Semua Bab ทะลุมิติมาเป็นสตรีร้ายกาจ 80s: Bab 41 - Bab 50

บทที่ 41 เริ่มหวาดกลัวกลับมาทางด้านหลินอี้เฉิน เมื่อเขาพาหวางหลิงหลิงเข้ามาในบ้านก็พบพ่อกับแม่ที่นั่งอยู่ ทั้งสองคนเมื่อเห็นว่ามีแขกมาก็เตรียมเดินเข้าในห้อง โดยไม่ถามลูกชายว่าพาใครเข้ามาในบ้าน แต่กลับถูกลูกชายเรียกไว้เสียก่อน“พ่อครับ แม่ครับ นี่คือคุณหนูหวาง ลูกค้ารายใหญ่ของพวกเราครับ” หลินอี้เฉินไม่รู้จะแนะนำอย่างไรดี จึงบอกออกไปแบบนี้ “ส่วนนี่คือพ่อแม่ของผมกับซินเยว่ครับ” และไม่ลืมที่จะแนะนำพ่อแม่ของตนเองให้หญิงสาวได้รู้จัก“สวัสดีครับคุณหนูหวาง คุยกันตามสบายนะครับ เราสองคนขอตัวก่อนไปพักผ่อนก่อน บ้านออกจะคับแคบไปหน่อยนะ” หลินไป๋หานพูดทักทายหญิงสาวด้วยท่าทางของผู้ใหญ่ใจดี ก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับภรรยา“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณลุง วันนี้ฉันต้องขอโทษนะคะที่มารบกวน พอดีว่าเป็นเรื่องด่วนน่ะค่ะ” หญิงสาวยิ้มให้พ่อแม่ของชายหนุ่มอย่างเป็นกันเอง และพูดออกไปอย่างอ่อนหวานเหมือนเวลาที่เธอพูดกับพ่อของตนเองหลินไป๋หานยิ้มให้หญิงสาวอย่างเอ็นดู ก่อนจะเดินออกมาแล้วพร้อมกับบอกให้จางฮุ่ยอีเอาน้ำชาออกไปให้แขกเมื่อพ่อกับแม่เดินออกไปแล้ว หลินอี้เฉินจึงถามถึงเรื่องที่หญิงสาวมาหาเขาถึงที่นี่ “คุณหนูหวาง มาหาผม

บทที่ 43 คิดทำชั่ว“ขอบใจมากนะ เอาล่ะ พวกลูกรีบเข้าเมืองเถอะ ทางนี้แม่และทุกคนจัดการเอง” ฟางเหนียงเห็นว่าเสียเวลามากแล้ว เลยบอกให้ทั้งสามคนออกไปขายของกันได้แล้ว โดยทางนี้เธอจะจัดการเองเมื่อกลุ่มของหลินซินเยว่ไปแล้ว โม่เจิ้งฉีและภรรยาก็มาถึง“มากันแล้วเหรอ อย่างนั้นก็มาเริ่มงานกันเลย อาหารที่จะเลี้ยงคนงานก็น่าจะทำที่บ้านโม่นี่แหละ ใกล้เที่ยงค่อยให้คนมายกไป หรือจะมากินที่นี่กันดี” ฟางเหนียงยิ้มให้ทั้งสองคน ก่อนจะเอ่ยถามถึงการกินอาหารมื้อเที่ยงนี้“เดี๋ยวต้องถามกลุ่มคนงานก่อนครับป้าสะใภ้ ว่าพวกเขาจะมากินที่นี่ หรือว่ายกไปกินที่หน้างาน แต่ผมคิดว่ามากินที่นี่สะดวกเหมือนกัน แต่จะวุ่นวายน่ะสิครับ”โม่เจิ้งฉีตอบกลับไปตามความคิดของตนเอง แม้มากินที่บ้านโม่จะสะดวกเพราะไม่ต้องยกของไปมา แต่ก็จะมีความวุ่นวายตามมา เพราะคนจำนวนไม่น้อยเลย“ผมเห็นด้วยกับเจิ้งฉีนะครับแม่ ผมว่าเอาแบบนี้ดีกว่า ก่อนเที่ยงค่อยให้คนมายกอาหารไปที่หน้างาน พอกินเสร็จก็เก็บล้างจานชามไว้ที่นั่นเลย วันหลังจะไม่ต้องยกไปอีก ส่วนหม้อใส่กับข้าวถึงจะยกกลับมาเพื่อจะทำใส่ไปใหม่ก่อนเลิกงาน แบบนี้น่าจะสะดวกกว่า” โม่จงฉิงกำลังจะไปที่หน้างา

บทที่ 45 ต้องวางแผนให้รัดกุม“ผมเห็นด้วยกับเจิ้งฉีนะ ที่ว่าเรื่องนี้ต้องบอกกับน้องสามและสะใภ้สามให้รู้เรื่องอย่างเร่งด่วน ผมเชื่อว่าทั้งสองคนจะต้องมีความคิดที่ดี ที่จะจัดการเรื่องนี้อย่างแน่นอน และผมเห็นด้วยกับเจ้ารองว่าไม่ควรที่จะให้ลูกสาวบ้านตู้คนนี้อยู่ในหมู่บ้านเราอีกต่อไป”โม่จงฉิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แม้เขาจะแค้นเคืองอยู่ในใจอย่างมาก แต่ตอนนี้ก็ยังทำอะไรไม่ได้ จึงได้พูดความต้องการให้หัวหน้าหมู่บ้านรู้ว่า ตู้หลินเซียนนั้นไม่ควรจะได้อยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้อีกต่อไป“ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ฉันจะจัดการไล่คนชั่วร้ายออกไปจากหมู่บ้านแน่ โดยเฉพาะฟ่านเผิงที่ฉันจะจัดการขั้นเด็ดขาด นี่ขนาดมันถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้านไปแล้ว ยังคิดจะกลับมาทำชั่วที่นี่อีก ฉันเองก็ไม่คิดจะปล่อยคนทำชั่วอย่างมันไปเหมือนกัน” หัวหน้าหมู่บ้านกำมือแน่นและพูดอย่างกัดฟันด้วยความโมโหฟ่านเผิงคนนี้ทำชั่วไว้มากและชอบทำตัวเป็นนักเลงหัวไม้รังแกคนอื่นไปทั่ว เลยทำให้คนในหมู่บ้านลงมติกันว่าให้ขับไล่เขาออกไปจากหมู่บ้านเมื่อสามเดือนที่แล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าตู้หลินเซียนจะไปจ้างฟ่านเผิงกลับมาทำร้ายคนในหมู่บ้านเดียวกัน“ถ้าอย่างนั

บทที่ 47 ด้วยความห่วงใย“ดูเหมือนว่าปีนี้ผลผลิตของคอมมูนน่าจะได้ปริมาณน้อยมาก หลังจากเก็บเกี่ยวเสร็จสิ้นแล้ว ไม่รู้ว่าชาวบ้านจะได้ปันผลคนละเท่าไร ดังนั้นบ้านหลินกับบ้านโม่ จึงอยากช่วยเหลือคนในหมู่บ้านของเราให้รอดพ้นจากความอดยากก่อนจะถึงหน้าหนาวของปีนี้ พวกฉันคิดว่าจะบริจาคพวกข้าวสารอาหารแห้งและของใช้ที่จำเป็น เพื่อให้ชาวบ้านทุกครัวเรือนเอาไว้กินไว้ใช้กัน แต่พวกฉันไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าของพวกนี้มาจากบ้านหลินและบ้านโม่ เพราะไม่อยากให้ชาวบ้านมายุ่งวุ่นวายกับพวกเรา จึงคิดจะให้ทุกคนเข้าใจว่าเป็นคนปริศนาได้ไหมคะ”หลินซินเยว่พูดความต้องการของเธอและสามีรวมถึงพี่ชายออกมาช้าๆ เพื่อให้หัวหน้าหมู่บ้านเข้าใจอย่างชัดเจนว่าเธอต้องการสื่อถึงอะไรเรื่องนี้เธอยังไม่ต้องการให้ใครรับรู้ เพราะใจคิดเพียงแค่อยากช่วยชาวบ้านให้พ้นจากความทุกข์ยากเท่านั้น“จริงเหรอซินเยว่ พวกเธอจะช่วยชาวบ้านจริง ๆ ใช่ไหม” อี้คังถามขึ้นมาอย่างตื่นตกใจและรู้สึกดีใจจนแทบจะหลั่งน้ำตาออกมา เนื่องจากเรื่องนี้ทำให้เขาในฐานะหัวหน้าหมู่บ้านรู้สึกทุกข์ใจไม่น้อยเหมือนกัน“จริงค่ะ แต่ยังไงเรื่องนี้ก็คงจะต้องฝากหัวหน้าช่วยตรวจดูหน่อยนะคะ ว

บทที่ 49 ต้องซ้อนแผนกลับไป“ฉันเห็นด้วยกับพี่กวนหยางนะ พี่ต้องลองสานสัมพันธ์ดูก่อนค่ะ ถ้าพี่ไม่เดินหน้าแล้วจะรู้ได้อย่างไร ว่าพี่เหมาะสมที่จะอยู่ข้างกายคุณหนูหวางหรือเปล่า ส่วนเรื่องฐานะนั้นก็ไม่ต้องห่วง พี่ยังมีฉันกับพี่หวนหยางอยู่ข้างๆ ทุกอย่างจะต้องมีแต่ดีขึ้นดีขึ้น”หลินซินเยว่พูดให้กำลังใจพี่ชายจากใจจริง เธอมองว่าเรื่องฐานะที่ต่างกันมันไม่ได้มีปัญหาหรอก เพราะพี่ชายของเธอขยันมาก เธอคิดว่าปีสองปีก็น่าจะเปิดโรงงานให้เขาได้แล้ว และเธอมองถึงโรงงานผลิตเสื้อผ้าเพื่อส่งไปขายทั่วประเทศ ซึ่งมันไม่กระทบกับร้านของพี่สะใภ้ทั้งสองแน่นอน“ขอบใจนะ แต่เรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้พวกเรามีงานที่จะต้องทำอีกมาก และอย่าลืมเรื่องของลูกสาวบ้านตู้ที่จ้องจะทำร้ายน้องด้วย พี่ถามหน่อยสิว่าน้องจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร” หลินอี้เฉินขอบใจน้องสาวและน้องเขยที่ให้กำลังใจเขา ก่อนที่เขาวกกลับมาถามที่หลินซินเยว่ถูกปองร้ายอีกครั้ง“ฉันคงต้องซ้อนแผนกลับไป ความจริงฉันเองก็ไม่อยากทำลายผู้หญิงด้วยกันหรอกนะ แต่ในเมื่อเธอไม่ยอมจบและคิดเล่นงานให้ฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง คงต้องเอาวิธีนี้จัดการตู้หลินเซียนให้เด็ดขาด พี่ใหญ่กับ