Semua Bab คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ: Bab 231 - Bab 240

242 Bab

บทที่ 231

“หย่ากับผมแล้ว” ฟู่ซือเหยียนแววตาลุ่มลึกเย็นเยียบ จดจ้องที่เธอ “หลังจากนั้นก็หันไปแต่งกับเฟิงอวิ๋นเฉียนเหรอ?”“ถ้าแต่งกับเฟิงอวิ๋นเฉียนแล้วช่วยซิงซิงได้ ฉันก็ไม่มีอะไรต้องลังเลค่ะ”“เสิ่นชิงซู” ฟู่ซือเหยียนหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ “เพื่อเฉียวซิงเจียแล้ว คุณนี่ทุ่มสุดตัวเลยนะ”“ใช่ค่ะ เพราะว่าซิงซิงคู่ควร” เสิ่นชิงซูน้ำเสียงแน่วแน่ความแน่วแน่แบบนี้ กลับจุดไฟโทสะในอกของฟู่ซือเหยียนขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล!ฟู่ซือเหยียนสีหน้าเคร่งเครียด ดวงตาดำขลับจ้องเสิ่นชิงซูตาไม่กะพริบในดวงตานั้น ลมพายุกำลังก่อตัวขึ้นเสิ่นชิงซูกลับไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย จ้องที่นัยน์ตาของเขาตรง ๆทั้งสองคนประจันหน้ากันผ่านไปพักใหญ่ ฟู่ซือเหยียนยิ้มมุมปาก หัวเราะเย้ยหยันเบา ๆ “เราจะหย่าหรือไม่หย่า ก็ไม่ใช่เรื่องที่คนนอกจะมายุ่งได้”เสิ่นชิงซูหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ “ฟู่ซือเหยียน อย่าคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย มันไม่มีคำว่า ‘เรา’ ตั้งนานแล้ว ตอนนี้มีแต่ ‘ฉัน’ กับ ‘คุณ’ ”“ตามกฎหมายเรายังเป็นสามีภรรยากันอยู่ นี่คือความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้”“ก็แค่สามีภรรยาแต่ในนาม”เสิ่นชิงซูวางแก้วน้ำลง ลุกขึ้นยืน“ถ้าราชินี
Baca selengkapnya

บทที่ 232

ข่าวที่โจวชิงเจ๋อถูกตำรวจสอบสวนคุมตัวไปแพร่ออกไปในแวดวงสังคมชั้นสูงของเมืองเป่ยอย่างรวดเร็วหลินหลานอี๋กำลังจิบชายามบ่ายกับบรรดาคุณนาย ทันใดนั้นคุณนายหลินก็ร้องกรี๊ดขึ้นมา“คุณนายโจว นี่คุณชายใหญ่บ้านพวกคุณใช่ไหมคะ?”หลินหลานอี๋รับโทรศัพท์มาทันทีภาพในโทรศัพท์คือภาพที่โจวชิงเจ๋อถูกตำรวจสอบสวนสองนายคุมตัวไปพอดีมือของโจวชิงเจ๋อมีเสื้อแจ็คเก็ตคลุมไว้ แต่คนที่รู้เรื่องต่างก็รู้ดีว่า ภายใต้เสื้อแจ็คเก็ตนั้นคือกุญแจมือ“นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?” หลินหลานอี๋เงยหน้ามองไปที่คุณนายหลิน “คุณนายหลิน นี่ใครเป็นคนโพสต์คะ?”“ก็กลุ่มคุณนายน่ะสิคะ!” คุณนายหลินรับโทรศัพท์คืน “ภาพของจริงแน่นอนค่ะ! คุณนายโจว คุณรีบกลับไปดูหน่อยจะดีกว่า คุณชายใหญ่โจวเป็นผู้กุมอำนาจบ้านพวกคุณเลยนะคะ ถ้าไปก่อคดีเข้าจริง ๆ งั้นตระกูลโจวก็คงจะต้องเดือดร้อนหนักแล้วค่ะ!”หลินหลานอี๋หน้าถอดสีทันที หยิบกระเป๋าลุกขึ้น จากไปอย่างรีบร้อนเหล่าคุณนายจ้องที่แผ่นหลังของเธอ สายตาเต็มไปด้วยการเหยียดหยามคุณนายกู้ “โจวเจิ้นเซิงก็มีลูกชายแค่คนเดียวคือโจวชิงเจ๋อ ตอนนี้โจวเจิ้นเซิงเป็นอัมพาตไม่รู้สึกตัว ถ้าโจวชิงเจ๋อนี่เข้าคุกไปจ
Baca selengkapnya

บทที่ 233

คุณนายกู้ยิ้มอย่างอ่อนหวาน “รู้แล้วค่ะ ไปเถอะ”กู้เจิงยิ้มแล้วหันหลังเดินตรงออกไปด้านนอกคุณนายกู้หันหลังไปมองแผ่นหลังของสามี หัวเราะพลางพึมพำ “ทำไมวันนี้ฉีดน้ำหอมซะด้วยล่ะ…” เป็นสามีภรรยากันมาหลายสิบปี คุณนายกู้รู้ว่าสามีให้ความสำคัญเรื่องการดูแลรูปลักษณ์ เพราะฉะนั้นเธอก็ไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ……คฤหาสน์เหยาเยว่ทางโจวอวี๋ชูเพิ่งได้รับข่าวว่าโจวชิงเจ๋อถูกคุมตัวไปเฉียวซิงเจียคนเดียวสะเทือนทั้งตระกูลฉินและตระกูลฟู่ นี่เป็นสิ่งที่โจวอวี๋ชูไม่ได้คาดคิดมาก่อนเธอวางแผนมาอย่างรอบคอบ พลาดลืมคิดไปจุดเดียวนั่นก็คือฉินเยี่ยนเฉิงมีใจให้เฉียวซิงเจียแล้ว!เมื่อได้รู้ว่าฉินเยี่ยนเฉิงยอมแลกทุกอย่างเพื่อตามหาเฉียวซิงเจียให้พบ โจวอวี๋ชูก็รู้ว่าตัวเองเดินหมากนี้ผิดแล้ว!แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอนึกเสียใจก็ไม่ทันเสียแล้วสามวันมานี้ เธอแอบซุ่มสังเกตการณ์มาตลอดโชคดีที่การค้นหากู้ภัยยังไม่มีความคืบหน้า ประกอบกับที่มีฝนตกหนักหลายวันติดต่อกัน ในภูเขายังเกิดเหตุดินถล่มอีกด้วยยิ่งไปกว่านั้นในภูเขาไม่มีกล้องวงจรปิด ทางตำรวจค้นหามาสามวัน ก็ยังไม่เจอเบาะแสแม้แต่นิดเดียวโจวอวี๋ชูคิดใน
Baca selengkapnya

บทที่ 234

ลูกกระเดือกโจวชิงเจ๋อขยับ ความสงสารผุดขึ้นมาในลูกตาสีน้ำตาลนั้น “เสี่ยวชู ฉันไม่มีค่าให้เธอทำแบบนี้…” “มีค่าสิคะ”โจวอวี๋ชูขนตาสั่นไหว น้ำเสียงผ่อนคลายลง พูดอย่างเนิบช้า “พี่เป็นคนช่วยโจวอวี๋ชูวัยสิบเจ็ดคนนั้นไว้ เพราะพี่ โจวอวี๋ชูวัยสิบเจ็ดถึงได้มีชีวิตอยู่ต่อมาได้”โจวชิงเจ๋อมองที่โจวอวี๋ชูนิ่ง ๆ“ซืออวี่มักจะพูดว่าลุงดีกับแม่มาก เขาบอกว่าพอเขาโต เขาก็จะต้องปกป้องแม่เหมือนอย่างลุง”โจวอวี๋ชูยังคงจ้องที่ดวงตาเขาเช่นเคย น้ำเสียงแผ่วเบาและอ่อนโยนมาก “พี่ใหญ่ ซืออวี่จะเติบโตอย่างแข็งแรง เขาจะปกป้องฉันเหมือนพี่ ซือเหยียนจะดูแลพวกเราอย่างดี เพราะฉะนั้นพี่ใหญ่ ไม่ต้องเป็นห่วงพวกเรานะ”รูม่านตาโจวชิงเจ๋อกระตุก“เธอหมายความว่า…” เขาอ้าปากขึ้นมา เหมือนจะเดาอะไรบางอย่างได้ แต่เขาไม่กล้าฟันธง“พี่ใหญ่ ฉันรู้ดี ว่าในโลกนี้ไม่มีใครอีกแล้วที่จะดีกับฉันขนาดนี้เหมือนพี่” โจวอวี๋ชูไม่เว้นให้เขาได้พูด เอาแต่เน้นย้ำต่อ “แต่โจวอวี๋ชูวัยสิบเจ็ดโตแล้ว ตอนนี้เธอมีชีวิตที่ดีมาก อีกไม่นานก็จะเป็นเจ้าสาวของฟู่ซือเหยียนแล้ว เธอจะมีความสุข”โจวชิงเจ๋อหยุดหายใจ รูม่านตาสั่นไหวเบา ๆ “สำหรับเธอแล้ว ฉันดีข
Baca selengkapnya

บทที่ 235

บรรยากาศพลันเงียบงันแม่เฉียวหันไปอย่างช้า ๆดวงตาทั้งคู่จ้องมองกันและกัน หัวใจของเสิ่นชิงซูหนักอึ้งทันทีแม่เฉียวจ้องที่เธอ ดวงตาที่บวมแดงเพราะร่ำไห้ติดต่อกันหลายวันเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ“จะเป็นไปได้ยังไง…” แม่เฉียวส่ายหัว หัวเราะหนึ่งทีเบา ๆ จากนั้นก็หันตัวกลับไปมองโจวชิงเจ๋ออีก ขมวดคิ้วตั้งคำถาม “ทำไมเป็นเพราะอาซู?” “เพราะฉันไม่ชอบขี้หน้ามัน” โจวชิงเจ๋อยังคงหัวเราะ “ฉันไม่อยากเห็นเสิ่นชิงซูมีชีวิตที่ดี เพราะฉะนั้น ขอเพียงเป็นคนที่เสิ่นชิงซูสนิทด้วย แค่เป็นคนที่เสิ่นชิงซูใส่ใจ ฉันก็จะไม่ปล่อยไปแม้แต่คนเดียว!”“แค่เพราะเหตุผลนี้เนี่ยเหรอ?” แม่เฉียวหัวเราะ น้ำตาท่วมใบหน้า “โจวชิงเจ๋อ! ฉันจะฆ่าแก! ย้าก…” แม่เฉียวตะโกนร้องอย่างคลุ้มคลั่งกระโจนเข้าใส่โจวชิงเจ๋อ แต่ถูกตำรวจรั้งไว้ได้ทันเวลาโจวชิงเจ๋อมองแม่เฉียวที่ใจสลาย แล้วเงยหน้าหัวเราะเสียงดังสุดท้ายแม่เฉียวทนความสะเทือนใจไม่ไหว เป็นลมหมดสติอีกครั้งพ่อเฉียวกับคนในสถานีตำรวจรีบนำตัวแม่เฉียวส่งโรงพยาบาลก่อนที่โจวชิงเจ๋อจะถูกตำรวจนำตัวไปยังห้องคุมขัง เขาจ้องมองเสิ่นชิงซูที่มีสีหน้าเคร่งเครียดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แล้ว
Baca selengkapnya

บทที่ 236

เมื่อถึงโรงพยาบาล พ่อเฉียวแม่เฉียวก็รีบตรงไปที่ห้องผ่าตัดฉินเยี่ยนเฉิงกับฟู่ซือเหยียนล้วนเฝ้าอยู่ที่นอกห้องผ่าตัด“หมอฉิน!” แม่เฉียวถลาไปตรงหน้าฉินเยี่ยนเฉิง ทำท่าทางจะคุกเข่า นี่ทำเอาฉินเยี่ยนเฉิงตกอกตกใจ รีบดึงเธอขึ้นมา“น้าเฉียว น้าอย่าทำแบบนี้สิครับ รีบลุกขึ้นมาเถอะครับ!” แม่เฉียวกลับส่ายหัวทั้งน้ำตา “คุณเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตซิงซิงของเรา ฉันกราบคุณเป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้วค่ะ”“น้าห้ามพูดแบบนี้เด็ดขาดนะครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง มองดูแม่เฉียวที่เพิ่งไม่กี่วันก็ซูบเซียวไปมาก “หมอเฉียวยังต้องรับการผ่าตัดอีก สถานการณ์เป็นยังไงกันแน่ ยังต้องรอผ่าตัดเสร็จแล้วถึงจะบอกได้ครับ”เมื่อได้ยิน แม่เฉียวก็จุกอกขึ้นมาอีก “ซิงซิง บาดเจ็บหนักไหมคะ?” “ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือนอีกทั้งยังจมน้ำ ตอนนี้สถานการณ์ ก็ไม่ค่อยดีจริง ๆ ครับ”เมื่อได้ยิน ขาทั้งสองข้างของแม่เฉียวก็อ่อนแรง พ่อเฉียวประคองไว้ได้ทันจึงไม่ได้ล้มลงไปที่พื้น“ที่รัก คุณต้องเข้มแข็งไว้นะ ซิงซิงจะไม่เป็นอะไร ลูกรู้ว่าพวกเรารอเธอกลับบ้านอยู่ เธอไม่มีทางทิ้งพวกเราได้ลงคอหรอก”แม่เฉียวซบอกสามีร้องไห้ไม่เป
Baca selengkapnya

บทที่ 237

ส่วนฉินเยี่ยนเฉิงยิ่งลาออกจากโรงพยาบาลตระกูลโจวมาที่โรงพยาบาลที่หนึ่งเลยเนื่องจากโจวชิงเจ๋อ โรงพยาบาลตระกูลโจวสถานการณ์สั่นคลอน บอบช้ำอย่างรุนแรงบรรดาผู้ถือหุ้นเปิดศึกชิงอำนาจกันฉินเยี่ยนเฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องเนื้องอกชื่อดังแห่งเมืองเป่ย ตอนแรกเขาเข้าโรงพยาบาลตระกูลโจวที่จริงแล้วก็เพื่อเฉียวซิงเจียแต่ตอนนี้ เฉียวซิงเจียกลายเป็นแบบนี้เพราะโจวชิงเจ๋อ เฉียวซิงเจียไม่มีทางกลับไปทำงานที่โรงพยาบาลตระกูลโจว ดังนั้นเขาจึงไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่โรงพยาบาลตระกูลโจวต่อเช่นกัน……ฤดูฝนสิ้นสุดลง อากาศชื้น ๆ กลายเป็นอากาศที่สดชื่น อุณหภูมิในเมืองเป่ยค่อย ๆ สูงขึ้นในเช้าตรู่วันหนึ่งที่แสงอาทิตย์สดใส เฉียวซิงเจียฟื้นขึ้นมาแล้วตอนนี้ เฉียวซิงเจียผ่าตัดมาหนึ่งสัปดาห์แล้วเวลาที่เฉียวซิงเจียฟื้นขึ้นมาก็ช่างแปลกประหลาดพ่อเฉียวกับแม่เฉียวเฝ้าเฉียวซิงเจียไม่ห่างสักก้าวหนึ่งอาทิตย์ ก็เมื่อคืนนี้เอง เพราะความเหนื่อยล้า แม่เฉียวจึงไข้ขึ้นล้มป่วยด้วยเกรงว่าจะนำเชื้อโรคมาติดเฉียวซิงเจีย แม่เฉียวจึงกลับบ้านไปพักรักษาตัวโดยมีพ่อเฉียวไปเป็นเพื่อนหน้าที่การเฝ้าเฉียวซิงเจียก็เลยมาตกอยู่ที่ฉ
Baca selengkapnya

บทที่ 238

โจวชิงเจ๋อโขกศีรษะกับกำแพงฆ่าตัวตายหลังรับสารภาพสามวัน!เสียชีวิตโดยไม่ได้รักษาระหว่างถูกนำตัวส่งไปกู้ชีพที่โรงพยาบาลเมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป ทั้งแวดวงสังคมชั้นสูงของเมืองเป่ยก็วุ่นวายกันไปทั่ว! ขณะที่ทุกคนคิดว่าตระกูลโจวกำลังจะล่มสลายนั้นเอง การพลิกผันราวกับละครก็เกิดขึ้นโจวเจิ้นเซิงที่เป็นอัมพาตไม่รู้สึกตัวอยู่หลายปีฟื้นขึ้นมาอย่างกะทันหัน! ที่ยิ่งทำให้คนตกตะลึงคือ เรื่องแรกที่โจวเจิ้นเซิงทำหลังฟื้นขึ้นมาก็คือประกาศว่าตัวเองยังมีลูกชายนอกสมรสอีกคนวันที่สามหลังจากโจวชิงเจ๋อจากไป ในงานประชุมใหญ่ของผู้ถือหุ้นตระกูลโจว โจวป๋อถิง ลูกนอกสมรส เข็นโจวเจิ้นเซิงนี่อยู่บนรถเข็นออกมาร่วมประชุมโจวเจิ้นเซิงโอนหุ้นบางส่วนที่เป็นชื่อของตนเอง รวมถึงหุ้นส่วนของโจวชิงเจ๋อ ไปให้เป็นชื่อของโจวป๋อถิง ในเวลานั้นเอง โจวป๋อถิงก็ได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของโรงพยาบาล และเป็นผู้กุมอำนาจคนใหม่ของตระกูลโจว!มีข่าวโคมลอยแพร่สะพัดว่า เรื่องโจวชิงเจ๋อนี้คงจะเป็นฝีมือของโจวป๋อถิงที่เป็นลูกนอกสมรสยังมีคนบอกอีกว่าที่ตอนนั้นโจวเจิ้นเซิงเป็นสโตรคและเข้าสู่อาการโคม่าอย่างกะทันหัน ก็เป็นเพราะสองพ่อลู
Baca selengkapnya

บทที่ 239

“งั้นเหรอ?” โจวเจิ้นเซิงเลิกคิ้ว จดจ้องที่โจวอวี๋ชู หัวเราะหนึ่งทีอย่างมีนัยยะลึกซึ้ง“ไม่นึกเลยว่าเสี่ยวชูของเราจะเก่งขนาดนี้ ลุงเห็นตอนนี้เธอมีชีวิตที่ดีขนาดนี้แล้ว ภูมิใจและดีใจด้วยมากจริง ๆ”“แต่ว่า ตระกูลฟู่เป็นถึงผู้นำแห่งเมืองเป่ยเชียวนะ เสี่ยวชู เธอหาเวลาพาคุณชายฟู่มากินข้าวที่บ้านสักมื้อซิ ในเมื่อจะจัดงานแต่งแล้ว งั้นในฐานะผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าสาว ฉันกับแม่เธอย่อมต้องรักษาหน้าให้เธอหน่อย ต่อไปตระกูลฟู่จะได้ให้เกียรติเธอ”โจวอวี๋ชูหลับตา ตอบรับหนึ่งที “ค่ะ”“งั้นวันนี้ก็พอเท่านี้ละกัน” โจวเจิ้นเซิงกล่าว “เสี่ยวหลาน ฉันอยากกลับห้องไปพักผ่อนแล้ว”“ค่ะ ฉันเข็นคุณกลับห้องเองค่ะ”หลินหลานอี๋เข็นโจวเจิ้นเซิงไปทางห้องนอนหลักโจวอวี๋ชูทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว หันหลังเดินจากไปทันทีขึ้นรถแล้ว เธอก็ออกแรงควบคุมร่างกายที่สั่นเทาของเธอ กล่าวเสียงสั่น “ไปสำนักงานทนาย”เสี่ยวจางมองโจวอวี๋ชูแวบหนึ่งผ่านกระจกมองหลังรถยนต์ออกตัว มุ่งหน้าไปยังสำนักงานทนายโจวป๋อถิงออกมาจากบ้านใหญ่ มองดูเงารถยนต์ที่จากไปไกล หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเบอร์หนึ่ง “ทั้งหมดราบรื่นดี”……โจวอวี๋ชูเพิ่งเดินเข้ามาในสำนัก
Baca selengkapnya

บทที่ 240

เสิ่นชิงซูดูแล้วดูอีกอยู่หลายรอบอย่างไม่รู้จักเบื่อ รู้สึกเพียงว่ามันดีมากเธอคิดว่า ไม่มีเหตุผลอะไรให้เธอต้องอยู่เมืองนี้ต่อไปแล้วเสิ่นชิงซูทำสัญลักษณ์บนปฏิทินวันที่จะไปจากเมืองเป่ยนั้น เป็นวันที่แฝดในท้องครบสิบสองสัปดาห์พอดีไป๋เจี้ยนเหวินนัดหมอไว้ให้เธอแล้ว เมื่อถึงเมืองซิง เธอก็ไปทำประวัติผู้ป่วยที่โรงพยาบาลที่นั่นได้เลยเธอไม่ได้บอกใครเรื่องที่เสิ่นชิงซูจะไปอยู่ที่เมืองซิงเพื่อรอคลอดทั้งนั้น สำหรับทางสตูดิโอ เธอบอกลู่เสี่ยวหานกับพวกคุณจางว่าเธอจะไปศึกษาเพิ่มเติมที่ต่างเมืองระยะหนึ่ง จะไปนานแค่ไหนนั้นก็ยังไม่รู้ลู่เสี่ยวหานกับคุณจางก็ไม่ได้ถามอะไรมาก คิดเพียงแค่ว่าเสิ่นชิงซูจะยิ่งมีโอกาสในการก้าวหน้าที่ดีกว่า ก็ย่อมสนับสนุนและยินดีกับเธอเสิ่นชิงซูจากไปแล้ว สตูดิโอก็จะเปิดดำเนินธุรกิจต่อไป เธอยังคงเป็นเจ้าของสตูดิโอ เพียงแต่ว่าส่วนตัวเธอนั้นไม่รับงานอีกแล้ว งานของคุณจางกับพี่หลี่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเวินจิ่งซีก็บอกไว้ว่า หากมีเหตุการณ์พิเศษ เขาจะกลับมาจัดการแทนเสิ่นชิงซูเสิ่นชิงซูจัดแจงทุกอย่างไว้เรียบร้อยหมดแล้วตอนนี้ขาดแค่เรื่องหย่ากับฟู่ซือเหยียนยังมีเวลาอีกหนึ่
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
202122232425
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status