All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 281 - Chapter 290

ที่จริงซือจินหวยไม่รู้แม้แต่ชื่อพอประโยคนี้พูดออกไป เซี่ยจ้านกับเซี่ยอวิ๋นซูต่างก็เงียบหลังหย่า เจียงเฉินหานก็ยังคงเหมือนเมื่อก่อนแต่ก็มีการเปลี่ยนแปลงบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นเย็นลงกว่าเมื่อก่อนแต่ว่าคนที่รู้เรื่องเจียงเฉินหานตั้งแต่แต่งงานจนถึงหย่ามีน้อยมาก เรื่องหย่ายิ่งพูดได้เลยว่าไม่มีผลกระทบอะไรใหญ่โตกับเจียงเฉินหานซือจินหวยรู้สึกได้ว่าบรรยากาศแปลก ๆ “ทำไมเหรอครับ?”เจียงเฉินหาน “หย่าแล้ว”ซือจินหวย “...ผมพูดมากเกินไปเอง”“ไม่เป็นไร” เจียงเฉินหานไม่ได้ใส่ใจเซี่ยอวิ๋นซูมองดูอย่างละเอียด เห็นว่าเจียงเฉินหานไม่สนใจแล้วจริง ๆ เธอก็วางใจแต่ชายหนุ่มยังไม่ใส่แหวนคู่รักที่คู่กับเธอแต่นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรรออีกไม่นาน ทุกอย่างก็จะกลับมาสู่ทางที่ควรจะเป็นแล้ววันนี้ไม่มีเซ่าเยว่ขวางทางแล้ว อีกไม่นานเธอกับเจียงเฉินหานก็จะก้าวต่อไปอีกขั้นได้แล้ว!เซี่ยอวิ๋นซูคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ว่านอกจากซางจื้อเหนียน เจียงเฉินหานก็คือผู้ชายที่มีฐานะและตำแหน่งสูงสุดที่เธอรู้จักแม้ว่าเซี่ยจ้านกับซือจินหวยก็ล้วนเป็นลูกชายบ้านคนรวย แต่ยังมีพ่อแม่หรือพี่สาวกุมบังเหียนอยู่ ไม่มีสิทธิ์มีเสียงอ

เซ่าเยว่ก็ไม่นึกว่าเขาจะรู้ตัวเร็วขนาดนี้ เมื่อสายตาปะทะเข้ากับเขา เธอก็อึ้งไปพักหนึ่งสายตาเจียงเฉินหานที่มองมาจากไกล ๆ ทั้งเย็นชา ทั้งกดดัน พอสายตาเขาเปลี่ยนไปมองที่ในรถ สีหน้าเขาก็เย็นชาขึ้นมากอยู่ซางจื้อเหนียนพบว่าเซ่าเยว่ชะงักไปเล็กน้อย เขาจึงมองไปตามสายตาเธอ ก็เห็นสายตาที่ทั้งเย็นชาทั้งเหี้ยมเกรียมของเจียงเฉินหานเขาขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัวสายตาก็เย็นชาขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อก่อนซางจื้อเหนียนยังเก็บอาการ นั่นเป็นเพราะว่าเซ่าเยว่ยังไม่หย่ากับเจียงเฉินหาน ตอนนี้พวกเขาไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว เขาไม่มีทางเห็นเจียงเฉินหานอยู่ในสายตาต่อสู้และประจันหน้า ส่วนทำไมต้องต่อสู้นั้น มีเพียงเจียงเฉินหานกับซางจื้อเหนียนเท่านั้นที่รู้ดีเจียงเฉินหานเม้มปากแน่นแต่ไม่นาน สายตาเขาก็ถูกเซ่าเยว่บดบังเพราะว่าเซ่าเยว่ขึ้นรถคั่นกลางระหว่างสายตาของชายหนุ่มทั้งสองพอดีก็ในเวลาหนึ่งวินาทีสองวินาทีนี้เอง เธอไม่ทันได้สังเกตเลยว่า ระหว่างพี่น้องคู่นี้มันตึงเครียดเพียงใดเซ่าเยว่รัดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว ซางจื้อเหนียนก็เหยียบคันเร่ง วินาทีที่รถเคลื่อนตัวเลี้ยวไป สายตาเซ่าเยว่มองไปทางอื

เจียงเฉินหานเหยียบคันเร่งเต็มที่ ตามไปทางเซ่าเยว่อย่างรวดเร็ว เขาจำรถเก่า ๆ คันนั้นของเธอได้ เพราะว่าเป็นรถออฟโรด และก็จำง่าย เพราะฉะนั้นเลยไม่หลงทางเลยตั้งแต่แรกแต่ว่าเวลานี้ มีรถเยอะบนท้องถนน เจียงเฉินหานแซงรถไปหลายคันติดแล้ว พอเลี้ยวโค้ง รถจำนวนมากก็เข้าสู่ทางหลัก เขาจึงจำเป็นต้องหยุดรถก็เพราะการหยุดนี้เอง เจียงเฉินหานจึงเพิ่งรู้ตัวว่าเขารีบร้อนเพียงใด!ก่อนจะเห็นเซ่าเยว่ เขาก็ไม่ต่างอะไรไปจากปกติ ทำงานตามปกติ จากนั้นก็ไปเจอเพื่อน แต่เมื่อเขาเดินออกมาจากลิฟต์ เขารู้สึกว่าเงาร่างที่เห็นราง ๆ ข้างหน้าดูคุ้น ๆ เขาก็มั่นใจทันทีว่านั่นคือเซ่าเยว่เมื่อเจียงเฉินหานเห็นเธอ จู่ ๆ ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ ความเย็นชาไม่แยแสของเธอขณะที่ทำเรื่องหย่าที่ที่ทำการกิจการพลเรือนท่าทางตอนเธอจ้างนายแบบหล่อ ๆ และเสียงท้าทายไม่หยุดตอนคุยโทรศัพท์ก็ผุดขึ้นมาในหัวเจียงเฉินหานนึกว่าเขาจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน ที่ไม่สนใจเซ่าเยว่แม้แต่นิดเดียวแต่พอเห็นเธอ ก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้วเจียงเฉินหานไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเขาเป็นบ้าอะไรกันแน่!เจียงเฉินหานเม้มปาก จับพวงมาลัยแน่น เขายังคิดหาวิธีแทรกเข้าไปข้างหน้า เข

เซ่าเยว่ขมวดคิ้วทันที "นายสะกดรอยตามฉันเหรอ?"สายตาเย็นชาและรังเกียจของเธอ ทำร้ายจิตใจเจียงเฉินหานอีกครั้ง ถ้าเป็นเมื่อก่อน การปรากฏตัวของเขาคือเรื่องน่าประหลาดใจสำหรับเซ่าเยว่ เขามักจะเห็นความดีใจในดวงตาของเธอเสมอนั่นจึงทำให้ทุกครั้งที่มีงานเลี้ยงครอบครัว เธอจะมีความสุขมาก เพราะเขาจะร่วมมือกับเธอสวมบทบาทคู่สามีภรรยาปกติ จะจับมือกัน และมีปฏิสัมพันธ์ง่ายๆ ต่อหน้าคนอื่นเมื่อก่อนแค่นั้นก็ทำให้เซ่าเยว่ดีใจจนเนื้อเต้นได้ตั้งนาน แต่ตอนนี้เขามาเพราะเธอแท้ๆ กลับไม่มีร่องรอยของความผูกพันหรือความรักในสายตาของเธอเลยเจียงเฉินหานไม่ชินเอาเสียเลย เขาไม่คุ้นชินจนรู้สึกเจ็บแปลบในใจ ราวกับถูกเข็มทิ่มแทงอย่างจังความเจ็บปวดที่ปลายประสาททำให้เจียงเฉินหานสงบลงได้บ้าง "ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ"เซ่าเยว่ "เรื่องอะไร?""อีกหนึ่งเดือนเป็นวันเกิดคุณปู่ ท่านอยากให้เธอไปร่วมงานด้วย"เซ่าเยว่ "เราหย่ากันแล้ว ทำไมยังให้ฉันไปอีก?"เจียงเฉินหานไม่ได้อธิบายอะไร "หย่าแล้วไง วันเกิดคุณปู่เนี่ย เธอจะไปหรือไม่ไป?"เซ่าเยว่ตัดสินใจทันที "วันเกิดคุณปู่ฉันจะไป แต่ฉันจะไม่ไปพร้อมนาย จะทำเหมือนเดิม คือท

แม้ว่าจะอยู่มาสามปี แต่เซ่าเยว่ไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นในบ้านพักตากอากาศหลังนี้เลย เธอรู้สึกต่อต้านที่จะกลับมาที่นี่ เหมือนอย่างตอนนี้ที่เธอรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกไม่ใช่ว่าเธอไม่สามารถก้าวข้ามความสัมพันธ์นี้ไปได้ แต่เป็นเพราะผลกระทบทางอารมณ์จากอดีต คล้ายกับปฏิกิริยาตอบสนองทางอารมณ์หลังเหตุการณ์สะเทือนใจเจียงเฉินหานบีบปลายคางของเธอ บังคับให้เธอมองกลับมาเซ่าเยว่จำต้องมองเขาเจียงเฉินหานเฝ้าสังเกตสีหน้าของเธอ "เธอเกลียดที่นี่มากขนาดนั้นเลยเหรอ?"เซ่าเยว่ "ใช่"นิ้วที่บีบปลายคางกระชับแน่นขึ้น เจียงเฉินหานเยาะเย้ย "แต่เมื่อก่อนเธอไม่เป็นแบบนี้นี่นา เธอมักจะตั้งตารอให้ฉันกลับบ้านเร็วๆ ไม่ใช่เหรอ?"เซ่าเยว่ "ถ้าฉันยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน ฉันคงไม่หย่ากับนายหรอก"สายตาของเจียงเฉินหานมืดลง เขามองเธออยู่สองวินาที จากนั้นก็สะบัดมือออกจากปลายคางของเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธเขากำลังจะระเบิดอารมณ์ แต่จู่ๆ ป้าหลี่ก็วิ่งออกมาเดิมทีเธอกำลังรอเจียงเฉินหาน แต่กลับเห็นเซ่าเยว่นั่งอยู่ที่ที่นั่งข้างคนขับ ตอนแรกเธอยังไม่แน่ใจนัก แต่พอจ้องมองหลายครั้งก็มั่นใจว่าเป็นเซ่าเยว่จริงๆ!