All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 131 - Chapter 140

263 Chapters

บทที่ 131

เซ่าเยว่ทนพฤติกรรมอันหยาบคายของเจียงเฉินหานไม่ไหว จึงพลั้งปากพูดแบบนั้นออกไป แต่ไม่คาดคิดเลยว่าซางจื้อเหนียนจะปรากฏตัวขึ้นในจังหวะนั้นเขาก้าวมายืนอยู่ด้านหลังเธออย่างเงียบเชียบ พลางยกมือขึ้นปิดตาเธอ แล้วจับมือเธอไว้ ไม่ต่างจากตอนที่เธอถูกเจียงอวี่เสียนสาดไวน์แดงใส่ แล้วเขาก็คลุมเสื้อสูทที่อบอวลด้วยไออุ่นของเขาลงบนบ่าของเธอซางจื้อเหนียนมักจะปรากฏตัวอยู่ข้างเธอโดยไม่ทันตั้งตัวเสมอ และเขาก็เป็นคนที่พูดน้อย แต่ลงมือทำเสียมากกว่า เช่นเดียวกับที่เขาสามารถรอเธอเลือกซื้อเสื้อผ้าได้ทั้งที่เขาไม่เคยบอกก่อนเลยว่าจะรอเธอ และเมื่อเธอใช้เวลานานกว่าที่คิด ทว่าเขาก็ยังยืนอยู่ที่เดิม ไม่มีวี่แววของความรำคาญเลยแม้แต่น้อยประหนึ่งว่าการรออยู่ที่เดิมนั้น เป็นสิ่งที่เขาควรทำแต่แรกอยู่แล้วและก็เพราะช่วงเวลาที่ได้ใกล้ชิดกันเหล่านั้นเอง ที่ทำให้เซ่าเยว่เกิดความมั่นใจขึ้นมาอย่างไม่มีที่มาที่ไปว่า ต่อให้เธอบอกซางจื้อเหนียนตรง ๆ ว่าเธอคิดจะใช้เขาเป็นเครื่องมือ เขาก็คงยินยอมในที่สุดเซ่าเยว่ก็ได้คำตอบจากเขาแล้วจริง ๆในขณะนั้น ซางจื้อเหนียนยังคงจับมือเธอไว้แน่น และพาเดินตรงออกไปข้างนอกโดยไม่หยุด เธอก
Read more

บทที่ 132

เธอไม่ได้ถามในสิ่งที่ค้างคาใจออกมาเพราะแท้จริงแล้ว เป้าหมายของเธอก็แค่ใช้ซางจื้อเหนียนเป็นเครื่องมือ และในเมื่อเขายินดีจะเล่นตามให้ แค่นั้นก็พอให้เธอหัวเราะจนตื่นจากฝันได้แล้วส่วนเหตุผลที่ทำไมเขาถึงจับมือเธอ ไม่มีความจำเป็นต้องหาคำตอบให้แน่ชัดเพราะผลลัพธ์มันบรรลุแล้วยิ่งไปกว่านั้น มันกลับสร้างแรงกระแทกได้รุนแรงกว่าเดิม เพราะความโอหังอวดีที่ติดตัวผู้ชายมาแต่เกิดนั้น ต่อให้ไม่ได้รัก แต่ก็ไม่มีวันทนเห็นเธอไปคบกับชายคนอื่นได้ ซึ่งเจียงเฉินหานเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดของความโอหังอวดดีนั้นเพราะฉะนั้น ผลที่ได้ยิ่งดีกว่าที่คาดไว้เสียอีก!ซางจื้อเหนียนถามเสียงเรียบ “นี่คุณมาหาผม แล้วไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะถึงขั้นนี้เหรอ?”เซ่าเยว่ตอบ “...ฉันเคยคิดค่ะ แต่ก็ไม่กล้าคิดจริงจังหรอกค่ะ เพราะฉันคิดว่าคุณคงไม่ให้ความร่วมมือและเล่นตามขนาดนี้”เอาเข้าจริงแล้ว เธอไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นจริงเลยด้วยซ้ำไป!“ทำไมถึงคิดว่าผมจะไม่ยอมล่ะ?”เซ่าเยว่ “…”พอรถติดไฟแดง รถหยุดนิ่งอยู่กลางสี่แยก ซางจื้อเหนียนวางมือข้างหนึ่งบนพวงมาลัย ก่อนจะหันหน้ามาทางเธอ และจ้องเขม็งมาที่เธอด้วยสายตาไร้อารมณ์ “ในสายตาขอ
Read more

บทที่ 133

เซ่าเยว่เคยไปบ้านของซางจื้อเหนียนมาแล้วสามครั้ง แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเชิญเขามาที่บ้านของตัวเองห้องไม่ได้ถือว่ารกนัก เซ่าเยว่พาเขาไปนั่งที่โซฟา แล้วเทน้ำใส่แก้วให้หนึ่งใบ จากนั้นก็ตรงไปที่ครัวเพื่อเตรียมมื้อดึกตั้งแต่เซ็นสัญญาหย่าไป เซ่าเยว่ก็แทบไม่ได้ทำกับข้าวเองอีกเลย แต่พอดูจากวัตถุดิบที่มีอยู่ในบ้าน รวมถึงรสนิยมการกินที่เธอเคยสังเกตจากซางจื้อเหนียน เธอจึงเลือกทำซุปมะเขือเทศแบบง่าย ๆน้ำซุปมะเขือเทศก็ใช้แบบสำเร็จรูป วัตถุดิบสดใหม่ สามารถเตรียมได้สะดวกและง่ายดาย เซ่าเยว่จึงลงมือได้อย่างคล่องแคล่วครัวของเธอเป็นครัวเปิด เซ่าเยว่แค่เงยหน้าก็สามารถมองเห็นซางจื้อเหนียนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นได้พอดีบังเอิญเธอเห็นเขาลุกขึ้นยืน เซ่าเยว่กำลังจะถามว่าเขาต้องการอะไรหรือเปล่า แต่เขากลับเดินไปที่ตู้โชว์ แล้วหยิบแก้วใสทรงต้นไม้ที่เธอซื้อจากเอ็ม-แอลขึ้นมาพลิกดูอย่างพินิจพิเคราะห์ ดูเหมือนเขาจะชอบแก้วใบนั้นไม่น้อย แต่เซ่าเยว่ไม่คิดจะมอบให้เขา เพราะตัวเธอเองก็ชอบมันมากเช่นกันเซ่าเยว่ละสายตาจากเขา แล้วกลับมามองที่หม้อซุป เธอเฝ้าดูซุปมะเขือเทศอันเข้มข้นที่กำลังเดือด แต่เพียงครู่เดีย
Read more

บทที่ 134

ซางจื้อเหนียนว่า “ผมได้ยินลู่เจี้ยนเฉินพูดถึงน้องชายของคุณ คุณจัดการปัญหาของเขาได้หรือเปล่า?”“แน่นอนค่ะ” เซ่าเยว่ตอบ “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันจัดการได้อยู่แล้ว”หากจะมีสิ่งใดที่เธอถนัดและมั่นใจที่สุด ก็คือฝีมือทางด้านเทคนิคนี่แหละเขามองสำรวจเธออยู่พักหนึ่งด้วยท่าทีสงบ แล้ววางตะเกียบลง “ประธานซาง คุณอิ่มแล้วเหรอคะ?”เขาพยักหน้าเป็นคำตอบ“โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งคุณกลับบ้านเอง ส่งถึงหน้าประตูเลย” ด้วยความที่ซางจื้อเหนียนยอมร่วมมือกับเธอเพื่อทำให้เจียงเฉินหานเจ็บใจ เซ่าเยว่จึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ และวางท่าทีเป็นมิตรต่อเขามากกว่าปกติหลังจากซางจื้อเหนียนกลับไป เธอก็เก็บล้างครัวให้เรียบร้อย แล้วเดินเข้าห้องทำงานเพื่อเขียนโค้ดและสร้างโมเดลต่อจนเมื่ออาบน้ำเสร็จ แล้วล้มตัวนอนบนเตียง เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู แต่ไม่มีข้อความจากเจียงเฉินหานแม้แต่ฉบับเดียว และก็ไม่มีข่าวสารใด ๆ เกี่ยวกับเขาจากคนรอบข้างเจียงเฉินหานเป็นคนรักศักดิ์ศรียิ่งกว่าอะไรทั้งนั้นการที่ซางจื้อเหนียนจูงมือเธอเดินออกไป เป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันทนรับได้ เขาย่อมโกรธจนแทบคลั่ง แต่เพราะมันน่าอับอายเกินไป เขาจะไม่มีวันเอ
Read more

บทที่ 135

เมื่อวานพนักงานฝ่ายเทคนิคก็เคยเจอเซ่าเยว่แล้ว พอได้ยินเธอคุยโวว่าจะสามารถแก้ไขฐานข้อมูลและสร้างระบบป้องกันไฟร์วอลล์ใหม่ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ ทุกคนก็พากันคิดตรงกันว่าเธอคงเพี้ยนแน่ ๆแต่วันนี้เซ่าสวินกลับพามาเองกับมือ หรือว่าเธอจะมีฝีมือจริงๆ?“ประธานเซ่า นี่ใช่คนเก่งในวงการที่คุณเชิญมาหรือเปล่าครับ?”เซ่าสวินเหลือบตามองเซ่าเยว่ด้วยหางตา “เธอโม้ไว้ไม่ใช่เหรอว่าทำได้? เอ้า โชว์ให้ดูหน่อยสิ”เซ่าเยว่ยกมุมปากแสยะยิ้มใส่เซ่าสวิน“ยิ้มอะไรของเธอ อยากอวดเก่งนักไม่ใช่เหรอ…”เซ่าเยว่บีบแขนเขาแรง ๆ หนึ่งที “พูดดี ๆ หน่อยได้ไหม!”ทันใดนั้น ภาพความทรงจำสมัยเด็กที่ถูกเซ่าเยว่รังแกก็ผุดขึ้นมาในหัว ทำเอาเซ่าสวินชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะรู้ตัว และโวยวายเสียงดังกลบเกลื่อน “…ไม่ได้โว้ย!”โธ่เว้ย! เจ็บฉิบหาย!พนักงานฝ่ายเทคนิค “…”เซ่าสวินและจี้หยางต่างก็เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทด้วยกัน จี้หยางเป็นคนอัธยาศัยดี ทุกคนจึงไม่ค่อยเกรงกลัวเขา แต่กับเซ่าสวินกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงหนึ่งคือเขาเป็นคนที่มีท่าทีเย็นชา สองคือเขาอารมณ์ร้อนดังนั้นโดยทั่วไปเขาคือคนที่มีอำนาจสั่งการในบริษัท ไม่มีใครกล้าทำท่าทางล้
Read more

บทที่ 136

ตั้งแต่เริ่มต้นสร้างบริษัทมาจนถึงตอนนี้ เขาก็เปี่ยมไปด้วยแรงผลักดัน ไม่ว่าจะต้องเจอกับความท้าทายหรืออุปสรรคมากแค่ไหน เขาก็ยังฮึดสู้ และมุ่งหน้าลุยไปข้างหน้าอย่างเต็มกำลังอยู่เสมอจะเพราะความเลือดร้อนฮึกเหิมของคนหนุ่ม หรือเพราะอยากพิสูจน์ตัวเองด้วยผลงานก็ตาม อย่างไรก็เถอะ เขาไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด!แต่ตอนนี้ ปัญหาทางเทคนิคก็ยังแก้ไม่ได้ จะใช้เงินก็ไม่มี จะใช้คนก็ไม่มี แถมยังมีเซ่าเยว่ที่เอาแต่สร้างเรื่องวุ่นวายอีกต่างหากเซ่าสวินรู้สึกเหมือนตัวเองซวยจนสุดทาง จะมีเรื่องซวยกว่านี้อีกไหมเนี่ย!“ก็ช่วยไม่ได้อ่ะ พวกคนเก่งระดับท็อปมันหายาก เขาเรียกราคาแรงก็จริง แต่เขาแก้ปัญหาให้เราได้จริง ๆ นี่หว่า”จู่ ๆ จี้หยางก็นึกถึงสิ่งที่เซ่าเยว่เคยเสนอเรื่องการเพิ่มเงินลงทุน ก็เลยลองหยั่งเชิงดูว่า “หรือจะจ่ายสิบกว่าล้านนี่ไปก่อน แล้วค่อยหาทางระดมทุนกันทีหลัง?”เซ่าสวินกัดฟันแน่น “ไม่อนุญาต!”“งั้นจะปล่อยให้เรื่องมันค้างแบบนี้ไปเรื่อย ๆ เหรอ?”“…หาทางใหม่ หาแบบที่คุ้มราคากว่านี้”จี้หยาง “…ฉันก็อยากจะหาอยู่หรอก แต่มันจะไปหาจากไหนได้วะ!”เซ่าสวิน “…”สองหนุ่มสบตากันครู่หนึ่ง ต่างฝ่ายต่างรู้สึกเ
Read more

บทที่ 137

เซ่าเยว่วุ่นอยู่กับการไปจัดการเรื่องไฟร์วอลล์ พอพูดจบก็ทิ้งบรรดาพนักงานที่ยังงง ๆ ไว้ แล้วเดินตรงไปหาเซ่าสวินในห้องทำงานของเขามีควันบุหรี่ลอยคลุ้งไปทั่วเซ่าเยว่ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่เลย เธอขมวดคิ้ว “เลิกสูบบุหรี่ได้แล้ว”เซ่าสวินเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง และจงใจทำสิ่งตรงข้าม เขาจุดบุหรี่มวนใหม่ขึ้นมา แล้วพูดแดกดันว่า “ทำตัวอวดเก่งเสร็จแล้วใช่ไหม?”เซ่าเยว่รู้ดีว่าเซ่าสวินปากเสียเป็นนิสัยอยู่แล้ว เลยไม่ถือสา “ทำตัวอวดเก่งอะไรกัน พี่กำลังช่วยเธออยู่นะ”“ช่วยฉันงั้นเหรอ? ใครต้องการให้เธอช่วยไม่ทราบ! ในเมื่อเธอ ‘ยุ่ง’ เสร็จแล้ว งั้นก็รีบไปเถอะ! อย่ามาวุ่นวายกับฉันอีก!”ตอนนี้เซ่าสวินหงุดหงิดสุดขีด เขากำลังชั่งใจว่าจะควักเงินก้อนใหญ่หรือไม่เขาไม่มีทั้งพื้นหลัง ไม่มีทั้งอำนาจเส้นสาย เป็นเพียงเด็กหนุ่มที่ลุกขึ้นมาเริ่มต้นธุรกิจเอง จึงย่อมไม่เป็นที่เชื่อมั่นของนักลงทุน การจะหาทุนต่อก็แทบมืดแปดด้าน มีครั้งหนึ่งที่เขาเคยดื่มเหล้าไปครึ่งลิตรจนต้องเข้าโรงพยาบาล สุดท้ายกลับถูกหลอกอย่างเจ็บแสบเขารู้สึกเสียดายที่จะควักเงินเจ็ดสิบห้าล้านนี้ออกมาจริง ๆเซ่าเยว่เห็นสภาพน่าสมเพชของเขาแล้วก็โมโหขึ้นมา
Read more

บทที่ 138

เธอสวมชุดอยู่บ้าน ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง แววตาอันเย็นชานั้นกลับไร้ซึ่งความเฉียบคมดังเช่นเคย กลับดูอิดโรยเล็กน้อย คล้ายคนที่ทำงานมาตลอดทั้งคืนจนหมดเรี่ยวแรง“ประธานซาง เพิ่งกลับมาเหรอคะ?”ซางจื้อเหนียนตอบอย่างเย็นชา “คุณเองก็ยังไม่ได้นอนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”“…กำลังจะเข้านอนแล้วค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” เซ่าเยว่พูดจบก็โบกมือลา ปิดประตู แล้วเดินกลับเข้าห้องทำงานในห้องทำงานมีจอมอนิเตอร์สี่จอเรียงราย บนหน้าจอเต็มไปด้วยโค้ดที่ยาวพรืด จนมองนาน ๆ แล้วเริ่มตาลายตอนแรกเซ่าเยว่ตั้งใจจะกินมื้อดึกไป ทำงานไป แต่คิดไปคิดมา เธอก็ลุกไปที่ห้องนั่งเล่น ตั้งใจนั่งกินให้อิ่มเสียก่อนแล้วจู่ ๆ เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงใบหน้าเรียบเฉยของซางจื้อเหนียนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวอาจเพราะพวกเขาเคยร่วมมือกันทำให้เจียงเฉินหานเจ็บใจมาก่อน และยังเคยนั่งกินมื้อดึกด้วยกัน ความสัมพันธ์เลยดูเหมือนจะใกล้ชิดขึ้นเล็กน้อยถึงได้ตัดสินใจทักเขาไปถ้าเป็นเมื่อก่อน เซ่าเยว่คงแค่พยักหน้าให้ และไม่พูดอะไรทั้งนั้นแต่ปรากฏพอเอ่ยปาก เธอก็เผลอถามออกไปอย่างเสียมารยาทเล็กน้อย ถ้าเป็นเพื่อนทั่ว ๆ ไป คำถามแบบนี้ก็คงไม่เป็นไร แต่กับซางจื
Read more

บทที่ 139

นับตั้งแต่ครอบครัวพังทลายไป โลกทั้งใบของเซ่าสวินก็เหลือเพียงแค่เกมเท่านั้น หากไม่มีเกมแล้ว เขาก็ไม่เหลืออะไรอีกเลยจริง ๆ เพราะแบบนั้น เขาถึงกัดฟันทุ่มสุดตัวเพื่อจะพัฒนาเกมให้สำเร็จให้ได้แต่ในตอนนี้ ความคิดของเขากลับเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันกระทั่งตัวเขาเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยด้วยซ้ำดูเหมือนว่าในโลกของเขานั้น นอกจากเกมแล้ว จะมีบางสิ่งบางอย่างที่ยังหลงเหลืออยู่เช่นศักดิ์ศรีเช่น…เซ่าเยว่พอคิดถึงตรงนี้ เซ่าสวินเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าตัวเองคงจะบ้าไปแล้วแน่ ๆการที่เซ่าเยว่แต่งงานกับเจียงเฉินหาน นอกจากจะย่ำยีตัวเองอย่างไม่ไยดีแล้ว ในสายตาของเธอเองก็ไม่เคยมีที่ว่างสำหรับน้องชายอย่างเขาเลย แน่นอนว่าบางทีอาจเป็นเพียงเขาที่รู้สึกขัดเคืองอยู่ฝ่ายเดียว และเป็นเขาเองที่ปฏิเสธจะติดต่อ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกันว่าการแต่งงานอย่างกะทันหันของเซ่าเยว่ ก็ทำให้หัวใจเขาชาด้านลงอย่างไม่น่าให้อภัยเซ่าสวินตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ข้องแวะกับเซ่าเยว่ไปตลอดชีวิต และทำเหมือนตัวเองเป็นเด็กกำพร้าไปเสียเลย เพราะแบบนั้น เขาจึงต่อต้านทุกข่าวคราวที่เกี่ยวข้องกับเธออย่างถึงที่สุด แม้เขาจะรู้ว่าเซ่าเย
Read more

บทที่ 140

เขารู้สึกจนปัญญา อยากไล่ทุกคนออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนั้นแต่ปรากฏว่าในจังหวะนั้นเอง กาแฟแก้วหนึ่งก็สาดลงมากลางศีรษะของเซี่ยหมิงทั้งตัวเซี่ยหมิงแข็งทื่อไปทันที เขาก้มมองกาแฟที่หกอยู่บนพื้น ก่อนจะหันกลับไปอย่างไม่อยากเชื่อสายตาและในจังหวะนั้น สายตาก็ปะทะเข้ากับดวงตาอันเย็นชาของเซ่าเยว่โดยไม่ทันตั้งตัวเซ่าเยว่สะบัดถ้วยกาแฟเปล่าในมือกระแทกลงกับพื้นทั้งแววตาและน้ำเสียงของเธอเย็นเฉียบ “กาแฟมันอร่อยกว่าน้ำเยอะนะ นายจะลองดูหน่อยมั้ย?”“เซ่าเยว่!” เซี่ยหมิงตั้งสติได้หลังตะลึงงันไปพักหนึ่ง เขากัดฟันกรอดแล้วตะคอกใส่เธอว่า “เธอกล้าสาดกาแฟใส่ฉันงั้นเหรอ?!”“ทีฉันยังอนุญาตให้นายมาตะโกนโหวกเหวกในพื้นที่ของน้องชายฉันได้เลย แล้วแค่ฉันสาดกาแฟใส่สักแก้วเนี่ย มันจะมากเกินไปตรงไหนไม่ทราบ? ถ้ารับไม่ได้ก็ไปตายซะ” เซ่าเยว่ตอกกลับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เซ่าสวินจ้องเขม็งใส่เซ่าเยว่แวบหนึ่งจะเลียนแบบการด่าของเขางั้นเหรอ?ด่าก็ยังด่าไม่เป็น ไม่เห็นจะได้เรื่องเลยสักนิด!เซี่ยหมิงไม่กล้าลงไม้ลงมือกับเซ่าเยว่ ยิ่งเธอพกการ์ดติดตัวมาด้วยถึงสิบคน แถมยังมีเซ่าสวินที่ดูพร้อมจะกระโจนใส่เขาได้ทุกเมื่อ เขายิ่งไม่ก
Read more
PREV
1
...
1213141516
...
27
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status