เซ่าเยว่เรียกเสิ่นทิงฉือมาเธอไม่แปลกใจเลยสักนิดเมื่อได้ยินคำเรียก ‘เสี่ยวหมิง’ ที่แฝงไปด้วยความห่วงใย ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆกลับกัน หลังจากที่เซ่าสวินถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากตัวไว้ เขาก็จ้องมองเซ่าเยว่ด้วยสายตาที่เฉียบคมและจับผิดเขาคิดว่าเซ่าเยว่จะจ้องมองน้าเล็กตาแป๋วเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา!แต่ที่น่าประหลาดใจคือ เซ่าเยว่กลับสงบนิ่งมากเธอเป็นอะไรไป?เซ่าสวินขมวดคิ้วแน่นถ้าเธอใจอ่อนแม้แต่นิดเดียว เขาจะชนเธอกระเด็นไปเลย ใครใช้ให้เธอยุ่งไม่เข้าเรื่อง!พอเซี่ยหมิงเห็นเสิ่นทิงฉือ ใบหน้าที่เมื่อครู่ยังโกรธจัดก็เปลี่ยนเป็นน้อยเนื้อต่ำใจทันที “ป้าเสิ่น ในที่สุดป้าก็มาเสียที เซ่าสวินมาหาเรื่องระบายอารมณ์กับผม พี่สาวเขาก็ด่าผมว่าปัญญาอ่อน ป้าช่วยจัดการพวกเขาทีได้ไหมครับ! รังแกกันเกินไปแล้ว!”เซ่าสวินหัวเราะเยาะ “แน่นอนอยู่แล้ว แกมันเกิดมาเพื่อเป็นขอทานนี่นา!”เซี่ยหมิงโกรธจนตัวสั่น “ป้าเสิ่น ป้าเห็นแล้วใช่ไหมครับ!”เสิ่นทิงฉือก็โกรธจนทนไม่ไหว “เซ่าสวิน นี่เธอพูดอะไร?”“ผมจะพูดอะไรแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ! เสิ่นทิงฉือ เห็นว่าคุณตาบอด ผมก็จะไม่ด่าคุณแล้วกัน เดี๋ยวโมโหแล้วต
Read more