Semua Bab ขย้ำรักมาเฟีย: Bab 131 - Bab 140

"ได้เวลาแล้วครับ" "หืม? เวลา" กล้วยหอมสบตาขณะถามด้วยความสงสัย หมอซานย์ยิ้มเก๋ ไม่ลืมที่จะกดจูบลงบนหน้าผากมนหนักๆ สายตาของเขาหลุดคำว่ารักอย่างไม่ปิดปังสำหรับเขา ระยะเวลาไม่ใช่ตัวกำหนดอะไรทั้งนั้น สบตาแล้วคิดว่าใช่ เท่านั้นก็เพียงพอ"ได้เวลามอบของขวัญชิ้นโบว์แดงไงครับ" หัวใจคนฟังฟูฟ่อง"อะไรกันน๊าคือของขวัญชิ้นโบว์แดงจากหมอซานย์""ตัวของหมอ หัวใจของหมอ เท่านั้นเพียงพอไหมครับ" "แค่มีหมอซานย์อยู่ข้างๆ ไม่หารคุณกับใคร หอมตอบแทนคุณด้วยการเป็นของคุณตลอดไปเลยค่ะ" นางแบบสาวโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ กดปลายจมูกเชิดรั้นลงบนแก้มสากอย่างรวดเร็วหนุ่มหล่อยิ้มออกมาอย่างพอใจ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเคลื่อนไหวตัวเองแบบไหนมันก็ดูน่ามองไปเสียหมดน่ารักขนาดนี้ไม่หวั่นไหวยังไงไหว ต้องกุมหัวใจของตัวเองยังไงมันถึงจะเอาอยู่ บอกตรงๆ ว่าตอนนี้เขาไม่มีวิธีเลย"คิดถึงร่องอุ่นๆ ของคุณแล้ว ผมอุ้มคุณเข้าห้องนอนนะ" คำขอที่น่ารักแต่แฝงไว้ด้วยความเป็นทางการกระตุ้นให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ถึงอย่างนั้นคนตัวเล็กก็พยักหน้ารับทันทีกล้วยหอมกัดปากตัวเองเบาๆ ในยามที่อาภรณ์หลุดออกไปจากร่างกายทีละชิ้น ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ ว

"อื้ออ~" ริมฝีปากที่ประกบเข้ากับแก้มเนียนครั้งแล้วครั้งเล่า กระตุ้นให้คนที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียงกว้างขยับตัวเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้น"อรุณสวัสดิ์ครับ" ใบหน้าหล่อเหลาที่แนบชิดติดกันเผยรอยยิ้มเก๋ในยามที่คนตัวเล็กลืมตาตื่นแสงแดดอ่อนๆ ที่สาดผ่านม่านสีขาวสะอาดสะอ้านกระทบเปลือกตาและใบหน้าเนียน ส่งผลให้ขนตางอนยาวที่โอบล้อมหน่วยตากลมสวยกระพริบเบาๆ"ทำไมถึงตื่นเช้านักล่ะคะ" "คนเป็นหมอก็แบบนี้แหละครับ ต้องขยัน" ไม่ว่าเปล่า หมอซานย์กดริมฝีปากลงบนแก้มเนียนหนักๆ ส่งผลให้คนที่ถูกหอมอมยิ้มออกมา"หอมยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลยนะคะ" "แต่แก้มคุณยังหอมอยู่เลยนะ ขนาดผมจูบคุณ หอมแก้ม กอดคุณทั้งคืน ตื่นเช้ามายังรู้สึกว่าแก้มคุณยังหอมมากอยู่เลย""ไม่จริงหรอกค่ะ ขอลุกไปล้างหน้าแปรงฟันหน่อยได้ไหมคะ" มือเรียวยกขึ้นลูบใบหน้าของตัวเองเบาๆความไม่มั่นใจในตัวเองของเธอส่งผลให้หนุ่มหล่อระบายรอยยิ้มออกมา "ในสายตาผม คุณสวยมากเลยนะ เหมาะที่จะเป็นพรีเซ็นเตอร์ของโรงพยาบาล และเหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกที่สุด" แก้มของคนมีความรักแดงแจ๋แต่เช้าเมื่อคืนก็หวานกันทั้งคืนแล้ว แทบไม่อยากจะเชื่อว่าทันทีที่ลืมตาตื่นความร

TWO CLUB “ชะ ช่วยหนูด้วย!” เสียงอ้อนวอนพร้อมแรงกระตุกท่อนแขนแกร่งอย่างแรงกระตุ้นให้ดวงตาคมกริบตวัดมองอย่างเลี่ยงไม่ได้ คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ใบหน้าสวยที่หากมีรอยยิ้มคงยากที่จะละสายตา ทว่าตอนนี้กลับถูกแต้มไว้ด้วยความวิตกและหวาดกลัว“เกิดอะไรขึ้น”“คนพวกนั้นจะเอาตัวหนูไปขัดดอกค่ะ ทั้งที่เรื่องนั้นมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวหนูเลยสักนิด ได้โปรดเถอะค่ะ ช่วยหนูที” มวลน้ำตาหลั่งไหลออกมาจากหน่วยตากลมสวย ฝ่ามือเล็กเกี่ยวท่อนแขนแข็งแรงเอาไว้แน่น ขณะเดียวกันใบหน้างามก็ตวัดกลับไปทางด้านหลัง มองกลุ่มชายฉกรรจ์ที่วิ่งตามเธออย่างเอาเป็นเอาตาย เป้าหมายคือการเอาเธอไปเป็นตัวขัดดอกหนี้เสียที่พี่สาวสารเลวของเธอเป็นคนก่อมันขึ้นมา “ฮึก…ฮื่อ ช่วยหนูด้วยค่ะ คุณคะ” ท่อนแขนถูกเขย่าอย่างแรงจนอาชานิ่วหน้า ดวงตาคมกริบจ้องมองอาภรณ์ที่หญิงสาวตรงหน้าสวมใส่มีรอยฉีกขาดเหมือนถูกกระชาก เศษผ้าแทบปกปิดทรวงอวบอิ่มไม่มิดแล้วด้วยซ้ำ“คาสิโนที่พวกมันจะพาหนูไปมันน่ากลัวมาก หนูไม่อยากกลับไปเหยียบที่นั่นอีกแล้ว” “แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าฉันควรช่วยเหลือเธอหรือควรปล่อย…”“ชีวิตหนูเป็นของคุณค่ะ หนูให้ทุกอย่างท

“ฉันขอให้เธอหลุดพ้นจากพี่สาวที่ตั้งใจทิ้งเธอไว้กลางทางนะ ขอให้เธอเข้มแข็งกว่านี้ เข้มแข็งทั้งกายและใจ จำไว้ว่าถ้ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดน้อยลง นรกที่เธอกลัวมันก็จะเปิดรอเธอเหมือนอย่างเมื่อวาน” คำพูดของอาชาส่งผลให้เรียวปากเอิบอิ่มเม้มเข้าหากันซีดีรู้ว่าคนตรงหน้าหมายความว่ายังไง รู้ว่าคำเตือนนี้แปลความหมายได้ว่า หากกายอ่อนแอก็ไม่ต่างจากคนจนตรอกไม่มีทางสู้ หากเผลอใจอ่อนยอมให้คนที่กล้าทำร้ายกันได้ลงคออีกครั้ง นรกที่เธอกลัวมันได้กลับมาเยือนเธอแน่นอน กลิ่นหอมของกาแฟร้อนแตะจมูกทำคนที่หลับใหลอยู่บนเตียงกว้างขยับกายอย่างเชื่องช้า เปลือกตาสวยเปิดขึ้นอัตโนมัติ เช่นเดียวกับร่างบางภายใต้ผ้าห่มผืนหนาที่ขยับกายพาตัวเองออกมาจากตรงนั้นเช่นกัน การพักผ่อนในที่ที่ปลอดภัยที่สุดตั้งแต่สามวันที่แล้วทำให้ซีดีรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก ยานรกที่เล่นงานเธอก่อนหน้านี้หายเป็นปลิดทิ้ง ถึงอย่างนั้นซีดีก็ไม่ได้อยากเปลี่ยนใจ ถ้าเป็นไปได้ เธอยังอยากมีผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อซึ่งเป็นเจ้าของคอนโดหรูดูแลอยู่ดี“…คอนโดWxy ห้อง 408 เอามาส่งได้เลย” อาชากรอกเสียงไปตามสายก่อนจะปรายตามองคนที่เพิ่งจะก้าวขาออกมาจากห้องนอ

ไม่มีคำพูดไหนหลุดออกมาจากริมฝีปากหนา อาชาหยัดตัวลุกจนเต็มความสูงแล้วเดินไปหยิบไวน์จากตู้ออกมารินดื่มแทนการทานอาหารตรงหน้าต่อเนื่องแบบที่ควรจะเป็น ซีดีมองคนตัวโตตาไม่กระพริบ ทุกอย่างที่เป็นเขามันอ่านยากไปซะหมด ไม่มีอะไรที่ทำให้เข้าใจง่ายๆ เลย“คิดจะทำอะไรต่อไป” “ถึงโลกนี้มันจะโหดร้ายกับหนูมาก แต่หนูอยากอยู่บนโลกนี้ต่อไปค่ะ แต่อยากอยู่โดยปราศจากคนพวกนั้นตามรังควาญ” ไม่รู้ว่ามันเป็นการขอที่มากเกินไปหรือเปล่า แต่เธอต้องการแบบนั้น“คนพวกนั้นจะทำอะไรเธอไม่ได้ถ้าเธอใจแข็งพอ” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เธอไม่ได้เข้าใจคำพูดของเขาเท่าไหร่นักจึงได้แต่มองการกระทำของเขาเงียบๆ มองเขาวางแก้วเครื่องดื่มลงหลังจากดื่มไปหนึ่งแก้วไม่นานก็เดินกลับมานั่งที่เดิม“เจ้าของคาสิโนที่สั่งให้ลูกน้องไล่ล่าเธอวันนั้นไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหรอก คนพวกนั้นมีกลุ่มคนมีสีคอยหนุนหลังอยู่เงียบๆ ฉันมั่นใจว่าฉันพอจัดการเรื่องนี้ได้ สามารถทำให้คนพวกนั้นไม่มาวุ่นวานกับเธอได้ แต่สิ่งที่เธอควรระวังมากที่สุดนั่นก็คือการให้ใจพี่สาวของตัวเอง” “ซินดี้น่ากลัวกว่าคนพวกนั้นงั้นเหรอคะ?” “ใช่ พี่สาวของเธอน่ากลัวกว่าคนพวกนั้น”