All Chapters of หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ: Chapter 121 - Chapter 130

ใบหน้างามเห่อร้อนแก้มนวลแดงเรื่อ แม้ท่อนล่างจะอยู่ในน้ำกระนั้นน้ำที่อยู่ในอ่างก็ใช่ว่าจะบดบังทั้งหมดได้ ซินอ้ายจึงได้แต่ก้มหน้าคางชิดอกเข้าไว้ เพราะกลัวจะเห็นในสิ่งที่ไม่สมควรเห็น“ทำอย่างกับไม่เคยเห็น มาขัดตัวให้ข้า” เสวียนหยางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบนาบไม่ยี่หระกับสิ่งใด แต่ในใจตอนนี้ค่อนข้างจะหงุดหงิดไม่น้อย เมื่อเห็นท่าทางเหนียมอายราวกับไม่เคยทำเรื่องพวกนี้ แต่กับองครักษ์ผู้นั้นกับทำตัวระริกระรี้เข้าหาอย่างไม่รู้สึกอาย“เพคะ”ร่างบางเริ่มจากพับแขนเสื้อขึ้นสูง ก่อนจะหยิบเอาผ้าผืนเล็กชุบน้ำแล้วขัดหลังให้ผู้เป็นนาย ไม่ว่าจะเห็นสักกี่ครั้งนางก็ไม่ชินสักที ใจดวงนี้กลับเต้นโครมครามราวกับเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกอยู่ร่ำไป“รู้หรือไม่ความผิดของเจ้าคืออะไร”“หม่อมฉันไม่ทราบเพคะ แต่ถ้าเป็นเรื่องยาที่พระองค์มอบให้หม่อมฉันจะไม่ทำเช่นนั้นอีกเพคะ” แม้มือจะสั่นไปหมด กระนั้นซินอ้ายก็ยังทำใจดีสู้เสือพูดออกไปตามตรง พักนี้ท่านอ๋องอารมณ์แปรปรวนนักตามอารมณ์ไม่ทันเอาเสียเลย“นั่นก็ส่วนหนึ่ง ต่อจากนี้ห้ามพูดคุยกับบุรุษอื่นนอกเสียจากคนที่ข้าอนุญาตเท่านั้น โดยเฉพาะซิ่วเปา หากยังไม่เชื่อฟังข้าจะส่งเขาไปเป็นหน่ว

เมื่อยิ่งรู้สึกตื่นกลัวจุดเชื่อมต่อก็ยิ่งบีบรัดแก่นกายมากขึ้น พานทำให้เสวียนหยางต้องข่มอารมณ์ ตนเพิ่งจะใส่เข้าไปได้ไม่นานจะให้แตกตอนนี้ก็คงจะเสียหน้าแย่ ชายหนุ่มจึงผ่อนแรงให้คนบนตักโยกช้าขึ้นสลับกับเร็วเล็กน้อย เพื่อต่อเวลาให้ได้ยาวนานยิ่งขึ้นซินอ้ายได้แต่ส่ายหน้าเม้มปากแน่น การล่อลวงของเสวียนอ๋องมีแต่จะทำให้ตนเสียเปรียบทั้งขึ้นทั้งล่อง เมื่อไม่ได้คำตอบชายหนุ่มจึงเปลี่ยนการเย้าแหย่เป็นความเสียวซ่านรัญจวนแทน จะบอกว่านับวันยิ่งหลงก็คงไม่เกินไปนักแต่ทั้งหมดนี้มิใช่เพียงแค่การปรนเปรอเรื่องบนเตียงเท่านั้น การที่ซินอ้ายดูแลเอาใจใส่ไม่เรียกร้อง ไม่ล้ำเส้น รู้จักวางตัว ทั้งเจ้าตัวยังอยู่ในสายตาแทบจะตลอดเวลา เรียกได้ว่าความพยายามของสาวใช้ผู้นี้เอาชนะใจเขาได้อย่างไร้ข้อกังขาซ่า!น้ำในถังกระเพื่อมล้นออกไปกว่าครึ่งถัง เมื่อแรงส่งจากคนด้านบนไม่เพียงพอต่อความต้องการ มือหนาจึงจับยึดเอวบางไว้ให้มั่น ก่อนจะเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะเสียเองการกระทุ้งแต่ละครั้งทำเอาซินอ้ายจุกทุกครา เสวียนอ๋องไม่ผ่อนแรงให้นางได้หายใจเลยสักนิด เขายังคงเป็นชายที่หื่นกระหายราวกับขาดเรื่องพรรค์นี้มานาน ทั้งที่จริงก็เรียกนางเข้

“ยืนทำอะไรกันอยู่ รีบทำงานเร็วเข้า” ฉีกงกงเอ็ดเหล่านางกำนัลเป็นการใหญ่ รู้หน้าที่ของตนเองอยู่แท้ ๆ เอาแต่ยืนเฉยไม่ขยับสักคน พร้อมกันนั้นก็ยังอดชักสีหน้าให้นางกำนัลเสียมิได้ ด้วยตนรู้เรื่องภายในดี แม้จะกำชับทำโทษมาบ้างกระนั้นก็ยังแอบกระทำกันเช่นเดิม คราวนี้กลับกลัวมันน่านักนางกำนัลต่างพากันแยกย้ายทำหน้าที่ของตนโดยเร็ว พวกนางแบ่งกันออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งปรนนิบัติผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ให้เสวียนอ๋อง ส่วนอีกกลุ่มซึ่งในนั้นคือชิงชิงแยกออกมาช่วยซินอ้ายแต่งตัว ครั้นเมื่อถอดชุดคลุมท่านอ๋องออกพวกนางต่างพากันก้มหน้าเขินอาย ร่องรอยที่ถูกทิ้งไว้บนเรือนร่างขาวเนียนมีไม่น้อยเลย ไม่คิดว่าท่านอ๋องผู้เงียบขรึมรำคาญสตรีมากกว่าชมชอบ เมื่อถึงคราวจริงจะเผ็ดร้อนถึงเพียงนี้“ดื่มให้หมด” เสวียนหยางยื่นถ้วยยาให้อีกฝ่าย เขามองนางตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า พลางนึกสงสัยตัวหรือก็ผอมราวไม้เสียบผี แต่ไฉนบางอย่างกลับมิได้ลดตาม สงสัยสารอาหารคงถูกเอาไปเลี้ยงตรงนั้นหมดกระมัง“ขอบพระทัยเพคะ” ร่างบางรีบรับถ้วยยานั่นมาก่อนจะยกดื่มหมดถ้วยในคราวเดียว อย่างน้อยท่านอ๋องก็ยังทรงเมตตาให้นางดื่มยาห้ามครรภ์ โดยที่ไม่ต้องไปเสี

“ซินอ้ายข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้าเป็นการส่วนตัว” ชิงชิงเชิดหน้าคอตั้งเข้าไปขอคุยกับซินอ้ายเป็นการส่วนตัว เรื่องเช่นนี้เรื่องเดียวเท่านั้นอย่างไรเสียนางไม่มีวันยอมรับ คนที่ไม่มีความซื่อสัตย์ไม่สมควรให้ความเคารพ “ใครที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อน” ในเมื่ออีกฝ่ายกล้าที่จะขอคุยกันตรง ๆ นางก็พร้อมจะสนองให้อยู่แล้ว ไม่คิดว่าความปรารถนาของนางจะมาถึงเร็วเพียงนี้ ตำแหน่งสาวใช้พิเศษนี้ก็ไม่เลวนางกำนัลต่างพากันกรูออกจากห้อง รู้สึกทึ่งในตัวชิงชิงไม่น้อยที่กล้าต่อกร ซินอ้ายเพิ่งถูกเลื่อนขั้นก็แผลงฤทธิ์เสียแล้ว ทว่านางกำนัลบางกลุ่มที่ไม่ชอบหน้าชิงชิงก็ต่างพากันสมน้ำหน้าเป็นการใหญ่ และรอคอยว่าหลังจากนี้นางกำนัลอาวุโสจอมหยิ่งจะถูกลงโทษเช่นไรบ้าง ที่กล้าบังอาจท้าดวลตัวต่อตัวกับคนพิเศษของท่านอ๋อง“เอาละ เหลือแค่เราสองคนแล้วเจ้าอยากจะพูดอะไรก็พูดมา” ซินอ้ายวางท่าอย่างสบาย การแก่งแย่งชิงดีนางเจอมาหมดแทบจะทุกรูปแบบ ทั้งในตอนที่เป็นคุณหนูจวนเสนาบดีหรือแม้แต่ตอนที่เป็นนางสนมในวัง แค่ชิงชิงคนเดียวไม่คณนามืออยู่แล้ว และยิ่งตอนนี้มีอำนาจมากพอให้สั่งบ่าวรับใช้ในวังอ๋องได้ก็ยิ่งไม่มีอะไรต้องห่วง“ในเมื่อตอนนี้เจ้าก็ม

ทันทีที่เข้ามาถึงสวนจำลองสาวใช้ของวั่งซู่ อาศัยความว่องไวเตะเข้าที่ข้อพับขาซินอ้าย ทำให้หญิงสาวขาอ่อนนั่งคุกเข่าลงกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนจะถูกสาวใช้คนเดิมจับตรึงแขนหนึ่งไพล่หลังไว้ไม่ให้ขยับ เพื่อรอเวลาให้เจ้านายจัดการได้สะดวกโดยที่อีกฝ่ายไม่อาจตอบโต้ได้การกระทำอุกอาจของทั้งสองไม่อาจหลุดพ้นสายตาของเหล่าองครักษ์คุ้มกัน ทว่าพวกเขากลับยืนนิ่งเฉยไม่ห้ามปราม นั่นจึงทำให้วั่งซู่ได้ใจกระทำเกินขอบเขตได้อย่างไม่นึกแคลงใจ“หน้าตาก็ดีใช้ได้ แต่งกายผิดแผกไปจากคนอื่น ถ้าให้เดาเจ้าคงเป็นสาวใช้ข้างห้องหรือไม่ก็อนุท่านอ๋องไปแล้วสินะ ชั้นต่ำ ก็แค่เมียบ่าว ได้ยินมาว่าเคยเป็นนางสนมอดีตฮ่องเต้มิใช่หรือ คิก คิก ปรนเปรอบุรุษมากี่คนเล่า” เคยได้ยินมาว่าเหล่านางสนมที่ไม่ถูกโปรดปราน ถวายตัวแค่ครั้งเดียวที่เหลือก็จะถูกให้คอยปรนเปรอกามของเหล่าเสนา อำมาต มิรู้ว่าท่านอ๋องเอาลงได้อย่างไร ความสะสวยนางไม่เถียง กระนั้นท่านอ๋องก็ควรจะเลือกสักหน่อย มิใช่ไปคว้าเอาสตรีชั้นต่ำที่ผ่านมือใครมาบ้างก็ไม่รู้“แล้วอย่างไรเจ้าคะ ข้าไม่เห็นว่าเรื่องที่ข้าเป็นอะไรมาก่อนจะเกี่ยวกับคุณหนูวั่ง ถ้าหากว่ามันหนักเกินไปก็วางลงบ้าง