Semua Bab ขย้ำรักมาเฟีย: Bab 121 - Bab 130

"อย่าบอกนะคะว่าคุณเปลี่ยนใจ" นางแบบสาวเอียงคอสบตากับคนตัวโตนิ่งคำว่าเจ้าชู้จากปากของมาเฟียคนนั้นไม่ได้ทำให้เธอหวั่นไหวหรือรู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย เอาจริงๆ เถอะ ต่อให้คำว่าเจ้าชู้มันจะมีอยู่จริง ตอนนี้และวินาทีนี้กล้วยหอมก็ยังอยากเสี่ยง ยอมรับว่าคุณหมอสุดหล่อคนนี้เข้ามาวนเวียนในหัวใจของเธอจนยากเกินกว่าจะปฏิเสธได้แล้วจริงๆ"ผม..." "ฉันรู้นะคะว่าสิ่งที่ฉันทำอยู่มันเสี่ยงมาก นี่คือเหตุผลที่ฉันหลอกคุณ ไม่บอกความจริงกับคุณ เพราะฉันรู้ไงคะว่าถ้าคุณรู้ความจริงทุกอย่างมันจะเกิดปัญหา เหมือนอย่างตอนนี้ไง" "ผมแค่..." ตลอดชีวิตของการเป็นหมอ ซานย์ไม่เคยกลัว แม้ว่าเขากำลังเผชิญอยู่ในสถานการณ์ของผู้ป่วยในเคสที่โคตรยากเขาไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น แต่ในตอนนี้ความกลัวมันกำลังประเดประดังเข้ามาเขากลัวว่าคนตรงหน้าจะหลุดมือไป แน่นอนว่าเขาไม่สามารถเป็นคนป่าเถื่อนที่จะไปเรียกร้องเอาอะไรตามใจตัวเองได้ชีวิตของเธอเธอมีสิทธิ์เลือกที่จะให้ใครอยู่หรือจะให้ใครไป บอกตรงๆ เถอะ ตอนนี้งงฉิบหายเลยซานย์ขอตัวมาเข้าห้องน้ำขณะกดเบอร์โทรศัพท์ของอาชาอย่างเร่งรีบ เขาแทบนั่งไม่ติดที่อยู่แล้ว เขาไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร กำลัง

"คำพูดเกินเบอร์ขนาดนี้ หวังว่าการกระทำจะมากกว่าคำพูดนะคะ" ฝ่ามือเล็กลูบไล้เบาๆ ที่แก้มสาก มุมปากบางที่กระตุกยิ้มพลอยทำให้หัวใจหมอเต้นแรง"คุณแกล้งทำให้ผมหวั่นไหวอยู่รึเปล่านะ" "คุณหมอหวั่นไหวงั้นเหรอคะ""ครับ ใจสั่น ใจเต้นแรง ตรงนั้นแข็งแล้วด้วย!" คนฟังก้มหน้างุด รีบซุกใบหน้าเข้าหาซอกคออุ่นแทบจะทันทีพวงแก้มมันร้อนผ่าว หวั่นไหวแบบไม่มีอะไรกั้น ตอนนี้และวินาทีนี้กล้วยหอมยอมแล้ว ยอมหมดใจ"หอม...พร้อมเป็นของหมอซานย์แล้วค่ะ" หมอมาเฟียเสียทรงขั้นสุด ฝ่ามือใหญ่ประคองใบหน้าสวยอย่างอ่อนโยน"งั้นคืนนี้ หอม...เป็นของผมทั้งคืนนะ" "ถ้าหอมหลับคาอก ดูแลหอมหน่อยนะ" "แน่นอน ผมจะกอดคุณทั้งคืน เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมเริ่มเลยนะ" "รอนานแล้วค่ะ" กรี๊ดดดด! หอมนะหอม แกพูดอะไรออกมานางแบบสาวแทบอยากกรีดร้องออกมาจนสุดเสียง การพบเจอกับคุณหมอคนนี้ทำไมมันถึงดีต่อใจได้มากขนาดนี้ความดีที่เธอพยายามสั่งสมมา พรจากเหล่าเทวดาทั้งหลายที่เธอเคยกราบไหว้และร้องขอ ในตอนนี้กำลังสัมฤทธิ์ผลอยู่ใช่ไหมนะมีความสุข สมหวัง ได้ยิ้มออกมาแบบกว้างๆ มันเป็นอะไรที่โคตรดีต่อใจเลย"อืม..." หมอซานย์ครางในลำคอแผ่วเบาขณะซุกใบหน้า

หลายวันต่อมา"ดีนะที่งานจบแล้วฝนถึงตก รู้ปะ วันนี้ลูกค้าโคตรประทับใจผลงานเลยจ้ะ" แองจี้จีบปากจีบคอพูดขณะปลดเชือกเพื่อกางร่มแต่แทนที่คนที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ในตอนที่มองอะไรสักอย่างบนโทรศัพท์คล้อยหลังที่ยัดกระเป๋าสะพายข้างใส่มือของเธอกล้วยหอมกลับสาวเท้าออกไปยืนกลางฝน กางแขนเชิดหน้า รับเม็ดฝนที่สาดเทลงมาพร้อมกับเปล่งเสียงหัวเราะอย่างชอบใจ"เย็นสุดๆ ไปเลยแองจี้" "นี่ ทำอะไรของแกอ่ะ กลับเข้าร่มมาก่อน" "เมื่อกี้พี่หมอไลน์มาหาฉัน บอกว่าส่งหลานเข้านอนแล้ว และกำลังจะมาหาฉันที่คอนโด" "นี่ แกช่วยเซฟตัวเองหน่อยได้ไหมยะ รู้หรอกว่าอารมณ์ดีเพราะหนุ่มงานดีดีกรีหมอขอเป็นแฟน แต่แกจะมาอารมณ์ดีกลางสายฝนแบบนี้ไม่ได้" "ทำไมอ่ะ มันเกินเบอร์เหรอแองจี้" คนถามบิดยิ้ม วันนี้กล้วยหอมไม่ได้คิดมากว่าการยืนตากฝนมันจะทำให้ผมของเธอเสียทรงเธอแค่รู้สึกว่าตอนนี้เธอมีความสุขมาก มากๆ จนอยากทำอะไรเธอก็จะทำโดยไม่จำเป็นต้องสละเวลาคิด"ป่วยมาละจะรู้สึก" "ทำไมต้องกลัว ฉันมีเข็มฉีดยาประจำตัวอันเบอเร่อ ป่วยทีเถอะ อยากโดนพี่หมอเอาใจ" "หมั่นไส้!" คนถูกประชดประชันระบายรอยยิ้มออกมาอย่างชอบใจ แต่พอเห็นความห่วงใยที่อยู่ในแววตาขอ

แม้จะตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่างานวันนี้จะต้องผ่านไปด้วยดี และหลังจากนี้แองจี้จะไม่รับงานอีก เนื่องจากกล้วยหอม จะผันตัวไปเป็นพรีเซ็นเตอร์ประจำโรงพยาบาลของแฟนหนุ่มดีกรีหมอถึงจะคุยกันดิบดี แต่สุดท้ายคนที่ปรากฏตัวขึ้นในฐานะแฟนของนางแบบสาวที่จ้องเขม็งไปยังคนของเขาก็แอบนั่งไม่ติดที่ไม่ชอบเวลาที่ตากลมๆ สวยๆ มองสบตากับคนอื่น ไม่ชอบที่เธอโดนโอบเอว ไม่ชอบที่เห็นเธอต้องใกล้ชิดกับคนอื่นจนลมหายใจแทบจะเป่ารดกันอยู่รอมร่อแบบนั้นแต่สุดท้ายนายแพทย์หนุ่มก็จำเป็นต้องกุมความรู้ทุกอย่าง คิดเพียงว่า เมื่อไหร่ที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง เขาจะลบรอยพวกนั้นทันทีและก็เป็นแบบที่ว่าไว้ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจในวันนี้ งานลุล่วงไปได้ด้วยดี ทันทีที่ตรงดิ่งไปถึงคอนโดฯ หรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาริมฝีปากหนากระกบดูดดุนเข้ากับกลีบปากนุ่ม บดคลึงทั้งบนและล่างก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในโพลงปากบาง ตวัดปลายลิ้นหยอกล้อ ขณะมือกอบกำที่ประทุมถันคนอะไรก็ไม่รู้ไม่ว่าจะมองตรงไหนก็น่าขย้ำ หมอซานย์แทบลืมหน้างามๆ ของนางแบบสาวไม่ได้เลย"เป็นอะไรคะ มาถึงก็จู่โจมเลยนะ" "ผมจูบแฟนผมไหมล่ะ" ไม่ว่าเปล่า หมอซานย์โน้มใบหน้าเข้าไปประกบจูบปากนุ่มอีกคร

"พี่คะ เมื่อก่อนนะ คุณพยาบาลและคนไข้สาวๆ มาแจกขนมจีบพี่ชายหนูเพียบเลยนะ""จริงเหรอคะ แล้วหมอซานย์สนใจใครมากเป็นพิเศษไหมคะ""จริงๆ มันก็มีหลายคนนะคะ""เบา" หมอซานย์รีบปรามเพราะเริ่มนั่งไม่ติดที่งานแต่งงานยังไม่ได้เริ่ม แต่มีลางสังหรณ์ว่าเขาอาจจะโดนเมียทิ้ง ใครจะไปยอมกันวะสองสาวหลุดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน ซาเฟียร์ถูกใจพี่สะใภ้คนนี้ ไม่ใช่อะไรหรอก นอกจากความสวยที่สะดุดตา เห็นจะเป็นการแสดงออกของพี่ชายเธอมากกว่าเฮียซานย์ไม่เคยยิ้มกว้างแบบนี้ ไม่เคยตื่นเต้นแบบนี้ เธอดีใจที่สุดท้ายแล้วหัวใจของพี่ชายเธอมันก็เป็นสีชมพูสักที"กูดีใจกับมึงด้วยนะซานย์ ไม่นานหรอกมั้ง ไอเดียคงมีน้อง" ภพนิพิฐเอ่ยถึงบุตรสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจส่วนน้องของไอเดียที่ว่า อาจจะเป็นลูกๆ ของลุงซานย์ก็เป็นได้"หนูเชียร์เลยค่ะ ปั๊มหลานกันได้เต็มที่เลยนะคะ" แก้มคนฟังแดงแจ๋ บ่อยครั้งที่นางแบบสาวยกมือขึ้นลูบแก้มของตัวเองเบาๆ"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ทุกคนฟังนะ เตรียมของไว้รับขวัญหลานคนต่อไปได้เลย""เย้" ซาเฟียร์ปรบมืออย่างถูกใจ สองหนุ่มที่ไม่ค่อยชอบหน้ากันเท่าไหร่ได้แต่อมยิ้ม"ไม่ต้องห่วงหรอกเพื่อน ไว้เมียมึงท้องเมื่อไหร่ กูจะเปิด