Semua Bab เมียแต่งที่ไร้รัก: Bab 41 - Bab 50

Ep.42หลังจากที่อัยวาเผชิญหน้ากับเซเรน่าเมื่อคืน เธอกลับถึงคอนโดในสภาพเงียบขรึม ใบหน้าเรียบเฉยแต่นัยน์ตายังคงสั่นไหว กรณ์ที่เฝ้ารออยู่ทั้งคืนรีบลุกขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงประตู“เธอเป็นยังไงบ้าง?”“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” เธอตอบเบา ๆ แล้วเดินตรงไปหยิบแก้วน้ำมาดื่มอึกใหญ่กรณ์เดินเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง แนบหน้าลงกับไหล่บาง “ฉันขอโทษที่ปล่อยให้เธอไปคนเดียว”“มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำค่ะ” เธอหันมากอดเขาคืนแน่น “และฉันดีใจที่กลับมาเจอคุณยังอยู่ตรงนี้”คำพูดนั้นทำให้กรณ์เงยหน้าขึ้นสบตาเธอ“ตราบใดที่เธอไม่ทิ้งฉันไปอีก ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือ”แสงอรุณนอกหน้าต่างเริ่มจับเงาบนผนังห้องอย่างนุ่มนวล แต่เงาของคลื่นลูกใหม่กำลังเคลื่อนเข้ามาช้า ๆ และรุนแรงกว่าที่เคยณ บริษัทไพศาลทรัพย์ ที่ประชุมผู้บริหารถูกเรียกด่วนในช่วงสาย กรณ์เดินเข้าห้องพร้อมวายุและที่ปรึกษาส่วนตัว สีหน้าทุกคนตึงเครียด บนจอโปรเจกเตอร์มีพาดหัวข่าวล่าสุดที่ปล่อยออกมาจากสื่อออนไลน์กลุ่มหนึ่ง‘คุณกรณ์ ไพศาลทรัพย์ นักธุรกิจผู้ตกอยู่ในอุ้งมือของอดีตหญิงบาร์’“ข่าวนี้เล่นแรงมากครับ” วายุเอ่ย “และที่แย่กว่านั้นคือมีผู้ถือหุ้นบางรายให้สัมภาษณ์สน

Ep.44ลมยามเช้าในกรุงเทพฯ พัดเอาความเย็นวูบแรกของฤดูฝนเข้ามา อัยวานั่งอยู่บนชานระเบียงของบ้านพักชั่วคราวในจังหวัดอยุธยา ที่นิ้งแนะนำให้เธอมาใช้เป็นที่พักใจเธอเหม่อมองแม่น้ำที่ไหลเอื่อยเบื้องหน้า มือกุมแก้วกาแฟอุ่นที่ไม่มีรส ไม่มีกลิ่น ไม่มีอะไรเลยนอกจากความว่างเปล่าความเงียบในเช้าวันนี้ไม่เหมือนวันอื่น มันเต็มไปด้วยคำถาม และคำถามหนึ่งที่เธอยังไม่กล้าตอบ คือ...'เขาจะตามมาหรือเปล่า?'“นิ้งบอกว่าเธอควรได้พักจริง ๆ สักที” เสียงเจ้าของบ้านเอ่ยขึ้นเบา ๆ ขณะยื่นขนมปังให้ “ที่นี่อาจไม่มีความหรูหรา แต่มีความสงบให้เต็มเปี่ยม”อัยวาฝืนยิ้มเล็กน้อย “บางครั้งความสงบก็เจ็บกว่าความวุ่นวาย”เจ้าของบ้านพยักหน้าเหมือนเข้าใจ ก่อนจะทิ้งเธอไว้กับความคิดของตัวเองอีกครั้งเสียงโทรศัพท์เงียบสนิทมาหลายชั่วโมง ไม่มีข้อความ ไม่มีสายที่รอคอย ไม่มีกรณ์ในเวลาเดียวกัน กรณ์นั่งอยู่ในห้องทำงานที่โรงแรมหรูใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งเขาเช่าไว้ให้เบลชั่วคราวบนโต๊ะ มีแฟ้มเอกสารที่เบลมอบให้ และภาพถ่ายที่เป็นหลักฐานว่าเซเรน่าคือผู้อยู่เบื้องหลังข่าวฉาวทั้งหมดที่อัยวาต้องเผชิญ“คุณควรเอาเรื่องพวกนี้ไปใช้เพื่อปกป้องเธอ” เบลพูดด

EP.463 วันต่อมา.....งานการกุศลประจำปีที่จัดขึ้นโดยสมาคมนักธุรกิจชั้นนำเป็นเหมือนเวทีประกาศสถานะโดยไม่ต้องใช้คำพูด และปีนี้ ความสนใจไม่ได้อยู่ที่รายชื่อผู้บริจาครายใหญ่ แต่อยู่ที่ชายหนุ่มในสูทเข้มที่เดินเคียงข้างหญิงสาวหน้าตาสงบในชุดเดรสสีขาวสะอาดกรณ์พาอัยวาไปร่วมงานอย่างเปิดเผย แขกหลายคนหันมองเป็นสายตาเดียว บางคนกระซิบนินทา บางคนแอบถ่ายรูปอย่างไม่เกรงใจ“นั่นใครกันที่ากับลูกชายคุณเมฆ”“ภรรยาเขาไงคะ”“หรือว่าคือคนที่เคยเป็นข่าว?”อัยวาได้ยินทุกเสียง แต่เลือกจะนิ่งไว้ เธอยิ้มอย่างสุภาพ พูดจาเรียบง่ายกับผู้ใหญ่ที่กรณ์แนะนำอย่างไม่หวั่นไหว“คุณดูสงบกว่าครั้งก่อนที่ฉันเจอมากเลยนะคะ” ภรรยานักธุรกิจท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น“ค่ะ เพราะครั้งนี้ฉันไม่ได้เพื่อฟังคำตัดสินของใคร” อัยวาตอบเรียบ ๆ ก่อนปรายตาไปที่กรณ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังงาน ภายในห้องพักของโรงแรมหรู เซเรน่ายืนมองภาพข่าวบนแท็บเล็ตด้วยสีหน้าเรียบเฉย ริมฝีปากแตะแก้วไวน์เบา ๆ ขณะสายตาจับจ้องภาพถ่ายของกรณ์และอัยวาในงานการกุศล“ประกาศตัวแบบนั้นเลยเหรอ” เธอบ่นพึมพำ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ลับ“ฉันต้องการรายงานประชุมฝ่ายบริหารของไพศาลทรัพย์ว

Ep.48ห้องใต้ดินของโกดังร้างชานเมืองที่ถูกใช้เป็นสถานที่ลับสำหรับเก็บข้อมูลเก่า ๆ ภายใต้บริษัทเงาที่เซเรน่าเคยมีส่วนถือหุ้น แสงไฟวาบ ๆ ส่องสะท้อนเงาร่างของชายคนหนึ่งที่กำลังวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะเหล็กเก่า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น"เผามันให้หมดคืนนี้ อย่าเหลือแม้แต่แผ่นเดียว ถ้าตำรวจหรือไอ้ทนายคนนั้นมาถึงก่อนนายคงรู้ว่าฉันจะไม่ปกป้องใครอีกแล้ว"เสียงของเซเรน่าดังชัดจากปลายสาย แม้จะพูดเบา แต่ทุกถ้อยคำเต็มไปด้วยแรงกดดัน ชายคนนั้นพยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะรับคำสั่ง ขณะมองเอกสารในมือ หลักฐานเกี่ยวกับการยักยอกบัญชีปลอม โอนเงินเข้ากระเป๋านอมินี ซึ่งโยงถึงชื่อเธอโดยตรง เปลวไฟแรกถูกจุดขึ้นเงียบ ๆ ขณะสายลมเย็นวูบหนึ่งพัดเข้ามาทางประตู คืนนี้ทุกอย่างต้องหายไปกลิ่นไหม้ของกระดาษเก่าทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด เสียงกระดาษที่ลุกเป็นไฟทีละแผ่นคล้ายเสียงกระซิบจากอดีต เสียงที่เซเรน่าไม่อยากได้ยินอีกต่อไปเบลนั่งอยู่ในรถยนต์ส่วนตัวที่จอดนิ่งอยู่ริมฟุตบาทสายหนึ่ง ใบหน้าไร้เครื่องสำอาง เหม่อมองทางเดินเท้าอย่างไม่มีจุดหมาย มือเธอกำโทรศัพท์แน่น จ้องข้อความที่ส่งมาจากเบอร์แปลก “ถ้าเธอเปิดปากพูด ทุกอย่างที่เคย

Ep.50ภายในห้องทำงานของเมฆทุกอย่างยังคงจัดเรียงเป็นระเบียบเหมือนเช่นเคย แต่บรรยากาศกลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงตั้งแต่วันที่เบลแถลงข่าวและยอมรับความผิดทั้งหมดต่อหน้าสื่อกระแสในสังคมกำลังเปลี่ยน ผู้คนเริ่มเห็นภาพของกรณ์ในมุมใหม่ไม่ใช่แค่ลูกชายของมหาเศรษฐี แต่เป็นผู้บริหารหนุ่มที่ยอมยืนหยัดเคียงข้างภรรยา แม้จะถูกโจมตี แต่คนที่เปลี่ยนไปมากที่สุดในความคิดของเมฆคือ อัยวา เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยอยู่ในฐานะ "คนใช้หนี้แทนพ่อ" จะยืนหยัดได้ไกลถึงเพียงนี้ และเขายิ่งไม่คาดคิดว่าเธอจะไม่เคยใช้ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับกรณ์เป็นเครื่องมือใด ๆ เลย เมฆทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง มองเห็นต้นปีบที่ภรรยาเคยปลูกไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน ต้นไม้นั้นไม่เคยออกดอกอีกเลยตั้งแต่เธอจากไปเหมือนกับหัวใจของเขาที่ปิดตายตั้งแต่วันนั้น เสียงเคาะประตูเบา ๆ ดึงเขากลับจากความคิด“คุณลุงคะ” เสียงของอัยวาดังขึ้นอย่างสุภาพเมฆลุกขึ้น เดินไปเปิดประตูเอง เธอยืนอยู่ตรงนั้นในชุดเสื้อเชิ้ตเรียบกับกางเกงผ้า ท่าทางไม่ต่างจากลูกจ้างธรรมดาในบริษัทแต่ในแววตานั้นมีบางอย่างที่เขาจำได้ดีคือแววตาเดียวกัแม่ของปกรณ์“เข้ามาสิ” เมฆพูดสั้น ๆ ก่อน