เมื่อได้ยินคำบอกรักในรูปแบบที่ข่มขู่คนอื่น หัวใจของเจียงหร่านเต้นไม่เป็นจังหวะเล็กน้อย ทว่าปากของเธอก็ยังไม่ยอมอ่อนข้อให้ “ประธานเฮ่อ ความต้องการเป็นเจ้าของมากเกินไปคืออาการป่วย ต้องรักษานะ”เฮ่อเฉินโจวหัวเราะเล็กน้อย “งั้นคุณก็คือยาของผม”ใบหูของเธอรู้สึกร้อนผ่าวเล็กน้อย เอื้อมมือไปผลักเขาออก “หยุดเล่นมุกแบบนี้ได้แล้ว”เฮ่อเฉินโจวก็ไม่ขุ่นเคืองอะไร ทำเพียงจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง “เจียงหร่าน คุณหนีผมไม่พ้นหรอก”เจียงหร่านเบือนหน้าหนี ไม่ได้มองเขาอีก แต่มุมปากของเธอกลับยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยตั้งแต่วันที่ได้ยืนยันความรู้สึกในใจของตัวเองแล้ว เธอก็ไม่เคยมีความคิดที่จะหนีไปไหนอีกเลยยามค่ำคืนที่ดึกสงัด ณ สถานีตำรวจประจำเมืองหลวงกู้เฉิงเหยียนถูกควบคุมตัวไว้ชั่วคราว ทนายความกำลังอยู่ในระหว่างการเจรจาเพื่อขอประกันตัวหลินเหยียนยืนอยู่นอกสถานีตำรวจ เดินวนไปมาอย่างกระวนกระวายใจรถมายบัคสีดำคันหนึ่งเคลื่อนมาจอดอย่างช้า ๆ กระจกรถลดต่ำลง เผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่ยี่หระต่อโลกของลู่เซียว “อ้าว ผู้ ช่วยหลิน กำลังรอใครอยู่เหรอครับ?”“คุณชายลู่? คุณมาได้ยังไงครับ?”ลู่เซียวผลักประตูรถเปิดออ
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
