All Chapters of หวงรักมาเฟียเถื่อน: Chapter 51 - Chapter 60

“อย่าออกมาเพ่นพ่านถ้าฉันไม่ได้สั่ง”เสียงหนาเอ่ยกำชับเธอเมื่อเขานั้นปล่อยเธอออกจากอ้อมอก ใบหน้าหล่อเหล่ายังออกอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่เธอไม่คลาย ราวกับยังคงไม่พอใจเธออยู่“คุณเข้ามาทำไม”เข็มขาวทำได้เพียงแค่ก้มหน้ารับคำสั่งของเขาแล้วเดินกลับเข้าไปภายในห้องที่เขาใช้ขังเธอเอาไว้เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็รู้สึกเหมือนถูกเดินตามเลยหันหลังกลับไปมองอย่างกล้าๆกลัวๆ“ก็นี่มันบ้านฉัน ฉันจะเดินไปไหนมาไหนก็ได้”เดินนำหน้าเธอเข้าไปภายในห้องนอนของเธอที่เล็กกว่าห้องนอนของเขาเล็กน้อย มองนู้นมองนี้ไปรอบๆราวกับกำลังสำรวจ“ถ้าคุณอยากได้เรื่องแบบนั้น หนูทำให้ไม่ได้”คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ด้านหลังเอ่ยออกมาอย่างขอร้องอ้อนวอน ด้วยร่างกายของเธอที่เพิ่งจะสูญเสียลูกมานั้นไม่พร้อมสำหรับการจะโดนเขาทำร้ายย่ำยีในตอนนี้“ฉันรู้หรอกนะ แล้วก็ไม่ใช่พวกตัณหากลับอะไรแบบนั้นด้วยที่จะมาเอากับคนป่วยอย่างเธอ”ร่างหนาหยุดเดินอยู่ตรงกลางห้องนอนของเธอ สายตาคมมองไปยังหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่ภายในนั้นมีเงาของเธอปรากฏอยู่มองแล้วมองเล่ากับผู้หญิงที่แสนธรรมดาแต่งตัวแทบจะไม่มีอะไรโดดเด่นอย่างเธอไม่ละสายตาไปไหนราวกับพึงพอใจ ผิดกับผู้หญิงที่

“เอาอะไรเมาๆมาดื่มกระแทกปากหน่อยสิวะ”กลับเข้าบ้านไปได้ไม่นานแทนที่เขาจะพักผ่อนหลังจากเดินทางไกลข้ามน้ำข้ามทะเลมาตั้งหลายชั่วโมง เขากลับเลือกที่จะออกจากบ้านมาด้วยความหงุดหงิดที่โดนสาวเดินหนีไปต่อหน้าต่อตาแบบนั้น และเลือกที่จะเดินทางมาที่ผับของแก๊งของพวกเขาตั้งแต่ผับยังไม่เปิด เพื่อมาหาอะไรดื่มกระแทกปากคลายความหงุดหงิดลง“ได้เลย กูมีตัวแรงๆมาพอดีเลยวันนี้”เอดิกที่เดินทางมาต้อนรับการกลับมาของเพื่อนรักเพื่อนร้ายอย่างฟีนิกส์รีบเอ่ยเสนอตัว เอ๊ย เสนอเครื่องดื่มตัวแรงตัวใหม่ที่สั่งผลิตมาจากโรงงานของเขาเองให้ในทันทีที่ได้ยินเสียงเอ่ยขอนานๆจะมีหนูทดลองมาให้ทดลองถึงที่ เจ้าของโรงงานอย่างเขาก็ไม่รอช้ารีบสั่งให้ลูกน้องยกเครื่องดื่มตัวใหม่มาเสิร์ฟทันที“ถ้ากูไม่เมา มึงโดนแน่ไอ้เอดิก”ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มในทันทีเช่นกันอย่างไม่มีลังเล คนอย่างเขาไม่เคยกลัวอยู่แล้วกับแค่เหล้ากระจอกๆพวกนี้ ต่อให้ยกมาเป็นลัง มาเฟียคอแข็งอย่างเขาดื่มเท่าไหร่ก็ไม่เมาอยู่แล้ว อย่างดีคืนนี้ก็แค่มึนๆกลับบ้านเท่านั้นเอง“รับรองเมาแน่นอน”เอดิกนั่งยิ้มอย่างมั่นใจไปกับเหล้าที่เขานั้นสั่งให้ลูกน้องคิดค้นสูตรพิเศษขึ้นมา รับประกั

“อื้อ”ริมฝีปากหนาโน้มเข้าหาริมฝีปากบางอีกครั้ง จูบซับเอาความหวานของเธอเข้ามากลืนกินอย่างหิวกระหายสองมือหนาทำหน้าที่สอดรับกับด้านบน ยกขึ้นบีบเคล้นอกอวบอิ่มของเธออย่างมันส์มือ“อ่ะๆ อ้าย”ร่างเล็กถึงกับยืนไม่อยู่เซถลาเข้าหาผนังห้องน้ำเพื่อเป็นหลักไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้นเพราะต้านแรงปรารถนาของเขาไม่ไหว“ยังไม่ได้เริ่มก็ขาอ่อนซะแล้วเหรอ”เสียงหนากระซิบถามที่ตรงข้างใบหูของหญิงสาว สองมือสอดรัดร่างเล็กของเธอเอาไว้แน่นไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้นเขาคงจู่โจมเธอหนักไปหน่อย เธอถึงได้แข่งขาอ่อนไปแบบนั้น“หนูเปล่าซะหน่อย”แก้มของเข็มขาวถึงกับเห่อแดงขึ้นมาด้วยความอายที่ถูกเขากระซิบถามออกมาแบบนั้น ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย ที่เธอยืนไม่อยู่ก็เพราะเขานั่นแหละ“หึๆ”เขาส่งเสียงหัวเราะเบาๆในลำคอให้เธอที่อยู่ใกล้เขาเอามากๆได้ยิน อุ้มเธอขึ้นมาอีกครั้งแล้วพาออกมายังบริเวณเตียงนอนของเขา และเขากำลังจะวางเธอลงกับเตียงนอนของเขา“เตียงคุณจะเปียกนะ”แต่หญิงสาวกลับส่งเสียงห้ามเขาเอาไว้ จนเขาต้องอุ้มเธอค้างไว้แบบนั้น“จะให้ฉันยืนเอาเธอให้เมื่อยขาตายหรือไงล่ะ”ก่อนจะเอ่ยคำพูดที่ไม่ค่อยน่าฟังออกไปตามประสาผู้ชายป

“ในทรัพย์สินของกูตอนนี้ กูมีบ้านกี่หลัง มีที่ไหนบ้าง”มาเฟียหนุ่มหายตัวออกจากบ้านของตัวเองไปเมื่อหลายวันก่อนได้ฤกษ์กลับมายังบ้านพักของตัวเองสักที หลังจากไปพักอยู่ที่คอนโดส่วนตัวไม่ยอมกลับมา แต่ให้ลูกน้องอยู่เฝ้าบ้านไม่ห่าง ทำเอาลูกน้องงงกันเป็นแถวๆแต่ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากพูดมากอะไรพอกลับมาบ้านได้ก็เรียกหาลูกน้องมือขวาเข้าไปพบที่ห้องทำงานในทันที พร้อมกับถามหาทรัพย์สินของตัวเองที่มีมากมายจนจำไม่ได้“นายมีบ้านหลังใหญ่ที่นี่ บ้านของนายใหญ่ อพาร์ทเม้นท์ เพนท์เฮ้าส์ คอนโด บ้านเดี่ยวอีกหลายแห่งจากการยึดทรัพย์พวกลูกหนี้ครับ โรงแรม รีสอร์ทก็มีนะครับ นายต้องการจะไปพักผ่อนที่ไหนเหรอครับ”“มีบ้านที่อยู่ใกล้ๆแถวๆนี้ไหม”พอได้ฟังถึงรายการทรัพย์สินของตัวเองแล้ว มือหนาถึงกับยกขึ้นกุมขมับตัวเองด้วยการอาการปวดหัวเล็กน้อยเยอะแยะมากมายเสียจนเหมือนกับตัวเขาไม่ใช่มาเฟียแต่เป็นพวกขายอสังหาริมทรัพย์“ผมเช็คให้นะครับ”“อืม พอจะมีอยู่หลังหนึ่งครับ เป็นบ้านเดี่ยวในโครงการหรูที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ขับรถประมาณสิบห้านาทีก็ถึงครับ”“อืม”พอได้ฟังคำของลูกน้องอีกรอบเขาก็เริ่มคลายอาการปวดหัวกับทรัพย์สินของตัวเองขึ้น

“ไปตามไอ้เลนินกับไอ้เออร์วานมาหากูเดี๋ยวนี้”นั่งดื่มเหล้าไปได้แค่สามอึกยังไม่ทันจะหมดแก้วแรกเลย ฟีนิกส์ก็เรียกหาลูกน้องเสียงดังลั่นกลางวงล้อมของเพื่อนๆที่นั่งกันอยู่“ครับนาย”ลูกน้องที่ยืนอยู่ไม่ไกลแถวนั้นรับคำสั่งในทันที แล้วก็รีบวิ่งหน้าตั้งออกไปโทรศัพท์เรียกลูกพี่ทั้งสองคนให้มาพบเจ้านายตามคำสั่ง“มีอะไรวะ ทำไมต้องเรียกหาไอ้สองคนนั้นด่วนขนาดนี้ด้วย”มังกรที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับไอ้คนออกคำสั่งเสียงดังก่อนหน้านี้ เป็นคนเอ่ยถามคนแรกด้วยความสงสัยอยากจะรู้“เออสิวะ กินเหล้าให้เมาก่อน พรุ่งนี้ค่อยเรียกมาใช้งานก็ยังทัน”ลีวายที่นั่งอยู่ข้างๆไอ้คนเสียงดัง ยกแก้วเหล้าของเขาขึ้นไปชนกับแก้วของมัน ส่งสัญญาณให้มันวางเรื่องงานลงซะ แล้วมาเริ่มดื่มหาความสุขกันดีกว่า“เสือก”ฟีนิกส์ตัดจบทุกบทสนทนาในวงเหล้าด้วยคำพูดสั้นๆเพียงคำเดียวเท่านั้น พร้อมกับใช้สายตาดุๆกวาดมองทุกคนในวงสนทนาอีกด้วย“เรื่องเธอคนสวยๆนั้นแน่เลย”คาร์เตอร์ที่นั่งอยู่ไกลจากฟีนิกส์พอสมควร หันไปกระซิบกระซาบกับไอ้เอดิกที่มันคงกำลังรู้อะไรดีๆอยู่ถึงได้นั่งเงียบเป็นหมาแบบนี้“มึงอยากตายอยู่ที่นี่หรือไง หุบปากไปเลย”เอดิกส่งเสียงเตือนเ