All Chapters of ธารน้ำห้ามรักเขา: Chapter 1 - Chapter 9

: ธารน้ำตกเย็นทุกคนกลับไปหมดแล้วเหลือเพียงแค่ฉันที่ยังนั่งวาดแบบในการทำงานส่ง งานที่ฉันกำลังจะทำเป็นงานออกแบบตัวการ์ตูนก็คือการสร้างตัวตนให้สิ่งที่เรากำลังจะสร้าง และงานนี้ก็เป็นงานจบของฉันด้วย แถมยังต้องปั้นมันออกมาเป็นงานสามมิติซึ่งยากพอสมควร เพราะนอกจากความสวยงามฉันยังต้องทำให้มันใช้ประโยชน์ได้ทั้งสำหรับตัวฉันและคนอื่นก๊อกๆ ฉันเงยหน้าขึ้นตามเสียงเคาะทางประตู คนตรงหน้าคือหมอกนั้นเอง เขากำลังมองมาที่ฉันพร้อมกับมือล้วงกระเป๋าข้างหนึ่ง เขาเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะมองสำรวจไปทั่วห้องราวกับกำลังมองหาอะไรสักอย่างจนฉันต้องหันมองตาม"เห็นว่าไฟเปิดอยู่เลยมาดู""อือ"ฉันตอบไปส่งๆ โดยไม่คิดจะผูกมิตรอะไร อันที่จริงตั้งแต่เกิดเรื่องที่มหาวิทยาลัยเก่าฉันก็ไม่อยากมีเพื่อนผู้ชายอีกเลยด้วยซ้ำ แต่ก็อย่างว่าคนเรามันต้องมีสังคมฉันเลยได้แค่ทำตัวห่างๆ ไว้"แล้วนั้นทำอะไร""ก็งานจบ""อ่อ..."อยู่ๆ เขาก็เดินเข้ามานั่งลงตรงข้ามฉันเฉยเลยก่อนจะมองมาที่งานฉันอย่างกับกำลังจดจำรายละเอียด"อย่ามาลอกนะ"ฉันยกมือขึ้นบัง"ลอกบ้าอะไรละ ฉันก็แค่ดูเฉยๆ ของฉันส่งแบบแรกไปแล้ว""แล้วนายมานั่งดูฉันทำไม? ไม่กลับบ้านหรือไง""ยัง

: ธารน้ำตึก ตึก ตึกเสียงส้นเท้าหนักตามฉันลงจากตึกมาติดๆ ฉันเดาได้ว่าคงจะเป็นหมอกนั่นแหละเพราะทั้งตึกมันเหลือแค่ฉันกับเขาในตอนนี้ ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ทั้งที่งานตัวเองเสร็จยังนั่งเฝ้าจนรอฉันทำงานเสร็จ ตอนแรกส้มกับหมวยก็อาสาอยู่เป็นเพื่อนทว่าเพียงแค่หมอกไล่คำเดียวทั้งคู่ก็พากันเก็บของกลับอย่างรวดเร็ว ตาบ้านี่คงมีอิทธิพลต่อเพื่อนจริงๆ กึก!เท้าฉันหยุดชะงักไปเมื่อมองเห็นร่างสวยของมี่ยืนกอดอกมองมาทางเราอย่างหาเรื่อง เธอหัวเราะราวกับไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นเพียงเท่านี้ฉันก็เข้าใจได้ทุกอย่าง... หมอกเขาไม่ได้รอฉันเขาแค่ต้องการทำให้แฟนที่มารอเขาเข้าใจผิด...มากเกินไปแล้ว...ฉันหันไปมองจิกคนด้านหลังอย่างไม่พอใจและหันยิ้มให้มี่นิดหน่อย ก่อนจะเดินหลบออกมาเพื่อเอาตัวรอดแต่ยังไม่ทันจะเดินได้ไกลผมของฉันก็ถูกกระชากจากด้านหลังอย่างแรงจนฉันต้องหยุดเดิน เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นฝีมือของมี่นั้นเอง "ทำแบบนี้ทำไม"ฉันถามเธออย่างไม่เข้าใจ คนที่เธอควรทำร้ายต้องเป็นแฟนเธอสิ"เธอเพิ่งย้ายมาก็มาแย่งแฟนคนอื่นเลย ร้ายไม่เบา"มี่เชิดหน้าทำเอาฉันถึงกับหัวเราะออกมา และเมื่อเห็นเธอ

"ปล่อยฉันได้แล้ว"ธารน้ำเตือนหมอกเมื่อทั้งคู่จับมือกันเดินมาใกล้ถึงห้องเรียน หมอกเมื่อดึงสติได้จึงปล่อยธารน้ำให้เป็นอิสระ เขาหันไปมองใบหน้าสวยนั้นราวกับอยากจะเอ่ยคำขอโทษที่เธอต้องมารับรู้ แต่เพียงแค่เขาเริ่มอ้าปากธารน้ำก็เลือกที่จะเดินหนีเขาไปทันที เขาเพียงแต่ต้องยอมรับการกระทำของตัวเองเพราะเรื่องนี้ยังไงเขาก็ผิดเต็มๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องธารน้ำก็ต้องชะงักไปเมื่อเพื่อนทุกคนมาถึงกันหมดแล้วทั้งที่มันยังเช้าอยู่ แถมทุกคนยังดูยุ่งเสียจนเธอไม่กล้าเอ่ยถาม ส้มที่เห็นธารน้ำดูสับสนก็เลยเดินเข้ามาอธิบาย"พรุ่งนี้มีงานถนนคนเดินวัวลาย* พวกเราจะไปออกบูธน่ะ ขายของหาเงินเข้าเอกอะไรแบบนั้น วันนี้เรามีเรียนแค่ช่วงเช้าก็เลยนัดกันมาเตรียมของ""ใช่แล้ว เพราะเรื่องเงินเป็นเรื่องสำคัญ"หมวยเสริมมือก็แพ็กจานรองแก้วไปด้วย"แล้วไม่มาทำตอนบ่ายละ บ่ายเราว่างนี่"ธารน้ำถามพร้อมเดินเข้าไปช่วยทุกคนแพ็กอีกแรง"วันนี้วันศุกร์ต้องกลับไปนอนเอาแรงอีกอย่างวันนี้เราจะไปเที่ยวกัน วันนี้เธอต้องไปด้วยนะ"เติ้ลบอกอย่างตื่นเต้น"ไปไหน?"ธารน้ำถามอย่างสงสัยเพราะเที่ยวที่เพื่อนว่านั้นมันตีความได้หลายแบบ"ไปท่าช้าง*ถือเป็นการต้อน

รถแล่นเขาจอดที่จอดรถของคอนโดเมื่อหมอกมองผ่านกระจกไปยังด้านหลังก็พบว่าหญิงสาวหลับคอพับไปแล้วด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เสียแล้ว หมอกจึงลงจากรถอ้อมมาเขย่าแขนธารน้ำเบาๆ หวังเรียกสติ แต่ไม่ว่าจะเพิ่มแรงเขย่ามากขึ้นเท่าไหร่คนตรงหน้าก็ไม่มีทีท่าจะตื่น"ฉันจะอุ้มขึ้นไปนะ"หมอกกระซิบบอกธารน้ำเพื่อเป็นการขออนุญาตโปก! หัวของธารน้ำชนเข้ากับประตูเมื่อหมอกพยายามจะช้อนอุ้มเธอออกมาแต่ดันเป็นจังหวะเดียวกันกับธารน้ำที่ขยับตัว ทำเอาคนอุ้มถึงกับตกใจจนตาเบิกกว้าง แต่ก็อดขำกับเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่ได้"อือออ จะ เจ็บ"ธารน้ำทิ้งน้ำหนักตัวในอ้อมแขนก่อนจะเขย่าตัวเองไปมาทั้งที่ตายังไม่ลืมราวกับเด็ก"ขอโทษ"หมอกก้มลงกระซิบข้างใบหูของคนงอแงแผ่วเบา"เจ็บอีกแล้ว เป็นแผลหัวแตก"ธารน้ำงอแงทำท่าจะร้องไห้เสียอย่างนั้น"เว่อร์จริงๆ" หมอกเอ่ยพร้อมเป่าลมอุ่นจากริมฝีปากลงบริเวณที่ถูกกระแทกนั้นพอทำให้หญิงสาวเริ่มคล้ายปมคิ้วออกบางเมื่อเห็นว่าคนในอ้อมกอดสงบแล้วเขาจึงพาเธอขึ้นมาส่งถึงห้อง ระหว่างทางธารน้ำก็เอาแต่นอนซบอกเขาแล้วละเมอว่าอุ่นไม่หยุด ทำเอาหมอกถึงกับเผลอหน้าแดงไปกับสัมผัสของเธอ...ขี้อ้อนเสียจริง...หมอกคิดในใจเธอช่างต่างก