก่อนนะขอรับ เอ่อ ส่วนเสี่ยวเฟยท่านก็เลิกแกล้งนางเถอะขอรับ เสี่ยวเฟยนางอาฆาตท่านอยู่ระวังตัวหน่อยก็ดี ภรรยาศิษย์คนนี้น่าก

จ้าวเฟยเฟยลุกขึ้นพร้อมกับเอ่ยอย่างระอาใจ"นี่ตาเฒ่าจาง ท่านบอกว่าสามอย่างกินไม่อิ่ม เอาเช่นนี้ท่านต้องการเท่าไหร่ข้าจะได้ทำถูก""มื้อละเจ็ดอย่าง""ได้....มื้อละเจ็ดอย่างนะจานหนึ่งหนักหนึ่งจิ้นตกลงไหม เสี่ยวอี้เจ้าคำนวณได้ใช่หรือไม่""อะ เอ่อ ขอรับพี่เฟยเฟย""งั้นเขียนสัญญามาท่านกับข้าต่างคนต่างประทับตราตกลงไหมตาเฒ่าจาง""ก็แค่สาวบ้านป่าจะมีลูกไม้อะไรได้ เหอะ ท่านอ๋องน้อยท่านช่างยกยอเมียเสียเหลือเกินนะ ถึงกับกล้าไว้อาลัยให้กระหม่อม "ชายชราพยักหน้า ชาวบ้านที่ยังไม่กลับก็เลยยืนรอว่าระหว่างอาจารย์ของเฉินมู่หยางกับภรรยาของเขาเรื่องจบเช่นไร แม้ว่าผู้อาวุโสจางจะดูน่านับถือ แต่นี่ใครบ้างดุไม่ออกว่าเขากำลังกลั่นแกล้งนางอยู่ เสียงของจ้าวเฟยเฟยเอ่ยช้าๆหลินเฉินอี้เขียนตามที่นางบอก"ข้าจ้าวเฟยเฟยเป็นผู้เขียนสัญญาฉบับนี้ ค่าเช่าบ้านรวมอาหารสามมื้อปกติโรงเตี๊ยมคิดคืนละยี่สิบตำลึงมีเพียงอาหารสามอย่างน้ำอุ่นต้องจ่ายเพิ่ม ส่วนบ้านข้ามีน้ำอุ่นให้อาบ มีที่นอนนุ่มๆ มีเตียงอุ่นๆ และซักผ้าให้ด้วย ที่สำคัญอาหารสามมื้อๆละเจ็ดอย่าง ค่าที่พักคืนละสามสิบห้าตำลึง เห็นแก่หน้าสามีข้าลดให้

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยจ้าวเฟยเฟยก็รอสามีกลับมา นางไปที่บ้านแพเด็กๆถูกจางซือเหยียนรับอาสาดูแลให้ระหว่างที่นางทำงาน เฉินโม่หวายและเฉินผิงผิงถูกท่านปู่พาเหินไปเหินมาจนอยากเรียนวรยุทธบ้าง หลินเฉินอี้มาช่วยงาน เซี่ยหยุนเองก็มาเช่นกันมารดายังอยู่เดือน บิดาขึ้นเขาแต่เช้าไปตัดฟืนกรุ๊งกริ๊งๆๆ เสียงกระดิ่งคอวัวดังมาแต่ไกล ไม่นานเกวียนวัวก็เคลื่อนเข้ามาข้าวของถูกยกลงมาวางเอาไว้ เฉินมู่หยางรับตะกร้าหวายที่จ้าวเฟยเฟยทำอาหารไว้สามอย่างก่อนจะเอาเกวียนไปคืนพร้อมกับตะกร้าอาหารให้แก่ท่านปู่ใหญ่ ที่ยามนี้คือผู้อาวุโสหนึ่งเดียวของตระกูลเฉินสำหรับเขาสตรีในหมู่บ้านมาช่วยกันทำงาน หลายๆคนเรียนรู้วิธีทำอาหาร หน่อไม้ดองกับหน่อไม้แห้งวิธีปรุงต่างกัน ยังมีผักดองแบบหวานและแบบเผ็ด พริกดองก็มี ชาวบ้านไม่รู้ว่าพริกนั้นกินได้ เพราะเคยมีคนกินแล้วปวดท้องเพราะพวกเขาเด็ดมากินสดๆ จ้าวเฟยเฟยหั่นพริกกับต้นหอมวางเอาไว้ ล้วงเอาหน่อไม้ดองแบบเส้นออกมา วันนี้นางจะต้มหน่อไม้ดองกับไก่ หน่อไม้แห้งเอามาต้มสามชั้น เห็ดหูหนูแห้งนำมาแช่น้ำเพื่อจะเอาไปผัดกับฟองเต้าหู้และใส่สาหร่ายนำมาทำน้ำแกงไข่ หมูน้ำค