Semua Bab เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข: Bab 121 - Bab 126

กำหนดวันส่งสบู่ล็อตใหญ่ก็มาถึง ตอนนี้สิ่งที่เล่อเยียนกังวลที่สุดคือเธอจะบอกแม่สามีเรื่องขนสบู่ไปอย่างไรดี เธอให้น้องชายช่วยเรียงมันใส่ไว้ในถุงขนาดใหญ่ 4 ถุงเรียบร้อยแล้ว ถ้าเธออยู่บ้านคนเดียวเหมือนเมื่อก่อน เธอจะไม่คิดมากเลย เสร็จแล้วก็แค่เอาใส่เข้าไปในมิติ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลยคงต้องหาวิธีใหม่เสียแล้วล่ะ“เธอจะเอาไปยังไงล่ะแม่หนิงหลง เรียกเมียเหยาอินมาช่วยดีหรือไม่แผลเพิ่งจะสมานกันดี แม่ไม่ค่อยอยากจะให้เธอยกของหนักเท่าไหร่ หรือจะให้แม่กับเมียเหยาอินยกไปส่งเขาดี” แม่เฒ่าหยางเห็นหุ่นของลูกสะใภ้แล้วก็เป็นห่วง กลัวว่าถุงสบู่จะทับหล่อนเอวหักไปเสียก่อน“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ เดี๋ยวฉันจะไปเรียกพี่สะใภ้มาช่วยยกไปหน้าบ้าน เดี๋ยวคนที่สั่งก็มาเอาของแล้วล่ะค่ะ” เธอกะว่าจะใช้มุกเดิมที่โกหกสามีไปเมื่อครั้งที่แล้วยังไงก็ต้องแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าไปให้ได้ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันเถอะตอนนี้เธอปวดหัวมาก ๆ เลยกับความเป็นห่วงเป็นใยของแม่สามีที่ดูจะมากเกินไปหน่อย“ถ้าอย่างนั้นก็รีบไปเถอะ เดี๋ยวแม่จะดูอาหลงเอง ถ้าได้หลับแล้วก็น่าจะนอนได้นานไม่น่าเป็นห่วง

“ภรรยาครับได้โปรด…………” ตอนนี้เขายอมแลกทุกอย่างสำหรับการได้กินเนื้อในครั้งนี้“รับปากมาก่อนสิคะเรื่องส่งสบู่ ฉันรับปากค่ะถ้าหากเกิดอะไรที่ไม่ชอบมาพากลจะเลิกทำทันที ตอนนี้กำลังเป็นไปได้ด้วยดี เราก็ควรจะคว้าโอกาสนี้เอาไว้นะคะ” หยางหมิงเฉิงไม่รอให้เธอพูดจบ“อืม” เขาพูดออกไปได้เพียงเท่านั้นจริง ๆ แล้วก็ประกบเข้ากับริมฝีปากบางนั้นทันที เขาฉกฉวยเอาความหวานจากในโพลงปากที่เฝ้าคิดถึงมานาน ไม่ปล่อยให้เสียเวลามือก็ทำงานไปด้วยในการปลดเปลื้องอาภรณ์ให้ไปพ้นๆ สายตา เหลือเพียงร่างบางอรชรที่เขานั้นเคยชิมมาแล้วทุกตารางนิ้ว ผิวของเธอขาวเนียนละเอียดเหมือนไข่ขาว สวยไปทุกสัดส่วนไม่เว้นแม้แต่จุดอ่อนไหวที่สุด แม้เธอจะผ่านการคลอดลูกมาแล้วหนึ่งคน แต่ทุกอย่างยังดูสดใหม่เสมอ หยางหมิงเฉิงบอกรักภรรยาทุกตารางนิ้วของกายหยาบเธอ เขาไม่เคยมัวเมาอะไรเช่นนี้มาก่อน เธอทำให้เขาเมายิ่งกว่าสุราพันจอกที่ได้ดื่มมันลงไปหลี่เล่อเยียนยอมพลีกายสำหรับงานนี้มาก อะไรที่ไม่เคยทำเธองัดออกมาใช้จนหมด แม้กระทั่งการที่เธอเป็นคนคุมเกม ซึ่งดูเหมือนว่าสามีข

เช้าวันที่อากาศร้อนวันหนึ่งของเดือนพฤษภาคม หลี่เล่อเยียนยังคงยุ่งอยู่กับการดูแลลูกชาย จนถึงตอนนี้ลูกชายของเธอก็มีอายุได้ 2 เดือนแล้ว เป็นอีกหนึ่งปัญหาใหญ่ ที่ต้องให้ถกเถียงกันเรื่องของลูกชาย เพราะแม่สามีนั้นได้เตรียมน้ำข้าวต้มมาป้อนลูกชายของเธอแล้ว“คุณแม่ทำอะไรคะ” หลี่เล่อเยียนที่ลุกไปเข้าห้องน้ำ จึงทิ้งลูกชายไว้กับแม่สามี แต่พอกลับเข้ามา เธอแทบจะกระโจนเข้าไปคว้าถ้วยอะไรสักอย่างจากมือของแม่สามี“กำลังป้อนน้ำข้าวต้มให้อาหลงน่ะ ดูสิเขาดูชอบมันมากนะ” ตอนนี้หยางหนิงหลงทำหน้าตาหยีๆ กับรสชาติที่เขาไม่คุ้นเคย เพราะหลี่เล่อเยียนให้ลูกชายดื่มเพียงน้ำนมจากเต้าของเธอเท่านั้น“ยังกินไม่ได้ค่ะคุณแม่ เขายังเด็กเกินไป” แม่เฒ่าหยางชะงักมือที่กำลังป้อนหลานชายทันที ทำไมถึงจะกินไม่ได้เธอเลี้ยงลูกมาตั้งกี่คนกัน ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าอันไหนกินได้กินไม่ได้ หลานชายเธอถือว่ากินช้ากว่าคนอื่นเสียด้วยซ้ำ“ทำไมล่ะ ฉันก็ทำแบบนี้เมื่อตอนที่พ่อของเขายังเป็นเด็ก เขากินเร็วกว่าหลงเอ๋อร์เสียด้วยซ้ำ” เธอยังรู้สึกว่าป้อนข้าวหลานชายช้าไป แต่เพราะเห็นว่าลูกสะใภ้มีน้ำนมเยอะเลยยังไม่ได้ป้อนเท่านั้