ตอนที่ 68(จบตอน)

ภายในตำหนักกวางผิง ยามจื่อใกล้ล่วงเลย

เปลวตะเกียงในห้องทรงอักษรสว่างสลัว แสงไฟทอดเงาโอนเอนบนผนังไม้หอม กลิ่นหมึกจากแท่นฝนหมึกระเหยอบอวลตลบชวนให้บรรยากาศตึงขึงจนแม้สายลมหนาวนอกหน้าต่างยังคล้ายอ่อนแรงลง

เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นจากนอกห้อง ประตูไม้หนักถูกผลักเปิดอย่างนอบน้อม องค์ชายเจ็ดไป๋อี้หยางก้าวเข้ามาช้า ๆ ใบหน้ายังรักษาความสงบ หากลึก ๆ ในอกกลับสั่นสะท้านไม่หยุด

ทันทีที่ก้าวพ้นธรณี เขารีบทรุดกายลงคุกเข่าโขกศีรษะถวายบังคมแก่บุคคลทั้งสองที่อยู่เบื้องหน้า

“อี้หยาง…ถวายพระพรเสด็จอา และถวายคารวะอาสะใภ้พ่ะย่ะค่ะ”

น้ำเสียงแฝงทั้งความเคารพและกังวล สายตาของชายหนุ่มทอดต่ำ มิกล้าเงยขึ้นสบตาโดยตรง

เจียงหลัวในฐานะชินหวางเฟยนั่งเคียงข้างสามีอยู่ก่อนแล้ว นางรับการคารวะด้วยท่วงทีสง่างามตามอาวุโสของตน เพียงยกมือประคองเล็กน้อยแล้วเอื้อนเอ่ยเสียงอ่อน แต่เปี่ยมด้วยความสุขุม

“อี้หยาง เจ้าไม่ต้องมากพิธีนัก ลุกขึ้นเถิด”

ถ้อยคำเรียบง่ายแต่ชัดถ้อยชัดคำ ทั้งเป็นการตอบรับคารวะและแสดงฐานะ ‘อาสะใภ้’ ที่ให้เกียรติหลานชายอย่างไม่ล่วงเกินทั้งที่จริงนางอายุกว่าเขาสองปีแท้ๆ

อี้หยางก้มศีรษะอีกครั้งแล้วลุกขึ้น ทรุดกายล