“คุณล่ะ มีวันเกิดกับเขารึเปล่า”น้ำเสียงไม่ใส่ใจใยดีนั้นบอกให้รู้ว่าเขาถามเล่นๆ“ไม่มี”“ตอบมาเถอะน่า เผื่อช่วงนั้นอารมณ์ดี ผมอาจซื้อแหวนเพชรให้คุณก็ได้”“ฉันคงไม่มีโอกาสได้ของขวัญจากคุณหรอก เพราะวันเกิดฉันตั้งปลายปีแน่ะ ไม่แน่ว่าคุณอาจจะแต่งงานเสียแต่กลางปีก็ได้ ตอนนั้น เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว”“ก็เป็นไปได้” เขาว่า พลางเลี้ยวรถเข้าจอดที่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่งชายหนุ่มเลือกร้านประจำของเขา เพื่อให้หญิงสาวได้เปลี่ยนบรรยากาศ เขาพยายามจะปั้นหน้าให้เฉยเมยที่สุด เมื่อพูดประโยคต่อมา เดี๋ยวเธอจะหาว่าเขาใส่ใจความรู้สึกของเธอ ซึ่งอาจทำให้เธอเข้าใจผิด จนสำคัญตัวได้“แถวนี้ไม่มีอาหารไทย คุณคงจะกินได้ใช่ไหม”“คนอย่างฉันไม่มีสิทธิ์เลือกนักหรอก แค่มีให้กินก็บุญถมเถแล้ว”“ผมเห็นด้วย...อ่า” เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น ชายหนุ่มยกขึ้นดูชื่อปลายสาย...“คุณเข้าร้านไปก่อนนะ เดี๋ยวผมตามเข้าไป”หญิงสาวไม่ถามเขาต่อ เธอทำตามคำสั่งของเขาแต่โดยดี ไม่ใช่เพราะเธอหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ว แต่เพราะเธอไม่อยากจะนั่งฟังเขาคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงคนไหน เพราะเธอเบื่อที่ต้องเจ็บปวดซ้ำๆ“ว่าไง” ไคล์รับโทรศัพท์แล้วกรอกเสียง
Last Updated : 2025-07-23
LOGIN
