Semua Bab Playing With My Boss: Bab 151 - Bab 160

Naghe-hesitate akong hawakan siya, pero dahil kumusa na ang kamay ko ay tinapik ko na ang balikat niya. "Valid naman po ang feelings mo, sir Richard," sambit ko bago huminga nang malalim. "Pero kung isang araw po na magkita kayo ng mother at half-brother mo, ano po ang mapi-feel mo? May gusto ka bang sabihin sa kanila?" Sandaling nag-isip si Richard. "I don't know. I've been trying to figure myself out kung ano yung una kong magiging reaction when I see them. Ang alam ko lang, magagalit ako. Pero ayokong magsalita ng tapos. Hindi ko alam." I was about to ask him again pero biglang nag-ring ang phone ko. Nakita ko ang name ni Manong Tadeo. "Hello po?" "Nandito na ako, Nad." Agad akong sumilip sa bintana at nakita ang paparating kong sasakyan. "Okay po," sagot ko bago ibaba ang tawag. "Nandito na po si Manong Tadeo." "Teka, bababa lang ako," sabi ni Richard. Gamit ang coat niya ay pinatong niya 'yon sa ulo niya para hindi siya masyadong mabasa ng ulan. Habang nasa labas siya,

Hindi na ako nakapagtrabaho after lunch dahil nananakit ang buong katawan ko. May pasa ako at gasgas bukod sa natamo kong sugat. Nasa pwesto pa rin ako ng operation kung saan ay kasama ko ang mga mananahi. Nagsumbong nga si Janice kay Richard sa taas."Nadia," dinig kong tawag ni Janice kaya napatingin ako sa kaniya. "Tara sa taas. Kakausapin ka ni sir Richard tungkol sa nangyari.""H-Huh? H-H'wag na. Ayoko. B-Baka mamaya—""Kung hindi ka magsasabi, gagawin at gagawin ng mga 'yon ang ginawa nila sa 'yo ngayon. Tara. Kasama mo ako," sabi pa ni Janice. Sandali akong napaisip because she has a point. Tumango ako nang marahan.Inalalayan ako ni Janice at ng isa pang mananahi para magtungo sa office ni Richard. Sa pagpasok pa lang namin, nandoon sina HR at mga co-admin ko. Agad kong iniwas ang tingin ko kay Richard. Sa sandali naming tinginan sa isa't isa, alam kong nag-aalala siya sa 'kin ngayo't nakikita niya ang hitsura ko."Nadia, I want you to tell me what happened," sabi sa 'kin ni R

"Okay. Anyway, ako na ang bahala sa ibang emails. I'll help you para—""Actually, nakakalahati ko na po, sir. Ako na lang po. Kaya ko naman po e. If ever na kakailanganin ko po ang tulong ninyo, I'll let you know," sabi ko. Ito na naman ako sa pagiging bida-bida."Hmm... okay. I'll go to my office now. Magpo-post ako ng application for HR and admin positions para naman makahanap tayo ng tutulong sa 'yo. Just go to my office if you need some help," sabi ni Richard. Ngumiti at tumango ako sa kaniya bilang sagot.I was to about to turn my head when I heard him calling my name, "Nadia."Kaagad ko siyang nilingunan dahil dito."Yes, sir?" tanong ko."Let's lunch together mamaya," sabi niya bago siya umalis. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil hindi ako makagalaw sa pwesto ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Totoo ba?He's inviting me to have lunch with him... again?!Napakagat ako sa labi ko sa sobrang kilig. Yung puso ko, gustong lumundag sa sobrang saya at excitement da

"Wow! Thank you, guys! Thank you all so much!" I said to them. Nagpalakpakan sila habang ako ay isa-isa silang niyayakap at pinasasalamatan."Why are you guys here? Anong meron?" tanong ni Richard nang makarating siya. Halos mapuno na kami sa opisina sa dami ng tao."Birthday na po kasi bukas ni Ma'am Nadia, sir. Naisipan lang po namin na kantahan at batiin siya," sagot ni Janice."Oh? Oo nga, 'no? Happy birthday, Nadia!" bati ni Richard. Lihim akong tinignan ni Janice na may kilig, habang ako ay hindi pinahahalata kay Richard na sa simpleng pagbati niya, pinuno na niya ang araw ko."T-Thank you po, sir," sagot ko at saka hinarap ang mga ka-work ko. "Okay, I will invite you all tomorrow after work to celebrate my birthday. Later at lunch, you can all eat what you want sa canteen at ako na ang bahala," sabi ko sa kanila.Nagsigawan at nagpalakpakan sa tuwa ang mga nasa operation group. Lahat ng mananahi, quality control, packers, cutters, guards, utility... lahat, kasama.Syempre, lalo

Nag-arkila pa ng dalawang L-300 para makapunta ang lahat ng ka-work ko sa bahay. Papunta lang naman then sila na sa pabalik dahil nakisuyo lang naman kami sa kakilala nila.Nakangiti ako ngayon habang pinagmamasdan ang mga ka-work ko sa pagdating nila. Nawala yung lungkot ko dahil pinakikita nila sa 'kin na dapat, masaya ako dahil kasama ko sila."Happy birthday, ma'am Nadia!" isa-isang bati nila. Nagpasalamat naman ako bawat isa sa kanila dahil sa pagpunta nila. May mga nagdala ng gifts at ang iba ay wala."Thank you! Enjoy lang, ha? Luto lahat 'yan ni ti—este—Mama," sabi ko sa kanila. Sakto at wala si tita Rama dahil baka mabisto pa niya ako. Abala siya sa kusina sa paglalabas pa ng ibang pagkain.Pinuntahan ko si tita Rama para tulungan."Tita, ano-ano pa po ba ang dapat ilabas? Ako na po ang magdadala," tanong ko sa kaniya."Itong Shanghai, ikaw na ang maglabas nito. Ihahanda ko lang yung ititimpla ko pang juice at baka makulangan. Ako na ang bahala ro'n," sabi niya kaya dinala ko