All Chapters of Six Weeks After Midnight : Chapter 1 - Chapter 10

143 Chapters

CHAPTER 1

CHAPTER 1 – Mabagal ang bawat hakbang ni Luna habang paakyat siya sa service stairs ng Blackwell Grand Hotel. Dalawang palapag lang ang pagitan mula sa staff lounge hanggang sa ballroom, pero pakiramdam niya'y parang tinakbo niya ang buong lungsod. Nakatali sa isang bun ang kanyang buhok, pawisan ang batok, at may paltos na ang sakong sa suot niyang itim na sapatos.Alas-onse pa lang ng umaga pero parang ilang araw na ang lumipas sa pagod na nararamdaman niya.Pagkarating sa storage room, mabilis siyang nagsuot ng gloves at isinabit ang apron sa baywang. Sa paligid, maririnig ang kaluskos ng mga kasamahan niyang nag-aayos ng mga wine glass, nagpapalit ng table napkins, at sumisilip sa checklist ng room assignments.“Luna, please assist sa room 805, may VIP check-in. Pakilagay na rin ‘yung complimentary fruit basket,” sabi ng isa sa mga senior staff habang abalang nagbibilang ng inventory.“Copy po,” mabilis niyang sagot kahit na ang totoo’y gusto na niyang umupo sandali.Bakas sa muk

Last Updated : 2025-07-14

CHAPTER 2

CHAPTER 2 – Isang selyadong pinto sa ika-limang palapag ng Blackwell Empire Building ang biglang bumukas, at halos kasabay no’n ang marahas na pagbagsak ng crystal paperweight sa sahig.Crash.Isang matinis na tunog ang pumuno sa conference room.Tahimik. Walang gustong gumalaw. Walang gustong magsalita.Dahil sa harap nila, nakatayo ang lalaki na minsang tinawag ng media bilang “The Heir with Ice in His Blood.”Si Damon Blackwell.Suot ang dark gray na three-piece suit, maayos ang style ng buhok, hindi rin namumula ang mata. Pero kahit anong ingat sa panlabas na itsura, hindi kayang itago ang galit na naninigas sa kanyang panga at ang nanlilisik na tingin.“I asked for projections, not excuses,” malamig na sabi ni Damon, habang dahan-dahang inilapag ang laptop lid na kanina lang ay muntik na rin niyang ibagsak.Sa tabi ng conference table, halos hindi makahinga ang isang mid-level executive habang inaayos ang files sa harap niya.“I—I apologize, Mr. Blackwell,” pautal na sabi ng lal

Last Updated : 2025-07-14

CHAPTER 3: “GALA of Elite.”

CHAPTER 3 – Gala of the ElitePagkalabas ni Luna mula sa service elevator, agad siyang sinalubong ng malakas na tunog ng violin at mahihinang tawanan ng mga bisitang nakaformal wear. Hindi pa man siya nakakatapak nang maayos sa marble floor ng Grand Ballroom ay naramdaman na niya ang pressure sa hangin—ibang level ang event na ito.Kahit ilang buwan na siyang part-timer sa Blackwell Grand Hotel, ngayon lang siya na-assign sa isang ganito ka-bigating okasyon. Exclusive. High-profile. At hosted mismo ng Blackwell Empire para sa annual fundraising ng kanilang foundation.Pagkatapos mag-check in sa service list, mabilis niyang isinuot ang puting gloves at inayos ang apron. Wala siyang karapatang magkamali ngayong gabi.“Luna,” tawag ni Supervisor na si Ms. Ella. “Ikaw sa right-side VIP aisle. Focus on beverage service. Huwag ka ring pupunta sa center stage unless utusan, okay?”“Opo, noted po.”Nilapitan siya ng isa pang staff at iniabot ang tray na may lamang white wine, ready for circul

Last Updated : 2025-07-15

CHAPTER 4: “The Suite at 2AM.”

CHAPTER 4 – The Suite at 2AMDalawang lalaki ang may mahinang bitbit kay Damon habang pilit siyang tinutulak papasok sa elevator ng Blackwell Grand Hotel. Hawak siya sa magkabilang braso na para bang buhay na bangkay—tahimik, malalim ang hinga, pero hindi malaman kung gising o hindi.“VIP Suite 1702. 'Wag kang maingay. Dami nang nakuha ng media kanina,” bulong ng isang bodyguard habang mabilis na pinindot ang floor number.Damon’s head rolled slightly to the side. His tie was loosened, shirt unbuttoned halfway, and his lips slightly parted—dry and colorless. His eyes blinked once, slowly, but didn’t focus.“Sir?” tanong ng isa habang inalog siya ng marahan.No reply.He was breathing, yes. But something was off.Hindi ito normal na kalasingan.———Samantala, sa kabilang bahagi ng hotel, alas-dos ng madaling araw at wala nang gaanong staff sa hallway maliban sa mga skeleton crew. Si Luna, na halos tatlong oras nang naka-standby sa lobby ng service bar, ay nakatanggap ng utos mula kay M

Last Updated : 2025-07-15

CHAPTER 5: After The Door Closed.”

CHAPTER 5 – After the Door ClosedTulirong isinara ni Luna ang pinto nang marahan, halos walang ingay. Hawak niya ang tray na walang laman, at sa ilalim ng madilim ng hallway, hindi na niya alam kung saan siya dadaan.bAng ilaw sa corridor ng 17th floor ay malabo, naninilaw, at para bang mas malamlam kaysa dati.Dahan-dahan siyang naglakad. Mabagal. Hindi dahil sa pagod— kundi dahil sa nararamdaman niyang may kung anong nasira sa loob niya, parang may nabasag na hindi na kaya pang ibalik.Pagdating sa staff elevator, halos hindi niya makita ang button sa panel. Nanginginig ang daliri niya habang pinipindot ang "G" para sa ground floor. Pagpasok niya, agad siyang napasandal sa likod. Ang tray ay nalaglag sa sahig pero hindi niya pinulot.Napapikit si Luna. Hindi siya umiiyak. Hindi rin siya nagsasalita. Pero ang dibdib niya’y para bang sasabog. Ang sikmura niya’y parang babaliktad. At ang balat niya—parang pinipiga ng malamig na hangin.Naramdaman niyang may kung anong bumagsak sa loob

Last Updated : 2025-07-15

CHAPTER 6: “Graduation Day.”

CHAPTER 6 —Mainit ang sikat ng araw, pero ang puso ni Luna, tila ba nagyeyelo sa lamig.Nakatayo siya sa gitna ng field ng kanilang university, suot ang itim na toga, may medalya sa leeg, at may bitbit na bouquet ng bulaklak mula sa best friend niyang si Kate. Palakpakan, tawanan, at hiyawan ng mga magulang at kaibigan ang maririnig sa paligid. Pero ang ngiti sa labi ni Luna ay hindi man lang umaabot sa mga mata.Ilang araw pa lang ang lumipas mula noong gabing iyon sa hotel. Pero pakiramdam niya, parang ibang tao na siya ngayon. Parang sa bawat hakbang niya papunta sa entablado, may bahagi ng pagkatao niya ang naiwan sa 17th floor ng Blackwell Grand Hotel.“Grabe, Luna! Ang ganda mo tingnan, promise!” bungad ni Kate, masigla at kumpleto ang make-up, pero kita sa mga mata ang pag-aalala.Napangiti si Luna ng tipid. “Thanks, Kate.”“Hoy, ikaw ha… 'wag mong sabihing hindi ka masaya? Graduate ka na, girl! Degree holder ka na!”Degree holder.Mabigat pakinggan kung ang pagbabatayan ay an

Last Updated : 2025-07-16

CHAPTER 7: ”Six Weeks After Midnight.”

CHAPTER 7 – Hapon na, at matamlay na naglalakad si Luna pauwi galing sa isang job interview. Katatapos lang niyang mananghalian pero nanlalambot na naman ang pakiramdam niya. Biglang sumakit ang sikmura niya, hindi dahil sa gutom, kundi sa panibagong hilo na tila sumusugod nang walang paalam. Huminto siya sa gilid ng daan. Pinikit niya ang mga mata habang marahang hinagod ang tiyan. “Please, not now…” bulong niya sa sarili, pawisan kahit malamig ang simoy ng hangin. "Hindi ka pwedeng magkasakit… hindi ngayon." Pero ilang linggo na rin siyang ganito. Ilang umaga na ang sinimulan niya sa pagsusuka. Ilang gabi na ang dumaan na hindi niya maubos ang hapunan. Hindi na ito normal. Hindi na ito basta pagod lang. Anim na linggo na ang lumipas simula nang gabing ‘yon sa Blackwell Grand Hotel. Anim na linggo ng katahimikan. Anim na linggo ng pag-pilit kalimutan. Anim na linggo ng panalangin—na sana, sana hindi ito ‘yon. ——— Pagdating sa bahay, nadatnan niyang mahimbing na natutulog si N

Last Updated : 2025-07-17

CHAPTER 8: “A Choice To Disappear.”

CHAPTER 8 – “Sigurado ka ba talaga, anak?”Tahimik si Luna habang nakatitig sa tasa ng kape sa harap niya. Nasa maliit silang lamesa sa kusina. Maaga pa, halos hindi pa umaabot sa alas-siyete ng umaga. Ang liwanag ng araw ay bahagya pa lang sumisilip mula sa bintana. Ngunit sa pagitan nilang mag-ina, mabigat na ang hangin.“Opo,” sagot niya nang mahina, hindi tumitingin kay Nanay Rina. “Gusto ko pong umalis… magsimula ulit. Malayo sa Maynila. Malayo sa lahat.”Walang agad na tugon. Tanging tunog ng lagaslas ng tubig mula sa gripo ang maririnig sa kusina. Si Nanay Rina, tahimik lang sa kabila ng malinaw na pag-aalala sa mga mata. Kita sa kilos nito ang dami ng tanong sa isip, pero wala siyang binigkas ni isa.Hindi niya kinukulit ang anak. Hindi siya nagtatanong kung bakit biglang may desisyong ganito si Luna. Alam niyang may mabigat na dahilan. At kung hindi pa handang magsalita ang anak niya, hihintayin niyang kusang dumating ang sandaling iyon.Hanggang sa hindi na kinaya ni Luna a

Last Updated : 2025-07-17

CHAPTER 9: "The Birth Of Callyx.”

CHAPTER 9 – Makulimlim ang langit nang unang sumakit ang tiyan ni Luna.Alas-nuwebe ng umaga, nasa wellness clinic siya at abala sa pag-aasikaso ng mga pasyenteng papasok. Nakaupo siya sa front desk habang sinasaayos ang forms nang bigla siyang napahawak sa balakang, parang may pumipisil sa loob, mahigpit at matalim.“Luna? Okay ka lang ba?” tanong agad ng head nurse na si Ate Gemma, lumapit at nilapag ang clipboard sa mesa.Nagpilit siyang ngumiti. “Okay lang po… baka napagod lang po ako sa pag-akyat kanina.”Ngunit ilang minuto lang ang lumipas, muling bumalot ang kirot—mas matagal, mas malalim. Napakapit siya sa desk, at sa ilalim ng mesa, ramdam niya ang mainit na likidong pumatak sa hita niya.“Luna, pumutok na ang panindigan mo!, sabi ni Ate Gemma, agad lumapit. “You’re in labor. Kailangan ka nang isugod sa ospital.”Sa ambulansyang sinakyan nila, nakaupo si Luna sa stretcher habang si Nanay Rina ay nasa tabi niya, mahigpit ang kapit sa kamay ng anak.“Ako na ang kasama mo, ana

Last Updated : 2025-07-17

CHAPTER 10: “Six Years, One Secret.”

CHAPTER 10 – “Ano po’ng tawag dito, Mommy?”Napangiti si Luna habang isinara ang cellphone at lumapit sa dining table kung saan abala si Callyx sa pagsusulat gamit ang makukulay na lapis. Hawak ng bata ang isang notebook, at ginuguhit nito ang mga pabilog na pattern.“That’s called a mandala, anak,” sagot niya habang naupo sa tabi. “Ginagamit ‘yan sa therapy minsan para makatulong sa relaxation.”“Ahh, parang sa ginagawa mo sa clinic mo po?” tanong ng bata habang nilalagyan ng kulay ang gitna ng bilog.“Exactly. Art therapy ‘yon. Ang galing mo, ha.” Yumuko si Luna at hinalikan ang ulo ng anak.Anim na taong gulang na si Callyx.Parang kailan lang, inihiwa siya ng sakit sa ospital habang pinipilit niyang iluwal ang batang hindi niya pinangarap pero buong puso niyang tinanggap. At ngayon, heto ito—matanong, malambing, at nakakagulat minsan sa mga salitang binibitawan.May mga araw na parang ordinaryo lang ang lahat. Homework. Breakfast. Kwentuhan. Pero paminsan-minsan, may tanong na bi

Last Updated : 2025-07-17

1 2 3 4 5 6

...

SCAN CODE TO READ ON APP