Lahat ng Kabanata ng Playing With My Boss: Kabanata 101 - Kabanata 110

Alas nueve pa lang ng umaga ay naka-ready na si Draken para sa dadaluhan niyang meeting. Sasaglit lang daw siya dahil lalabas kami ngayong araw para naman makapag-bonding."After ng meeting ko, babalik ako kaagad," sabi niya sa 'kin at saka ako hinalikan sa labi."Oo na. Nabusog ka naman sa breakfast?" tanong ko pa rito habang inaayos ang necktie niya."Yeah. Ang sarap kasi ng luto mo. Kung hindi lang, baka ikaw na ang kinain ko," pagbibiro niya at saka ako binigyan ng pautal-utal na halik sa labi ko."Draken, ano ka ba? Hindi ka ba makapaghintay?" tanong ko habang umiiwas. Baka mamaya, makita pa kami ni Madrid. "Sa isang araw na ang kasal natin. Chill ka lang. Hayaan mo, sa honeymoon natin, paliligayahin kita," sabi ko rito."I will make you happy in our honeymoon, babe. Ako, paliliguan kita—ng laway ko."Natawa ako sa sinabi niya at marahang hinampas ang braso niya. Kahit kailan 'to, ang bastos."Bye, babe. Prepare yourself na, ha? I will call you kapag tapos na ako sa meeting. I lo

"M-Mathia. Mathia, don't leave me. Mathia," pakiusap ni Draken pero hindi na ako nagpapigil pa. Hawak-hawak ko si Madrid at dire-diretso kaming lumabas ng bahay.Alam kong masakit para sa anak ko ang makitang lumuluha ang papa niya, pero sa pagkakataong 'to, mas masakit ang nararamdaman ko."Get inside," sambit ko kay Madrid matapos kong magpara ng taxi. Mabilis kong nilagay ang maleta sa backseat at saka ako naupo sa passenger's seat bago kami umalis ng tuluyan.Habang nasa kalagitnaan ng kalsada, dinig ko ang paghikbi ng anak ko. Gusto ko siyang patigilin. Gusto ko siyang kausapin pero kahit ako, gusto na rin'g maiyak.Ang sakit. Mas masakit pa ito sa ginawa niyang pag-iwan noon. Kung iyon, napalampas ko, ito, mukhang hindi na.Bumaba na kami matapos ang ilang minuto naming pagbyahe. Agad akong kumatok sa pinto ng bahay at laking-gulat ni mama nang makita kaming dalawa ng apo niya, dala ang mga bagahe."M-Mathia. M-Madrid, b-ba

Nagpunta kami ni Richard sa isang coffee shop at nag-order. Matapos nito ay saka na kami pumwesto sa isang bakante."Wow, you look still the same. Para kang hindi tumatanda," pagmamanghang sabi ni Richard."Thank you. Actually, medyo tumaba ako dahil sa panganganak."Pagtataka at gulat ang namuo sa expression ng mukha niya."Do you already have a child?" paninigurado niya."Yes. He's now a 10 year-old boy. He's Madrid.""Sino ang ama?" sa tanong na 'yon, hindi ko siya sinagot, sa halip ay ngumiti ako at tila nakuha niya ang ibig kong sabihin. "Oh, si Draken."Tumango ako sa kaniya bilang sagot."Hindi ko aakalain na magkakaanak kayo ng pinsan ko. Sa pagkakaalam ko when he was in States, he's about to marry Vanessa Harriet, but I found out to tito na nagkabalikan pala kayo. That's great.""Hmm... not anymore," sambit ko. "I ended our relationship, Richard. Hindi naman ako gusto ng mommy niya—dati pa nama

"Hindi ka naniniwala sa 'kin?" tanong nito."Ang tanong ko ang sagutin mo," sambit ko naman sa kaniya."M-Mama. P-Papa, stop this, please," pakiusap naman ng anak namin."Madrid, pumasok na tayo sa loob. Paparating na ang lola. Tara na," pagyayaya ko sa anak ko.Tumalikod na ako kay Draken dahil mukhang hindi naman niya kayang sagutin ang tanong ko. Nagbitiw ako ng isang matalim na tingin sa kaniya bago ko siya tuluyang talikuran."If you don't want me anymore, fine. I will never bother you again," rinig kong sambit ni Draken. "But I will get my son."Sinara ko na ang pinto at hindi ko na siya hinayaan pang magsalita. Sumandal ako sa pinto at dinig ko ang pagbukas, pagsara at pag-alis ng sasakyan ni Draken.May bigat na biglang kumurot sa puso ko matapos ang sagutan naming dalawa. Umaakyat ang emosyon ko at gusto ko ng maluha pero hindi ko hinayaan."M-Mama, si papa po..." sambit ng anak ko pero wala ako sa sariling napatitig sa mukha niya. Punong puno na ito ng luha at panay rin ang

"Kanina pa po ba siya gan'yan?" tanong ko kay mama habang abala kaming dalawa sa paghihiwa para sa lulutuin naming ulam."Noong sinundo ko, gan'yan na siya. Hindi ko nga alam kung pati sa eskwelahan, gan'yan siya katahimik e. Nakita mo naman na pinakakain ko kanina pero ayaw. Kung sumubo pa sa kutsara, kakapiranggot," paliwanag pa ni mama."Dapat siguro, maglaan muna ako ng time sa anak ko para hindi siya ganito," sabi ko."Bakit hindi mo kaya muna siya hayaang makita ang papa niya? Iyon lang naman ang gusto ni Madrid e," tanong naman ni mama. Hindi ko siya inimikan dito. "Kung patuloy na maggagan'yan si Madrid, kailan pa siya babalik sa pagiging masigla niya? Baka manghina ng tuluyan 'yan lalo na't hindi siya kumakain nang maayos.""Mama, kukunin ni Draken ang anak ko.""Kausapin mo siya nang maayos, anak. Kung hindi na kayo magkakabalikan pa, karapatan pa rin ni Draken na makita ang anak ninyo dahil siya ang ama. Hindi mo naman pwedeng ipagkait sa bata ang gusto niyang makasama ang