Semua Bab วุ่นวายนักรักซะเลย: Bab 11 - Bab 20

ปิงปิง.........."งั้นแกก็คงแค่หวงก้าง เพราะแกคิดว่าเราสองคนเคยมีอะไรกันมาแล้ว อืมมฉันเข้าใจ แต่แกอย่าลืมว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกัน สถานะของเราคือเพื่อน เพราะฉะนั้นไม่ว่าต่อไปฉันจะคบจะคุยกับใครแกก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบวันนี้อีกเข้าใจไหมไอ้ปิง"มันถามว่าผมเข้าใจที่มันพูดไหม ไม่เข้าใจอ่ะ ไม่เข้าใจ ไม่อยากจะเข้าใจด้วย มันมีความจริงที่ผมไม่เคยบอกมันหรือบอกใครก็คือ......ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นเลย ทั้งชีวิตตั้งแต่โตเป็นหนุ่มมาจนถึงตอนนี้คนที่ผมเคยมีอะไรด้วยก็มีแค่คนเดียว มีแค่กับผู้หญิงคนนี้ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของผมตอนนี้ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดีมันดูน่าอายเหมือนกันนะหลังจากที่เราสองคนมีอะไรในกันในคืนวันเกิดของมัน ตื่นมาตอนเช้าแพรวามันก็ขอร้องให้ผมลืมสิ่งที่เกิดขึ้น ซึ่งผมจะพูดอะไรได้มันบอกมาแบบนั้นผมก็โอเคตกลงมันไปว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีก แต่ผมเป็นผู้ชายผมจะลืมได้ยังไงครั้งแรกของผมเลยนะและผมเองก็เชื่อว่ามันก็ไม่ลืมเหมือนกันเราสองคนเป็นครั้งแรกของกันและกันมันเป็นสิ่งที่ลืมไม่ได้หรอกไม่ว่ากับใครก็ตาม แต่เพราะครอบครัวเราสองคนสนิทกันผมไม่รู้ว่าถ้าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรู้เรื่องนี้ผมกับมันจะเป

ปิงปิง......"อื้อออ เสียว"เสียงครางเบาๆ ของแพรวาทำให้ผมยิ่งได้ใจผมตวัดลิ้มชิมรสเต้าอวบเข้าไปเต็มปากส่วนอีกข้างผมก็ใช้มือบีบขยำทำสลับกันไปมาทั้งสองข้างแผล่บ แผล่บ แผล่บ ผมเลียเต้าอวบที่ขาวเนียนอย่างพอใจจากนั้นก็เลื่อนมาจูบที่ปากกันอีกรอบ"อื้มมมมม"เราจูบกันแบบดูดดื่มสลับกับเร่าร้อนและรุนแรงไม่รู้เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหรือเปล่าแต่ตอนนี้ตรงส่วนนั้นของผมมันแข็งและขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่รอช้าจับมือแพรวาให้มาสัมผัสกับท่อนเอ็นของผม และเมื่อมือของเธอสัมผัสมันก็เกิดปฏิกิริยาขึ้นมาทันทีคือมันเริ่มดีดตัวดิ้นอยู่ในอุ้งมืออุ่นร้อนของแพรวา พอมือเธอสัมผัสได้สักพักแพรวาก็เริ่มขยับมือกำรูดท่อนเอ็นในมือเบาๆ ชักขึ้นชักลงอย่างเป็นจังหวะไม่นานน้ำใสๆ ก็ไหลปริ่มออกมาจากปลายท่อพร้อมกับความเสียวที่ผมรู้สึก มือเธอนุ่มโคตรๆ"ทำเร็วๆ แรงๆ เลยได้ไหม"ผมกระซิบข้างใบหูของแพรวาด้วยความเสียวกระสันเพียงแค่เธอใช้มือสัมผัส ผมไม่อยากคิดว่ามันได้เข้าไปอยู่ภายในกายของเธอมันจะเป็นยังไงผมก็นึกไม่ออกเพราะไม่เคยทำเหมือนกัน"แรงๆ เลยเหรอแล้วจะไม่เจ็บเหรอ"แพรวาเงยหน้ามองผมพร้อมกับคำถามที่ทำให้ผมยิ้ม คือห่วงกลั

แพรวา......."ป่ะงั้นก็รีบล้างสบู่ออกเดี๋ยวไปถามมันพร้อมกันเลย"พูดจบไอ้ปิงมันก็อุ้มฉันออกมาจากอ่างแล้วก็พาไปยืนที่ใต้ฝักบัวก่อนจะเปิดน้ำล้างสบู่ออกจากร่างกายของเราทั้งสองคน แต่ประเด็นก็คือ...ตอนนี้เราสองคนไม่ได้สวมใส่อะไรเลยนี่สิ เราสองคนต่างคนต่างอาบ ยังดีที่มันไม่ได้ทำอะไรฉันมากไปกว่ามอง...ไม่รู้จะมองอะไรนักหนาอายเป็นเหมือนกันนะสิบนาทีต่อมาหลังจากที่เราแต่งตัวกันเสร็จแล้ว"ป่ะ" มันบอกฉันก่อนจะเดินไปที่ประตูห้องเพื่อเปิดออกไป แต่ฉันรีบคว้ามือมันไว้ได้ทัน"แกจะบ้าหรือไงออกไปพร้อมกันแบบนี้คนในบ้านก็รู้สิว่าแกมานอนในห้องฉัน""แล้วไงวะ เราก็นอนด้วยกันออกบ่อยตั้งแต่เด็กยันโต""นั่นมันเมื่อก่อนตอนเรายังเด็กมันไม่มีใครว่าหรอกแต่นี่ฉันกับแกโตแล้วนะใครเขาจะมองไม่ดี""คิดมากไปป่ะยัยเตี้ย ถ้าพี่ๆ มึงคิดแบบนั้นเขาจะยอมให้มึงไปนอนบ้านกูเป็นอาทิตย์อาทิตย์ไหมล่ะ"เออนั่นสินะ ที่มันพูดก็ถูกนะ สุดท้ายเราสองคนก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกัน"เห้ยไอ้ปิงมึงออกมาจากห้องน้องสาวกูได้ไงวะ" พี่เมฆดันเดินออกมาจากห้องพอดี"ผมก็เดินเข้าไปไงครับเดินเข้าไปได้ก็เดินออกมาได้ดิพี่ก็ถามแปลกๆ เนอะ"ดู ดูมันตอบพี่ชายฉัน"ม

แพรวา......"ความจริงกูอาจจะชอบมึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันก็ได้""ห๊ะ!!! อะ เอ่อออแกเวอร์ไปป่าวอ่ะ ตอนนั้นเราแค่ขวบเดียวเองนะและฉันก็ทำร้ายแกด้วยเท่าที่จำได้"ที่ฉันจำได้คือว่าฉันกับมันเราเจอกันตอนงานวันแต่งงานของพ่อกับแม่ของฉันตอนนั้นอายุเรายังแค่ขวบเดียวเองและในวันนั้นฉันก็ได้สร้างวีรกรรมไว้กับมันนั่นก็คือ....ฉันกัดแขนไอ้ปิงมันค่ะ>เรื่องนี้แม่พูดให้ฉันฟังเวลาที่เห็นฉันกับไอ้ปิงทะเลาะกัน แม่เล่าว่าตอนนั้นฉันร้องไห้ฟูมฟายใหญ่โตด้วยความไม่พอใจที่แม่ไปหอมแก้มไอ้ปิงเพราะฉันหวงแม่หนักมากกลัวโดนแย่งความรักอะไรประมาณนี้ และพอทุกคนเผลอฉันก็เดินไปหาไอ้ปิงที่กำลังนั่งเล่นอยู่กับไอ้พายุฉันเลยกัดมันที่แขนผลก็คือมันร้องไห้น้ำตาแตกและฉันก็หัวเราะชอบใจวิ่งไปหลบหลังปู่กับ่าทันที คือนั่นมันตั้งแต่ตอนที่เราแค่ขวบเดียวเอง พอคิดถึงตอนนั้นฉันก็อดขำไม่ได้"อืม แม่กูเคยล่าให้ฟังว่ามึงทำร้ายร่างกายกูด้วยเพราะไม่ชอบหน้ากู และแม่กูยังบอกอีกว่าหลังจากที่มึงกัดกูแล้วกูก็เอาแต่เดินตามมึงไปทั่วงานทั้งที่มึงกัดกูจนเป็นรอย แต่กูยังพยายามที่จะเข้าไปเล่นกับมึงแต่มึงก็เดินหนีกูไม่ยอมให้กูเข้าใกล้ ไม่ยอมเล่นด้วย

แพรวา....."พี่แพรครับพี่แพร"ในขณะที่ฉันกำลังหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋าเพื่อรออาจารย์เข้าสอนน้องแบมก็มาเรียกที่หน้าห้องด้วยอาการร้อนรนเหมือนมีเรื่อง ฉันจึงรีบลุกออกไปจากห้องทันที"มีอะไรหรือเปล่า""พี่ปิงตอนนี้แย่แล้วครับ""ทำไมเกิดอะไรขึ้น"ฉันเริ่มใจไม่ดีเมื่อได้ยินน้องแบมพูดแบบนั้น ไอ้ปิงมันไปทำอะไรทำไมน้องแบมถึงมาบอกว่าตอนนี้มันแย่ เพราะฉันกับมันเพิ่งแยกจากกันไม่ถึงชั่วโมงเลย"นินิวไปแจ้งกับอาจารย์ว่าพี่ปิงลวนลามเธอบนรถครับตอนนี้พี่ปิงกำลังถูกสอบสวนและตอนนี้ก็โดนเรียนผู้ปกครองแล้วด้วย""เรียกผู้ปกครองเลยเหรอ"คือตอนนี้พ่อแม่ของปิงมันไม่อยู่ที่ไทยเลยสักคนแล้วใครจะมาเป็นผู้ปกครองให้มันล่ะ"ใช่ครับ ผมว่าพี่รีบไปดูพี่ปิงเถอะเมื่อกี้ผมเดินผ่านห้องปกครองเห็นพี่เขานั่งหน้าเครียดมากเลย"ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องปกครองทันทีด้วยความเป็นห่วงไอ้ปิงโดยมีน้องแบมวิ่งตามหลังมา พอเข้าไปก็เจอมันนั่งหันหลังอยู่ ข้างๆ มันก็มียัยนินิวที่นั่งร้องไห้เสื้อผ้าหลุดลุ่ย พอนินิวเห็นหน้าฉันมันก็แอบยิ้มเยาะใส่ฉันโดยที่ไม่มีใครสังเกตก่อนจะก้มหน้าก้มตาแล้วร้องไห้ต่อเพื่อเรียกร้องความเห็นใจความน่าสงสารจากอาจารย์"ผู้ป