ตอนที่ 66 (จบตอน)กองทัพหลวงเพื่อบรรเทาทุกข์ที่มีไป๋อี้เฉินเป็นผู้นำ เคลื่อนฝ่าทุ่งหิมะสีขาวสุดสายตา ธงหลวงสีชาดสะบัดปลิวแข่งลมหนาว เสียงกลองศึกหนักแน่นสะท้อนก้อง จากเนินหนึ่งสู่อีกเนินหนึ่งราวจะปลุกพงไพรให้ตื่น หิมะที่ทับถมเป็นชั้นหนาจนกลืนเส้นทางสายหลักให้เลือนหาย กลายเป็นเพียงผืนขาวโพลนที่คมมีดก็แล่ไม่ขาดไป๋อี้เฉินมิขึ้นรถม้า หากนั่งบังคับม้าอยู่แนวหน้า ใต้เกราะเบาสีเงินที่สะท้อนแสงแดดรำไร เขาดูสง่าดุจแม่ทัพผู้แบกภาระบ้านเมือง ทว่าดวงตาคมกลับ ยามกวาดมองไปทางท้ายขบวน กองเกวียนเสบียงและหีบเงินจำนวนมากเรียงเป็นแนวยาวดุจสายน้ำโลหะ ความคิดบางอย่างวาบขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ราวประกายมีดภายใต้แขนเสื้อ“องค์ชายสาม” เสียงทุ้มกดต่ำดังขึ้นเคียงข้าง เสวียนจ้งไห่ รองเจ้ากรมคลังวัยสี่สิบกว่าควบม้าขึ้นมา สีหน้ากึ่งประจบกึ่งระแวง“ขบวนใหญ่ถึงเพียงนี้ หากไม่ถือโอกาสแสวงหาผลประโยชน์ในคราวเดียว เกรงจะเสียเปรียบเชื้อพระวงศ์ทั้งหลายนะพ่ะย่ะค่ะ”ไป๋อี้เฉินเฉียงยิ้มมุมปาก ความเย็นจัดแทรกอยู่ในท่าทีผ่อนคลาย “เจ้าคิดว่าข้าปล่อยโอกาสเช่นนี้ให้หลุดมือนี่ จ้งไห่ข้าดูโง่เพียงนั้นหรือ”ลมเหนือพัดกรรโชก หิมะกระเ
Last Updated : 2025-08-23
LOGIN
