All Chapters of เจ็บเพราะรัก: Chapter 51 - Chapter 57

ตาหวาน...."ถ้าจะทักทายแบบนั้นไ่ม่ต้องทักก็ได้ค่ะหวานไม่โอเค" ฉันพูดออกไปตรงๆหวังว่าพี่คีย์จะเข้าใจความหมายของมันนะ"ทักยังไง?? " อืมม..ดีค่ะที่ยังฉลาดที่จะถาม"เธอบอกว่าจำเธอได้หรือเปล่าแล้วเธอยังบอกอีกว่าเธอน่ะเป็นมากกว่าพนักงานของพี่คีย์ มันหมายความว่ายังไงคะพี่คีย์ หวานไม่เคลียร์นะแบบนี้""พูดแบบนั้นทำไมแก้ม เธอต้องการให้ตาหวานเข้าใจผิดเพื่ออะไร" พี่คีย์หันไปถามมองหน้าเธอคนนั้นอย่างไม่พอใจ"เอ่ออ แก้มไม่ได้หมายความแบบนั้นเลยนะคะน้องหวานเข้าใจผิด" ดูเธอทำหน้าสิเหมือนจะรู้สึกผิดแต่เปล่าเลยค่ะฉันดูออก"อย่ามาเสแสร้งค่ะ หวานดูออกว่าคุณพูดแบบนั้นคุณต้องการให้หวานกับพี่คีย์มีปัญหากัน""เปล่าเลยนะคะ น้องแก้มอย่าใส่ร้ายพี่แบบนี้สิคะ ฮึก ฮึก พี่ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยจริงนะคะ""นี่คุณหาว่าหวานใส่ความ?? ""พี่ว่าแก้มออกไปได้ละแล้วต่อไปจากนี้ไม่ต้องเข้ามาในห้องนี้อีกถ้ามีเอกสารให่เซ็นต์ก็ฝากไว้กับพี่จีเลขาหน้าห้องไม่ต้องเข้ามา"พี่คีย์บอกให้เธอคนนั้นออกไปแต่เธอคงจะยอมหรอกค่ะ ตอนนี้เธอกำลังบีบน้ำตายืนร้องไห้คงจะอยากให้พี่คีย์สงสาร"แต่พี่คีย์เข้าใจแก้มผิดอยู่นะคะ""พี่เชื่อคำพูดของเมียพี่มากก

คีย์....ผมจัดการป้อนนมที่หวานปั้มไว้ให้เด็กๆเพราะได้เวลานอนแล้ว พอเด็กหลับสนิทผมก็พาสองแสบไปนอนเตียงเด็กที่ตั้งไว้ริมห้อง ผมยังไม่อยากแยกห้องเพราะเด็กๆยังเล็กอยู่มาก ผมจะลุกขึ้นมาดูลูกกลางดึกเวลาต้องเปลี่ยนแพมเพิส ผมจะไม่ให้หวานต้องตื่นมาดูเพราะเธอเลี้ยงมาทั้งวันแล้ว ควรให้เธอพักผ่อนบ้าง แต่.....คืนนี้ผมคงให้เธอพักไม่ได้ เพราะวันนี้เป็นวันของผมพรุ่งนี้เป็นวันหยุดค่อยให้เธอพักผ่อนยาวไปจนถึงสายๆก็ได้"เด็กๆหลับกันหมดแล้วเหรอคะพี่คีย์" ตาหวานเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมจึงรีบเดินไปหาเธอทันที"ครับ หลับหมดแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาของเราบ้าง" ผมพูดพร้อมกับคลอเคลียไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธออย่างหลงไหล ผมกอดเธอและค่อยๆล้วงมือเข้าไปภายในเสื้อคลุมที่เธอสวมอยู่ เธอโนบราครับเพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมลูบไล้ไปที่หน้าอกคู่โตที่มันใหญ่มากกว่าแต่ก่อนเพราะมีลูกและกำลังอยู่ในช่วงให้นมลูกอยู่ ก่อนที่มืออีกข้างจะค่อยๆดึงเชือกที่ผูกไว้ด้านหน้าออกและจัดการถอดมันออกจนมันลงไปกองอยู่ที่พื้น ผมเดินไปยืนหยุดอยู่ตรงหน้าของตาหวาน และมองไปที่หน้าอกทั้งสองข้างด้วยสายตาหิวกระหาย"พี่ขอชิมหน่อยได้มั้ยครับอยากรู้จะอร่อยมั้ย""พี่ค

ตาหวาน...ตอนนี้เรากลับมาถึงบ้านกันแล้วค่ะ เด็กๆ หลับมาตลอดทางเลย แม่ฉันกับป้าคริสก็มาช่วยอุ้มเด็กๆ เข้าไปนอนในบ้านค่ะ พี่คีย์ก็หิ้วของเข้าบ้านส่วนฉันก็ไปหาน้องคินน้องครีมเพราะไม่ได้เจอหน้ากันทั้งวันคิดถึงสุดๆ เลยค่ะไปเที่ยวเห็นอะไรที่ลูกๆ ชอบก็จะซื้อมาอย่างไม่ลังเลใจเลย แม้ตอนนี้ฉันจะต้องดูแลแฝดเล็กมากกว่าเพราะยังเล็กช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่ฉันก็ต้องไม่ทำให้น้องคินน้องครีมรู้สึกขาดคิดว่าพ่อแม่ไม่สนใจ ฉันต้องใส่ใจลูกๆ ทุกคนให้เท่าเทียมกัน พี่คีย์ก็เหมือนกันค่ะ แม้จะงานเยอะงานยุ่งแค่ไหนก็ต้องไปรับไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนด้วยตัวเองพี่คีย์กลัวเด็กๆ น้อยใจ แต่ฉันก็โชคดีนะคะที่น้องคินน้องครีมเป็นเด็กดีไม่เคยทำให้ฉันกับพี่คีย์ต้องทุกข์ใจเลยวันหยุดก็จะมาช่วยฉันดูแลน้องๆ เพราะฉันไม่ได้จ้างแม่บ้านประจำเพราะชอบความเป็นส่วนตัว ฉันจะจ้างแม่บ้านบริษัทให้เข้ามาแค่อาทิตย์ละวันเท่านั้น"ทำอะไรกันอยู่คะเด็กๆ ""แม่กลับมาแล้วววว""คิดถึงแม่จังครับ""แม่ชวนไปพวกหนูไม่ไปนี่นา"สักพักพี่คีย์ก็ถือของพะรุลพะรังข้ามาในห้อง พอเห็นพ่อถือของมาเด็กๆ ก็วิ่งหาทันที"ถุงนี้ของน้องครีมนะคะถุงนี้ของน้องคินนะครับ" พี่ค

"น้องเจแปนจะมาแล้ว^^""ใครคะน้องเจแปน?? ""ก็ลูกในท้องไงพี่ตั้งชื่อเตรียมไว้แล้ว""ตั้งชื่อ?? ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ พี่คีย์เพิ่งรู้วันนี้เองนะคะว่าหวานท้อง""พี่เตรียมชื่อลูกตั้งแต่เราไปทำภารกิจที่ญี่ปุ่น ตอนแรกมีสองชื่อเพราะคิดว่าจะได้แฝด แต่ตอนนี้มีคนเดียวพี่เลยให้ชื่อ เจแปน""โห มั่นใจมากเลยนะคะว่าครั้งนั้นยังไงก็ติด""พี่จัดหนักขนาดนั้นหวานไม่ท้องก็ให้มันรู้ไปสิ แต่ไม่คิดว่าจะติดเร็วขนาดนี้ แต่เสียดายไม่ได้แฝด เฮ้อ แต่มาแค่คนเดียวพี่ก็พอใจละ ไม่เสียแรงที่เสียน้ำไปตั้งเยอะ""พี่คีย์พูดอะไรน่าเกลียด>ว่าแต่เรายังไม่รู้เพศใช่ป่ะ""ค่ะตอนนี้ยังบอกเพศลูกไม่ได้ พี่คีย์จะผิดหวังมั้ยถ้าเกิดลูกคนนี้เป็นผู้หญิง""ไม่ล่ะ พี่แค่คาดหวังไว้เท่านั้นจะชายรึหญิงก็ลูกเราไม่ใช่เหรอ""รักพี่คีย์จังค่ะ จุ๊บ จุ๊บ""เฮ้อออ...นี่พี่ต้องไว้หนวดไปจนแก่เลยใช่ไหมถ้าลูกคนสุดท้องของเราคนนี้เป็นผู้หญิง มีลูกสาวเยอะก็เครียดนะเนี้ยต้องมีหนุ่มๆ มาวุ่นวายแน่ๆ "ยังไม่ทันไรก็เครียดแล้วค่ะคุณพ่อลูกดก"ทำไมคะ กลัวอะไร""หวานก็รู้ว่าเมื่อก่อนพี่เป็นยังไง""อ่อ กลัวลูกเจอคนแบบตัวเองว่างั้น""ก็...." พูดไม่ออกแบบนี้คงใช่