Share

บทที่ 232

Author: หรงหรงจื่ออี
ข่าวที่โจวชิงเจ๋อถูกตำรวจสอบสวนคุมตัวไปแพร่ออกไปในแวดวงสังคมชั้นสูงของเมืองเป่ยอย่างรวดเร็ว

หลินหลานอี๋กำลังจิบชายามบ่ายกับบรรดาคุณนาย ทันใดนั้นคุณนายหลินก็ร้องกรี๊ดขึ้นมา

“คุณนายโจว นี่คุณชายใหญ่บ้านพวกคุณใช่ไหมคะ?”

หลินหลานอี๋รับโทรศัพท์มาทันที

ภาพในโทรศัพท์คือภาพที่โจวชิงเจ๋อถูกตำรวจสอบสวนสองนายคุมตัวไปพอดี

มือของโจวชิงเจ๋อมีเสื้อแจ็คเก็ตคลุมไว้ แต่คนที่รู้เรื่องต่างก็รู้ดีว่า ภายใต้เสื้อแจ็คเก็ตนั้นคือกุญแจมือ

“นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?” หลินหลานอี๋เงยหน้ามองไปที่คุณนายหลิน “คุณนายหลิน นี่ใครเป็นคนโพสต์คะ?”

“ก็กลุ่มคุณนายน่ะสิคะ!” คุณนายหลินรับโทรศัพท์คืน “ภาพของจริงแน่นอนค่ะ! คุณนายโจว คุณรีบกลับไปดูหน่อยจะดีกว่า คุณชายใหญ่โจวเป็นผู้กุมอำนาจบ้านพวกคุณเลยนะคะ ถ้าไปก่อคดีเข้าจริง ๆ งั้นตระกูลโจวก็คงจะต้องเดือดร้อนหนักแล้วค่ะ!”

หลินหลานอี๋หน้าถอดสีทันที หยิบกระเป๋าลุกขึ้น จากไปอย่างรีบร้อน

เหล่าคุณนายจ้องที่แผ่นหลังของเธอ สายตาเต็มไปด้วยการเหยียดหยาม

คุณนายกู้ “โจวเจิ้นเซิงก็มีลูกชายแค่คนเดียวคือโจวชิงเจ๋อ ตอนนี้โจวเจิ้นเซิงเป็นอัมพาตไม่รู้สึกตัว ถ้าโจวชิงเจ๋อนี่เข้าคุกไปจ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 657

    ควันโขมงโฉงเฉงบนภูเขาสุดท้ายจิ้นเชวี่ยก็แพ้ให้กับคำว่า ‘รัก’ เพื่อความต้องการส่วนตัว ทำลาย ‘อาณาจักรแห่งความมืดมิด’ ที่สร้างมาหลายปีในคราวเดียว กวนเยว่ตายแล้ว หัวหน้าฝ่ายต่าง ๆ ที่ถูกจิ้นเชวี่ยบังคับให้มาร่วมงานแต่งงานครั้งนี้ก็หนีไม่รอดเหมือนกันพวกเขาฆ่าคนทรมาทรกรรมคนนับไม่ถ้วนเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ควรค่าแก่ความเห็นใจแต่ในโลกของพวกเขา ทุกอย่างนี้เกิดขึ้นเพราะการทรยศของจิ้นเชวี่ยความยึดมั่นของจิ้นเชวี่ยทำลายทุกสิ่งของพวกเขาส่วนจิ้นเชวี่ยเองก็ถูกทำลายเพราะความยึดมั่นในตอนท้ายเหมือนกันปีศาจแห่งขุมนรกที่สร้างขึ้น สุดท้ายกลับหวังจะได้ครองรักจนแก่เฒ่ากับมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง นี่คือเรื่องน่าขันจิ้นเชวี่ยไม่ได้ตายดี ไม่ได้รับความเห็นใจเจียงหมี่รั่วคุกเข่าอยู่บนหน้าผา เหนือศีรษะคืออสนีบาตพิโรธ ใต้ผาคือคลื่นยักษ์ซัดสาด เสียงร้องไห้ของเธอถูกกลบจนหมดเด็กในท้องทุรนทุรายไม่สงบเธอประคองท้อง ร้องไห้จนเหมือนหัวเราะ แต่ก็หัวเราะเหมือนร้องไห้เพื่อนร่วมรบเดินไปประคอง การปฏิบัติการยังไม่สิ้นสุด เธอที่เป็นหญิงตั้งครรภ์ไม่เหมาะจะอยู่ที่นี่ จึงเร่งพาเธอลงเขาไปอย่างรีบร้อน...…เมื่อ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 656

    ครั้นมีดทหารชูขึ้นอีกครั้ง ก็จะแทงข้อมือของฟู่ซือเหยียนเสิ่นชิงซูรูม่านตาหดเล็กฉับพลัน “ไม่นะ!”ปัง!เสียงปืนดังขึ้น ลูกกระสุนยิงถูกมือที่ถือมีดของจิ้นเชวี่ย!มีดทหารหล่นลงพื้น!จิ้นเชวี่ยกดมือที่มีเลือดไหลไม่หยุด แล้วหันกลับไปเจียงหมี่รั่วถือปืนสั้นสีดำด้วยสองมือ ดวงตาแดงก่ำ “จิ้นเชวี่ย คุณปล่อยพวกเขาไป!”จิ้นเชวี่ยมองเจียงหมี่รั่วพักใหญ่จึงแสยะยิ้ม “เจียงหมี่รั่ว? แม้แต่คุณก็หักหลังผมเหรอ?”เจียงหมี่รั่วร้องไห้พลางส่ายหน้า “จิ้นเชวี่ย ฉันรักคุณ! แต่... คุณทำผิดแล้ว คุณทำร้ายคนมากมาย คนที่ตายมีมากเกินไปแล้ว! คุณวางมือดีไหม?!”“คุณรักผม?” จิ้นเชวี่ยแหงนหน้าหัวเราะเสียงดัง “เจียงหมี่รั่ว รักของคุณก็คือการแทงผมข้างหลังเหรอ? คุณมันนังโง่!!!”“ฉันโง่ เรื่องที่ฉันรักคุณมันโง่มาก แต่จิ้นเชวี่ย ฉันไม่เคยนึกเสียใจ!”เจียงหมี่รั่วถือปืนด้วยสองมือ ถึงเธอจะกลัวจนตัวสั่นเทิ้ม แต่ก็ยังแน่วแน่ในจุดยืน “จิ้นเชวี่ย คุณเคยช่วยฉัน ดังนั้นฉันจึงสมัครใจเสียสละตัวเองอุ้มท้องให้คุณ แต่คุณเคยช่วยฉัน พี่ชิงซูก็เคยช่วยฉันเหมือนกัน การที่ฉันคลอดลูกให้คุณก็คือการตอบแทนคุณ แต่การช่วยพี่ชิงซู ก็คือการ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 655

    เสิ่นชิงซูหลับตา ร่างกายร่วงลงไปข้างล่างแทบจะเป็นเวลาเดียวกัน เงาร่างทั้งสองกระโจนเข้ามาหาเธอชั่วขณะ มือของเสิ่นชิงซูถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งคว้าเอาไว้ การร่วงลงไปหยุดชะงัก!เธอลืมตาขึ้น บุรุษดวงตาเรียวยาวจ้องเธอตาเขม็ง หางตาแดงระเรื่อเสิ่นชิงซูรูม่านตาหดเล็ก “คุณ คุณบ้าแล้ว...”ฟู่ซือเหยียนอยู่ในชุดออกรบสีดำ มือใหญ่จับข้อมือเล็กของเธอแน่น เนื่องจากออกแรง มุมหน้าผากของเขาจึงมีเอ็นเขียวปูดโปน “อาซู เร็ว เอามืออีกข้างดึงแขนของผมไว้...”เสิ่นชิงซูส่ายหน้า “คุณปล่อยฉันเร็ว ๆ จิ้นเชวี่ยเขา...”ยังไม่ทันพูดจบ จู่ ๆ ฟู่ซือเหยียนก็ครางเสียงต่ำ!แขนข้างที่จับเสิ่นชิงซูถูกแทงหนึ่งที กระนั้นฟู่ซือเหยียนก็ยังไม่ปล่อยมือจิ้นเชวี่ยถือมีดทหารอยู่ในมือเล่มหนึ่ง ย่อตัวลงข้างตัวฟู่ซือเหยียน“นายเองเหรอ...” เขาหัวเราะปานปีศาจที่คลานขึ้นมาจากขุมนรก “น้องชายคนดีของฉัน นายกลับไม่ตาย!”ฟู่ซือเหยียนใบหน้าทรมาน “จิ้นเชวี่ย นายจะฆ่าจะแกงฉันก็ตามใจ แต่อาซูบริสุทธิ์ เธอไม่ควรตายอย่างนี้ ขอร้อง ปล่อยเธอ...”จิ้นเชวี่ยแสยะยิ้ม “เธอยอมตายก็ไม่แต่งกับฉัน ฉันผิดหวังมาก!”“เธอเคยช่วยนายนะ! จิ้นเชวี่ย นายปล่

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 654

    จิ้นเชวี่ยนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับ เลือดสดไหลหยดลงมาจากหน้าผากทว่าเขากำลังยิ้ม ยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียมเศร้าหมอง “อาซูเชื่อฟังนะ กลับมา ถ้าเดินต่อไปอีกก้าว ผมก็ได้แต่ต้องยิง”เสิ่นชิงซูสบสายตากับเขาปืนกระบอกนั้นชี้มาทางเธอ เธอต้องกลัวอยู่แล้วแต่เธอมาถึงตรงนี้แล้ว จะกลับไปอีกได้อย่างไร?“จิ้นเชวี่ย ฉันจะไม่กลับไป”เสิ่นชิงซูเอามือดึงผ้าคลุมศีรษะออก ถอดตุ้มหู กระชากสร้อยออกจากคอ... เธอใช้หลังมือปาดลิปสติกออกจากริมฝีปาก แล้วจ้องจิ้นเชวี่ยด้วยท่าทางแน่วแน่ที่สุด “ต่อให้ตายฉันก็ไม่เป็นเจ้าสาวของคุณ”จิ้นเชวี่ยมองเธอสายตาแดงก่ำ“อาซู คุณใจดำจริง ๆ”เสิ่นชิงซูยิ้มแล้วหันหลัง ก่อนจะเดินไปข้างหน้าไปอย่างไม่ลังเลปัง!!!เสียงปืนดังขึ้น ลูกกระสุนนัดหนึ่งตกข้างเท้าเธอ!เสิ่นชิงซูแค่ชะงักไป นั่นเป็นการตอบสนองตามสัญชาตญาณยามมนุษย์เจอกับอันตรายแต่วินาทีต่อมา เธอถกชายกระโปรงเหยียบโคลนบนผิวพื้นเดินไปข้างหน้าปัง!!!เสียงปืนดังขึ้นมาอีกหน กระสุนยิงถูกลำต้นข้างเธอ!เสิ่นชิงซูใบหน้าปราศจากริ้วอารมณ์ มุ่งหน้าต่อโดยเห็นความตายดังกลับบ้านหนึ่งก้าว สองก้าว...โคลนบนพื้นทำกระโปรงเธอสกปรก เธ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 653

    จิ้นเชวี่ยเปิดประตูรถ แล้วล้วงปืนสั้นลงไปกวนเยว่ถูกลูกกระสุนที่หลัง แต่เขาใส่เสื้อกันกระสุนอยู่ ไม่ได้ล้มลงไปเขาปกป้องเจียงหมี่รั่ววิ่งไปทางรถพอเห็นจิ้นเชวี่ยออกมารับ กวนเยว่ก็ผลักเจียงหมี่รั่วไป “มีการซุ่ม พวกคุณไปก่อน!”จิ้นเชวี่ยรับตัวอ่อนปวกเปียกของเจียงหมี่รั่วมา มองกวนเยว่ “คุณเป็นยังไงบ้าง?”“ผมไม่เป็นไร” กวนเยว่มองจิ้นเชวี่ย “คุณจิ้น ถ้าผมรอด ผมจะไปหาคุณ แต่ถ้า...ก็ขออวยพรให้คุณสมปรารถนาแล้วกัน”จิ้นเชวี่ยขมวดคิ้ว ยังไม่ทันได้ต่อคำ ทางพุ่มหญ้าก็มีเจ้าหน้าที่ในชุดติดอาวุธพุ่งออกมาสองสามคำกะทันหันกวนเยว่ตะโกนไป “ไปซะ!!”จิ้นเชวี่ยกัดฟัน แล้วฉุดเจียงหมี่รั่ววิ่งไปทางรถเป็นเวลาเดียวกัน จู่ ๆ เสิ่นชิงซูก็ผลักประตูรถวิ่งออกมาเสียงกราดยิงดังสนั่นรอบทิศ เสิ่นชิงซูกลับวิ่งไปทางพวกเขาทั้งอย่างนั้น!“อาซู!”จิ้นเชวี่ยรูม่านตาหดเล็ก แทบจะผลักเจียงหมี่รั่วออกตามจิตใต้สำนึกแล้ววิ่งไปกอดเสิ่นชิงซูจังหวะที่เสิ่นชิงซูถูกเขากอด เธอจ้องเจียงหมี่รั่วตาเขม็ง “หนีไป! วิ่งลงเขา...”เจียงหมี่รั่วตัวแข็งอยู่กับที่ ตามด้วยร้องไห้พลางส่ายหน้า “พี่ชิงซู ฉันหนีไปไม่ได้ พี่ต่างหากที่ควร

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 652

    “พี่กวน เสร็จแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่สร้างความลำบากให้” เจียงหมี่รั่วก้มหน้า ขณะพูดยังทำท่าว่าจะร้องไห้เห็นแล้วอัดอั้นตันใจที่สุดจริง ๆกวนเยว่ไม่เห็นด้วยกับการให้เจียงหมี่รั่วอุ้มบุญแทนจิ้นเชวี่ยกับเสิ่นชิงซูมาตลอดที่เขาติดตามจิ้นเชวี่ยหลายปีนี้ก็เพื่อตอบแทนบุญคุณตอนนั้นเขาถูกคนหลอกไปเป็นมิจฉาชีพที่เมียนปยี ในตอนที่หลบหนีแต่ถูกจับกลับมาเกือบถูกตีตายนั้น จิ้นเชวี่ยพาเขาหนีไปจิ้นเชวี่ยบอกเขา ถ้าสมัครใจติดตามเขา เขาก็จะรับรองลาภยศสรรเสริญอีกฝ่ายได้ ครอบครัวของเขาจะมีเงินใช้ไม่สิ้นเทียบกับการถูกตีตาย การติดตามจิ้นเชวี่ยคือทางออกที่ดีที่สุดของกวนเยว่กวนเยว่เคารพเลื่อมใสจิ้นเชวี่ยที่สุด เขายังถึงขั้นคิดว่าถ้าจิ้นเชวี่ยไม่เกิดความยึดมั่นถือมั่นกับเสิ่นชิงซู ทุกอย่างนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น‘อาณาจักร’ ที่จิ้นเชวี่ยพยายามสร้างขึ้น ต่อให้โลกไม่ยอมรับ กลับพอให้จิ้นเชวี่ยทำตามอำเภอใจได้ทั้งชาติและเจียงหมี่รั่วที่อยู่ตรงหน้าก็เหมือนกับจิ้นเชวี่ยพวกเขาต่างเป็นทาสรักที่ถูกควบคุมกวนเยว่ไม่ยอมรับ แต่ก็จนปัญญาตอนนี้เห็นเจียงหมี่รั่วน่าเวทนาอย่างนี้ ในฐานะที่เป็นผู้ชาย อย่างไรก็เห็นใจอยู

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status