Library

Search

Home / Romance / The Ravishing CEO: Burning For His Touch / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of The Ravishing CEO: Burning For His Touch: Chapter 21 - Chapter 30

100 Chapters

KABANATA 21

Isabelle Tapos ko na ang confidential meeting preparations para bukas kasama si John. Kinumpirma ko rin kay Miss Lisbeth kung available siya bukas. Nang ma-confirm ko na ang lahat, ang ibang tasks ko naman ang inasikaso ko. Isang oras mahigit na akong abala, balak kong magkape sana pero hindi na ‘yon natuloy dahil bumukas ang pinto ni boss na may malakas na kalabog, sa sobrang lakas parang masisira na ‘yon. Mabilis siyang naglakad papunta sa direksyon ko at ipinatong ang dalawang kamay sa mga armrest ng swivel chair ko. Yumuko siya ng sapat lang para halos magdikit na ang mga mukha namin. Mainit ang mga titig niya—mistulang apoy ang mga mata, nagliliyab at nagkukubli ng hindi maintindihan na emosyon. “Miss Montecillo,” may lalim at lamig ang boses niya, “listen carefully. Tapusin na natin ‘to ngayon din. I don’t care if you have prior commitments—i-cancel mo. Sabay tayong lalabas ng opisinang ‘to ngayong uwian at pag-uusapan natin ‘tong pinaggagawa mo bilang responsible adults.

KABANATA 22

Isabelle Inabutan ako ni Hubert ng isang basong tubig, tsaka ko lang napansin na umiiyak na pala ako. Hindi lang simpleng pagpatak ng mga luha at tahimik na pag-iyak. May kasamang hikbi. Sa unang pagkakataon ay nakaramdam ako ng matinding takot. At ang mas nakakagulat—naranasan ko ang lahat ng ‘yon kahit na dalawang araw pa lang sa trabaho. Walang kaso ang nangyari sa amin ni Stephanie kahapon, walang pisikalan na naganap. Pero ito? Iba ‘to. Hindi ko alam kung paano nagsumbong si Stephanie sa ama niya pero ang inaasahan ko ay kakausapin lang niya ako ng maayos dahil bilang magulang din, iyon ang gagawin ko—mauunawaan ko kung magagalit siya, magulang din ako, eh. Pero ang maging bayolente? Hindi siya naroon para makipag-usap lang, may intensyon siyang makasakit. Kung hindi lumabas agad ang boss ko baka nasaktan na talaga niya ako—baka nga wala kami sa opisina ngayon at nasa ER kami ng pinakamalapit na ospital. Umiiyak ako dahil naisip ko kaagad si Nathan, paano kung napuruhan ako?

KABANATA 23

Isabelle Bumalik ako sa desk ko ilang minuto bago mag-uwian. Ugali ko kasing tapusin ang mga nasimulan ko na para bago na naman ang aasikasuhin ko bukas. Pero halos kakaupo ko pa lang nang marinig ko si John na pumapasok sa floor namin habang kumakanta ng ‘stereo hearts’. “John, magaling ka palang kumanta,” bati ko sa kanya ng nakangiti. “Hindi naman. Praktisado lang,” sagot niya sa akin ng nakangiti rin. “Gusto ko kasi ng vibes dito sa floor natin. Oo nga pala, nasa third floor ako nang masagap ko ang balita sa nangyari dito kanina—ayos ka lang ba?” “Ang bilis naman ng balita. Pero okay na ako, salamat sa pagtatanong, John.” “I see. Buti naman okay ka lang. Mauna na ako, Isabelle. Tumawag si misis—maaga daw siyang nakauwi at may surprise daw sa akin. Gustong-gusto ko pa naman ng mga surprises,” dagdag niya, bakas sa mukha ang saya. “Kapag nakabuo kami, ninang ka!” “Sige ba!” “Kwento ko sayo bukas, sabay tayong mag-lunch. Tapos magplano na rin tayo para sa weekend. Excite

KABANATA 24

Isabelle Kahit nasa loob na ako ng bahay ko, hindi ko pa rin maalis sa isipan ko ang sinabi ng boss ko na hindi pa daw siya tapos mang-asar. Naisip ko tuloy na baka ganoon talaga ang mga trip ng mga mayayaman—sanay sila na sila ang nasusunod. Ang araw na ito ay literal na rollercoaster ride para sa akin. Naisip ko din kung magiging normal pa kaya ang lagay ko sa opisina nito. Sumilip ako sa kwarto ni Nathan. Himbing na himbing siya habang yakap ang stuffed toy. Nahuli ko ang sarili ko na nakangiti habang pinagmamasdan ang anak ko. Sa lingo, isasama ko siya sa amusement park kung papayag ang Tita Diane niya. Sigurado ako na matutuwa si Nathan. Alam kong nasa kwarto na rin si Diane at tulog na. Late na rin kasi at napasarap ang kwentuhan namin kanina sa restaurant. Wala ng ingay ng cellphone niya kaya tiyak kong tulog na siya. Tahimik kong kinuha ang baby monitor at tumuloy na rin sa silid ko para makapagpahinga. Tama nga siya—napakahaba ng araw na ito para sa akin. Ugali kong

KABANATA 25

Isabelle Kumpleto na kami kaya binigyan ako ni boss ng bagong instruction, “i-lock mo ang pinto ng buong opisina at i-lock mo din ang akin.” “Noted, sir.” Nagtipon kaming lahat sa sofa ng opisina niya. Yumuko siya ng bahagya, nakapatong ang mga siko sa tuhod at seryoso ang ekspresyon. “Ganito ang sitwasyon,” panimula niya, “ang mga taong narito lang ang pinagkakatiwalaan ko ngayon. Ang sasabihin ko ay confidential at hindi kailanman pwedeng lumabas sa kwartong ‘to. Sa nakaraang anim na buwan kasi, napansin namin ni Hubert na hindi magkatugma ang mga numbers sa financial reports, sa accounting records at sa data mula sa financial sector. Noong una, maliit lang ang discrepancy—pero base sa pinakabagong ulat—naging sigurado na kami. May mali. May nagnanakaw sa kumpanya.” Seryoso nga ang meeting na ‘to. Parang may mabigat na bato na nahulog sa sikmura ko. Nilingon ko si John—halatang pati siya ay nagulat din sa mga narinig niya. Naging alerto din siya gaya ko. Tsaka nagsalita

KABANATA 26

Isabelle Marami akong kailangang gawin. Dahil gameplan ko ang gagamitin at ako ang mas nakakaalam kung paano ang magiging operasyon namin—inihanda ko na rin ang sarili ko sa dami ng gawain na madadagdag sa mga balikat ko. Hindi rin naman ako magrereklamo dahil bahagi na ako ng kumpanya. Lalabas na sana ako nang marinig ko ulit ang boses ni boss. “Isabelle, please lock the door. Come here.” Napalingon ako. Sigurado na ako na hindi mali ang pandinig ko kanina. Ang akala ko pa nga ay may pahabol lang na utos sa akin kaya tahimik akong lumapit. Nasa sofa siya—na para sa akin ay isang delikadong lugar dahil kapag kaming dalawa lang ang naroon—ang sofang iyon ay nagiging hudyat ng panganib. Mababanaag sa mukha niya ang pagod. Nakasubsob siya ng bahagya at ang mga siko ay nakapatong sa tuhod. Ramdam ko ang bigat ng problemang kinakaharap niya. Ang kumpanyang ito ay hindi lang basta pag-aari niya, pamana iyon ng mga yumaong magulang kaya may sentimental value talaga sa kanya. Sa isan

KABANATA 27

River Naunsyami ang mainit naming tagpo kanina dahil sa isang emergency. Aaminin ko, kaya ako nagprisinta na ihatid siya ay para malaman kung totoo ang sinabi niya o paraan lang niya para makaiwas sa nasimulan na namin kanina. Sana ay totoo. Tahimik lang siya habang nasa byahe kami. Malalim ang iniisip niya at hindi niya tinitigilan ang laylayan ng blouse niya. Malinaw na tanda na may bumabagabag talaga sa kanya. Marahil ay seryoso ang biglaan niyang pag-uwi. Pagdating sa tapat ng apartment niya, halos hindi pa humihinto ang kotse ay humahangos na siya pababa. Sumunod ako kaagad. Napalingon siya at halatang nagulat dahil sa pagsunod ko sa kanya pero inunahan ko na siya, “sasamahan na kita. Kung emergency ‘yan, baka kailangan mo ng tulong.” Hindi na siya tumutol pa, isang tango lang ang isinagot niya sa akin. At sa mga pagkakataong gaya nito—sapat na ang isang tango. Pagpasok namin sa apartment, isang may edad na babae ang sumalubong sa amin sa pintuan. Gaya ni Isabelle, may

KABANATA 28

River Iniiwasan yata ako ng tulog buong gabi. Paikot-ikot lang ako sa kama. Kahit anong gawin ko, hindi ako dalawin ng antok. Sinubukan kong maglakad-lakad sa loob ng kwarto ko, parang pusa ako na hindi mapaanak. Halos wala akong tulog pero alas-singko pa lang ng madaling-araw ay bumaba na ako sa gym sa basement. Hindi pwede ‘to. Kailangan may gawin ako—kahit ano—para lang ma-distract ako sa gulong naroon sa dibdib ko. Isang oras din yata akong nakipagbakbakan sa punching bag hanggang sa hindi na kaya ng braso ko. Pakiramdam ko naman ay kumalma ako kahit paano. Pagsapit ng alas-syete, nasa opisina na ako. Sinamantala ko ang maagang oras para tawagan si Ruben Juarez. Gaya ng tatay ko, ugali din niya ang maagang magising kaya hindi ako nagdalawang-isip pa. Mabuti na lang at naalala pa niya ako. Ipinaliwanag ko sa kanya briefly ang sitwasyon at nabanggit ko na ideya ni Isabelle ang pagkontak ko sa kanya. Nang mabanggit ko si Isabelle, naging mas mainit ang pagtanggap niya. Ayon sa

KABANATA 29

River Ako na lang ulit sa opisina ko kaya sinamantala ko na ang katahimikan para tumawag sa mga kliyente at tapusin ang ilang dokumento na kailangan ng agarang aksyon. Marami kaming gagawin at dahil sa paparating na imbestigasyon, mas dumoble pa ang mga gawain. Pero wala naman akong reklamo. Ginusto ko ‘to at kailangan din. Isang maliit na sakripisyo lang ito sa parte ko para sa mga sakripisyo ng mga magulang ko para sa kumpanyang ito. Kung tutuusin, dapat ay matagal ko ng napansin ito. Mula ng makabuo kami ng konklusyon ni Hubert na may magnanakaw sa kumpanya, mas naging mapagmatyag at maingat ako. Pati mga paperwork ay double-checked ko. Pati ang mga papasahan ng papel ay limitado na rin. Mahirap na maging kampante ngayon. Wala pang mukha ang kaaway. Naging abala ako masyado kaya hindi ko na namalayan ang oras. Maya-maya ay dumating ulit sa opisina ko si Hubert para yayain akong mananghalian. “Ano, puyat ka na nga, magpapakagutom ka pa?” “Hindi naman. Hindi ko lang talaga n

KABANATA 30

River Hindi pa man tumatama ang pwet ko sa upuan ko nang muling mag-ring ang telepono. Pinindot ko ang speaker para marinig din ni Isabelle kung sino ang istorbo sa moment namin. Sa isang iglap, isang pamilyar at nakakainis na boses ang sumalubong sa akin. [River, ano ba ‘tong kalokohan na ‘to?] “Ang alin?” [Ang renovation sa finance floor. Pinayagan mo ‘to ng hindi ko alam? Anong kalokohan ‘to, ha?] Matinis ang boses mula sa kabilang linya. “Mind your tone, Mr. Miguel.” Malamig kong sagot. Pigil ang inis. “Baka nakakalimutan mo ang posisyon mo at posisyon ko dito. Ako ang boss mo at sa pagkakaalam ko, hindi ko kailangan ng permisp mo para sa mga desisyon sa kumpanya na pagmamay-ari ko.” [This is absurd!] Hindi siya nagpatinag. [Kakaalis ko lang sa bahay ng tumawag si Lisbeth para sabihin na ililipat ang finance department sa 15th floor kasama ang marketing! Nasisiraan ka na ba? Hindi pwedeng pagsamahin ang marketing at finance sa ibang department. Sinubukan kong puntahan a

PREV

...

NEXT

SCAN CODE TO READ ON APP

DMCA.com Protection Status