All Chapters of รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี: Chapter 401 - Chapter 410

417 Chapters

บทที่ 401

ภายในส่วนลึกของจิตใจ กู้อี้ชวนมีความคิดที่มืดมิดและเห็นแก่ตัวอย่างมาก หากเขาไม่ได้เซ่าเยว่ เขาก็หวังว่าซางจื้อเหนียนและเจียงเฉินหานก็จะไม่ได้เธอเช่นกัน!เจียงเฉินหานไม่ได้อยู่ต่อ เขาหมุนตัวเดินออกจากสำนักงานกู้อี้ชวนเดินตามไป“นายจะไปไหน?”“งานประมูล”“งานประมูลอะไร?”“งานศิลปะ”กู้อี้ชวนยังคงสนใจการแสดงความเป็นผู้ดีแบบจอมปลอมนี้อยู่มาก ไม่รู้ว่าเจียงเฉินหานไปชอบมันตั้งแต่เมื่อไหร่......ณ ห้องวีไอพีในงานประมูลเฟิงเยี่ยนนั่งอยู่บนโซฟา มองไปยังชายหนุ่มที่เงียบขรึมอยู่ตรงหน้าด้วยความสงสัย “ทำไมจู่ๆ ถึงมาที่นี่?”ซางจื้อเหนียนเล่นโทรศัพท์มือถืออย่างเงียบๆ สีหน้าของเขาเย็นชามาก ไม่มีท่าทีว่าจะพูดอะไรตั้งแต่เฟิงเยี่ยนเห็นซางจื้อเหนียน เขาก็สังเกตได้ว่าอารมณ์ของอีกฝ่ายไม่ค่อยดีนักเขารู้ดีว่าซางจื้อเหนียนคิดยังไงกับเซ่าเยว่ซางจื้อเหนียนดีกับเซ่าเยว่มาก แถมยังดีกับน้องชายของเธอด้วยซางจื้อเหนียนเป็นคนรักความสะอาดและดูแลคนอื่นได้ดี ยกเว้นนิสัยที่เย็นชาไปหน่อย แต่นั่นก็แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนเหลาะแหละ เอาจริงเอาจัง เมื่อเขาจริงจังแล้วก็คือจริงจังมาก และการที่ซางจื้อเหนียนปฏิ
Read more

บทที่ 402

ซางจื้อเหนียนพอคิดว่าอาจจะเป็นเซ่าเยว่ หัวใจของเขาก็พลันบีบรัดเขาก้มลงมอง เห็นว่าเป็นข้อความเกี่ยวกับงานไม่ใช่เซ่าเยว่ในช่วงสองสามวันนี้ที่ไม่มีข่าวคราวจากเซ่าเยว่ อารมณ์ของซางจื้อเหนียนก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้วตอนนี้ยังมาเจอเจียงเฉินหานโดยบังเอิญอีก แถมความคาดหวังก็พังทลายลง อารมณ์ที่แย่อยู่แล้วจึงต้องเพิ่มคำว่า ‘ยิ่ง’ เข้าไปอีกคำบรรยากาศโดยรอบยิ่งต่ำลงไปอีก เฟิงเยี่ยนสัมผัสได้โดยตรง เขาไม่รู้ว่าซางจื้อเหนียนเป็นอะไรกันแน่ เมื่อเขาไม่พูด เฟิงเยี่ยนก็ไม่สะดวกใจที่จะซักถามมากนัก คิดว่าการออกจากที่นี่ก็เป็นเรื่องที่ดีคาดไม่ถึงว่าซางจื้อเหนียนกลับไม่ยอมไปไหนเฟิงเยี่ยน “…”งานประมูลเริ่มต้นขึ้นภาพวาดสีน้ำมันของศิลปินในศตวรรษที่แล้ว เป็นผลงานที่มีราคาสูงที่สุดในบรรดาสินค้าที่นำมาประมูลราคาเริ่มต้นที่สิบห้าล้านซางจื้อเหนียนยังไม่ได้เริ่มประมูล จนกระทั่งผ่านไปหลายรอบ ห้องวีไอพีของเจียงเฉินหานก็เริ่มเสนอราคาในที่สุดจนถึงตอนนี้ ราคาก็ขึ้นไปถึงยี่สิบเอ็ดล้านบาทพอยี่สิบเอ็ดล้านบาท หลายคนก็ไม่กล้าสู้ราคาต่อแล้วห้องข้างๆกู้อี้ชวนรู้สึกสงสัยมาก สายตาเขากวาดมอง “ไม่เคยได้ยินว่า
Read more

บทที่ 403

แต่ที่เขาไม่ต้องการยิ่งกว่าคือการปล่อยให้มันตกไปอยู่ในมือของเจียงเฉินหาน แล้วถูกนำไปมอบให้เซ่าเยว่ต่อเหมือนกับที่เฟิงเยี่ยนบ่น นั่นเป็นการกระทำที่เอาแต่ใจแบบเด็กๆ แต่ซางจื้อเหนียนก็ยังทำไปแล้วภาพวาดถูกโยนทิ้งไว้ในมุมที่ลึกที่สุดของห้องเก็บของ ไม่นานก็จะเต็มไปด้วยฝุ่นและกลายเป็นขยะซางจื้อเหนียนนิ่งเงียบ เก็บสายตาของเขากลับมา แล้วหันหลังปิดประตูห้องเก็บของ......ซางจื้อเหนียนไปทำงานต่างเมืองได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว เซ่าเยว่คำนวณดูแล้วว่าเขาเพิ่งจะย้ายมาอยู่บ้านเธอได้เพียงสองวันเท่านั้น การจากไปหนึ่งสัปดาห์นี้จึงไม่ส่งผลกระทบใดๆเซ่าเยว่เปิดปฏิทินดู วันเกิดของคุณปู่เจียงคือในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้าเหลือเวลาอีกครึ่งเดือนเซ่าเยว่บล็อกคนในตระกูลเจียงทั้งหมดไปนานแล้ว ยกเว้นเจียงเจิ้น แต่จนถึงตอนนี้ เธอก็ยังไม่ได้รับโทรศัพท์จากเจียงเจิ้นเลยคุณท่านรู้ว่าพวกเขาหย่ากันแล้ว เธอจะต้องได้รับโทรศัพท์จากเจียงเจิ้นอย่างแน่นอนการที่ไม่มีแม้แต่การถามไถ่ แสดงว่าเจียงเฉินหานไม่ได้พูดเรื่องนี้เซ่าเยว่เข้าใจ เจียงเฉินหานไม่อยากพูดเพราะไม่ต้องการเสียหน้าหรือพูดอีกอย่างก็คือ เจียงเฉินหานหวังใ
Read more

บทที่ 404

ตำแหน่งที่เซ่าเยว่และเฉิงเหยียนโย่วนั่ง ห่างจากเซี่ยอวิ๋นซูและซือจินหวยอยู่สองสามแถวพวกเขาอยู่ด้านหน้า ส่วนเซ่าเยว่อยู่ด้านหลังระหว่างที่เดินผ่าน ทั้งสองฝ่ายต่างก็เห็นกันและกันเซี่ยอวิ๋นซูเหมือนเช่นเคย ไม่ใส่ใจใคร มองเซ่าเยว่แวบเดียว แล้วก็เก็บสายตาคืนกลับไปด้วยความรังเกียจเล็กน้อยส่วนซือจินหวย ครั้งล่าสุดที่เจอกับเฉิงเหยียนโย่วก็ถือว่า ‘ตัดขาด’ กันไปแล้ว มิตรภาพไม่ได้ลึกซึ้งอะไร หลายปีมานี้ก็ไม่ค่อยติดต่อกัน ไม่ได้ถึงขั้นเป็นศัตรูกันอย่างรุนแรงเมื่อสายตาของคนทั้งสองปะทะกัน ต่างฝ่ายก็เลื่อนสายตาออกไปอย่างไม่ใส่ใจแต่กลับเป็นซือจินหวยที่รู้ว่าเซ่าเยว่คืออดีตภรรยาของเจียงเฉินหาน จึงอดไม่ได้ที่จะมองเธอซ้ำสองเขาเริ่มสงสัยเป็นครั้งแรกว่าสายตาของตัวเองมีปัญหาจริงๆ หรือเปล่า เพราะท่าทางเย็นชาและสงบเงียบของเซ่าเยว่ให้ความรู้สึกที่เข้าถึงยาก ทำให้คนนึกถึงบุคลิกที่เคร่งครัด ซึ่งแตกต่างจากภาพลักษณ์ของหญิงสาวที่มีเล่ห์เหลี่ยมและเห็นแก่ตัวที่พยายามเกาะซางจื้อเหนียนจนกระทั่งหย่ากับพี่เจียงอย่างสิ้นเชิงด้วยรูปลักษณ์และออร่าของเซ่าเยว่ ซือจินหวยยากที่จะจินตนาการได้ว่าบนใบหน้าของเธอจะมีร
Read more

บทที่ 405

เฉิงเหยียนโย่วพยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกแน่นอนว่าอย่างไรก็ไม่ใช่คนเส้นทางเดียวกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องถามให้รู้เรื่องเฉิงเหยียนโย่วหันกลับมามองเซ่าเยว่ เธอไม่ได้ใส่ใจอะไรเลยตั้งแต่ต้นจนจบคนที่ไม่เกี่ยวข้อง จะมาดึงความสนใจของเซ่าเยว่ไปไม่ได้ควรเรียนรู้ทัศนคติของเซ่าเยว่!งานประมูลดำเนินไปอย่างเป็นระเบียบ และในไม่ช้าก็ถึงคิวของงานศิลป์ของปรมาจารย์ผู้ประมูลเริ่มเรียกราคา เซ่าเยว่ก็รออยู่ครู่หนึ่งเมื่อราคาขึ้นจากห้าแสนเป็นหนึ่งล้าน เธอก็เริ่มเพิ่มราคาคนที่สู้ราคามีน้อยมาก พอถึงหนึ่งล้านห้าแสนก็เหลือคนไม่กี่คนที่เรียกต่อซือจินหวยไม่ได้ใส่ใจอะไร จนกระทั่งเห็นเซี่ยอวิ๋นซูเตรียมยกป้ายประมูล“พี่ชอบชิ้นนี้เหรอ?”เซี่ยอวิ๋นซูตอบรับเบาๆ ว่า “อืม”“ผมคิดว่าพี่ชอบหยกชิ้นนั้นเสียอีก” ซือจินหวยเห็นเซี่ยอวิ๋นซูจ้องหยกอยู่นาน “ในเมื่อพี่ชอบ ผมจะซื้อให้”เซี่ยอวิ๋นซูมองเขา “ไม่เป็นไร ฉันจัดการเอง”“ไม่กี่บาทเอง”ซือจินหวยไม่สนใจการห้ามปรามของเซี่ยอวิ๋นซู และเพิ่มราคาทันทีไปที่สองล้านห้าแสนซึ่งเป็นงบประมาณที่เซ่าเยว่ตั้งไว้พอดีเฉิงเหยียนโย่วเห็นการยกป้ายของเซี่ยอวิ๋นซูคาตา แล้
Read more

บทที่ 406

เฉิงเหยียนโย่วอยากจะเตือนจริงๆ แต่เมื่อกี้ก็ทำอะไรหุนหันพลันแล่นไปแล้ว เซ่าเยว่คงตั้งใจแน่วแน่ที่จะแย่งงานศิลป์นี้มาให้ได้เฉิงเหยียนโย่วรู้สึกเสียดายเงินที่เธอจะต้องเสียไปล่วงหน้า แต่แล้วเซ่าเยว่ก็ลุกขึ้นยืนโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยสายตาของเฉิงเหยียนโย่วจับจ้องไปที่เธอ ใบหน้าดูสับสนเล็กน้อยนี่จะทำอะไร?หรือว่าจะลุกขึ้นยืนแล้วเพิ่มราคาอีก แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นที่จะต้องได้มันมา?เฉิงเหยียนโย่วอยากจะเอามือปิดหน้า คิดถึงภาพนั้นแล้วก็รู้สึกอยากจะมุดดินหนี“สายตาแบบนั้นของเธอคืออะไร?” เซ่าเยว่พูดอย่างใจเย็น ไม่แตกต่างจากปกติ “แพงเกินไป ประมูลไม่ไหว ไปกันเถอะ”เฉิงเหยียนโย่ว “?”เฉิงเหยียนโย่วเดินตามเซ่าเยว่ออกจากงานประมูลอย่างโง่ๆ ยิ่งเดินก็ยิ่งสงสัย “หยุดก่อน!”เซ่าเยว่ก็หยุดตามคำสั่งเฉิงเหยียนโย่วสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วในที่สุดก็ตระหนักได้“เธอแกล้งทำเหรอ?”“ในเมื่อเซี่ยอวิ๋นซูอยากได้ ก็ยกให้เธอไป แต่จะให้ฟรีๆ ก็เสียดายไปหน่อย” เซ่าเยว่เอ่ยเสียงเย็นชา เธอมองเห็นชัดเจนว่าเซี่ยอวิ๋นซูไม่ได้ต้องการมันตั้งแต่แรก พอได้ยินเธอประมูลถึงได้สู้ต่อ ในเมื่ออยากแย่ง ก็ให้พวกเธอเสีย
Read more

บทที่ 407

แต่ความหมายของเซี่ยอวิ๋นซูคือ ไม่เพียงแค่ต้องเข้าข้างเท่านั้น แต่อาจจะต้องทำตัวเป็นปฏิปักษ์กันในอนาคตด้วยต้องมีเรื่องขัดแย้งใหญ่ขนาดไหนกันนะ? ไม่น่าจะถึงขนาดนั้นแต่ช่างเถอะซือจินหวยเป็นคนสบายๆ ไม่ใส่ใจเรื่องหยุมหยิม......เซ่าเยว่ประมูลงานศิลป์ไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงไปซื้อชุดน้ำชาหยกขาวมาแทน ถือว่าเสร็จสิ้นภารกิจการซื้อของขวัญ ไม่ได้ทำให้ช่วงบ่ายเสียเปล่าตอนเย็นเธอกับเฉิงเหยียนโย่วออกไปทานอาหารค่ำมื้อใหญ่ข้างนอก จากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับบ้านการทานอาหารนอกบ้านทำให้ป้าจ้าวไม่ต้องมาที่นี่ ในบ้านก็เลยไม่มีคนมากนักเซ่าเยว่ไม่ได้รู้สึกไม่ชินอะไร เพียงแต่เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว ซางจื้อเหนียนก็ยังคงอยู่ระหว่างการเดินทางไปทำงานตกลงว่าเขาจะกลับมาเมื่อไหร่กันแน่?ด้วยความแตกต่างของเวลา เซ่าเยว่จึงไม่ได้ติดต่อซางจื้อเหนียนเซ่าเยว่โทรศัพท์หามั่วหนานหว่าน เพื่อสอบถามเวลาที่ซางจื้อเหนียนจะกลับจากการเดินทางไปทำงานปรากฏว่าคือบ่ายสองโมงของวันพรุ่งนี้พอดีเซ่าเยว่ได้รับข่าวนี้ จึงตัดสินใจจะไปรับซางจื้อเหนียนที่สนามบินทำไมถึงมีความคิดนี้? เซ่าเยว่ไม่ได้คิดลึกซึ้งอะไรมากนัก ท้
Read more

บทที่ 408

เซ่าเยว่นิ่งไปเล็กน้อย เธอมาที่นี่โดยไม่ได้ติดต่อซางจื้อเหนียนล่วงหน้า จึงไม่รู้ว่าเขามีคนมารับแล้วอย่างไรก็ตาม ก็เหลือเวลาไม่กี่นาทีแล้ว เธอก็ไม่คิดจะลุกไปไหน“เธอคงไม่ได้มาทำงานที่นี่หรอกนะ?” เฟิงเจียเหน็บแนมอย่างไม่ปิดบัง “เด็กเรียน เธอขยันจังเลยนะ ขนาดวันหยุดสุดสัปดาห์ยังไม่อยากปล่อยผ่านไป จะสอบได้ที่หนึ่งทุกครั้งเลยหรือเปล่า?”เซ่าเยว่เงยหน้าขึ้น มองเฟิงเจียสองครั้งสมัยเรียน เธอได้ที่หนึ่งมาตลอดจริงๆแต่ถ้าตอบตามคำพูดของเธอ เธอก็จะตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ อีกอย่างการที่เธอแกล้งคบกับซางจื้อเหนียน ก็เพื่อใช้บารมีของเขาจัดการปัญหาต่างๆเฟิงเจียเป็นน้องสาวของประธานเฟิง มีสถานะที่น่าเชื่อถือ แต่ถ้าพูดถึงนิสัย ก็ยังไม่เท่าคุณหนูเจียงอวี่เสียนที่กล้าชนทุกคน อาจเป็นเพราะเฟิงเจียดูมีอายุมากกว่าเล็กน้อยดังนั้นหลังจากเซ่าเยว่ฟังคำพูดเสียดสีของเธอจบ เธอก็ยิ้มเล็กน้อย “ที่แท้ก็เป็นน้องสาวของประธานเฟิงนี่เอง ปกติก็ได้ยินประธานเฟิงพูดถึงคุณบ้าง บอกว่าคุณไม่ค่อยเข้าใจเรื่องมารยาททางสังคม พูดจาอาจทำให้คนอื่นขุ่นเคืองได้ง่าย ทำอะไรไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง... ฉันก็คิดว่าประธานเฟิงพูดเล่นเสียอีก แ
Read more

บทที่ 409

ไม่ได้รับการตอบกลับใดๆ คาดว่าคงยังไม่มีเวลาเปิดดู......เฟิงเยี่ยนกับซางจื้อเหนียนลงจากเครื่องบิน ก็เดินตรงไปยังช่องทางวีไอพีเฟิงเยี่ยนเห็นข้อความในโทรศัพท์ “เฟิงเจียมาแล้ว”ซางจื้อเหนียนไม่ได้สนใจ“ฉันไม่ได้บอกให้เธอมา แต่เธอแอบมาเอง เดี๋ยวพวกนายไปก่อนนะ ฉันจะไปกับเฟิงเจียเอง ฉันจะไม่ยอมให้เธอมาขวางทางนายเด็ดขาด”เฟิงเยี่ยนเตือนเฟิงเจียหลายครั้งให้ล้มเลิกความคิดที่มีต่อซางจื้อเหนียน แต่ทุกครั้งเธอก็รับปากอย่างดี แต่ความจริงคือไม่เคยฟังเลย ทำอย่างหนึ่งพูดอย่างหนึ่ง พยายามหาทางใกล้ชิดซางจื้อเหนียน เฟิงเยี่ยนก็ปวดหัวมากอันที่จริง ตลอดสัปดาห์นี้ เฟิงเยี่ยนก็ปวดหัวมาตลอดก่อนกลับประเทศ ซางจื้อเหนียนยังบินไปอิตาลีเพื่อซื้อประติมากรรมหินที่มีราคาแพงมากชิ้นหนึ่งอาจจะชอบงานศิลปะจริงๆ แต่การเดินทางไกลขนาดนี้ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง?เฟิงเยี่ยนคิดว่าไปเที่ยวพักผ่อนที่อิตาลี ก็เลยตามไปด้วย แต่พซื้อของเสร็จก็บินกลับประเทศทันที เขาเลยรู้สึกเสียดายที่ตามมาทว่าซางจื้อเหนียนกลับกำมือแน่นตลอดทั้งสัปดาห์ เซ่าเยว่ไม่ได้ส่งข้อความหาเขาเลยเธออยู่บ้านคนเดียว เธอรู้สึกสบายใจและเป็นอิสระมากกว่
Read more

บทที่ 410

ขณะที่ซางจื้อเหนียนเดินก้มหน้าลงเล็กน้อย ความเย็นชาแผ่ซ่านไปทั่วตัวเขา แต่เมื่อเห็นเซ่าเยว่ปรากฏตัวกะทันหัน เขาก็รู้สึกได้ด้วยตัวเองว่าความเย็นชานั้นจางหายไปหัวใจที่เต้นเร็วและอารมณ์ที่แจ่มใสของเขาสามารถอธิบายได้ทั้งหมดซางจื้อเหนียนไม่ยอมละสายตาจากเซ่าเยว่ จ้องมองเธอ และเดินเข้าใกล้เธอทีละก้าวเขาหยุดตัวเองไว้ห่างจากเธอหนึ่งเมตรเท่านั้น ไม่อย่างนั้นเขาคงจะกางแขนออกโอบกอดเธอไปแล้วด้วยส่วนสูงที่ต่างกัน ซางจื้อเหนียนก้มหน้าลงถาม “มาหาผม ทำไมไม่บอกผมล่วงหน้า?”“ส่งข้อความให้คุณแล้วค่ะ”ซางจื้อเหนียนคิดในใจว่าเป็นไปไม่ได้ เขารอข้อความจากเซ่าเยว่มาตลอดสัปดาห์ เขาเพิ่งดูโทรศัพท์ก่อนขึ้นเครื่องบิน ก็ไม่มีข้อความจากเธอเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดูส่งมาเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว“ถ้าผมเห็น ผมจะตอบกลับคุณแน่นอน” ซางจื้อเหนียนอธิบายเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบายด้วยซ้ำ แต่เซ่าเยว่ไม่ได้พูดอะไร เธอยืนอยู่เฉยๆ ไม่ได้เดินไปไหนซางจื้อเหนียนเห็นดังนั้นก็ถาม “เป็นอะไรไป?”“น้องสาวของประธานเฟิงเยี่ยนมารับคุณแล้ว คุณไม่รอเธอเหรอ?”ซางจื้อเหนียนขมวดคิ้วเซ่าเยว่พูดต่อ “ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าเธอจะมารั
Read more
PREV
1
...
373839404142
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status