"ปล่อยฉันได้แล้ว"
ธารน้ำเตือนหมอกเมื่อทั้งคู่จับมือกันเดินมาใกล้ถึงห้องเรียน หมอกเมื่อดึงสติได้จึงปล่อยธารน้ำให้เป็นอิสระ เขาหันไปมองใบหน้าสวยนั้นราวกับอยากจะเอ่ยคำขอโทษที่เธอต้องมารับรู้ แต่เพียงแค่เขาเริ่มอ้าปากธารน้ำก็เลือกที่จะเดินหนีเขาไปทันที เขาเพียงแต่ต้องยอมรับการกระทำของตัวเองเพราะเรื่องนี้ยังไงเขาก็ผิดเต็มๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องธารน้ำก็ต้องชะงักไปเมื่อเพื่อนทุกคนมาถึงกันหมดแล้วทั้งที่มันยังเช้าอยู่ แถมทุกคนยังดูยุ่งเสียจนเธอไม่กล้าเอ่ยถาม ส้มที่เห็นธารน้ำดูสับสนก็เลยเดินเข้ามาอธิบาย "พรุ่งนี้มีงานถนนคนเดินวัวลาย* พวกเราจะไปออกบูธน่ะ ขายของหาเงินเข้าเอกอะไรแบบนั้น วันนี้เรามีเรียนแค่ช่วงเช้าก็เลยนัดกันมาเตรียมของ" "ใช่แล้ว เพราะเรื่องเงินเป็นเรื่องสำคัญ"หมวยเสริมมือก็แพ็กจานรองแก้วไปด้วย "แล้วไม่มาทำตอนบ่ายละ บ่ายเราว่างนี่"ธารน้ำถามพร้อมเดินเข้าไปช่วยทุกคนแพ็กอีกแรง "วันนี้วันศุกร์ต้องกลับไปนอนเอาแรงอีกอย่างวันนี้เราจะไปเที่ยวกัน วันนี้เธอต้องไปด้วยนะ"เติ้ลบอกอย่างตื่นเต้น "ไปไหน?" ธารน้ำถามอย่างสงสัยเพราะเที่ยวที่เพื่อนว่านั้นมันตีความได้หลายแบบ "ไปท่าช้าง*ถือเป็นการต้อนรับเพื่อนใหม่เดี๋ยวเสี่ยทามเลี้ยง"ทามตีเข้าที่อกอย่างภูมิใจทำเอาเพื่อนๆ ชอบใจกันใหญ่ รวมถึงธารน้ำที่ก็หัวเราะไปกับเขาด้วย "ฉันจะเลี้ยงเอง" เสียงเข้มของหมอกดังขึ้นพร้อมเจ้าตัวที่เดินมาเบียดข้างกายธารน้ำ ทำเอาคนถูกเบียดถึงกับคิ้วขมวดมากไปกว่านั้นเขายังแย่งของในมือเธอไปแพ็กเองด้วย "ฮูววว โสดแล้วใจป๋าไม่เบา" ทามแซวแต่ต้องเงียบไปเมื่อเห็นเพื่อนไม่เล่นด้วยแถมเอาแต่แอบมองธารน้ำไม่ละสายตา ทามถึงกับสะกิดเติ้ลให้ดูการกระทำของเพื่อนตัวเอง ทั้งเติ้ลและทามพยักหน้าให้กันอย่างเข้าใจ เดิมทีทามแอบเป็นห่วงไม่น้อยกลัวว่าเพื่อนรักจะลงแดง แต่เกินคาด…ไม่เพียงแต่หมอกจะไม่เศร้าแต่เขากลับดูสนใจเพื่อนใหม่อย่างเห็นได้ชัด "อะแฮ่ม มานี่หน่อย"ทามเมื่อเห็นธารน้ำเดินหนีหมอกออกไปจึงเรียกเพื่อนมาคุย ทั้งสองคนเดินมาคุยกันที่มุมห้องห่างจากเพื่อนคนอื่น "ว่า..."หมอกนั่งลงบนโต๊ะเอ็นหลังแล้วเอาแขนทั้งสองค้ำไว้ สายตาก็เผลอมองไปที่ธารน้ำอีกครั้งอย่างไม่รู้ตัว "เรื่องมี่" "ไม่คุย...จบคือจบ"หมอกตัดบทแล้วทำท่าจะลุกหนีแต่ทามคว้าตัวกดให้เขานั่งลงที่เดิม "ก็ดีแล้วที่ทำใจได้ อันที่จริงก็ทำใจมาตลอดตั้งแต่พวกกูเห็นมี่ไปกับคนอื่นเมื่อปีก่อนใช่ไหม" ทามพูดอย่างจริงจัง เดิมทีไม่ว่าเพื่อนจะพูดถึงเรื่องมี่มีคนอื่นมากแค่ไหนหมอกก็จะทำเป็นหูทวนลม ปีที่แล้วเมื่อเขาบังเอิญได้เจอมี่ที่กำลังจูบกับผู้ชายคนอื่นจึงได้ถ่ายรูปไว้หลักฐาน และหลักฐานชิ้นนั้นคงทำให้เพื่อนเริ่มนึกได้ "อือ...ก็ทำใจมาตลอด" "ดีใจนะที่ออกมา ตอนแรกก็ไม่อยากจะยุ่งแต่ยังไงกูก็ไม่อยากให้มึงเสียใจมากกว่านี้" "ก็บอกไม่พูดแล้วไง"หมอกเริ่มหงุดหงิดแต่ลึกๆ ก็รู้สึกดีที่มีเพื่อนจริงใจกับเขาขนาดนี้ "ได้ๆ จบคือจบคนอย่างไอ้หมอกมันไม่ชอบพูดเยอะ"ทามล้อเลียนก่อนจะมองไปตามสายตาเพื่อนแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก"ว่าแต่ทำไมเอาแต่มองธารน้ำไม่หยุด เป็นคนเปลี่ยนใจง่ายตั้งแต่เมื่อไหร่" "กูไม่ได้ชอบเธอ...แต่กูรู้สึกผิด"หมอก็เสียงอ่อนพร้อมถอนหายใจใบหน้าของเขาเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด "หืม รู้สึกผิด? ไปทำอะไรธารน้ำวะ" "กูใช้เขาเป็นข้ออ้างในการขอเลิกวะ เขาคงเกลียดกูน่าดู" "ถึงว่าเวลามึงเข้าใกล้ เขาก็จะชักสีหน้า กูเห็นตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เขาเพิ่งมามึงทำเขาเกลียดได้นี่เก่งนะ"เติ้ลที่แอบฟังอยู่เดินมาเสริม "ไอ้พวกเวร"หมอกบ่น "ไม่คิดว่ามึงจะทำให้คนยิ้มเก่งแบบธารน้ำเกลียดได้ภายในไม่กี่วัน"เติ้ลขำพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาเตรียมจุด แต่หมอกต้องชะงักไปเมื่อสังเกตเห็นว่าธารน้ำมองมาที่เติ้ลก่อนที่เธอจะทำท่าปิดจมูก "แบ่งบางดิ" ทามขอแต่หมอกกลับเลือกที่จะดึงบุหรี่ออกจากปากเพื่อนแล้วยัดลงกระเป๋าเติ้ล "ไม่ได้...มีคนไม่ชอบบุหรี่" หมอกเอ่ยนิ่งๆ ทำเอาเพื่อนทั้งสองคนงงเป็นไก่ตาแตก เพราะปกติถึงหมอกจะไม่สูบแต่เขาก็ไม่เคยห้าม และเมื่อทั้งสองมองไปตามสายตาก็เข้าใจได้ทันที เพราะธารน้ำที่ตอนแรกไม่มีแมสปิดจมูกตอนนี้กำลังใส่แมสอยู่ ทำเอาเติ้ลกับทามอดขำไม่ได้ที่เห็นเพื่อนตัวเองใส่ใจขนาดนี้ "แล้วคืนนี้ที่มึงบอกจะเลี้ยงหมายความว่ามึงจะมากับพวกกูสักทีใช่ไหม"เติ้ลเอ่ยถาม "ไม่ กูไม่ชอบเสียงดังมึงก็รู้ กูโอนตังไปก็จบ" "แต่พวกกูจะเลี้ยงต้อนรับธารน้ำนะ"ทามชงเข้าไปอีก "ก็กูไม่ชอบที่คนเยอะ" "เออก็จริง เด็กมหาลัยเยอะ...กูที่ยังโสดก็คงต้องสนใจตามจีบเด็กน่ารักๆ ไอ้เติ้ลก็ต้องเฝ้าหมวย ส่วนไอ้ส้มก็คงเมาเต้นเป็นอีแร้งไม่มีเวลาสนใจธารน้ำ"ทามพูดเพื่อลองเชิง "แล้วไง..."หมอกยังคงยืนยันคำเดิมเพราะที่นั่นคนเยอะเบียดเสียดแถมที่นั่งก็ติดกัน ร้านที่เพื่อนเขาจะไปเป็นร้านขนาดไม่ใหญ่มากที่ฮิตกันในหมู่นักศึกษา คนเยอะแบบนั้นไม่รู้ไอ้พวกนี้จะไปทำไม "ถ้าธารน้ำเมามาจะน่ารักขนาดไหนวะ แบบนี้ผู้ชายในนั้นคงรุมจีบแน่เลยว่าไหมเติ้ล" "เออดิ ปกติธารน้ำหน้าตาดีกูว่าต้องได้แฟนแน่คืนนี้"เติ้ลสมทบกับทามอีก "รำคาญ"หมอกพูดพร้อมล้มตัวลงนอนเพราะไม่อยากจะสนใจเพื่อนทั้งสองที่เอาแต่ชง ไม่รู้ทั้งคู่คิดไปถึงไหน...คงคิดว่าเขาชอบธารน้ำไปแล้วแน่นอน แต่เขาเพียงแค่รู้สึกผิดต่อเธอก็เท่านั้นเวลาแบบนี้ใครจะมีใจไปชอบคนอื่นได้ง่ายขนาดนั้น "โอเคไม่ไปนะ" เติ้ลถามซ้ำก่อนหันไปส่งสัญณาญให้ทาม ทั้งสองได้แต่อมยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัยก่อนจะเลิกสนใจแล้วไปช่วยเพื่อนคนอื่นทำงาน ทั้งสองคนมั่นใจมากว่าครั้งนี้หมอกจะต้องตามมาเป็นแน่ : ท่าช้าง : ธารน้ำ เสียงดนตรีดังสนั่นผู้คนมากมายกำลังเต้นเริงร่าไปกับแสงสี ทำเอาฉันที่เคยมาที่แบบนี้ครั้งแรกถึงกับตะลึง ที่นี่เป็นเสมือนบาร์ผสมผสานกับร้านนั่งชิวเป็นแนวยาวตามทาง ของตกแต่งแต่ละอย่างถือว่าหลากหลายแนวแต่ดูเข้ากันได้ดี สีสดนี้ไม่ต้องพูดถึงจัดจ้านสะใจวัยรุ่น พอเข้ามาด้านในก็ต้องพบกับเสียงของผู้คนมากมายที่พยายามสนทนาแข่งกับเสียงดนตรีสดสลับกับเพลงที่ดีเจสาวสวยเปิด บางคนก็ถึงขั้นเต้นไม่หยุดทั้งที่มันเป็นเพียงเพลงจังหวะเบาๆ อาจจะเพราะเหล้าเข้าเส้นไปแล้วด้วยลม่าง แต่ที่น่าสนใจคือทุกโต๊ะจะมีเครื่องดื่มตัวดังที่เรียกว่าแสงสว่างตั้งอยู่รวมถึงโต๊ะของพวกเรา โชคดีที่เติ้ลบอกว่าหมอกไม่มาวันนี้ฉันเลยไม่ต้องปั้นหน้าบึ้งใส่ใครแถมยังได้มีโอกาสสนิทกับเพื่อนคนอื่นๆ อีกดีที่สุดเลย เรียกได้ว่าฉันตั้งใจปล่อยตัวให้เมาในคืนนี้แบบให้มันฉะล้างความเฮงซวยในชีวิตที่ผ่านมา ในที่สุดก็มีโอกาสใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปเสียที "โววว วันนี้คนเยอะจริงๆ" ส้มพูดในขณะที่มือกำลังรินเครื่องดื่มเพิ่ม เธออยู่ในชุดกางเกงยีนสีดำกับเสื้อสายเดียวรัดรูปสีขาวทำให้ฉันถึงกับหยุดมองไม่ได้เลย เป็นสาวสวยที่เท่มากจริงๆ ส่วนหมวยวันนี้เธอก็จัดเต็มด้วยเสื้อตัวจิ๋วที่ปิดเพียงด้านหน้าโชว์แผ่นหลังขาวเนียนและกระโปรงรัดรูปสีดำตัวสั้น เธอแต่งตัวได้ดูดีจนเติ้ลแฟนหนุ่มต้องตัวติดไม่ห่างซึ่งวันนี่เขาเองก็ใส่เพียงแค่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนเท่านั้นแต่กลับดูหล่อเด่นไม่เบา และคนสุดท้าย...ทามวันนี้เขามาในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีดำที่ใส่ทับกับเสื้อกล้ามสีขาวด้านในบ่งบอกถึงความเท่และเจ้าเล่ห์ได้ดี ส่วนฉัน...วันนี้ถูกหมวยจับแต่งตัวมาในชุดที่ค่อนข้างรัดรูปถึงจะเป็นเพียงเสื้อครอปแขนยาวแต่มันก็พอดีตัวจนเห็นสัดส่วนชัดเจน ยิ่งกระโปรงบานตัวจิ๋วนี่ถึงจะมีขาสั้นด้านในแต่ก็ยังรู้สึกเหมือนใส่แค่กางเกงในอยู่ดี "สนุกไหม"ส้มถามพร้อมเทเครื่องดื่มตัวดังให้ฉันอีกรอบ ฉันพยักหน้ายิ้มเป็นคำตอบก่อนจะยกเครื่องดื่มนั้นดื่ม มันอร่อยจนไม่น่าเชื่อว่าจะมีส่วนผสมของแอลกอฮอล์เลยด้วยซ้ำ แต่พอดื่มไปเต้นไปก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัวทั้งหน้าเหมือนกันนะเนี่ย "สาหนุกกกก" "โววว เต้นเลยๆ เต้นแบบนี้ธารน้ำ"หมวยพูดพร้อมเข้ามาสอนฉันเต้น ถ้ารู้ว่ามาที่แบบนี้แล้วสนุกขนาดนี้จะมาตั้งนานแล้ว ดนตรีก็สนุกคนก็เยอะหล่อๆ ทั้งนั้นชื่นใจจริงๆ ...จบธารน้ำ... : อีกด้าน หมอกนั่งดื่มคนเดียวพลางมองออกไปนอกหน้าต่างในสมองก็ยังนึกถึงวันเวลาเก่าๆ ที่เคยมีคนรักข้างกาย เขาได้แต่ถามตัวเองว่าเขานั้นไม่ดีตรงไหนถึงได้ถูกนอกใจแบบนี้ แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บปวดเพราะตั้งแต่มี่รู้ว่าเขารู้ความจริงเธอก็หายไปไม่คิดจะส่งข้อความมาง้อหรือขอโอกาสเหมือนกับว่าเขาไม่ได้มีความหมายมากมาย นั้นมันยิ่งทำให้เขาเจ็บกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ตึด! 1 ข้อความจากทาม 'นี่...ธารน้ำเต้นเก่งไม่เบาเลยมึง' คิ้วทั้งสองของหมอกเริ่มขมวดแน่นเมื่อเห็นคลิปที่ธารน้ำกำลังเต้นยั่วตามหมวยสอนซึ่งเธอก็เต้นได้ดีจนสะกดสายตาชายหนุ่มที่นั่งอยู่โต๊ะด้านหลังให้จ้องมอง แถมเธอยังแต่งตัววาบหวิวราวกับไม่รู้ว่าวันนี้อากาศเย็น มากไปกว่านั้นยังกระดกแก้วเครื่องดื่มเข้าปากไม่หยุดจนเขาไม่แน่ใจว่าที่ใบหน้าของเธอแดงเป็นเพราะแสงไฟหรือฤทธิ์เหล้ากันแน่ 1 ข้อความจากทาม 'มีคนมาขอเบอร์ด้วย' คลิปรอบนี้ผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังโอบเข้าที่เอวของธารน้ำพร้อมกับก้มลงข้างใบหูจนปากเกือบชนแก้มเหมือนกำลังกระซิบอะไรกัน หลังจากนั้นธารน้ำหยิบมือถือส่งให้ชายคนนั้นอย่างง่ายดายผิดกับที่ทำกับเขาทุกอย่าง! แถมรอยยิ้มที่เธอส่งให้คนนั้นยังเป็นรอยยิ้มที่เธอไม่เคยส่งให้เขาสักครั้ง "ธารน้ำ! เธอนี่มันสองมาตรฐานจริงๆ" หมอกไม่รอช้ารีบลุกขึ้นแต่งตัวแล้วเตรียมมุ่งหน้าไปร้านที่เพื่อนอยู่ทันที ในใจก็คิดโกรธเพื่อนไม่น้อยที่ไม่ดูแลเพื่อนใหม่ให้ดีแถมยังปล่อยให้ผู้ชายมาคลอเคลียขนาดนั้นอีก ถ้าขืนยัยนั้นเมาแล้วเกินอะไรไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไง *ถนนคนเดินวัวลาย /ถนนคนเดินในคืนวันเสาร์ของจังหวัดเชียงใหม่มีของกินและของฝากที่ระลึกมากมาย *ท่าช้าง /สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง เป็นที่นิยมของจังหวัด ในเรื่องนักเขียนบรรยายถึงสถานที่ตั้งเดิมของสถานบันเทิง:วันออกบูธธารน้ำแต่งตัวเสร็จก็ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัด เธอมองสำรวจตัวเองผ่านกระจกเงาเพื่อตรวจเช็กความเรียบร้อย วันนี้ธารน้ำเลือกใส่ชุดเอื้อมยีนสีซีดกับเสื้อสีขาวเพื่อให้สะดวกในการลุกนั่งหรือขายของ ส่วนรองเท้าหญิงสาวยังคงลังเลใจระหว่างรองเท้าผ้าใบสีขาวแบบเชือกกับรองเท้าผ้าใบสีขาวแบบสวม"สวมแล้วกัน"หลังจากเลือกได้ธารน้ำหันไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองแล้วเดินออกมานอกห้องเพื่อจะเดินทางไปที่ถนนคนเดิน แต่แล้วเธอก็ต้องถอนหายใจทิ้งเมื่อเปิดประตูมาเห็นว่าหมอกยืนรอเธออยู่หน้าประตูอีกแล้ว ครั้งนี้ธารน้ำทำเสมอว่าไม่เห็นเขาแล้วรีบเดินหนีตรงไปกดลิฟต์ทันที โดยที่หมอกก็ยังมองแผ่นหลังเล็กนั้นด้วยความเหนื่อยใจ เขาไม่คิดว่าธารน้ำจะเมินเขาขนาดนี้ด้วยซ้ำ"หือ?"ธารน้ำแปลกใจเมื่อประตูลิฟต์เปิดออกพบว่ามีชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้านใน เขาคือคนที่อยู่บนรถแดงวันนั้น ซึ่งเป็นคนที่หมอกไม่ชอบและบอกให้เธออยู่ให้ห่าง ตอนนี้ชายคนนั้นกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอในคอนโดเดียวกัน"เข้ามาหรือเปล่า"ชายคนนั้นถามเรียกสติด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เขาแอบขำเล็กน้อยกับสีหน้าใจของธารน้ำเมื่อครู่"เข้าค่ะ เข้า"ธารน้ำเดินเข
รถแล่นเขาจอดที่จอดรถของคอนโดเมื่อหมอกมองผ่านกระจกไปยังด้านหลังก็พบว่าหญิงสาวหลับคอพับไปแล้วด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เสียแล้ว หมอกจึงลงจากรถอ้อมมาเขย่าแขนธารน้ำเบาๆ หวังเรียกสติ แต่ไม่ว่าจะเพิ่มแรงเขย่ามากขึ้นเท่าไหร่คนตรงหน้าก็ไม่มีทีท่าจะตื่น"ฉันจะอุ้มขึ้นไปนะ"หมอกกระซิบบอกธารน้ำเพื่อเป็นการขออนุญาตโปก! หัวของธารน้ำชนเข้ากับประตูเมื่อหมอกพยายามจะช้อนอุ้มเธอออกมาแต่ดันเป็นจังหวะเดียวกันกับธารน้ำที่ขยับตัว ทำเอาคนอุ้มถึงกับตกใจจนตาเบิกกว้าง แต่ก็อดขำกับเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่ได้"อือออ จะ เจ็บ"ธารน้ำทิ้งน้ำหนักตัวในอ้อมแขนก่อนจะเขย่าตัวเองไปมาทั้งที่ตายังไม่ลืมราวกับเด็ก"ขอโทษ"หมอกก้มลงกระซิบข้างใบหูของคนงอแงแผ่วเบา"เจ็บอีกแล้ว เป็นแผลหัวแตก"ธารน้ำงอแงทำท่าจะร้องไห้เสียอย่างนั้น"เว่อร์จริงๆ" หมอกเอ่ยพร้อมเป่าลมอุ่นจากริมฝีปากลงบริเวณที่ถูกกระแทกนั้นพอทำให้หญิงสาวเริ่มคล้ายปมคิ้วออกบางเมื่อเห็นว่าคนในอ้อมกอดสงบแล้วเขาจึงพาเธอขึ้นมาส่งถึงห้อง ระหว่างทางธารน้ำก็เอาแต่นอนซบอกเขาแล้วละเมอว่าอุ่นไม่หยุด ทำเอาหมอกถึงกับเผลอหน้าแดงไปกับสัมผัสของเธอ...ขี้อ้อนเสียจริง...หมอกคิดในใจเธอช่างต่างก
หมอกสอดสายตามองหาโต๊ะของเพื่อนอย่างร้อนใจ ความรู้สึกอึดอัดมันทำให้เขาอารมณ์เสียมากกว่าเดิมหลายเท่าไม่คิดเลยว่าพอยิ่งดึกคนก็จะยิ่งเยอะขนาดนี้ นี่แค่รอเข้าร้านก็ปาไปหลายสิบนาทีพอเข้ามาได้ก็ต้องเบียดตัวกับผู้คนมากมายอีกหมอกต้องคอยหลบเหล้าเสือสาวที่พยายามลูบตามเนื้อตัวเขาจนเหนื่อยก่อนสายตาจะไปสะดุดเข้ากับร่างเล็กในเสื้อครอปครึ่งตัวที่กำลังเต้นเริงร่าอยู่ท่ามกลางกองเชียร์ของเพื่อนๆ และที่ทำให้เขารู้สึกไม่ค่อยพอใจนักคงจะเป็นชายคนหนึ่งที่เขาไม่รู้จักกำลังโอบประคองเธอจากด้านหลังโดยที่เพื่อนๆ ของเขาไม่มีใครห้ามเลยสักคนเดียว!นั้นทำให้หมอกรีบตรงเข้าไปดึงมือนั้นออกอย่างแรงจนเจ้าของมือหันมาจ้องเขาอย่างเอาเรื่อง แต่พอชายคนนั้นได้มองหน้าเขาดีๆ ชายคนนั้นก็รีบก้มหน้าแล้วเดินกลับออกไปโดยดี อาจจะเพราะหมอกขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายที่โหดคนหนึ่งในกลุ่มเด็กมหาวิทยาลัย การที่เขาแสดงความไม่พอใจคงเป็นคำตอบได้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังยุ่งผิดคน"หูยยย มาจริงว่ะ ไหนใครบอกมันไม่มาจ่ายเงินด้วยนะเว้ย"ทามเอ่ยพร้อมชี้หน้าเพื่อนๆ แต่ต้องชะงักไปเมื่อถูกเติ้ลตบ
"ปล่อยฉันได้แล้ว"ธารน้ำเตือนหมอกเมื่อทั้งคู่จับมือกันเดินมาใกล้ถึงห้องเรียน หมอกเมื่อดึงสติได้จึงปล่อยธารน้ำให้เป็นอิสระ เขาหันไปมองใบหน้าสวยนั้นราวกับอยากจะเอ่ยคำขอโทษที่เธอต้องมารับรู้ แต่เพียงแค่เขาเริ่มอ้าปากธารน้ำก็เลือกที่จะเดินหนีเขาไปทันที เขาเพียงแต่ต้องยอมรับการกระทำของตัวเองเพราะเรื่องนี้ยังไงเขาก็ผิดเต็มๆ เมื่อเดินเข้ามาในห้องธารน้ำก็ต้องชะงักไปเมื่อเพื่อนทุกคนมาถึงกันหมดแล้วทั้งที่มันยังเช้าอยู่ แถมทุกคนยังดูยุ่งเสียจนเธอไม่กล้าเอ่ยถาม ส้มที่เห็นธารน้ำดูสับสนก็เลยเดินเข้ามาอธิบาย"พรุ่งนี้มีงานถนนคนเดินวัวลาย* พวกเราจะไปออกบูธน่ะ ขายของหาเงินเข้าเอกอะไรแบบนั้น วันนี้เรามีเรียนแค่ช่วงเช้าก็เลยนัดกันมาเตรียมของ""ใช่แล้ว เพราะเรื่องเงินเป็นเรื่องสำคัญ"หมวยเสริมมือก็แพ็กจานรองแก้วไปด้วย"แล้วไม่มาทำตอนบ่ายละ บ่ายเราว่างนี่"ธารน้ำถามพร้อมเดินเข้าไปช่วยทุกคนแพ็กอีกแรง"วันนี้วันศุกร์ต้องกลับไปนอนเอาแรงอีกอย่างวันนี้เราจะไปเที่ยวกัน วันนี้เธอต้องไปด้วยนะ"เติ้ลบอกอย่างตื่นเต้น"ไปไหน?"ธารน้ำถามอย่างสงสัยเพราะเที่ยวที่เพื่อนว่านั้นมันตีความได้หลายแบบ"ไปท่าช้าง*ถือเป็นการต้อน
"โอย..."ธารน้ำส่งเสียงครางออกมาเบาๆ เมื่อลืมตัวเผลอหยิบนาฬิกามาใส่ด้วยความชิน เธอได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเอานาฬิกาเก็บลงกล่อง เธอไม่ได้ออกจากห้องมาหลายวันเพราะข้อมือมันช้ำมากจนกลัวว่าหากไปเรียนแบบนั้นจะถูกถามเอาได้ดูท่าวันนี้จะต้องใส่เสื้อแขนยาวไปเรียนเสียแล้วเพราะบริเวณข้อมือของเธอมันช้ำเลือดไปทั้งสองข้างโชคดีที่วันนี้อากาศค่อนข้างเย็นคงไม่มีใครสงสัย…ขอให้ต่อจากนี้มีชีวิตที่สงบ…ถึงหญิงสาวจะภาวนาเช่นนั้นแต่แล้วมันกลับไม่เหมือนที่เธอคิด ธารน้ำนิ่งไปเมื่อเปิดประตูออกมาพบว่าหมอกยืนพิงกำแพงรอเธออยู่พร้อมกับถุงครัวซองในมือ ใบหน้าของเขายังไร้ซึ่งอารมณ์เช่นเคย เขามองมาที่ข้อมือเธอเป็นอันดับแรกก่อนจะหลบสายตาแล้วยื่นถุงครัวซองมาให้ เธอหรี่ตามองเขาอย่างไม่ชอบใจนักแล้วเลือกจะเดินผ่านเสมือนกับว่าเขาไร้ตัวตน ตึก ตึก ตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าหนักตามหญิงสาวมาติดทุกจังหวะการเดินจนถึงชั้นหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเดินแซงหน้าไปแล้วเปิดประตูรถคันหรูรอเชิญชวนให้หญิงสาวเข้าไปนั่ง ธารน้ำเองก็ได้แต่ขมวดคิ้วแน่นเธอจำได้ว่าพูดไว้ชัดเจนมากพอแล้วแต่ดูท่าเขาจะไม่เข้าใจ"ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก ขอแค่ไม่มายุ่งกันอีกจนเรี
: ธารน้ำตึก ตึก ตึกเสียงส้นเท้าหนักตามฉันลงจากตึกมาติดๆ ฉันเดาได้ว่าคงจะเป็นหมอกนั่นแหละเพราะทั้งตึกมันเหลือแค่ฉันกับเขาในตอนนี้ ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ทั้งที่งานตัวเองเสร็จยังนั่งเฝ้าจนรอฉันทำงานเสร็จ ตอนแรกส้มกับหมวยก็อาสาอยู่เป็นเพื่อนทว่าเพียงแค่หมอกไล่คำเดียวทั้งคู่ก็พากันเก็บของกลับอย่างรวดเร็ว ตาบ้านี่คงมีอิทธิพลต่อเพื่อนจริงๆ กึก!เท้าฉันหยุดชะงักไปเมื่อมองเห็นร่างสวยของมี่ยืนกอดอกมองมาทางเราอย่างหาเรื่อง เธอหัวเราะราวกับไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นเพียงเท่านี้ฉันก็เข้าใจได้ทุกอย่าง... หมอกเขาไม่ได้รอฉันเขาแค่ต้องการทำให้แฟนที่มารอเขาเข้าใจผิด...มากเกินไปแล้ว...ฉันหันไปมองจิกคนด้านหลังอย่างไม่พอใจและหันยิ้มให้มี่นิดหน่อย ก่อนจะเดินหลบออกมาเพื่อเอาตัวรอดแต่ยังไม่ทันจะเดินได้ไกลผมของฉันก็ถูกกระชากจากด้านหลังอย่างแรงจนฉันต้องหยุดเดิน เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นฝีมือของมี่นั้นเอง "ทำแบบนี้ทำไม"ฉันถามเธออย่างไม่เข้าใจ คนที่เธอควรทำร้ายต้องเป็นแฟนเธอสิ"เธอเพิ่งย้ายมาก็มาแย่งแฟนคนอื่นเลย ร้ายไม่เบา"มี่เชิดหน้าทำเอาฉันถึงกับหัวเราะออกมา และเมื่อเห็นเธอ