All Chapters of Six Weeks After Midnight : Chapter 21 - Chapter 30

CHAPTER 22. —Mabigat ang mga hakbang ni Luna palabas ng therapy room. Parang may nakapatong na bato sa dibdib niya na hindi niya maalis kahit anong pilit. Bitbit ang clipboard na hindi man lang nasulatan, dumaan siya sa reception at tumango kay Nica, ang kanilang admin, bago dumiretso sa kanyang opisina.Pagkapasok niya, isinara niya ang pinto at doon na siya napasandal, mariing pinikit ang mga mata.He knows.Hindi direkta, hindi tiyak, pero nararamdaman niya. Si Damon Blackwell ay hindi isang ordinaryong lalaki. Matalas, mapagmasid, at hindi basta-basta nagpapadala sa sirkumstansya. At ngayon, ang instinct nitong iyon ang pinaka-kinatatakutan niya.Lumapit siya sa kanyang mesa at kinuha ang framed photo nina Callyx at Nanay Rina. Pinagmasdan niya ang masayang ngiti ng anak, ang inosenteng mga mata nito na tila walang kamalay-malay sa bigat ng lihim na binubuhat ng kanyang ina araw-araw.“Anak, hindi ko hahayaan na maagaw ka ng kahit sino. Kahit siya pa 'yon,” mahinang usal ni Luna

CHAPTER 24 —Blackwell Tower, BGC...Madilim ang silid at tanging sinag ng buwan mula sa floor-to-ceiling windows ng kanyang condo ang nagsilbing liwanag. Pawis na pawis si Damon at habol-habol habol ang hininga at nanlalamig ang mga palad habang nakatitig sa puting kisame. Bumilis ang tibok ng puso niya, at ilang segundo bago niya napagtantong isa na naman itong panaginip.Pero hindi lang basta panaginip kundi bangungot ang naranasan niya. Parang isang piraso ng kanyang ala-ala na maiwaglit niya sa paglipas ng panahon.Sa panaginip, tila nasa isang executive hotel suite siya. Ilang sandali pa'y may pumasok na babae, naka-hotel uniform, at may dalang tray na may lamang alak. Mahaba ang buhok nito, pero ang mukha… blangko. Walang kahit ano. Para bang binura ng oras o sinadya ng utak niyang kalimutan. Pero ang naramdaman niya? Matinding pagkabalisa.Nasa ilalim siya ng impluwensiya—hindi lasing, kundi para bang pinainom ng kung anong nagpapalabo ng ulirat. At dahil lango sa kung saan,

CHAPTER 26 — Tumahimik ang silid pagkatapos umalis ni Damon Blackwell. Tahimik na halos marinig ni Luna ang mabilis na tibok ng sarili niyang puso. Naiwan siyang nakatayo sa gitna ng consultation room, nanlalamig ang mga palad, nanginginig ang tuhod, at pakiramdam niya ay nilamon siya ng silid na tila'y naging masikip.Ang daming tanong sa isip niya."Anong gagawin ko kung totoo ngang alam na niya?"Hindi niya alam kung paano uumpisahan ang susunod na hakbang. Pero isang bagay ang sigurado—ang kanyang tahimik na mundo ay unti-unting binabasag ng mga alaala ng kahapon, at ng isang lalaking unti-unting binubuo ang puzzle na matagal na niyang itinago.Pagkapasok niya sa office niya, hindi agad siya umupo. Ni-lock niya ang pinto at marahang isinandal ang likod sa pader. Napahawak siya sa dibdib dahil mabilis ang tibok ng kanyang puso na para bang gustong lumabas sa kanyang dibdib. Para siyang mababaliw sa takot. Hindi na ito ordinaryong therapy session. Hindi na ito clinical. At hindi na

CHAPTER 28 — Martes ng umaga nang magpasa ng leave si Luna. Isang linggo lang, sabi niya sa HR. Hindi niya na binanggit ang dahilan. Hindi rin siya humingi ng clearance mula kay Dr. Marquez, dahil alam niyang hindi ito basta papayag. Pero kailangan niya ng oras—oras para huminga, mag-isip, at buuin muli ang katahimikan na muling gumuho mula nang bumalik si Damon Blackwell sa buhay nila.Bago magtanghali, nasa loob na sila ng family van. Si Nanay Rina ang nag-empake ng damit, habang si Callyx ay abalang nagbibilang ng shell keychains na gusto niyang dalhin. Paalis na sila patungong Calatagan, Batangas—isang lugar na malapit sa dagat pero malayo sa abala ng lungsod. Doon, sana, makahanap sila ng konting kapayapaan.Pagkarating nila sa beach resort, simple lang ang lahat. Native-style ang mga cottage, walang aircon, pero may hanging hammock at tanaw ang karagatan mula sa bintana. Si Callyx ang unang tumakbo papunta sa buhanginan. Bitbit ang maliit na tabo at timba, sinimulan na nitong h

CHAPTER 30 — Lunes ng gabi. Wala nang katao-tao sa east wing ng Blackwell Mansion, at tanging ang ilaw sa personal study ni Damon ang buhay pa rin. Sa ibabaw ng dark oak desk na nakaharap sa full-length glass window, nakalatag ang isang puting sobre.Walang label. Walang pangalan. Pero alam ni Damon kung ano ang laman niyon.Hindi siya agad gumalaw. Matagal niyang tinitigan ang envelope, para bang kaya nitong sumagot sa lahat ng tanong na gumugulo sa isipan niya nitong mga nakaraang linggo. Ang kinatatakutan niya ay narito na. Ang kumpirmasyon o tuluyang pagtanggi ng hinala, hindi niya alam.Hawak niya na ang resulta ng DNA test na ibinigay ni Chase kaninang umaga pero ngayon lang siya naglakas-loob na buksan iyon.At para sa isang lalaking sanay sa corporate wars, international deals, at media battles, ang simpleng papel na ito ang pinaka-nakakayanig.Hindi siya umupo. Pinili niyang manatiling nakatayo habang marahang pinunit ang seal ng envelope. Dahan-dahan niyang hinugot ang repo