All Chapters of Six Weeks After Midnight : Chapter 41 - Chapter 50

CHAPTER 41 – Tahimik ang lounge area ng psychiatric wing. Ang ilaw ay medyo dimmed, at ang aroma ng kape mula sa nearby vending machine ay tila mas lalong nagpapabigat sa hangin. Sa isang sulok ng staff pantry, naroon si Luna, tahimik na humigop ng kanyang malamig nang tsaa habang nakatungo sa isang maliit na planner."Alam mo, kung titigan mo pa 'yang planner mo ng mas matagal, baka magkausap na kayo," biro ni Kate habang umupo sa tapat ni Luna, may hawak na tumbler ng kape.Napabuntong-hininga si Luna. "Sorry. Gulong-gulo lang talaga utak ko.""'Di na kailangan ng sorry, besh. Ako nga ang nag-volunteer na mag-night shift para lang masabayan ka rito. So spill it. Anong update sa 'yo at sa big boss ng galit mong puso?"Napakunot ang noo ni Luna. "Walang boss-boss. At lalong wala nang parte ang puso ko sa kanya.""Sure ka? Kasi kung talagang wala na, bakit 'yan ang laman ng planner mo at bakit parang wala ka nang ibang iniisip kundi 'yan?"Tahimik si Luna. Hindi agad nakasagot. Tuming

CHAPTER 43 – Ang katahimikan sa emergency waiting area ng Smith Medical Center ay tila kasing bigat ng paghinga ni Luna. Sa bawat segundo ng paghihintay, pakiramdam niya’y may sumisiksik na malamig na palad sa kanyang dibdib, unti-unting pinipiga ang puso. Hawak niya ang gilid ng upuan habang nakaupo sa tabi ng dingding, ang mga daliri niya ay nanginginig habang kumakapit sa tela ng kanyang slacks.“Ms. Herrera?” tawag ng doktor habang lumapit sa kanila, may hawak na chart.Tumayo agad si Luna. “Kamusta po ang anak ko?”The doctor cleared his throat. “We’ve diagnosed your son with Long QT Syndrome. Isa po itong rare heart rhythm condition. It affects the electrical activity of the heart—maari pong magdulot ng irregular heartbeat, sudden fainting spells, seizures, at sa worst cases, sudden cardiac arrest.”“Impossible,” mahinang bulong ni Luna habang umiling. “Wala sa pamilya namin ang may history ng ganitong sakit.”Mula sa kabilang gilid ng hallway, tahimik na lumapit si Damon. Suot

CHAPTER 45 – Singapore, Mount Elira Medical Institute – Pediatric Cardiac DepartmentTahimik ang lounge ng ospital. Malinis, modern, may aroma ng linen at alcohol na nagpaparamdam ng clinical precision. Sa dulong bahagi ng room, nakaupo si Luna—nakayuko, abala sa pagbabasa ng mga instructions na iniabot ng international liaison officer ng ospital.Suot niya ang light gray na cardigan, naka-sneakers at black jeans. Simple. Hindi mukhang turista. Hindi rin mukhang ina ng isang high-profile patient. Pero ang bawat galaw niya ay alisto. Mapagbantay. Walang palya.Sa kabilang gilid, ilang upuan ang pagitan, naroon si Damon. Tahimik lang. Suot ang cap at simpleng hoodie. Shades na itim, at mask na nagtatago sa halos kalahati ng mukha niya. Sa labas, ang ilang foreign paparazzi ay tila nag-aabang pa rin ng balita tungkol sa CEO ng Blackwell Empire. Pero sa ospital na ito, walang may alam kung sino siya. Lahat ay under NDA.Walang kahit sinong pwedeng makagulo sa anak nila.Hindi sila nag-uu

CHAPTER 47 – Blackwell Mansion, Forbes Park– Wednesday, 9:12 AMTahimik ang buong estate. Ang mga hardin ay maayos pa ring nakatrim, may hamog pa sa damuhan, at ang mga security personnel ay alertong nakabantay sa paligid. Sa loob ng library ng Blackwell Mansion, may matinding tensyon sa hangin. Sa gitna ng silid, nakatayo si Damon Blackwell. Sa harap niya, si Alfredo Blackwell – ang patriarka ng kanilang pamilya.Nakahawak sa tungkod si Alfredo. Matigas ang mukha. Matigas din ang tinig."Is it true?" tanong nito, hindi na kailangan ng pagpapaliwanag.Walang paliguy-ligoy. Walang pa-casual. Diretso."Yes, Dad," sagot ni Damon, mahinang tinig pero diretso ang mata. "The boy in the photo is my son. His name is Callyx."Tumigas ang panga ni Alfredo. Mabilis ang kabog ng dibdib, pero pinilit niyang panatilihin ang composure."At ang ina?""Her name is Luna Herrera.""How long have you been hiding this from me?"Matiim ang tingin ni Damon. Walang takot, pero may bigat. "I didn’t know abou

CHAPTER 49 – St. Jude Academy, Quezon City – Friday, 7:52 AMMagaan ang ihip ng hangin sa kampus ng St. Jude habang ang mga batang naka-uniform ay unti-unting naglalakad papasok sa kanilang mga silid-aralan. Ilang yaya, magulang, at school personnel ang naroon na rin, tila isang normal na umaga lang sa isa sa mga eksklusibong paaralan sa lungsod. Pero para kay Luna, ang simpleng pagpasok na ito sa eskwelahan ay tila paglalakad sa gitna ng entablado, habang daan-daang matang hindi niya kilala ang tahimik na humuhusga sa kanila.Hawak niya ang kamay ni Callyx, na suot ang kanyang uniporme at maliit na backpack. Sa kabilang banda ay si Mariel, ang yaya, na may bitbit na insulated bag na may gamot, isang pulse oximeter, at bottled water. Lahat ng ito ay parte ng protocol para sa batang may Long QT Syndrome. Bawat galaw ni Callyx ay bantay-sarado, bawat lakad ay maingat. Pero ang mas mabigat na bantay ngayon ay ang mga matang sumusunod sa kanila."Ayan na sila," bulong ng isang ginang na