Semua Bab Six Weeks After Midnight : Bab 1 - Bab 10

CHAPTER 1 – Mabagal ang bawat hakbang ni Luna habang paakyat siya sa service stairs ng Blackwell Grand Hotel. Dalawang palapag lang ang pagitan mula sa staff lounge hanggang sa ballroom, pero pakiramdam niya'y parang tinakbo niya ang buong lungsod. Nakatali sa isang bun ang kanyang buhok, pawisan ang batok, at may paltos na ang sakong sa suot niyang itim na sapatos.Alas-onse pa lang ng umaga pero parang ilang araw na ang lumipas sa pagod na nararamdaman niya.Pagkarating sa storage room, mabilis siyang nagsuot ng gloves at isinabit ang apron sa baywang. Sa paligid, maririnig ang kaluskos ng mga kasamahan niyang nag-aayos ng mga wine glass, nagpapalit ng table napkins, at sumisilip sa checklist ng room assignments.“Luna, please assist sa room 805, may VIP check-in. Pakilagay na rin ‘yung complimentary fruit basket,” sabi ng isa sa mga senior staff habang abalang nagbibilang ng inventory.“Copy po,” mabilis niyang sagot kahit na ang totoo’y gusto na niyang umupo sandali.Bakas sa muk

CHAPTER 3 – Gala of the ElitePagkalabas ni Luna mula sa service elevator, agad siyang sinalubong ng malakas na tunog ng violin at mahihinang tawanan ng mga bisitang nakaformal wear. Hindi pa man siya nakakatapak nang maayos sa marble floor ng Grand Ballroom ay naramdaman na niya ang pressure sa hangin—ibang level ang event na ito.Kahit ilang buwan na siyang part-timer sa Blackwell Grand Hotel, ngayon lang siya na-assign sa isang ganito ka-bigating okasyon. Exclusive. High-profile. At hosted mismo ng Blackwell Empire para sa annual fundraising ng kanilang foundation.Pagkatapos mag-check in sa service list, mabilis niyang isinuot ang puting gloves at inayos ang apron. Wala siyang karapatang magkamali ngayong gabi.“Luna,” tawag ni Supervisor na si Ms. Ella. “Ikaw sa right-side VIP aisle. Focus on beverage service. Huwag ka ring pupunta sa center stage unless utusan, okay?”“Opo, noted po.”Nilapitan siya ng isa pang staff at iniabot ang tray na may lamang white wine, ready for circul

CHAPTER 5 – After the Door ClosedTulirong isinara ni Luna ang pinto nang marahan, halos walang ingay. Hawak niya ang tray na walang laman, at sa ilalim ng madilim ng hallway, hindi na niya alam kung saan siya dadaan.bAng ilaw sa corridor ng 17th floor ay malabo, naninilaw, at para bang mas malamlam kaysa dati.Dahan-dahan siyang naglakad. Mabagal. Hindi dahil sa pagod— kundi dahil sa nararamdaman niyang may kung anong nasira sa loob niya, parang may nabasag na hindi na kaya pang ibalik.Pagdating sa staff elevator, halos hindi niya makita ang button sa panel. Nanginginig ang daliri niya habang pinipindot ang "G" para sa ground floor. Pagpasok niya, agad siyang napasandal sa likod. Ang tray ay nalaglag sa sahig pero hindi niya pinulot.Napapikit si Luna. Hindi siya umiiyak. Hindi rin siya nagsasalita. Pero ang dibdib niya’y para bang sasabog. Ang sikmura niya’y parang babaliktad. At ang balat niya—parang pinipiga ng malamig na hangin.Naramdaman niyang may kung anong bumagsak sa loob

CHAPTER 7 – Hapon na, at matamlay na naglalakad si Luna pauwi galing sa isang job interview. Katatapos lang niyang mananghalian pero nanlalambot na naman ang pakiramdam niya. Biglang sumakit ang sikmura niya, hindi dahil sa gutom, kundi sa panibagong hilo na tila sumusugod nang walang paalam. Huminto siya sa gilid ng daan. Pinikit niya ang mga mata habang marahang hinagod ang tiyan. “Please, not now…” bulong niya sa sarili, pawisan kahit malamig ang simoy ng hangin. "Hindi ka pwedeng magkasakit… hindi ngayon." Pero ilang linggo na rin siyang ganito. Ilang umaga na ang sinimulan niya sa pagsusuka. Ilang gabi na ang dumaan na hindi niya maubos ang hapunan. Hindi na ito normal. Hindi na ito basta pagod lang. Anim na linggo na ang lumipas simula nang gabing ‘yon sa Blackwell Grand Hotel. Anim na linggo ng katahimikan. Anim na linggo ng pag-pilit kalimutan. Anim na linggo ng panalangin—na sana, sana hindi ito ‘yon. ——— Pagdating sa bahay, nadatnan niyang mahimbing na natutulog si N

CHAPTER 9 – Makulimlim ang langit nang unang sumakit ang tiyan ni Luna.Alas-nuwebe ng umaga, nasa wellness clinic siya at abala sa pag-aasikaso ng mga pasyenteng papasok. Nakaupo siya sa front desk habang sinasaayos ang forms nang bigla siyang napahawak sa balakang, parang may pumipisil sa loob, mahigpit at matalim.“Luna? Okay ka lang ba?” tanong agad ng head nurse na si Ate Gemma, lumapit at nilapag ang clipboard sa mesa.Nagpilit siyang ngumiti. “Okay lang po… baka napagod lang po ako sa pag-akyat kanina.”Ngunit ilang minuto lang ang lumipas, muling bumalot ang kirot—mas matagal, mas malalim. Napakapit siya sa desk, at sa ilalim ng mesa, ramdam niya ang mainit na likidong pumatak sa hita niya.“Luna, pumutok na ang panindigan mo!, sabi ni Ate Gemma, agad lumapit. “You’re in labor. Kailangan ka nang isugod sa ospital.”Sa ambulansyang sinakyan nila, nakaupo si Luna sa stretcher habang si Nanay Rina ay nasa tabi niya, mahigpit ang kapit sa kamay ng anak.“Ako na ang kasama mo, ana